ΤΟ ΖΩΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ...

[Μπεττουλα]

νομίζω όμως ότι αυτό που ενδιαφέρει κυρίως τους ανθρώπους είναι να αρέσουν στους γονείς τους! Αυτό χρειάζεται να ξεπεραστεί, σαν αρχική δυσκολία και μετά ο Δρόμος ελευθερώνεται πιο εύκολα...Ακόμα κι αν λένε ότι δεν τους ενδιαφέρει η γνώμη των γονιών τους, είναι το πιο σημαντικο ψέμα που λένε στον εαυτό τους, αν δεν αναγνωρίσουν πόσο μονοι νιώθουν χωρίς αυτούς...΄Οχι φυσικά από αγάπη, αλλά από ανάγκη...

Και δεν έχει να κάνει με την φυσική παρουσία των γονιών, αλλά με την ασυνείδητη ανάγκη να ανήκουν και να γίνουν αποδεκτοί από κάποιον που τους αγαπάει, αφού με τον θεό δεν έχουν ουσιαστική σχέση εσωτερική, αλλά μόνο θρησκευτική...

τι να πείς σε αυτό? χωρίς λόγια..

[VasilisM]

Έτσι! Καταιγισμός Αλήθειας. Νοιώθουμε μόνοι χωρίς τους γονείς γιατί είναι τα στηρίγματα μας στον φυσικό κόσμο.. Σε ποιόν να πεις όμως πως είμαστε αδέλφια όλοι, ακόμη και με τους γονείς μας.. Με τις πέτρες θα σε πάρουν. Τώρα που το συνειδητοποιώ, ζούμε έναν μεσαίωνα, πνευματικό.

[Vasoula]

Τώρα που το συνειδητοποιώ, ζούμε έναν μεσαίωνα, πνευματικό.

μα η εξέλιξη δεν αφορά τον εσωτερικό κόσμο του Ανθρώπου, Βασίλη μου...αφορά μόνο τον εξωτερικό, την τεχνολογία, την γνώση και την επιστήμη...

στον μεσαίωνα είχαν τις μάγισσες

σήμερα έχουν τα νεφελίμ του Λιακόπουλου

πάντα κάποιον πρέπει να κυνηγάνε, που φταίει για την πνευματική ένδεια των ανθρώπων...


και άντε κλαίω πάλι...

[VasilisM]

Έλα μην κλαίς!

[Ιωαννάκι]

Aουτς,πονάνε τα χαστουκάκια πάλι σημερα
Βάσω,Βασίλη ρίξτε κι άλλα

[Giotoula]

νομίζω όμως ότι αυτό που ενδιαφέρει κυρίως τους ανθρώπους είναι να αρέσουν στους γονείς τους! Αυτό χρειάζεται να ξεπεραστεί, σαν αρχική δυσκολία και μετά ο Δρόμος ελευθερώνεται πιο εύκολα...Ακόμα κι αν λένε ότι δεν τους ενδιαφέρει η γνώμη των γονιών τους, είναι το πιο σημαντικο ψέμα που λένε στον εαυτό τους, αν δεν αναγνωρίσουν πόσο μονοι νιώθουν χωρίς αυτούς...΄Οχι φυσικά από αγάπη, αλλά από ανάγκη...

Και δεν έχει να κάνει με την φυσική παρουσία των γονιών, αλλά με την ασυνείδητη ανάγκη να ανήκουν και να γίνουν αποδεκτοί από κάποιον που τους αγαπάει, αφού με τον θεό δεν έχουν ουσιαστική σχέση εσωτερική, αλλά μόνο θρησκευτική...

έτσι... έτσι...

[Θοδωράκος]

Σε κάποια στιγμή θα αναπτυχθεί η αυτο-πειθαρχία σαν μια διαδικασία, απαραίτητη στην μετουσίωση και όχι στο πέταμα του Εαυτού μας...Οι άνθρωποι έχουν μάθει να πειθαρχούν στους κανόνες από φόβο...Τώρα δεν έχουμε κανόνες για να πειθαρχήσουμε, αλλά έναν συγκεκριμένο Στόχο που μας εμπνέει και μας ελευθερώνει, ενώ αναπτύσσεται μέσα μας η Συνειδητότητα του Ανθρώπου…

Την τελευταία εβδομάδα με απασχολεί πολύ η έννοια της πειθαρχίας... Και εγώ έμαθα να πειθαρχώ από φόβο και κανόνες και πρότυπα... Και ήμουν τόσο καλός σε αυτό!... Και το περιφανευόμουν κι όλας, αλλά πού νά'ξερα...
Τώρα προσπαθώ να μάθω να πειθαρχώ από Αγάπη... Και είναι πολύ δύσκολο...

[elenaki]

Τώρα προσπαθώ να μάθω να πειθαρχώ από Αγάπη... Και είναι πολύ δύσκολο...

Σε νιωθω...

