Θερινό Ηλιοστάσιο

[Vasoula]

Την 1η Ιουνίου, όλοι εκτός από καλό μήνα, είπαμε και καλό καλοκαίρι. Το καλοκαίρι όμως, ξεκινά επίσημα την 21η Ιουνίου με το θερινό ηλιοστάσιο. Τυπικά το θερινό ηλιοστάσιο, είναι η ύψωση του ηλίου ακριβώς στο μέσο του ορίζοντα όπου συναντά τον άξονα του ισημερινού της Γης. Ή ακόμη πιο απλά ……η μεγαλύτερη μέρα στο βόρειο και η μικρότερη στο νότιο ημισφαίριο, όπως έλεγαν και οι δασκάλες μας στο δημοτικό.

Για κανένα όμως από τους αρχαίους πολιτισμούς και τις αρχαίες θρησκείες δεν σήμαινε απλά αυτό. Αντίθετα ήταν η σημαντικότερη γιορτή του έτους, η γιορτή του ‘Ήλιου, για την ακρίβεια του θεού Ήλιου. Ο Ήλιος ήταν η πρώτη μορφή θεότητας για τους ανθρώπους, ήταν αυτός που χάριζε το φώς του στη Γή, που ευνοούσε τη γονιμότητα και τη ζωή. Έτσι, στο θερινό ηλιοστάσιο, κάθε πολιτισμός είχε το δικό του ξεχωριστό τρόπο να υμνεί τον Ήλιο, αλλά και τη Γή, τη Φύση, τη Ζωή, και τον Έρωτα, να αποδίδει τιμές σε μυθικούς ήρωες που είχε συνδέσει με αυτή την ιερή μέρα, να συμμετέχει σε τελετές μαγείας. Τα Μεγάλα Μυστήρια των Αιγυπτίων και το προσκύνημα στον Κούσκο των Ίνκας, οι φωτιές στο Stonehenge των Άγγλων και οι τελετές μαγείας των Σλάβων, είναι εκδηλώσεις που γινόντουσαν κάθε χρόνο αυτή την περίοδο. Για όλους του αρχαίους ευρωπαϊκούς πολιτισμούς, το θερινό ηλιοστάσιο ήταν η απόλυτη γιορτή λατρείας και η απόλυτη ταύτιση μαγείας και ιεροσύνης. Για τους αρχαίους Έλληνες, ήταν η έναρξη της εποχής της γονιμότητας και της αναγέννηση της φύσης με βάση τον μύθο της Περσεφόνης. Οι εορταστικές εκδηλώσεις ήταν περίπου παρόμοιες με τις αντίστοιχές τους σε όλους τους άλλους πολιτισμούς. Φωτιές, δοξασίες, τελετές, τιμές προς τους θεούς και κυρίως τον Διόνυσο. Ότι έχει απομείνει σήμερα από αυτό, είναι οι φωτιές. Φωτιές πάνω από τις οποίες πηδούν ανύπαντροι νέοι και νέες για να προκαλέσουν τον έρωτα. Μόνο που σήμερα το θερινό ηλιοστάσιο στην Ελλάδα, γιορτάζεται ως τη γιορτή της γέννησης του Ιωάννη του Προδρόμου Όπως και να ‘χει πάντως, πέρα από γιορτές, τελετές, φωτιές, μεγαλύτερη η όχι μέρα, την 21η Ιουνίου έχει μπει για τα καλά το καλοκαίρι….. και «υμνούμε» τον Ήλιο με μπάνια, βουτιές, παραλίες και πάρτυ που δεν κρατάνε τρεις μέρες αλλά τρεις μήνες και σίγουρα θα θέλαμε να κρατούν πολύ περισσότερο….Καλό καλοκαίρι λοιπόν……….

Ζάρδα Μυρσίνη
http://lapsus.panteion.gr/index.php?opt ... s&Itemid=9" onclick="window.open(this.href);return false;






Θερινό Ηλιοστάσιο 2012 - ζώντας ένα "σκοτεινό" καλοκαίρι!


