Βασούλα έγραψε:Πολύ εύκολα θα χαρακτηριζόταν αγενής, ο άνθρωπος που τολμά…με βάση το λεξικό! Γιατί η Αρετή είναι μέρος της εσωτερικής Ελευθερίας και η μαζική αντίληψη κρίνει σαν «ανήθικους» τους Ελεύθερους Ανθρώπους!
Η ευγένεια όμως δεν έχει να κάνει με μια απλή συμπεριφορά. Είναι θέμα εσωτερικού ΄Ηθους! Κυρίως έχει να κάνει με την παντελή έλλειψη ασέβειας, με οποιονδήποτε τρόπο, προς τον Εαυτό μας και προς τους άλλους!
Ο τολμηρός μπορεί να χαρακτηριστεί από την κοινωνική ηθική και αναιδής! Η αυτοπεποίθηση, όμως, δεν έχει να κάνει με την ασέβεια, αν έχει δομηθεί σωστά και με την δυναμική της επιβεβαίωσης, του θάρρους και της ασφάλειας, όταν είμαστε παιδιά.
Συνήθως αναγκαζόμαστε να οπισθοχωρούμε, όταν χρειάζεται να «εκθέσουμε» τον Εαυτό μας στην κρίση του οποιουδήποτε υπολογίζουμε σαν ανώτερο…και τότε αυτόματα μπαίνουμε στην θέση του κατώτερου…
΄Ενα βήμα πίσω…μπορεί να ορίζει όλη μας την ζωή…
Ενα σταθερό βήμα μπροστά…μπορεί να καθορίζει την Επιλογή μας να είμαστε Ελεύθεροι ΄Ανθρωποι, χωρίς συγκριτικούς κανόνες…Οι ανώτεροι και οι κατώτεροι της Ζωής, είναι όσα δεν γνωρίζουμε για τον Εαυτό μας…
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
