ΕΝΑ ΘΕΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Οι σκεψεις αυτων των ημερων απαντωνται σε αυτο..

Αν σε κρατάει κάτι πίσω είναι μόνο η αμφιβολία για
το που κατευθύνεσαι...Αν αυτό είναι μέσα σου
σταθερό, τότε δεν υπάρχει πίσω να
κοιτάξεις...Βουτάς μόνο όταν είσαι σίγουρος ότι δεν
έχεις να χάσεις το οτιδήποτε...

Σε μεγαλυτερο ποσοστο προβληματισμου φυσικα για το πως θα φυγω απο το σπιτι τωρα που οι εποχες μας στενευουν ολοενα κ ποιο πολυ..
Ισως ειναι κ μια δικαιολογια στον εαυτο μου θα μου πω,αλλα θα πρεπει να ξεπουλησω ακομα κ τη. Μηχανη πχ για να τα καταφερω και ειναι κατι που αγαπω.
Ισως να μην εχω ουτε για καφε μετα να βγω απο την αλλη το βλεπω οτι με κραταει πισω ολο αυτο..
Δεν ξερω τι να κανω σε αυτο τον τομεα τουλαχιστον.
Ελευθερος απο το πατρικο σπιτι με ολα τα παρελκομενα;
Σκλαβος ομως των εποχων κ να σκευτομαι αν θα βγω μια βολτα εναν καφε;
Το μονο που ευχομαι να βρω μια δουλεια μετα για να μπορεσω να αποφασισω.

[Vasoula]

Τασούλη σε καταλαβαίνω σε αυτό που λες και ίσως είναι προβληματισμός πολλών νέων ανθρώπων σήμερα...

Η ανεξαρτητοποίηση δεν προκύπτει επειδή θα φύγεις από το σπίτι σου...
Αυτό μπορεί να είναι ένα φαινόμενο που σου εμφανίζει την φυλακή σου, απλά!

Ακόμα και άνθρωποι που έχουν φύγει από το σπίτι τους, δεν είναι ελεύθεροι μέσα τους!
΄Αρα λίγη σημασία έχει, αν και καταλαβαίνω ότι από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή...

΄Ομως, μικρέ μου, μην γελιέσαι...Αυτό που συνήθως παραδίδεις στους γονείς και στους άλλους δεν είναι η ελευθερία σου, αλλά η Ψυχή...Και αυτό και στην Αλάσκα να πας, δεν θα το γλιτώσεις, αν δεν είσαι αποφασισμένος να στηρίξεις την Ψυχή σου, ακόμα και ενάντια σ' αυτό που υποχρεώθηκες να αγαπάς...

Εκεί είναι η δυσκολια όλη και όχι στο που θα μείνεις!

Γιατί και στην Αλάσκα να πας, θα σε βρουν όλοι, μην έχεις καμία αμφιβολία...΄Οταν είναι να φορτώνεις, βρίσκεις πάντα πλάτη...΄Οπως και όταν είναι να φορτώνεσαι, πάντα την γυρνάς και σκύβεις...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Οπως ειναι τα πραγματα τωρα νιωθω οτι θα ειναι ποιο πολυ δεμενα τα ποδια μου ακομα κ αν θα μεινω μονος μου,προτιμω να πηγαινω ωπου μου ερχεται χωρις να σκευτομαι οτι δεν εχω λεφτα πχ να βγω.
Αλωστε δεν ειμαι ανθρωπος που μπορω να κλειστω σε ενα σπιτι κ ας μην με ενοχλει κανεις εκει μεσα,θα μου πεις μπορουμε να τα εχουμε ολα;


Αυτο που παρατηρω παντως σε μενα κ μου ειναι ιδιαιτερα ευχαριστο οτι η μανα δεν μου λειπει καν,ας ειναι καλα φυσικα σε οτι κ αν κανει..

