Ρεικι και σωμα!!!

[Ειρήνη]

Να μοιραστώ μαζί σας κάτι, ξανά, αφου με τα "φώτα" σας κάτι αρχίζει να ξεδιαλύνεται.....
Λέγαμε χτες προχτες για την γείωση και το ζήτημα με τα πόδια μου.....
Χτες την νύχτα έκανα στον εαυτό μου ρέικι και το έστειλα στα πόδια μου κατά την διάρκεια κοιμήθηκα και όλα τα όνειρα που είδα (βλέπω πολλά κάθε βράδυ) ήταν σχετικά. Πρώτα είδα ένα παιδί χωρίς πόδια μικρό αγόρι. Μετά είδα εμένα να ίπταμαι και να κάνω κάτι σαν σκί του χιονιού αλλά στην λάσπη πάνω. Δεν άγγιζαν τα πόδια μου το λασπωμένο έδαφος....
Δεν ξέρω πώς να σκεφτώ πάνω σε αυτά.... Δεν ήταν όνειρα ήταν απαντήσεις αλλά δεν κατέχω την γλώσσα....

[Vasoula]

Ειρηνάκι, αυτό που μπορώ να σου πω για τα όνειρα είναι το εξής (αυτό που εγώ γνωρίζω...)

Τα όνειρα είναι επιθυμίες και φόβοι που τοποθετούμε σε άλλη διάσταση και στην οποία πάμε όταν ονειρευόμαστε (και φυσικά όταν αφήνουμε το σώμα μας)

Σημαντικό βήμα μας για την πνευματική εξέλιξη, είναι να "καθαρίσουμε" αυτό το πεδίο...

Και δεν αναφέρομαι στους οραματισμούς, ούτε στις "επιγνώσεις" που μπορούν να έρθουν κατά την διάρκεια του ύπνου...

Αναφέρομαι μόνο στα όνειρα, που παίρνουν και την μορφή εφιάλτη πολλές φορές, ή μπορεί κάποιος να τα εκλάβει σαν προφητικά.

Το όνειρο που περιγράφεις εμένα μου εκδηλώνει έναν μεγάλο φόβο ζωής που έχει προκύψει σε παιδική ηλικία και χρειάζεται "φροντίδα"...

[dino]

Βασω και Ειρήνη,
Αν και δέν είναι σωστό γράφω "πάνω" απο την Βάσω, είναι τα όνειρα ένα απο τα αναζητητικά μου χόμπυ, για αυτό συγνώμη αλλά ανέξου για μιά ακόμη φορά δυό λόγια κι'απο μένα σάν συμπλήρωμα σε αυτά που ήδη διάβασες παραπάνω.

Το μικρό παιδί είσαι εσύ, είσαι αγόρι γιατί αναζητάς την ανδρική ορμή, θέλεις να κάνεις κάτι που χρειάζεται δύναμη αλλά θεωρείς ότι δέν την έχεις, διστάζεις, η έλειψη ποδιών δηλώνει σε μένα καθήλωση, αισθάνεσαι καθηλωμένη.

Πρόσεξε,
Αν περιέγραφες την σκηνή του παιδιού τελευταία, θα έλεγα .... είσαι καθηλωμένη...., όμως δέν είσαι.
Είσαι ανάλαφρη εσωτερικά (ασυνείδητα το γνωρίζεις αυτό, συνειδητά ίσως όχι) και μέσα σου φεύγεις (απομακρύνεσαι ψυχικά) απο μία "βρώμικη" ιστορία.
Αν στο όνειρό σου είχες την εντύπωση της γλύστρας χωρίς να θέλεις να την σταματήσεις αλλά αφήνεσαι να γλυστράς και μάλιστα να το διασκεδάζεις, τότε, εσωτερικά συμφωνείς και το αφήνεις συνειδητά να σου συμβαίνει.
Αν αντίθετα έψαχνες ένα κλαδάκι, ... κάτι να κρατηθής τότε μέσα σου αμφιβάλεις και θέλεις να καθυστερήσεις τα γεγονότα έτσι ώστε να γίνει αυτή η αλλαγή παράλληλα με την συνειδητοποίησή της, όχι τόσο γρήγορα.

