ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ
Γεννήθηκε στη Πόλη το 1885 και πέρασε τα πρώτα της παιδικά χρόνια εκεί. Ο πατέρας της υπηρετούσεν εκεί ως πρώτος διερμηνέας της Ελληνικής Πρεσβείας κι είχεν όλα τα μέσα και τη καλλιέργεια να της προσφέρει τη μόρφωση που απαιτούσεν η πρώιμη καλλιτεχνική της ιδιοσυγκρασία. Το πραγματικό της όνομα ήταν Θεώνη Δρακοπούλου.
Τελειώνοντας τις εγκύκλιες σπουδές κατέβηκε στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα στη Βασιλική Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου. Ως ηθοποιός εμφανίστηκεν από τη "ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ" του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Το 1904 έλαβε μέρος στη παράσταση της "Αντιγόνης" του Σοφοκλή κι έπαιξεν επίσης στο Δημοτικό και το Εθνικό Θέατρο. Ατυχίες οικογενειακές την ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη σκηνή, να δοθεί στη περιπλάνηση και τη παρηγοριά των ταξιδιών, βρίσκοντας τρόπο να διοχετεύει τις εσωτερικές της ανησυχίες, από την ηλικία των 27 (έτος θανάτου του Λορέντζου Μαβίλη με τον οποίο τους συνέδεσε δυνατόν αίσθημα, 1912) κι ύστερα. Στη συνέχεια και για 6 χρόνια εργάστηκεν ως καθηγήτρια απαγγελίας στο Ελληνικόν Ωδείο.
Αν η βιογραφία της δεν έχει να παρουσιάσει εντυπωσιακά απρόοπτα, ποικίλες όμως είναι οι φάσεις από τις οποίες πέρασεν η ψυχική της περιπέτεια, ανακλάσεις της οποίας συναντούμε στα ποιήματά της. Οι στίχοι της, -μαζί με κείνους της Αιμιλίας Δάφνη- αποτέλεσαν τη πρώτη ουσιαστική κι αξιόλογη προσφορά γυναικείας τέχνης στο τόπο μας. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά της Αλεξανδρείας: "ΓΡΑΜΜΑΤΑ", "ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΤΕΧΝΗ" καθώς επίσης και με τα δικά μας: "ΝΟΥΜΑ", "ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ" και σ' αραιά διαστήματα, με νεότερα περιοδικά κι εφημερίδες. Δίνοντας ένα συνεχές παρών αποδείχτηκε σημαντικά πολύγραφη μεταξύ των άλλων γυναικών συναδέλφων της, απόχτησε δε το τίτλο της αντιπροσωπευτικής Ελληνίδας ποιήτριας, χαρακτηριζομένη μάλιστα ως η νέα Σαπφώ, στην εποχή της.
Σημαντικό να προσθέσουμε πως ο μέγας ποιητής της εποχής, Κωστής Παλαμάς, έσπευδε να προλογίζει μαγεμένος το κάθε της βιβλίο, πράμα που δείχνει από μόνο του τη μεγάλη σπουδαιότητα αυτής της γυναικείας τρυφερής λαλιάς.
Σ' Αγαπώ...
Σ' αγαπώ, δε μπορώ
τίποτ' άλλο να πώ
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο!
Μπρος στα πόδια σου 'δώ
με λαχτάρα σκορπώ
το πολύφυλλο ανθό
της ζωής μου.
Ω! Μελίσσι μου! Πιές
απ' αυτόν τις γλυκές,
τις αγνές ευωδιές
της ψυχής μου!
Τα δυο χέρια μου, να!
στα προσφέρω δετά
για να γύρεις γλυκά
το κεφάλι
Κι η καρδιά μου σκιρτά,
κι όλη ζήλεια ζητά
να σου γίνει ως αυτά
προσκεφάλι!
Και για στρώμα, καλέ,
πάρε όλην εμέ,
σβήσ' τη φλόγα σε με
της φωτιάς σου,
ενώ δίπλα σου εγώ
τη ζωή θ' αγροικώ
να κυλά στο ρυθμό
της καρδιάς σου...
Σ' αγαπώ, τί μπορώ,
ακριβέ, να σου πώ
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο;
Πηγή: http://www.peri-grafis.com/ergo.php?id=374" onclick="window.open(this.href);return false;
ΜΥΤΡΙΩΤΙΣΣΑ
ΜΥΤΡΙΩΤΙΣΣΑ
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι