Μια γλυκειά ιστορία με απροσδόκητο τέλος.

[Επισκέπτης]

Το ρόζ φόρεμα


Κάποτε ένα μικρό κορίτσι καθόταν μόνο του στο πάρκο.
Ολοι το προσπερνούσαν και κανείς δεν σταματούσε να δεί γιατί έμοιαζε να είναι τόσο θλιμμένο.
Ντυμένο με ένα φθαρμένο ρόζ φορεματάκι, ξυπόλυτο και βρώμικο,
το κορίτσι απλά καθόταν εκεί και παρακολουθουσε τους ανθρώπους που περνούσαν.
Ποτέ δεν δοκίμασε να τους μιλήσει. Ποτέ δεν πρόφερε μία λέξη.
Πολλοί άνθρωποι πέρασαν μπροστά της αλλά κανένας δεν σταμάτησε.
Την επόμενη μέρα η περιέργειά μου με οδήγησε πίσω στο πάρκο. Ηθελα να δω αν το μικρό κορίτσι θα ήταν ακόμα εκεί.
Και ναί, ήταν εκεί, στην ίδια ακριβώς θέση όπου ήταν και την προηγούμενη μέρα και με το ίδιο λυπημένο βλέμμα.
Σήμερα όμως θα έκανα το βήμα, θα πλησίαζα το μικρό κορίτσι. Εξάλλου ένα πάρκο γεμάτο κόσμο δεν είναι το κατάλληλο μέρος για να παίζει ένα μικρό παιδί ολομόναχο.
Καθώς πλησίαζα μπορούσα να δώ την πλάτη του κοριτσιού. Είχε ένα περίεργο σχήμα. Σκέφτηκα ότι αυτός ήταν ίσως ο λόγος, που οι άνθρωποι την προσπερνούσαν χωρίς να κάνουν καμμία προσπάθεια να της μιλήσουν.
Οι παραμορφώσεις δεν είναι καλοδεχούμενες στην κοινωνία μας, και αυτό οδηγεί στον αποκλεισμό αυτών που είναι διαφορετικοί.
Καθώς πλησίασα, το μικρό κορίτσι χαμήλωσε ελαφρά τα μάτια για να αποφύγει το εξεταστικό βλέμμα μου. Μπορούσα τώρα να διακρίνω πιο καθαρά το σχήμα της πλάτης της. Είχε κάτι περίεργο,που έμοιαζε σαν μια παράξενη καμπούρα. Της χαμογέλασα για να της δείξω ότι όλα ήταν εντάξει. Ημουν εκεί για να την βοηθήσω, για να μιλήσουμε.
Έκατσα κάτω δίπλα της και την χαιρέτησα με ένα 'γειά'.Το μικρό κορίτσι έδειξε να ξαφνιάζεται και αφού με κοίταξε έντονα στα μάτια για λίγο απάντησε 'γειά'.
Της χαμογέλασα και μου χαμογέλασε κι αυτή ντροπαλά.
Αρχίσαμε να μιλάμε και συνεχίσαμε μέχρι που σουρούπωσε και το πάρκο άδειασε από κόσμο.
Την ρώτησα γιατί ήταν τόσο θλιμμένη.
Το μικρό κορίτσι με κοίταξε με το λυπημένο μουτράκι του και απάντησε
" γιατί είμαι διαφορετική'.
'Αυτό είναι αλήθεια' είπα εγώ χαμογελώντας.
'Το ξέρω' είπε το μικρό κορίτσι και φάνηκε να μελαγχολεί περισσότερο.
'Μικρή μου' της είπα, μου θυμίζεις έναν γλυκό και αθώο άγγελλο'. Με κοίταξε και χαμογέλασε, μετά σηκώθηκε αργά και είπε 'αλήθεια το λές?'
'Ναι, είσαι σαν ένας μικρός φύλακας άγγελλος που στάλθηκε να φυλάει τους ανθρώπους που περνούν'.

Εκανε με το κεφάλι της ένα καταφατικό νεύμα και χαμογέλασε πάλι.

Καθώς έκανε αυτό, άνοιξε την πλάτη του ροζ της φορέματος και από μέσα βγήκαν και απλώθηκαν δύο λευκά φτερά, 'ναι είπε, αυτό είμαι, είμαι ο δικός σου φύλακας άγγελλος'.

Εμεινα άφωνος, σίγουρος πως ολα αυτά ήταν παιγνίδια της φαντασίας μου.

Τότε το κορίτσι είπε ' Γιά μιά φορά σκέφτηκες κάποιον άλλο εκτός από τον εαυτό σου . Η αποστολή μου εδώ ολοκληρώθηκε'.

