τονίζεις πολύ αυτό, Μπεττούλα, γι' αυτό σου το έγραψα...
είναι αδιάφορος όπως πολλοί χαρακτηρίζουν αυτή την κατάσταση
δυστυχώς τα "θέλω" και τα "πρέπει" των ανθρώπων έχουν κοινή ηθική...
είναι αδιάφορος όπως πολλοί χαρακτηρίζουν αυτή την κατάσταση
καλά την μυρίστηκα λοιπόν...Vaso έγραψε:Φοβάσαι ένα σύνολο ανθρώπων, εννοώ, που θεωρείς σημαντικούς και θα σε κρίνουν σύμφωνα με την ηθική τους, ενώ εσύ αγωνίζεσαι για να λυτρωθείς από αυτήν...
TAPA έγραψε:Τώρα κατάλαβα τι εννοείς "πρέπει". Δυσκολεύομαι όμως να το νιώσω έτσι γιατί στο άκουσμά του πνίγομαι και
έτσι το επιλέγω κατ' ανάγκη.
Πιστεύω ότι όταν απλά θα ΕΙΜΑΙ όλα θα ισορροπήσουν.
έχω και εγώ ακριβώς το ίδιο θέμα το τελευταίο διάστημαΦοβάσαι ένα σύνολο ανθρώπων, εννοώ, που θεωρείς σημαντικούς και θα σε κρίνουν σύμφωνα με την ηθική τους, ενώ εσύ αγωνίζεσαι για να λυτρωθείς από αυτήν...
Θέλει πίστη για να το νιώσεις αυτό, πίστη και αγνότητα,το "πρέπει" δηλώνει σταθερότητα και ακεραιότητα. ΄Ενας Νόμος που εκπληρώνεται, δεν σου αφήνει περιθώρια επιλογών...
Ο εγωισμός τα διαχωρίζει, ο δικός μας και των άλλων, τους οποίους έχουμε προσκαλέσει και κάνουν "πάρτυ"έχετε άραγε αναρωτηθεί τι διαχωρίζει το θέλω αυτό από αυτό που πραγματικά σας συμβαίνει?
είναι εκπληκτικό αυτό που συνέβη χτες... παράλληλα με αυτά που γραφόντουσαν δημιουργήθηκαν εκείνες οι συνθήκες που με έκαναν να βιώσω και συναισθηματικά αυτά που γράφτηκαν αλλά μέχρι εκείνη την ώρα συμφωνούσα νοητικά... και η συνέχεια τους που τώρα διάβασα μου απαντάει σε αυτά που σκεφτόμουν χτες!!!Vaso έγραψε: Σαφώς για τους ανθρώπους το "πρέπει" δηλώνει ευθύνη, αλλά μπορεί΄να δηλώνει και βάρος!
όπως ακριβώς η λέξη "καθήκον"...
όλα είναι θέμα πιο εσωτερικής ερμηνείας και εξαρτάται ποιός ορίζει αυτό το "πρέπει"...Αν το επιτρέπεις στον Εαυτό σου, ή αν το εξαρτάς από τους άλλους...
ορισμένα πράγματα πρέπει να τα θέλεις, αλλιώς όντως πνίγεσαι στην υποχρέωση και στα συναισθήματα της...
μένω σε αυτό γιατί χρειάζεται να μου το υπενθυμίζω όχι μόνο στην θεωρία αλλά και στην πράξη!!Vaso έγραψε: ίσα ίσα που τότε γίνονται πιο ισχυρές, γιατί ποτέ δεν μπορείς να αναπτυχθείς προς μια πνευματική ωριμότητα, αν δεν θέλεις παράλληλα να μπορείς και να την εκφράσεις στον κόσμο σου...