"Όλα είναι Φως! Όλος ο κόσμος γύρω σου είναι Φως, είναι Ενέργεια. Και αφού είναι Φως, πώς μπορεί να σε πειράξει; Μόνο έτσι θα βιώσεις την εμπιστοσύνη, όταν θυμηθείς ότι όλα γύρω σου είναι Φως."
Σε λίγο έρχεται ο Γαβριήλ. Με παίρνει και πετάμε μαζί ψιλά. Βλέπω την Γη από κάτω. Είναι λίγο καιρό πριν γεννηθώ. Βλέπω τον εαυτό μου ανάμεσα σε φωτεινές οντώτητες. Τον ακούω να συνομηλεί με μία από αυτήν - τον Ιησού. Μου είπε ότι οι γονείς μου θέλουν ένα παιδί και εάν θέλω να πάω εγώ. Μου εξηγεί τις συνθήκες και ακούω τον εαυτό μου να κάνει τις επιλογές του: τι ζώδιο θα είμαι, πότε θα γεννηθώ, ποιά θα είναι η απσοτολή μου. Τον ακούω να συμφωνεί και να επιλέγει να κατέβει κάτω ως Θοδωρής. Θυμάμαι. Θυμάμαι αυτήν την επιλογή μου.
Σε λίγο έρχεται και ο Ραφαήλ. Με τιλήγει με το φως του. "Η πληγή σου είναι ότι χρειάζεσαι να θεραπευτείς. Έχεις μέσα σου την πεπίθηση ότι είσα αμαρτωλός και χρειάζεσαι να σωθείς. Νιώσε ότι δεν είσαι αμαρτωλός, ότι το να χωρίζεις τον κόσμο σε καλό και σε κακό είναι αυτό που σε πληγώνει. Θεράπευσε αυτήν σου την σκέψη και θα θεραπευτείς κι εσύ."
Στο τέλος ήρθε και ο Ζακχιήλ. Με αγκάλιασε με το φως του. Και φωτίστηκαν οι προτάσεις που ορίζαν την ζωή μου: "Ο κόσμος είναι κακός", "Δεν θέλω αυτήν την ζωή", "Είμαι αμαρτωλός και περιμένω την σωτηρία". Και δείχνοντάς τες μου, μου χαμογέλασε με αγάπη.
Όλες οι ενέργειες ενώθηκαν σε ένα λευκό φως. Και όλοι οι ήχοι ενωθήκαν σε μία μόνο φωνή, σε μία μόνο φράση:
Όλα είναι φως!