Σηκώθηκα τοτε όρθιος και είπα ' Περίμενε, γιατί κανείς δεν σταμάτησε να βοηθήσει έναν άγγελλο ?

Με κοίταξε, χαμογέλασε και είπε 'Είσαι ο μόνος που μπορούσε να με δεί' και μετά εξαφανίστηκε.
Και μ' αυτό η ζωή μου άλλαξε ριζικά.

Έτσι, όταν νομίζεις ότι δεν έχεις κανένα, να θυμάσαι ότι ο άγγελλος σου είναι κοντά σου και σε προσέχει.

Οπως λεέι και η ιστορία, όλοι χρειαζόμαστε κάποιον .....Και ο καθένας από τους φίλους σου είναι ένας Αγγελλος με τον δικό του τρόπο.

[Vasoula]

Δημήτρη πόσο συγκινητική ιστορία!!

Είναι αληθινή??
Σου συνέβη αλήθεια?


Γιατί εμένα κάτι ανάλογο μου έχει συμβεί στα αλήθεια!!

[Επισκέπτης]

Η ιστορία Βάσω είναι αληθινή μόνο που δεν συνέβει σε μένα.
Θα ήθελα όμως να συναντούσα τον φύλακα αγγελλό μου για να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις τόσες φορές που με έχει σώσει. Προς το παρόν ξέρω μόνο το Ονομά του.

[Rainmaker]

Υπέροχη ιστορία...

εγώδεν θα ήθελα να δώ τον φύλακα άγγελό μου... μου αρκει που πιστεύω σ'αυτόν και νοιώθω ότι υπάρχει...

[Emmaki]

Πόσο όμορφο...αληθινό...ένα τρυφερό συναίσθημα και μια γλυκιά πραγματικότητα!!!
Ευχαριστούμε Δημήτρη....

[Ichor]

Υποκλίνομαι στο μεγαλείο του Σύμπαντος.......!


Νάσαι καλά Δημήτρη......

[nikos]

Συγκινητικό και πολύ όμορφο αγαπητέ...

[ΜΥΡΤΩ]

πολύ ωραία ιστορία Δημήτρη

[Katerina]

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗ...ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑ ΠΟΛΛΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ...ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ "ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΝ" ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΣΟ "ΑΣΧΗΜΟΙ" ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ...

[Ichor]

Το θέμα είναι ......τι βλέπουμε όταν κοιτάζουμε.....!

Στην ιστορία αυτή......ο νέος έβλεπε .......το ΡΟΖ ΦΟΡΕΜΑ....!

:idea: :roll:

Καλημέρες........!

[Skapaneas]

Και αν αυτα που βλεπουμε εμεις τα βλεπουν και οι αλλοι... Και αν αυτα που βλεπουν οι αλλοι τα βλεπουμε και εμεις...

Δημητρη με ενδιαφερει το πως εμαθες το ονομα του αγγελου σου!

[Επισκέπτης]

Skapaneas έγραψε:

Δημητρη με ενδιαφερει το πως εμαθες το ονομα του αγγελου σου!

Φίλε μου

Μια μέρα έπεσε στα χέρια μου το Reiki time το περιοδικό (τεύχος 5)
μέσα λοιπόν βρήκα μια Επίκληση προς στον Φύλακα ’γγελο.
Παρόλο που εκείνη τη περιόδο είχα το πρώτο βαθμό σήκωσα τα χέρια και του έστειλα reiki με όλο μου το είναι.
Τον ευχαρίστησα και του ζήτησα να μου πει το όνομα του.
Μέσα στη σιωπή μου, άκουσα το όνομα του και όσο δεν το πίστευα τόσο πιο δυνατά το άκουγα, αλλά και πάλι νόμιζα ότι είναι παιχνίδι του νου και το άφησα έτσι.
Μετά από κάποιο διάστημα πήρα τον δεύτερο βαθμό μου και καθώς τελείωσε το σεμινάριο και χαλαρώναμε έπεσε το μάτι μου σε δύο διαφορετικά κουτιά με αγγελικές κάρτες.
Χωρίς να της εχω πει κάτι της δασκάλα μου την ρώτησα αν μπορώ μέσω των καρτών να μάθω το όνομα του Φύλακα ’γγελου μου.
Φυσικά μπορώ να ρωτήσω ότι θέλω μου είπε, πήρα λοιπόν το ένα από τα δυο κουτιά και της το δίνω να το ανοίξει , μου λέει δώσε μου το άλλο κουτι καλύτερα και το αλλάζω.
Αφού ρώτησα τις κάρτες τράβηξα μια κάρτα και μου βγήκε ακριβώς το όνομα που έιχα ακούσει, περιτό να σου πω πως ένοιωσα.
Και το άλλο το τρομερό ήταν ότι σε όλες κάρτες από τη εξωτερική μεριά είχαν την εικόνα του ΑΓΓΈΛΟΥ ΜΟΥ.
Bέβαια η σύνδεση με το ’γγελο μπορεί να γίνει μεσω channeling.
Ρώτα τη Βάσω ξέρει.
Βασούλα θελω μια συνεδρία .

