Δυσκολία Συγκέντρωσης

[Θοδωράκος]

Καλησπέρα σας!

Θα ήθελα την συμβουλή σας σε μία δυσκολία που αντιμετωπίζω εδώ και λίγο καιρό. Έχω πρόβλημα στο να συγκεντρωθώ, τόσο όταν κάνω ρέικι, όσο και όταν κάνω διαλογισμό.

Υπάρχουν φορές που κλείνω τα μάτια και σε μερικά λεπτά "το βρήσκω", βιώνω την ενέργεια, βιώνω τον διαλογισμό, αισθάνομαι τα πάντα και βλέπω τα πάντα και πραγματικά Ζω την διαδικασία. Όμως τώρα τελευταία, τις περισσότερες φορές δεν μπορώ να συγκεντρωθώ με τίποτα. Αρχίζουν και έρχονται διάφορες σκέψεις παντελώς άσχετες, που δεν αφορούν καν κάποιο πρόβλημα ή κάτι ανάλογο. Και ενώ μερικές φορές καταφέρνω και συγκεντρώνωμαι για ένα-δυο λεπτά και πάει να "μπει στην θέση του", αμέσως περνά κάποια άλλη σκέψη και με παρασέρνει, σταματώντας όλη την διαδικασία. Και έτσι, την περισσότερη ώρα βρήσκομαι με κλειστά τα μάτια, επεξεργαζόμενος σκέψεις και εικόνες που δεν έχουν καμία σχέση ή ροή, και προσπαθώντας να μαζέψω το μυαλό μου και να του υπενθημίσω ότι "τώρα είμαι εδώ για να κάνω ρέικι/διαλογισμό", πράγμα το οποίο το μυαλό μου επιμένει να... ξεχνά.

Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε αν είχατε κι εσείς ανάλογη εμπειρία; Και τί σας βοήθησε;

Να είναι άραγε υπερρένταση; Ή ότι κάποιο κομάτι μέσα μου δεν θέλει να κάνει ρέικι/διαλογισμό;

Δεν ξέρω.


Σας ευχαριστώ πολύ!

[Ελενίτσα]

Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε αν είχατε κι εσείς ανάλογη εμπειρία; Και τί σας βοήθησε;

Η επιμονή και η επανάληψη Θοδωρή, μέχρι να είμαι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Κι αν δεν έκατσε εχθές, θα κάτσει σήμερα ή αύριο. Δοκιμασμένη μέθοδος :handgestures-thumbsup:

Όταν το μυαλό έκανε τα δικά του, ε.... έκανα κι εγώ τα δικά μου 'δικά' (περίμενα και αν το χρειαζόμουν, επαναλάμβανα....)

[panos]

Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε αν είχατε κι εσείς ανάλογη εμπειρία; Και τί σας βοήθησε;

Η επιμονή και η επανάληψη Θοδωρή, μέχρι να είμαι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Κι αν δεν έκατσε εχθές, θα κάτσει σήμερα ή αύριο. Δοκιμασμένη μέθοδος

Όταν το μυαλό έκανε τα δικά του, ε.... έκανα κι εγώ τα δικά μου 'δικά' (περίμενα και αν το χρειαζόμουν, επαναλάμβανα....)

[konstantinos s.]

Μια τεχνική που χρησιμοποιώ εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να παρακολουθώ τις σκέψεις, όσο άσχετες και αν φαίνονται. Όταν κάποια πράγματα που δουλεύω είναι πολύ μπερδεμένα μέσα μου και οι αντιστάσεις μου για αλλαγή μεγάλες, αντιμετωπίζω παρόμοιες δυσκολίες. Οπότε επικεντρώνομαι στην αναπνοή και όταν έρχεται κάποια σκέψη την παρακολουθώ, χωρίς όμως να μπαίνω πολύ μέσα της, την ακούω ακολουθώντας απλά τη διαδρομή της. Συνήθως μετά από λίγη ώρα επανέρχομαι χωρίς προσπάθεια ή σκέψη στην αναπνοή. Έχω αισθανθεί ότι και αυτή η διαδικασία με βοηθάει σημαντικά στη συγκεκριμένη φάση που βρίσκομαι, χωρίς να καταλαβαίνω όμως το γιατί. Όταν προσπαθώ να πιέσω πολύ το μυαλό μου να σταματήσει, τελικά μένω με ένα συναίσθημα απογοήτευσης...

[Ellaki]

Όταν προσπαθώ να πιέσω πολύ το μυαλό μου να σταματήσει, τελικά μένω με ένα συναίσθημα απογοήτευσης...