Στα καυτά μεσημέρια του ατέλειωτου ελληνικού καλοκαιριού νοιώθουμε τον Ήλιο να μας χτυπάει "κατακέφαλα", καθώς βρίσκεται στην κορυφή του ουρανού. Το χειμώνα όμως ο ίδιος αυτός Ήλιος "κινείται" χαμηλά στον ορίζοντα. Η σχετική θέση του Ήλιου είναι λοιπόν ο βασικός παράγοντας που ρυθμίζει τις εποχές μας. Αύριο (Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012) θα συμβεί ένα ιδιαίτερο φαινόμενο: το Θερινό Ηλιοστάσιο! Με απλά λόγια, Θερινό Ηλιοστάσιο έχουμε την ημέρα εκείνη του καλοκαιριού που ο Ήλιος "ανεβαίνει" στο ψηλότερο δυνατό σημείο που μπορεί να ανέβει πάνω στον ουρανό! Που σημαίνει ότι από μεθαύριο και έπειτα ο Ήλιος θα φτάνει καθημερινά σε όλο και χαμηλότερο ύψος στον ουρανό σε σχέση με αυτό που είχε φτάσει την ημέρα του Θερινού του Ηλιοστασίου.

Και αφού αύριο ο Ήλιος θα φτάσει στο ψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει πάνω στον ουρανό, αυτό σημαίνει ότι θα μείνει πάνω από τον ορίζοντα περισσότερο χρόνο από ότι στις άλλες ημέρες του χρόνου. Επομένως, αύριο θα έχουμε τη μεγαλύτερης διάρκειας ημέρα (και αντίστοιχα τη μικρότερης διάρκειας νύχτα) ολόκληρου του χρόνου! Ο Ήλιος θα μείνει συνολικά 14 ώρες και 49 λεπτά πάνω από τον ορίζοντα (και μόλις 9 ώρες και 11 λεπτά κάτω από αυτόν). Από μεθαύριο και έπειτα ο Ήλιος θα μένει όλο και λιγότερο χρόνο πάνω από τον ορίζοντα (μερικές δεκάδες δευτερόλεπτα λιγότερο ανά μέρα) μέχρι να φτάσουμε στο επόμενο Χειμερινό Ηλιοστάσιο (στις 21 Δεκεμβρίου 2012, όπου ο Ήλιος θα βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο του ουρανού και θα έχουμε τότε τη μεγαλύτερη νύχτα και τη μικρότερη μέρα του χρόνου). Για να επαναληφθεί μετά αυτός ο κύκλος των Ηλιοστασίων (το ελπίζουμε, γιατί το επόμενο Χειμερινό Ηλιοστάσιο συμπίπτει με την "αποκαλυπτική" ημερομηνία των Μάγια).




Δύο φορές το χρόνο και ανάμεσα στα Ηλιοστάσια συμβαίνουν οι "Ισημερίες". Ο Ήλιος βρίσκεται τότε στη μέση απόσταση ανάμεσα στην απόλυτα ψηλότερη και απόλυτα χαμηλότερη θέση του στον ουρανό και η ημέρα διαρκεί ακριβώς όσο και η νύχτα. Η Εαρινή Ισημερία συνέβη στις 20 Μαρτίου 2012 και η Φθινοπωρινή Ισημερία θα συμβεί στις 22 Σεπτεμβρίου 2012.

Ας κάνουμε μία υπόθεση: ότι βρισκόμαστε στο διάστημα και παρατηρούμε από ψηλά τη Γη (όπως στην εικόνα παραπάνω). Αν ενώσουμε τα σημεία στα οποία βρίσκεται η Γη την ημέρα των αντίστοιχων Ισημεριών και Ηλιοστασίων τότε θα σχηματιστεί ένας σταυρός (σχήμα που είναι φορτισμένο με υψηλό συμβολισμό). Αστρολογικά, οι χρονικές στιγμές κατά τις οποίες συμβαίνουν οι Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια είναι εξαιρετικά σημαντικές! Βάσει αυτών καταστρώνουμε ειδικά ωροσκόπια που μας αποκαλύπτουν τις τάσεις που θα επικρατήσουν σε εθνικό (ή και σε παγκόσμιο) επίπεδο τους επόμενους τρεις μήνες (που διαρκεί η αντίστοιχη "αστρολογική" εποχή). Παρακάτω βλέπουμε το ωροσκόπιο του "Θερινού Ηλιοστασίου 2012" υπολογισμένου για την Αθήνα, για τις 21 Ιουνίου 2012 και για τις 2:09 τα ξημερώματα (για την ακριβή χρονική στιγμή δηλαδή που θα μπει ο Ήλιος στο ζώδιο του Καρκίνου). Μελετώντας το συγκεκριμένο ωροσκόπιο μπορούμε να βγάλουμε γενικές προβλέψεις για την Ελλάδα για το διάστημα μέχρι και τις 22 Σεπτεμβρίου 2012 (μέχρι την επόμενη Φθινοπωρινή Ισημερία δηλαδή).