Σε κάθε περίπτωση έναι μιά λασπωμένη ιστορία αλλά εσύ φεύγεις έτσι κι'αλλοιώς και δέν σε λερώνει .... αφού υπερίπτασαι ....

[Vasoula]

Γιατί Ντίνο μου δεν είναι σωστό?

Χαίρομαι που υπάρχει κάποιος που έχει μελετήσει και μπορεί να αναλύσει ένα όνειρο...Είναι πολλές φορές σημαντικό να γνωρίζουμε τι κρύβεται "εκεί μέσα"...στο σκοτεινό θάλαμο

Μόνο έτσι μπορούμε και να το καθαρίσουμε ε?

Αλλιώς μας "δεσμεύει" και δεν μας αφήνει να προχωρήσουμε...

Εγώ το είπα γενικά και εσύ πιο ειδικά...Ουσιαστικά η καθήλωση σημαίνει και φόβο ή ανασφάλεια...

[dino]

Καί εγώ χαίρωμαι που συμφωνείς Βάσω αλλά σάν επισκέπης,
θεωρώ ότι άν υπάρχει έκκληση, όπως εδώ, πρέπει να μήν είμαι εγώ που "πετάγομαι" να απαντήσω .... ζητώ λοιπόν έμμεσα την άδεια ....
(Σάν ηθικό κανόνα φιλοξενίας εννοώ)

[Vasoula]

Καλέ τι λες?
Ποιός σου είπε ότι είσαι επισκέπτης?

Μέλος μιας αγαπημένης συντροφιάς είσαι, όπως κι εγώ...


Ακου, να ζητήσεις άδεια.... :shock:

[dino]

Και όμως, η ενέργεια η δικιά σου εδώ είναι διάσπαρτη,
ίσα ίσα που είναι για μένα μιά ευχαρίστηση να είμαι επισκέπτης στο φόρουμ αυτό και να σου ζητώ την άδεια ...

(Δέν είναι κάποιο θέμα, οτι εγώ δηλαδή συστηματικά αισθάνομαι άβολα αλλά είναι περισσότερο αναγνώριση της δικιάς σου συμβολής ... μέρα μπαίνει ... μέρα βγαίνει.
Η μητέρα μου παλιότερα σφουγγάριζε και καθάριζε το σπίτι. Εγώ λοιπόν πάντα ρωτούσα "...Μπορώ να μπώ???")

[Ειρήνη]

Ντίνο μου, Βασούλα μου,
σας ευχαριστώ που με διαφωτίζετε και γω κάπως έτσι τα σκεφτόμουν τα πράγματα.
Η τρελλή φάση είναι ότι εδώ και καναδυό μέρες που ασχολούμαι με το θέμα των ποδιών μου αρρώστησα κάπως.Χτές ήταν να πάω σε μια παιδική παράσταση του πίτερ παν στον πάγο και δεν μπορούσα να σηκωθω από το κρεβάτι όταν τελικά το ακυρωσα ένιωσα καλύτερα και έκανα λίγα πράγματα μέσα στο σπίτι. Σήμερα πάλι με πολλή δυσκολία βγήκα για μια πολύ σημαντική δουλεια και ήμουνα πολύ ήσυχη ήθελα μόνο να τελειώσω και να επιστρέψω σπίτι.
Τώρα για το όνειρο, Ντίνο μου πωπωπωπω πόσα ξέρεις!
Δεν ήθελα να κρατηθώ από πουθενα όμως είδα την λάσπη παντου
σκεφτηκα λίγο και πήρα αυτά σαν τα μπαστούνια του σκί κι έτρεχα τρελλά γρήγορα αλλά στον αέρα εγώ σαν να μην είχα ποδια.
Το αγόρι χωρίς πόδια το είδα πρώτο και επεδή με στεναχώρησε το θέαμά του ήθελα να φύγω γρήγορα από κει.
Αλλά το πολύ σημαντικό που ξέχασα να σας πώ είναι ότι όταν άρχισα το ρέικι και δεν κοιμόμουν είδα δύο φορές πόρτα να κλείνει . Πρώτα μια τεράστια καγκελόπορτα και μετά μια ξύλινη πιο μικρή και οι δύο μου κλείσανε κατάμουτρα. Εκει σκέφτηκα... Ειρήνη πρέπει να επιμείνεις να χτυπήσεις να σου ανοιξουν αλλά μετά χάθηκα μεσα στο ρέικι δεν σκέφτηκα τίποτα και είδα αυτά τα όνειρα.