[Vasoula]

Τασούλη ας προετοιμαστούμε για την σπηλιά, για το παγκάκι, όπου νάναι...Παρεϊτσα θα είμαστε, για όλους είναι δύσκολα οικονομικά τα πράγματα, αλλά εμένα μου αρέσει όλο αυτό...΄Ηρθε ο καιρός να νιώσουμε τον Εαυτό μας, πέρα από τις οικονομικές δυσκολιες...Είμαστε ΄Ανθρωποι και ήρθε η εποχή να ξαναθυμηθούμε...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Με καλη παρεουλα παω παντου.

[Δωρουλα]

[Έφη]

[VasilisM]

Τάσο αν έχεις κάποιον φίλο, να τον εμπιστεύεσαι όμως, μπορείς να δοκιμάσεις την συγκατοίκηση. Κι εγώ σε μια τέτοια φάση θα μπω σε λίγο.. η απόσταση από τους γονείς είναι εξαιρετικής σημασίας και όσο περνάει ο καιρός είναι και επιτακτική ανάγκη. Πήρα μια γεύση όσο ήμουν στο στρατό αλλά τώρα στην Κρήτη βλέπω κομμάτια μου που δεν θα μπορούσαν να είχαν εξωτερικευθεί ενόσω ήμουν στο πατρικό και με τους κέρβερους να οσμίζονται την ζωή μου.

Είπες για την μηχανή και για τους καφέδες, πως θα πρέπει να τα θυσιάσεις για την ανεξαρτησία.. όλα μια απόφαση δεν είναι; Πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουμε τι είναι ωφέλιμο για μας και να το ακολουθήσουμε με σεβασμό και επιμονή..

Άλλωστε μην ξεχνάς.. ένα βήμα ο Άνθρωπος, δύο ο Θεός

Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει, οι φόβοι σταματούν Τώρα!

[Vasoula]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Βασιλη

[Ελενα Κ.]

Πολλοι στέκονται γύρω από το πηγάδι
Δεν υπάρχει κανείς όμως για να κατέβει

Ο Ωριγένης παραθέτει τα λόγια αυτά του Ιησού. Υπάρχουν πράγματι πολλοί άνθρωποι γύρω από το πηγάδι, οι οποίοι μιλούν για την Πηγή του ή την ονειρεύονται. Ωστόσο δεν ξεδιψάμε με λέξεις…

Χρειάζεται να κατέβουμε στο βάθος της ΄Υπαρξής μας…Να σκάβουμε, ανάλογα με το πόσο μεγάλη είναι η δίψα μας…
(κατά Θωμάν Ευαγγέλιον)


Σκέφτομαι πόσοι πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι είναι Φως και Αγάπη, αλλά πόσο λίγοι είναι έτοιμοι να μπουν στο βάθος της ΄Υπαρξής τους για να το νιώσουν, πέρα από κάθε αμφισβήτηση…Η διαδρομή μέχρι την Πηγή είναι το σκοτάδι…

Αλλιώς όλα θα ήταν πολύ εύκολα...
Μέσα στο απλό όμως είναι η δυσκολία και αυτό δεν ξέρω αν είναι θετικό μήνυμα ή απλά ένα μήνυμα…

Αν έχουμε σαν Στόχο την Πηγή μας, όταν γυρίζουμε τα μάτια να δούμε πίσω, θα βλέπουμε μόνο την Προέλευσή μας. Από πού ξεκινήσαμε και προς τα πού πάμε…
Για να αντιληφθούμε ότι είναι το ίδιο ακριβώς Σημείο…΄Ενας Κύκλος Εξέλιξης που περιλαμβάνει πολικότητες που χρειάζεται να βιωθούν…


Αν το «πίσω» σηματοδοτεί τους γονείς μας και τα παιδικά μας βιώματα, τότε το εμπρός θα σηματοδοτεί την φθορά μας. Ο Κύκλος εξέλιξης δεν μένει όμως ποτέ στην μέση, παρά μόνο για να αλλάξουμε «μύτη» στον «διαβήτη», με τον οποίο ορίζουμε το σταθερό μας Σημείο…


Το μήνυμα για σήμερα είναι να βρούμε μέσα μας τον Αρχιτέκτονα…
Να ενωθούμε με την Πρόθεσή Του να ολοκληρώσει τον Κύκλο Του, μέσα μας!