Αμέσως μας κάνει εντύπωση σε αυτό το ωροσκόπιο του "Ελληνικού Καλοκαιριού 2012" ότι ο πλανήτης που είναι πιο ψηλά στον ουρανό (και που ορίζει επομένως με τον πιο καταλυτικό τρόπο τη μοίρα της Ελλάδας στους ερχόμενους τρεις μήνες) είναι ο "γνωστός και μη εξαιρετέος" Πλούτωνας! Ο Πλούτωνας είναι ένας "σκοτεινός" πλανήτης και αυτό μας βάζει σε σκέψεις ότι το φετινό ελληνικό καλοκαίρι μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα φωτεινό, γιατί κάποια "κατάσταση" θα ρίχνει βαριά σκιά πάνω του! Ακόμη και αν όλα εξελιχθούν όπως στα προηγούμενα καλοκαίρια (σε "εξωτερικό επίπεδο"), κάτι έχει πλέον αλλάξει οριστικά και αμετάκλητα στις ψυχές των Ελλήνων, τις έχει αναστατώσει και "βαρύνει" με αποτέλεσμα να "διυλίζουμε" διαφορετικά τα ερεθίσματα του "χρυσού Ελληνικού καλοκαιριού"!

Ο Πλούτωνας έχει να κάνει με τη "χρηματική ενέργεια" (με αυτό που λέμε "χρήμα"), με τα οικονομικά "κέντρα", με τις κρυφές δυνάμεις που ορίζουν τη ζωή μας παρασκηνιακά (και γενικά με ότι είναι "κρυφό"), με τον απολυταρχισμό, με το μοιραίο και με το θάνατο (σωματικό και ψυχολογικό). Είναι ένας πλανήτης που προξενεί ακραία συναισθήματα, που δοκιμάζει ψυχικά τους ανθρώπους και τους φέρνει συχνά αντιμέτωπους με οδυνηρές καταστάσεις. Γι' αυτό και θεωρώ καταλυτικό το αστρολογικό του "αποτύπωμα" πάνω στο φετινό ελληνικό καλοκαίρι...

Υπάρχει βέβαια κάποια ελπίδα, γιατί την ίδια στιγμή που "μεσουρανεί" ο Πλούτωνας στο ωροσκόπιο του "ελληνικού καλοκαιριού 2012" ανατέλλει ταυτόχρονα ο πλανήτης Ουρανός! Ο Ουρανός έχει μία τελείως διαφορετική φύση από εκείνη του σκοτεινού Πλούτωνα. Είναι ένας πλανήτης που εκπροσωπεί υψηλές ανθρώπινες αξίες όπως το δημοκρατικό πνεύμα, η "αφύπνιση" και ο ουμανισμός! Ευελπιστούμε λοιπόν να εξαπλωθούν πιο έντονα τώρα αυτές οι αξίες στην ελληνική κοινωνία. Πράγμα που δεν θα είναι καθόλου εύκολο, γιατί τον Ουρανό τον αντιμάχεται ο "σκοτεινός" Πλούτωνας, ο οποίος σχηματίζει μία εξαιρετικά σκληρή πλανητική όψη απέναντι του. Αν προσθέσουμε δε και το γεγονός ότι ο Ουρανός βρίσκεται στο Δωδέκατο Οίκο του συγκεκριμένου ωροσκοπίου, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα και αυτό που πρέπει να προσδοκούμε είναι να αναπτυχθούν συνωμοτικά "νησίδες" δημοκρατικότητας και ουμανισμού μέσα σε συγκεκριμένες παρέες και "κύκλους" - και όχι τόσο ευρύτερα στην Ελληνική κοινωνία! Η φιλία, η συντροφικότητα θα αποκτήσουν μία "ιερότητα" τώρα και "των Ελλήνων οι παρέες" θα γίνουν εστίες "αντίστασης" και θα γράψουν μία καινούργια ιστορία...

Θωμάς Γαζής
http://ifestion.blogspot.gr/2012/06/2012.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Valia]

πολυ ομορφο!συμφωνω πολυ με το τελευταιο κομματι του κειμενου!