[dino]

Αυτό Ειρήνη, ίσως και να είναι όραμα.
Τα οράματα για μένα είναι "βαριά τροφή", τα φοβάμαι και λίγο.
Δέν ξέρω να τα ξεχωρίζω, ούτε και να τα ερμηνεύω.
Ηδη αγριεύτικα με τον παραστατικό τρόπο που το έγραψες.

Πάντα σε ένα όραμα κρύβεται ένα μήνυμα, άν σε βασανίζει αυτό για καιρό νομίζω ότι η Βάσω μπορεί να σου πή περισσότερα για μηνύματα μέσω διαύλων.

[Vasoula]

Ω το όραμα είναι κάτι πολύ σημαντικό για την πορεία μας.

Και οι εξηγήσεις του δεν "αφήνονται" σε κανέναν...

Το όραμα δεν μπορεί να είναι συμβολικό, έχει ουσιαστικό ρόλο στην ζωή μας και οριοθετεί διαδρομές.

Οι πόρτες που έκλειναν διαδοχικά, ίσως είχαν κι άλλες "εικονες", που εσύ Ειρηνάκι, λόγω απειρίας δεν αντιλήφθηκες. ΄Ετσι έφτασε στο συνειδητό σου μισό...

Ανοιξε και ζήτησε...
Ζήτησε αυτό που πραγματικά θέλεις...Να είσαι σίγουρη ότι θα σου δοθεί...
Και εξηγήσεις και μηνύματα και ότι θέλεις θα έρθει...

Τίποτα δεν μπορεί να μας δοθεί, εάν δεν το ζητήσουμε με την ψυχή μας και την καρδιά μας...

Καμια πόρτα δεν κλείνει για εμάς από μόνη της...Εμείς τις κλείνουμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε...Γιατί η ψυχή μας δεν συνεργάζεται με τον νου μας, αλλά με την καρδιά μας, και αυτή ανοίγει όσες πόρτες κλείνουν οι σκέψεις μας...

[Qisan]

Ειρηνη >>

Ρηνακι ξαναθυμησου , επανεξετασε την αισθηση που περιειχαν οι πορτες που εκλειναν .....
Εχω μια αναιτια αισθηση , οπως διαβαζα το ποστ σου , πως οι πορτες που κλεισανε ηταν οι πορτες απο παρελθουσα φαση ...
Μηπως κατι ολοκληροθηκε στη ζωη σου και πας για αλλα ?

ΝαμασΤε

[satya]

Ζεφυ που βρισκεσαι????
εδω ειναι το μερος που μπορεις να κανεις τις ερωτησεις σου :!:

(προτεινω οταν κλειδωνεται ενα θεμα ή οταν ειμαστε οφ-τοπικ, εαν γινεται να καθοδηγουμε και να καθοδηγουμαστε με [url] στον σωστο χωρο )

[Vasoula]

ναι σωστό Satya

[nikos]

Καλά προτείνεις!
Η zefi καθοδηγήθηκε πριν κλειδωθεί το θέμα!

[Danielli]

Αξίζει να δούμε πως όπως έχουν αποθανατίσει με ειδική φωτογράφηση "Κιρλιαν" , την ανθρώπινη ενέργεια και τα ενεργειακά σώματα πριν και μετά από μία συνεδρία Ρεικι !!!



http://www.xs4all.nl/~remy/kirlian.html

Στην τρίτη φωτό , είναι αποτύπωμα από τα δάκτυλα 2 ατόμων , που στην΄πρώτη φωτό κάνουν αρνητικές σκέψεις ο ένας για τον άλλον, στη δεύετρη σκέψεις αγάπης, στην τρίτη φιλιούνται !!!