[Ελενίτσα]

Τώρα προσπαθώ να μάθω να πειθαρχώ από Αγάπη... Και είναι πολύ δύσκολο...

Σε νιωθω...

Με τοο

[Θοδωράκος]

[Vasoula]

Παιδάκια δεν θα το έλεγα ποτέ πειθαρχία...Η ερμηνεία αυτής της λέξης στρέφει τον νου προς ασύμβατες με την ελευθερία πράξεις...

Θα το έλεγα κατανόηση, βαθύτερη αντίληψη του αυτοσεβασμού...

ότι κάνεις από Αγάπη δεν περιέχει καμία μορφή καταπίεσης...Οι κανόνες δεν τίθενται απ' έξω, αλλά απο το ίδιο το Αγαθό μέσα μας. Η αυτο-πειθαρχία δεν περιέχει παρά την ενθύμηση των Νόμων μέσα μας στην πιο αυθεντική τους κατάσταση...

Ο Νόμος της Αβλάβειας πχ....Το να μην βλάπτεις τον άλλον, δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε κανόνες, όπως γίνεται κοσμικά...Γιατί δεν ξέρεις που βλάπτεις τον Εαυτό σου, στην προσπάθειά σου να μην βλάψεις τον άλλον...και στο τέλος βλάπτεστε και οι δύο...

Η αυτο-πειθαρχία ίσως χρειάζεται κατά την οριοθέτηση της νέας οπτικής μέσα σου...Γιατί αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι όταν οι άνθρωποι μαθαίνουν την ελευθερία, εκεί που καταπιέζονται είναι κυρίως στην εφαρμογή της, μια και έχουν μάθει έναν συγκεκριμένο τρόπο να συμπεριφέρονται στον εαυτό τους και στους άλλους και η ελευθερία ανατρέπει όλα τα δεδομένα μέσα τους...

Θέλω να πω μ' αυτό, ότι η συναισθηματική ωριμότητα είναι πιο δύσκολη ακόμα και από την πειθαρχία σε κανόνες...

Η ελευθερία που δίνει η Αγάπη, ειναι στους περισσότερους ανθρώπους καταπιεστική, γιατί τους ξεβολεύει από την αναγκαστική πειθαρχία με την οποία έχουν μάθει να πράττουν...

Και μην γελάσετε καθόλου μ' αυτό!

[Θοδωράκος]

Παιδάκια δεν θα το έλεγα ποτέ πειθαρχία...Η ερμηνεία αυτής της λέξης στρέφει τον νου προς ασύμβατες με την ελευθερία πράξεις...

Θα το έλεγα κατανόηση, βαθύτερη αντίληψη του αυτοσεβασμού...

Αυτοπειθαρχία = αυτοσεβασμός...

Θα το κρατήσω αυτό, γιατί μου χρειάζεται...

Η ελευθερία που δίνει η Αγάπη, ειναι στους περισσότερους ανθρώπους καταπιεστική, γιατί τους ξεβολεύει από την αναγκαστική πειθαρχία με την οποία έχουν μάθει να πράττουν...

Ω δεν γέλασα καθόλου... όφου όφου...

[elenaki]

Θέλω να πω μ' αυτό, ότι η συναισθηματική ωριμότητα είναι πιο δύσκολη ακόμα και από την πειθαρχία σε κανόνες...

Η ελευθερία που δίνει η Αγάπη, ειναι στους περισσότερους ανθρώπους καταπιεστική, γιατί τους ξεβολεύει από την αναγκαστική πειθαρχία με την οποία έχουν μάθει να πράττουν...

Πολυ Αληθεια...

[VasilisM]

Θοδωρή! Ξεκόλλα!

Πάμε μαζί... "ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΩ"!!!

Μου επιτρέπω να μην είμαι όλη μέρα διαλογισμό και ρεικι! Στο κάτω-κάτω το πολυτιμότερο πράγμα στον Φυσικό Κόσμο δεν είναι η εμπειρία;

Απλά έχουμε κολλήσει στο οτι αν δεν κάνεις κάθε μέρα διαλογισμό-ρεικι ο θεός θα σε ξεχάσει, θα ρίξεις τις δονήσεις σου και όλα αυτά τελικά έχουν να κάνουν μάλλον με το θρησκευτικό πρότυπο..

Έχω παρατηρήσει σε μένα τουλάχιστον πως περνάω φάσεις εσωστρέφειας και φάσεις εξωστρέφειας..

Αλλά όχι.. έρχεται η 21/12 που θα ανοίξουν οι Ουρανοί και θα περάσουμε στην 5η διάσταση, οπότε δεν έχει έξωτερική ζωή, μόνο διαλογισμό και ρεικι από δω και πέρα..

Και κάπου μέσα σε όλο αυτό σκάνε μύτη και οι ενοχές ε; Έχω δίκιο; Ε; Ε;

[Θοδωράκος]

Ω μα για τί πράγμα μιλάς, δεν σε καταλαβαίνω...