[Fotinoula]

πολύ σημαντική ανάλυση

Αν προσθέσουμε δε και το γεγονός ότι ο Ουρανός βρίσκεται στο Δωδέκατο Οίκο του συγκεκριμένου ωροσκοπίου, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα και αυτό που πρέπει να προσδοκούμε είναι να αναπτυχθούν συνωμοτικά "νησίδες" δημοκρατικότητας και ουμανισμού μέσα σε συγκεκριμένες παρέες και "κύκλους" - και όχι τόσο ευρύτερα στην Ελληνική κοινωνία! Η φιλία, η συντροφικότητα θα αποκτήσουν μία "ιερότητα" τώρα και "των Ελλήνων οι παρέες" θα γίνουν εστίες "αντίστασης" και θα γράψουν μία καινούργια ιστορία...

[Evoula]

Σήμερα γιορτάζουμε το Θερινό Ηλιοστάσιο. Για πολλούς θεωρείται ο θρίαμβος του Φωτός επί του Σκότους.
Είναι η μέρα που σύμφωνα με τις παραδόσεις ο Θεός Ήλιος βρίσκεται στη μεγαλύτερη του δύναμη και η μέρα που τραυματίζεται από τον σκοτεινό αδελφό του που θα πάρει το θρόνο. Για πολλούς, το Μεσοκαλόκαιρο είναι και η μέρα του θανάτου του Θεού Ήλιου ή του Βασιλιά του Πρίνου από το Βασιλιά της Βελανιδιάς, ακριβώς πάνω στο απόγειο της δύναμης του, ενώ για άλλους απλώς τραυματίζεται για να πεθάνει στην φθινοπωρινή ισημερία. Η Θεά επίσης είναι έγκυος και στο απόγειο της δύναμης της γεμάτη από τα φρούτα και τους καρπούς του καλοκαιριού αντιπροσωπεύοντας τη Φύση στην εποχή της πλούσιας σοδειάς.
Σε πολλές παγανιστικές παραδόσεις, ο θεός ήλιος χωρίζεται σε δυο αντίθετες προσωπικότητες: στο θεό του φωτός και στον δίδυμό του, τον παράξενο άλλο εαυτό του θεό του σκοταδιού. Είναι οι Gawain και ο Πράσινος Ιππότης, ο Gwyn και το Gwythyr, ο Llew και ο Goronwy, ο Lugh και ο Balor, ο Balan και ο Balin, ο Βασιλιάς του Πρίνου και ο Βασιλιάς της Βελανιδιάς κλπ. Συχνά πολεμούν μεταξύ τους για χάρη της θεάς/ερωμένης τους, όπως η Creiddylad ή η Blodeuwedd, που αντιπροσωπεύουν τη Φύση.
Ο θεός του φωτός γεννιέται πάντα στο χειμερινό ηλιοστάσιο και η δύναμη του μεγαλώνει μέχρι το απόγειο της στο θερινό ηλιοστάσιο, ενώ το καθρέφτισμα και η σκιά του ο θεός του σκοταδιού γεννιέται στο θερινό ηλιοστάσιο και η δύναμη του μεγαλώνει μέχρι την μεγαλύτερη στιγμή της στο χειμερινό ηλιοστάσιο.
Οι θεοί και οι θεές που σχετίζονται με τη γιορτή του Μεσοκαλόκαιρου είναι ο Πατέρας Θεός και η Μητέρα Θεά σε κάθε τους μορφή, οι θεές σε εγκυμοσύνη, ο θεός Ήλιος, η θεά Γη, οι Βασιλιάδες του Πουρναριού και της Βελανιδιάς, η Ντιάνα, ο Πάνας και η Φρέια. Ιερά σύμβολα είναι ο ήλιος, οι λεπίδες, το γκυ, οι βελανιδιές, οι φωτιές, οι τροχοί του ήλιου, οι νεράιδες, η πρασινάδα και τα λουλούδια.
Στην Αγγλία υπήρχε ένα αρχαίο έθιμο όπου την παραμονή του Μεσοκαλόκαιρου και μετά τη δύση του ήλιου άναβαν μεγάλες φωτιές για να παρέχουν φως στους ταξιδιώτες αλλά και για προστασία από τα “κακά” πνεύματα. Αυτό ήταν γνωστό σαν “στήνοντας τους φύλακες”. Οι άνθρωποι συχνά πηδούσαν τις φωτιές για καλή τύχη. Παράλληλα, οι δρόμοι φωτίζονταν με φανάρια και οι άνθρωποι κρατούσαν πυρσούς καθώς πήγαιναν από φωτιά σε φωτιά. Αυτές οι ομάδες ανθρώπων που ήταν ντυμένοι πολυτελώς και φορούσαν γιρλάντες ονομάζονταν “πορεία φυλάκων” και συχνά συνοδεύονταν από χορευτές και παραδοσιακούς οργανοπαίκτες ντυμένους σαν μονόκερους, δράκοντες και καβαλάρηδες ψεύτικων αλόγων. Όπως στο Beltane οι άνθρωποι ανανέωναν τα όρια της ιδιοκτησίας τους, έτσι στο Μεσοκαλόκαιρο φύλαγαν τα όρια της πόλης.
