Από εδώ και στο εξίς, αποφασίζω εγώ ότι θα περπατώ στον δρόμο της Αγάπης και του Φωτός.
Το αποφασίζω με Ελευθερία και όχι με φόβο.
Αποφασίζω να περπατάω στην δρόμο της Αγάπης και του Φωτός, όχι επιδή φοβάμαι το σκωτάδι, όχι επιδή φοβάμαι την αρρώστεια, όχι επιδή φοβάμαι τον πόνο, όχι γιατί φοβάμαι. Αλλά γιατί έτσι. Χωρίς λόγο, χωρίς εξηγήσεις.
Μου αρκεί η αίσθηση που έχω μέσα στην καρδιά μου, όταν καταφέρνω και αγγίζω το Φως.
Μου αρκεί η Θεία Έμπνευση που έχω νιώσει λίγες στιγμές μέσα μου.
Μου αρκεί η Αγάπη και το Φως που αισθάνομαι να με πλημμηρίζει, όταν με αγκαλιάζει ένας Άγγελος.
Μου αρκεί που Γνωρίζω ότι εκεί είναι ο Δρόμος μου.
Θέλω να ανοίξω τον Δρόμο της Καρδιάς μου και να επιτρέψω στο Φως και την Αγάπη να φανερωθεί μέσα μου και στην Γη.
Θέλω να ανοίξω τον Δρόμο για την Ψυχή μου, για τον Ανώτερο Εαυτό μου, να έρθει να φανερωθεί στο Εδώ και Τώρα.
Και να παραδώσω στο Φως κάθε έλεγχο της ζωής μου.
Και ό,τι θέλει ας γίνει!
Γεννηθήτω το Θέλημά Σου!