Θοδωρή μου συμβαίνει πολύ συχνά.
Μάλιστα μερικές φορές τα σενάρια του μυαλού είναι τόσα τρελά που βάζω τα γέλια.
Συμφωνώ με τον Κωνσταντίνο και δεν πιέζω το μυαλό μου να σταματήσει.
Απλά μου-του υπενθυμίζω ότι δεν χρειάζεται να προσπαθεί να ελέγχει γιατί δεν έχει τίποτε να φοβηθεί από το ανώτερο πεδίο ύπαρξής μας.

Στόχος μου είναι να αποκαταστήσω πρώτα την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου έτσι ώστε να αφεθώ στην καθολική θεραπεία μου.
Χρειάζεται προσπάθεια και αφοσίωση για να ηρεμήσει ο νους, να ξεφύγει από τους φόβους και να εμπιστευθεί τον Νου.

[Danielli]

Σιγουρα παιζει ρόλο η εξάσκηση, αλλά η έλλειψη συγκέντρωσης μπορει να προκύψει ανα πάσα στιγμή... όσο ευκολο είναι κάποιες φορες τόσο δύσκολο μπορει να γίνει.
Η δική μου εμπειρία είναι πως... ο δραστηριος νους ή και η "υπερένταση" όπως τη λές είναι και αυτή μια κατάσταση του Είναι μου που χρειάζεται να τη βιώσω με σεβασμό .

Συνήθως είναι αντιστάσεις... το Εγω που ανησυχει και δεν θέλει να "παραδώσει τον ελεγχο", και αυτο έχει πάρα πολλά να μου πει για τους τρέχοντες λόγους της δυσαρμονίας μου.

Ετσι.. ακομα και όταν είμαι συγχυσμένη , συνδέομαι με τον Εαυτο μου, και ζητάω από τον Νου να κοπάσει και να επιτρέψει μόνο τις σκέψεις που είναι ωφέλιμες να εξεπεργαστώ... και να με καθοδηγησει στα συναισθηματα που με πιέζουν.

Οταν ζητας από τον Αν. Εαυτο σου να σε βοηθησει δεν έχεις παρά να λάβεις αυτο που χρειάζεσαι την εκαστοτε στιγμή....

[Μπεττουλα]

Συνήθως είναι αντιστάσεις... το Εγω που ανησυχει και δεν θέλει να "παραδώσει τον ελεγχο", και αυτο έχει πάρα πολλά να μου πει για τους τρέχοντες λόγους της δυσαρμονίας μου.

Θοδωρή αυτή ακριβώς τη δυσκολία αντιμετωπίζω τις τελευταίες φορές και κατέληξα σε αυτό που λέει η Ντάννυ μας. Το νιώθω σαν αντίσταση κάποιου εαυτού μου... πλέον το αφήνω να εξελιχθεί με υπομονή αντι να εκνευρίζομαι όπως έκανα στην αρχή αποδεχόμενη οτι και αυτή κάποια ανάγκη είναι που θέλει να εκδηλωθεί... γλυκά και με υπομονή προσπαθώ να με επαναφέρω χωρίς να με πιέζω και συνήθως σταματάει η πολύ φασαρία μέχρι την επόμενη φορά που πάμε πάλι από την αρχή... νομίζω οτι θέλει τον χρόνο του πια...

[Danielli]

πλέον το αφήνω να εξελιχθεί με υπομονή αντι να εκνευρίζομαι όπως έκανα στην αρχή αποδεχόμενη οτι και αυτή κάποια ανάγκη είναι που θέλει να εκδηλωθεί...

[VasilisM]

το Εγω που ανησυχει και δεν θέλει να "παραδώσει τον ελεγχο"

Εδώ το εντοπίζω κι εγώ.. αντιστάσεις, αντιστάσεις, αντιστάσεις..

[Θοδωράκος]

Παιδάκια σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!!



Τελικά βελτιώθηκε πολύ η κατάσταση όταν αποδέχθηκα την υπερρένταση και την έλληψη συγκέντρωσης ως μία ακόμα κατάστασή μου, μία φάση, και δεν το έκρινα ούτε το θεώρησα κάτι "κακό".

[ARTYADIS]

χωρίς να με πιέζω

Αυτό είναι το κλειδί!

[Danielli]

Εμ.. πως θα έχουμε ειρήνη μέσα μας όταν πολεμάμε τα πιο αδύναμα κομμάτια μας??

Δυστυχώς με το "σε διατάζω να σκάσεις" δεν σκάνε.... δοκιμασμένο!!!

[Vasoula]

[ARTYADIS]

[Λιζούλα]

Δυστυχώς με το "σε διατάζω να σκάσεις" δεν σκάνε.... δοκιμασμένο!!!