Μέσα στα πολλά έθιμα αυτής της γιορτής ήταν και το να μένουν έξω νεαρά γενναία άτομα καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας μένοντας ξύπνια στο κέντρο ενός κύκλου από πέτρες που στέκονταν όρθιες. Αυτήν την μικρότερη νύχτα, αυτό ήταν ένα επικίνδυνο τόλμημα που θα μπορούσε να φέρει το θάνατο, την τρέλα ή τη δύναμη της έμπνευσης σ' αυτόν που θα το αποτολμούσε.
Αυτή τη νύχτα, επίσης, τα φίδια του βρετανικού νησιού τυλίγονται σαν μια συσπώμενη μπάλα που σφυρίζει για να γεννήσουν το λεγόμενο “αυγό του ερπετού” ή “πέτρα του φιδιού” ή “αβγό του Δρυίδη”. Όποιος κατέχει αυτό το “αβγό”, κατέχει απίστευτες μαγικές δυνάμεις. Ακόμα και ο ίδιος ο Μέρλιν έψαξε να το βρει σύμφωνα με μια αρχαία ιστορία της Ουαλίας.
Η νύχτα του Μεσοκαλόκαιρου είναι, σύμφωνα με την βρετανική παράδοση για τα ξωτικά, η δεύτερη πιο σημαντική νύχτα μετά το Samhain για τα ξωτικά που συνηθίζουν να τη διασκεδάζουν ιδιαίτερα. Είναι η κατάλληλη εποχή για κάθε είδους μικρό ή και μεγαλύτερο ξωτικό για να κάνει τις φάρσες και τις παγαποντιές του, για να παίξει με τους ανθρώπους ή για να χορέψει όλη τη νύχτα κάτω από το φως του φεγγαριού. Λέγεται ότι αυτή τη νύχτα οι κόσμοι πλησιάζουν πολύ κοντά και μέσα στην ομίχλη του λυκόφωτος οι σκιές και οι ψίθυροι αποκτούν ασυνήθιστους και παράξενους ιδιοκτήτες. Για να τα δει κανείς, πρέπει μόνο να μαζέψει σπόρους φτέρας ακριβώς στα μεσάνυχτα και να τους τρίψει πάνω στα βλέφαρά του. Αλλά πρέπει να κουβαλά και λίγο απήγανο μαζί του για να μην τον μαγέψουν τα ξωτικά. Ή απλά να γυρίσει ανάποδα το σακάκι του, πράγμα που θα τον κρατήσει μακριά από το δρόμο του “κακού”. Αλλά ακόμα και αν αυτό αποτύχει, μπορεί να ψάξει κάποια από τις “γραμμές λέι” και να μείνει πάνω της μέχρι το γυρισμό. Αυτό θα τον κρατήσει ασφαλή από κάθε μοχθηρή δύναμη, όπως και το να περάσει πάνω από τρεχούμενο νερό.
Τα σπίτια στο Μεσοκαλόκαιρο διακοσμούνται με σημύδα, μάραθο, βότανο του Αγίου Ιωάννη, φυτό sedum telephium και λευκά κρινάκια. Πέντε φυτά έχουν ιδιαίτερες μαγικές ιδιότητες αυτή τη βραδιά: ο απήγανος, τα τριαντάφυλλα, το βότανο του Αγίου Ιωάννη, το σταυροβότανο ή βερβένα και το τριφύλλι. Ιδιαίτερα το βότανο του Αγίου Ιωάννη το μάζευαν νεαρές παρθένες για να μάθουν ποιος θα γίνει ο μελλοντικός εραστής τους.

Τα δυο βασικά σύμβολα της γιορτής του Μεσοκαλόκαιρου είναι η σπείρα (σύμβολο του Θεού Ήλιου σε όλη του τη δόξα) και η χύτρα (σύμβολο της Θεάς σε όλη τη γενναιοδωρία της). Αυτά τα σύμβολα χρησιμοποιούν και οι σύγχρονες Μάγισσες στις τελετές του Μεσοκαλόκαιρου λέγοντας τα λόγια “όπως είναι η σπείρα για το αρσενικό, έτσι είναι και η χύτρα για το θηλυκό...”.