[Vasoula]

Βασούλα θελω μια συνεδρία .

συνεδρία ρέικι???


Και μετά, εγώ έχω άλλη αντίληψη για το θέμα του "προσωπικού" αγγέλου.
Θεωρώ ότι αυτό που έμαθες είναι ο "κωδικός" του Ανώτερου Εαυτού σου!
Πολλοί άνθρωποι θεωρούν τον Ανώτερο Εαυτό σαν προσωπικό άγγελο. Και από κάποια προοπτική μπορεις να το δεις κι έτσι.

΄Ομως η δική μου αντίληψη λέει ότι όλες οι αγγελικές και αρχαγγελικές ενέργειες είναι για να μας υποστηρίξουν στην διαδικασία πνευματικού μετασχηματισμού και δεν υπάρχει "κάποιος" προσωπικός δικός μας.

Η προστασία και η αγάπη και η καθοδήγηση που αισθανόμαστε πολλές φορές είναι από τον Ανώτερο Εαυτό μας, που προσπαθεί να ενεργοποιήσει την συνειδητότητά μας για να ακολουθήσουμε το σχέδιο μας, σε σύνδεση μαζί του.

Η σύνδεση με κάποιον διδάσκαλο ή αρχάγγελο, έχει να κάνει με την συμβατότητα των δονήσεων μας. ΄Ομως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι "προσωπικός" μας.

Η δική μας δραστηριοποίηση στην αναζήτηση του Εαυτού, μας φέρνει ολοένα και πιο κοντά στον Θεϊκό Εαυτό μας, όψεις του οποίου φέρνουμε σε εκδήλωση εδώ στην 3η διάσταση.

Από αυτό το σημείο και μετά, συνεργάζεσαι, επικοινωνείς, μετουσιώνεις όλες τις "αόρατες" ενέργειες.

Και αντιλαμβάνεσαι το φως σαν ουσία και όχι σαν όραμα
Είναι η ουσία του Ανώτερου Εατού σου που εκδηλώνεται μέσα από σένα, εδώ στην 3η διάσταση.

Μετά από αυτό, δεν υπάρχει πια για σένα "ανώτερη" οντότητα, αλλά απλά συνειδητότητες που δρουν από διαφορετικό επίπεδο. Αισθάνεσαι τον ρόλο σου και ανακαλύπτεις ολοένα και πιο πολύ την "θεότητα" μέσα σου!
΄Ετσι, δεν κρατάς αποστάσεις άπό αυτό που μέχρί τώρα θεωρούσες "ανώτερο" και "θεϊκό". Γιατί γνωρίζεις πια, τι είσαι και εσύ! Και μπορείς να είσαι, όλα!!!
Η αντίληψη της ενότητας όλων των πλασμάτων έρχεται από την αντίληψη του Ανώτερου θεϊκού Εαυτού τους. Αν το γνωρίζεις, τότε κατανοείς και συγχωρείς. Και έτσι αγαπάς χωρίς όρους, όχι αυτό που φαίνεται, αλλά αυτό που κρύβεται, και όμως υπάρχει!
Η αγάπη χωρίς όρους, δεν είναι αυτό το ατομικό συναίσθημα που αισθανόμαστε οι άνθρωποι. Η αγάπη χωρίς όρόυς, είναι συμπαντική δόνηση που εκπέμπεται από το κέντρο της καρδιάς σου και "αγκαλιάζει" τα πάντα. ΄Οπως ακριβώς η ανάσα. Που δεν αξιολογεις που θα την κατευθύνεις...Απλά ανασαίνεις...
΄Ετσι λοιπόν, απλά αγαπάς. Χωρίς προσπάθειες και σκέψεις...

Αυτά λέει η δικη μου αντίληψη, Δημήτρη, για το θέμα του προσωπικού αγγέλου!