πολλες φορες μπαινει ο ανθρωπος τοσο βαθεια σε σεναρια που τον αποπροσανατολιζουν απο το στοχο του χωρις να το αντιληφθει. Κι αν ερθει καποιος να του δειξει πως ειναι πανω στο παλκο και παιζει το θεατρακι του δεν του αρεσει γιατι αλλαζει το σεναριο, και "που να τρεχουμε τωρα".... και αν δεν αποφασισεις να φυγεις πανω απο το πηγαδι που κοιτας και να δωσεις μια να πεσεις μεσα στο βρωμονερο, στο σκοταδι σου, στα σκατα που κουβαλας, αν δεν φωτισεις ολα τα κομματια σου για να τα δεις, να τα αναγνωρισεις για δικα σου, το φως που θα βλεπεις θα ειναι μια αντανακλαση και οχι η Αληθεια

Τασο χρονια μου πηρε να καταλαβω πως κρατουσα μονη μου το κλειδι της φυλακης μου γιατι πολυ απλα εγω με εβαλα μεσα και ηταν και ξεκλειδωτα, αλλα εγω εκειιιι, να εχω να λεω ποσο μου φταινε οι αλλοι, κι εγω η κακομοιρα που με καταπιεζουν. Και ειχα φυγει απ' το σπιτι κιολας.... ομως δεν ειχα φυγει πραγματικα τοτε... προσφατα εφυγα και περασα πολλες μετακομισεις για να το νιωσω αυτο.....

Βασιλη

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ακόμα και άνθρωποι που έχουν φύγει από το σπίτι τους, δεν είναι ελεύθεροι μέσα τους!
΄Αρα λίγη σημασία έχει, αν και καταλαβαίνω ότι από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή...

΄Ομως, μικρέ μου, μην γελιέσαι...Αυτό που συνήθως παραδίδεις στους γονείς και στους άλλους δεν είναι η ελευθερία σου, αλλά η Ψυχή...Και αυτό και στην Αλάσκα να πας, δεν θα το γλιτώσεις, αν δεν είσαι αποφασισμένος να στηρίξεις την Ψυχή σου, ακόμα και ενάντια σ' αυτό που υποχρεώθηκες να αγαπάς...

Εκεί είναι η δυσκολια όλη και όχι στο που θα μείνεις!

Γιατί και στην Αλάσκα να πας, θα σε βρουν όλοι, μην έχεις καμία αμφιβολία...΄Οταν είναι να φορτώνεις, βρίσκεις πάντα πλάτη...΄Οπως και όταν είναι να φορτώνεσαι, πάντα την γυρνάς και σκύβεις...

μου πήρε πολύ καιρό να δώ αυτή την αλήθεια αλλά ήταν λυτρωτικό στο τέλος ,σαν τουμποφλό ένα πράγμα

Τασούλη ας προετοιμαστούμε για την σπηλιά, για το παγκάκι, όπου νάναι...Παρεϊτσα θα είμαστε, για όλους είναι δύσκολα οικονομικά τα πράγματα, αλλά εμένα μου αρέσει όλο αυτό...΄Ηρθε ο καιρός να νιώσουμε τον Εαυτό μας, πέρα από τις οικονομικές δυσκολιες...Είμαστε ΄Ανθρωποι και ήρθε η εποχή να ξαναθυμηθούμε...

μαζί σας και εγώ

Βασίλη μου

[konstantinos s.]

Τάσο, Βασίλη, Έλενα

[Ταρούλα]

[Βικούλα]

Ελενάκι, παιδάκια