Τα χρώματα που κυριαρχούν είναι το χρυσό, το πράσινο, το μπλε, το καφέ, το κόκκινο, το πορτοκαλί και το κίτρινο. Οι πέτρες που χρησιμοποιούνται είναι το σμαράγδι, το τζέιντ, το μάτι της τίγρης, το λάπις λαζούλι, το διαμάντι και όλες γενικά οι πράσινες πέτρες.
Τα φυτά και τα βότανα που χρησιμοποιούμε αυτή τη μέρα είναι πολλά λόγω της μεγάλης αφθονίας που παρέχει η φύση. Έτσι έχουμε τη βελανιδιά, το γκυ, το σανταλόξυλο, το ηλιοτρόπιο, το ρετσίνι, το σαφρόν, τη δάφνη, το Υλανγκ Υλανγκ, το βότανο του Αγίου Ιωάννη (υπερικό), τη μελιά, τον απήγανο, τη βερβένα, το μάραθο, το mugwort (αρτεμισία βουλγάρις), το χαμομήλι, το αγιόκλημα, το κρίνο, ο κισσός, το μυριόφυλλο, η φτέρα, το άγριο θυμάρι, η μαργαρίτα και το γαρύφαλλο.

Στη Γαλικία την παραμονή του Αγίου Ιωάννη οι γυναίκες μαζεύουν βότανα που τα κρεμούν σε ματσάκια εξω απο την πόρτα του σπιτιού αφου πρώτα τα βουτήξουν σε νερό για να μαζέψουν τη δροσιά της νύχτας και να πλύνουν το πρωι με αυτό το νερό το πρόσωπο τους.
Επίσης,την παραμονή μαζεύουν νερό-όπως είπαμε το νερό ειναι βασικό στοιχείο της γιορτής αυτής- απο 7 πηγές...στα δικα μας,το λεγόμενο "αμίλητο νερό"
Άλλο έθιμο της μέρας να κάνουν μπάνιο στη θάλασσα τη νύχτα αυτη για να γίνουν γόνιμες,στα 9 κύματα-40 κύματα κατα τα δικά μας.



Και δεν θα μπορούσε να λείπει ένα τραγουδάκι...

[Ελενίτσα]

Ενδιαφέρον
Ιδέα δεν είχα για όλα αυτά Ευάκι

[Ταρούλα]

Ευάκι

[Vasoula]

Ευάκι μου να το μεταφέρω?
Εχω ανοίξει ένα ίδιο θέμα στην Αστρολογία :roll:

Που λες πως ταιριάζει καλύτερα? να μεταφέρω το δικό μου εδώ?

:roll:

[Ταρούλα]

[Evoula]

Ω, δεν το είχα δει...
Ξέρεις, νομίζω πως ταιριάζει καλύτερα εδώ γιατί ο λόγος που το άνοιξα είναι η πνευματική διάσταση που έχει, γιατί πολλά ακούγονται και λέγονται για τα Ηλιοστάσια.
Αν φυσικά συμφωνείς κι εσύ...

[Vasoula]

ωραία...το προσπαθώ να το μεταφέρω

Αν το δείτε το θέμα μου στις καλημέρες, έχετε μια κατανόηση για την ξανθιά σας αγαπημένη ε?

[Evoula]

αααααα......αυτή η κατανόηση κρατάει χρόνια τώρα!

[Vasoula]

στην τρίτη καίγομαι?

εχω ήδη 2

πάω ξανά...

και μην γελάς, σε βλέπω ε?

[Evoula]

[Vasoula]

έτσι μπράβο

[Δωρουλα]

Αν προσθέσουμε δε και το γεγονός ότι ο Ουρανός βρίσκεται στο Δωδέκατο Οίκο του συγκεκριμένου ωροσκοπίου, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα και αυτό που πρέπει να προσδοκούμε είναι να αναπτυχθούν συνωμοτικά "νησίδες" δημοκρατικότητας και ουμανισμού μέσα σε συγκεκριμένες παρέες και "κύκλους" - και όχι τόσο ευρύτερα στην Ελληνική κοινωνία! Η φιλία, η συντροφικότητα θα αποκτήσουν μία "ιερότητα" τώρα και "των Ελλήνων οι παρέες" θα γίνουν εστίες "αντίστασης" και θα γράψουν μία καινούργια ιστορία...

πολυ καλο!! πολυ αληθινο!