Το μάθημα της πεταλούδας

[Spyros]

Το μάθημα της πεταλούδας

Μια μέρα, ένα μικρό άνοιγμα εμφανίστηκε σε ένα κουκούλι. Ένας άνθρωπος κάθισε και παρακολούθησε την πεταλούδα για αρκετές ώρες καθώς πάλευε να βγάλει το σώμα της από αυτή τη μικρή τρύπα. Τότε φάνηκε να σταματάει να κάνει κάποια πρόοδο. Φάνηκε σα να είχε κάνει ότι μπορούσε και ότι δε θα κατάφερνε περισσότερο.

Έτσι ο άνθρωπος αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα. Πήρε ένα ψαλίδι και άνοιξε το κουκούλι. Η πεταλούδα βγήκε εύκολα. Αλλά είχε ένα μαραμένο σώμα, μικρά και ζαρωμένα φτερά. Ο άνθρωπος συνέχισε να κοιτά γιατί περίμενε ότι από στιγμή σε στιγμή τα φτερά θα άνοιγαν, θα μεγάλωναν για να υποστηρίξουν το σώμα της πεταλούδας και θα γίνονταν γερά.

Τίποτα δεν έγινε! Μάλιστα, η πεταλούδα πέρασε την υπόλοιπη ζωή της έρποντας με το μαραμένο σώμα και ζαρωμένα φτερά της. Ποτέ δε μπόρεσε να πετάξει.

Αυτό που ο άνθρωπος, μες την καλοσύνη του, δεν κατάλαβε ήταν ότι το περιοριστικό κουκούλι και η προσπάθεια που έπρεπε να κάνει η πεταλούδα για να βγει από το μικρό άνοιγμα, ήταν ο τρόπος της Φύσης για να αναγκάσει υγρό από το σώμα της πεταλούδας να πάει στα φτερά έτσι ώστε να είναι έτοιμη για να πετάξει όταν θα κέρδιζε την ελευθερία της από το κουκούλι.

Κάποιες φορές, η πάλη είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε στη ζωή μας. Αν μας επιτρεπόταν να περνάμε τη ζωή μας χωρίς εμπόδια θα είμασταν σακάτηδες. Δε θα είμασταν τόσο δυνατοί όσο θα μπορούσαμε να είμαστε. Ποτέ δε θα πετάγαμε.

Ζήτησα δύναμη...
Και μου δόθηκαν δυσκολίες για να δυναμώσω.
Ζήτησα σοφία...
Και μου δόθηκαν προβλήματα να λύσω.
Ζήτησα ευημερία...
Και μου δόθηκε μυαλό και μπράτσα για να δουλέψω.
Ζήτησα κουράγιο...
Και μου δόθηκαν εμπόδια για να τα ξεπεράσω.
Ζήτησα αγάπη...
Και μου δόθηκαν προβληματισμένοι άνθρωποι για να βοηθήσω.
Ζήτησα χάρες...
Και μου δόθηκαν ευκαιρίες.

Δεν έλαβα τίποτα που ήθελα...
Αλλά έλαβα οτιδήποτε χρειαζόμουν.

[Ichor]

Πόσο γνώριμη διαδικασία αλήθεια....?

"Αν δεν πονέσεις, δε θα μάθεις", "Δεν βρέξεις κ..., ψάρι δεν τρως","Το πάθημα έγινε μάθημα", λέει ο λαός και έχει δίκιο.
Αν δεν παλέψουμε, δεν αγωνιστούμε, δεν πονέσουμε
τίποτα δεν κατακτάμε.


:!: :!: :!:

[Katerina]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΝΕΣΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ...ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ...ΠΟΣΟ ΚΑΚΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ...Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΕΖΗΣΕ ΜΕ ΕΝΑ ΜΑΡΑΜΕΝΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΖΟΥΣΕ ΜΕ ΕΝΑ "ΜΑΡΑΜΕΝΟ" ΜΥΑΛΟ...ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ ΒΟΗΘΑΣ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΒΟΗΘΑΣ ΕΝΩ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΣ...

[Qisan]

Πολυ ωραια Ιστορια Σπυρο ....

Χαρικα που την διαβασα , Συν Χαρι τηρια ... λο

[Επισκέπτης]

Σ΄ευχαριστούμε Σπύρο που μας θύμησες πως είναι η ζωή.

[Spyros]

Την είχα λάβει σε powerpoint με αγγλικο κείμενο, πολύ ομορφό. Αλλά το μετέφρασα για να μπορούν όλοι εδώ να το δουν, έστω και χωρίς φωτογραφίες.

[margaritarenia]

ευχαριστω Σπυρο

το βρηκα σε καταλληλη στιγμη

[Spyros]

ευχαριστω Σπυρο

το βρηκα σε καταλληλη στιγμη

"Τίποτα δεν είναι τυχαίο"

Αλλά όταν χρειάζεται μπορούμε να βρίσκουμε νόημα στο παραμικρό κομμάτι της ζωής.

[nikos]

Πολύ αληθινό Σπύρο! Η ίδια η ζωή!!