[Ichor]

Και έτσι αγαπάς χωρίς όρους, όχι αυτό που φαίνεται, αλλά αυτό που κρύβεται, και όμως υπάρχει

Το ζητούμενο πιστεύω, είναι να αγαπήσουμε αυτό που βλέπουμε, να αντιληφθούμε αυτό που βλέπουμε ως καθρέπτη μας και να το αγαπήσουμε.
τι νόημα έχει να αγαπήσω, κάτι που δεν βλέπω εδώ στην 3η διάσταση...? Για ποιό λόγο να ενσαρκωθώ, με ότι συνεπάγεται αυτό και να μπω στη διαδικασία να αγαπήσω αλλού...?
Αυτή τη στιγμή, εδώ συντελούνται όλα....! Στην 3η διάσταση.
Εδώ αγαπώ, εδώ συγχωρώ, εδώ οργίζομαι, εδώ ΖΩ.
Συνειδητά επιλέγω, να συγχωρήσω τον εαυτό μου και τους άλλους, εδώ στη Γη.....!
Αφού το πετύχω.......έχει πια δοθεί το μύνημα στα πιο πάνω πεδία μου. Όμως η "μάχη" δίνεται εδώ... και τώρα... με τη βαρύτητα του γήινου πεδίου....!

Πιστεύω οτι υπάρχουν οντότητες (όπως οι άγγελοι), διαφορετικής ποιότητας και ουσίας, οι οποίες εξυπηρετούν το Θεϊκό Σχέδιο της επιστροφής μας στην "Εδέμ".
Γίνονται άπειρες αναφορές για αυτές τις οντότητες σε όλες τις θρησκείες. Αναφέρονται συγκεκριμένα ονόματα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που ένας άγγελος παρουσιάζεται πέρνοντας σάρκα και οστά προκειμένου να προστατέψει το σώμα του πνεύματος που έχει υπ' ευθύνη του - και αυτό δεν γίνεται με τη δική μας συνειδητή επιλογή.
Στην ιστορία που ανέφερε αλλού ο Δημήτρης, ο άγγελος ενσαρκώθηκε για να μεταφέρει το μύνημα. Αν αυτό σημαίνει ενσάρκωση κομματιού του ανώτερου εαυτού, γιατί δεν μπορώ συνειδητά όποτε χρειάζομαι να προκαλώ τέτοια ενσάρκωση....?
Υπάρχουν οντότητες που ο σκοπός τους είναι απλά και μόνο η διαφύλαξη του Θεϊκού Σχεδίου χωρίς ελεύθερη βούληση, τόσο εδώ στη Γή, όσο και σε πεδία έξω από το χωροχρόνο μας.

[Vasoula]

Πέννη μου δεν υπήρξε αμφισβήτηση για το αν υπάρχουν άγγελοι ή αρχάγγελοι, αλλά αν υπάρχουν "προσωπικοί"
Εκεί ήταν η διαφορά στην αντίληψη!!!

τώρα γι' αυτό που λες

τι νόημα έχει να αγαπήσω, κάτι που δεν βλέπω εδώ στην 3η διάσταση.

δεν κατάλαβες ίσως το νόημα...

Στην 3η διάσταση εκδηλώνεται το θεϊκό! ΄Οταν λέω ότι αντιλαμβάνεσαι αυτό που δεν φαίνεται, είναι αυτός ο θεϊκός Εαυτός των ανθρώπων, που εσύ "γνωρίζεις", ακόμα και αν οι ίδιοι δεν τον γνωρίζουν...Εδώ στην 3η διάσταση...όχι αλλού! Εδώ τον νιώθεις...ακόμα και αν οι άλλοι σε κοιτούν και γελάνε...!!!

Συγχωρείς λοιπόν τους "ρόλους" των ανθρώπων με πλήρη επίγνωση του ποιά είναι η ουσία τους.

Αλλιώς η "συγχώρεση" ακούγεται μόνο μια λέξη...
Και οι άνθρωποι λένε μεν "συγχωρώ", αλλά ακόμη διαχωρίζουν το καλό και το κακό...ενώ θα έπρεπε με την ουσία της "συγχώρεσης" που ουσιαστικά σημαίνει "γνωρίζω", να έχουν ενοποιήσει τις αντίθετες ενέργειες.

Πόσο έτοιμοι είναι οι άνθρωποι να "συγχωρήσουν" έναν "δολοφόνο"??? Αν δεν έχουν αντιληθεί την αλήθεια της ύπαρξης??? Και τι ρόλο έχει επιλέξει ο καθένας μας να "παίξει", πόσο συνειδητά το κάνει, πόσο επίγνωση της βαθύτερης διαδρομής του έχει?
Αυτό θα ήθελα να μου πει κανείς...

Λύπη μόνο μπορεί να μας φέρει η άγνοια, διαχωρισμό όμως όχι!!!
Γιατί τότε δεν υπάρχει εκδήλωση συμπαντικής αγάπης...