Θα απολογηθώ.

[ΓιώταΜε]

Ναι βρε Γιώτα , ο Θεός βρίσκεται παντού ,γιατί Είναι
το Εν , το Ον ,το Παν και το ΄Απαν , όπως θες πέστο,
δεν αλλάζει κάτι.

Ομως κανένα δεν μπορούμε να βοηθήσουμε , αν πρώτα
δεν έχουμε γνωρίσει και βοηθήσει εμάς , αν δεν έχουμε βρει την ψυχή μας , δεν θα έχει αποτέλεσμα γιατί ότι και να
προσφέρουμε στους άλλους ,
θα περιέχει στο βάθος του την προσδοκία και την ανταπόδοση
και αν αυτό δεν το αντιληφθούμε , το μόνο που θα καταφέρουμε
θάναι να γυρίζουμε συνεχώς σ ενα φαύλο κύκλο
και να ζούμε χωρίς να Ζούμε .

Απάντησέ μου όμως και συ , γιατί δεν κατάλαβα
από όλα όσα συζητάμε ,για ποιό λόγο θες να απολογηθείς ?

Καλημέρα πρώτα από όλα σε όλους.
Μετά απο πολύ κόπο βρήκα την ψυχή μου με βοήθησα να κατανοήσω τον Εαυτό μου,
να συχωρέσω τα λάθη του και παράλληλα να τα αγαπήσω ..
Να μπορώ πλέον να με κοιτάω στον καθρέφτη και να χαϊδεύω κάθε τι που με πονούσε.
Κατάλαβα πως αυτό που ζούσα δεν ήταν η πραγματικότητα..
αλλά μια ρουτίνα που την ζούμε μηχανικά όλοι , σαν ρομπότ σαν να κοιμόμαστε ένα πράγμα.
Και αφού κατανόησα πως κοιμόμουν , εχθές τα άνοιξα και μπήκα στον δρόμο της αφύπνισης.
Όλα αυτά που έγραψα χθες τα χα μέσα μου , όφειλα να τα πω..όχι μόνο σε μένα,
αλλά και σε όσους περισσότερους μπορώ χθες ξεκίνησα απο εδώ μέσα γιατί οφείλω αρκετά
εδώ , για την εξέλιξή μου, σήμερα θα ξεκινήσω και έξω στον κόσμο .

Ο τίτλος του θέματος είχε να κάνει με την χθεσινή μου κατάσταση,
είχα πει απο σήμερα Αλλάζω ..

Να σε προειδοποιήσω μόνο ότι τα κείμενα που σήμερα τα ξέρουμε ως "Ευαγγέλια", ήταν κείμενα που διαλέχθηκαν και επεξεργάστηκαν, ούτως ώστε να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα (βλ. τις πρώτες οικουμενικές συνόδους στα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της θρησκείας αυτής). Δηλαδή υπήρξε φιλτράρισμα των όσων λένε. Ως εκ τούτου, να είσαι προσεκτική - και ίσως και να κρατάς μικρό καλάθι.

Να μελετάς τις γραφές και τα κείμενα, ναι, δεν αντιλέγω. Αλλά πρόσεχε κάθε φορά που διαβάζεις ένα κείμενο, ποιός το έχει γράψει, για ποιόν λόγο και σκοπό και πως αυτό το κείμενο έφτασε στα χέρια σου και μέσα από τι διαδικασίες/αντιγραφές/εκδόσεις.

;)

Γνωρίζω πως τα περισσότερα Ευαγγέλια έχουν γίνει κακές αντιγραφές ...γιαυτό και περισσότερα έψαξα να βρώ
σε μή δογματικά κείμενα μερικά πράγματα που χρειαζόμουν ..

Γιώτα μου, η Ντάννυ δεν εννοούσε κάτι τέτοιο. Εννοείται ότι δεν ψάχνουμε λόγους για να χαρούμε ή να κλάψουμε. Απλά συμβαίνει..

Όμως, πίσω από κάθε τι που συμβαίνει και αισθάνεσαι ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ κάποιος λόγος.
Αυτά οφείλουμε να επεξεργαζόμαστε αν θέλουμε να μάθουμε επί της ουσίας ποιοι αληθινά είμαστε.
Οι αιτίες που αισθανόμαστε κάτι, ΥΠΑΡΧΟΥΝ πάντα, είτε θέλουμε να τις δούμε είτε όχι.
Εάν μας ενδιαφέρει να μάθουμε τον εαυτό μας και να μπορέσουμε βημα βημα να τον αγαπήσουμε.

Ναι αυτό που ένιωσα ήταν ο Θεός ... έτσι απλά χωρίς λόγο,γιαυτό και τα ποικίλα συναισθήματα και αντιδράσεις...

Αυτό πάλι μου ακούγεται πολύ πάρε-δώσε και με μπόλικη δόση ορθοδοξίας.
Βοηθήστε αλλήλους για να σωθείτε (οι περισσότεροι παραλείπουν το «και ευατόν,).
Δεν βοηθάω τους άλλους για να σώσω εμένα. Βοηθάω τους άλλους γιατί τους αγαπάω. Γιατί αυτή είναι η ανάγκη της ψυχής μου.

Σου ακούγετε Ορθόδοξο , δεν παύει να ναι όμως ένας απ τους Λόγους του Ιησού βοηθάτε Αλλήλους!!
όχι για να σωθείς και να μη πας στην κόλαση αλλά αυτό ίσα ίσα που θα κάνει το μέσα σου να χαμογελά.
Και ίσως να ναι και ο προορισμός μας στην ζωή , εννοήτε πως θα βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο μας γιατί θα τον αγαπήσουμε,
θα τον νιώσουμε .. θα του χαμογελάσουμε .. Γιατί αυτό το χει ανάγκη η κάθε ψυχή.

Εάν θεωρείς ότι βρίσκεσαι σε αυτό το εξελικτικό στάδιο που αναφέρω είναι υπέροχο.
Σημαίνει ότι έχει αγαπήσεις ουσιαστικά και αληθινά τον εαυτό σου, νιώθεις συμπόνια, ευσπλαχνία και καλοσύνη για σένα, έχεις ξεσκεπάσει όλες τις μάσκες του εαυτού σου και ξέρεις πια πώς να οδηγήσεις και τους άλλους σε αυτό.
Σημαίνει ότι αγαπάς αληθινά τους γύρω σου χωρίς καμία προσδοκία και η ψυχή σου σε οδηγεί πια στο να επιθυμείς να τους βοηθήσεις.

Όχι απλά επιθυμεί αλλά , διψάει για να το κάνει..Τα εβαλα με όλα τα πρόσωπα που χα δημιουργήσει μέσα μου..
Τα σωστά, τα λάθος, τα παιδιαρίσματα, τον εγωισμό, το πείσμα..το μίσος ..

Εκτός και αν εννοείς πρακτικές ανάγκες. Δηλαδή βοηθάω και στηρίζω μια άπορη οικογένεια εφόσον το μπορώ. Οκ, αυτό είναι πολύ ομορφο και γενναιόδωρο, και δεν προϋποθέτει τίποτα από όλα όσα αναφέρω. Ετσι όμως ουτε την ψυχή μου θα σώσω ουτε και του αλλουνού. Είναι απλά μια γενναιόδωρη πράξη και μέχρι εκεί.

Δεν είναι απλά όμορφο και γενναιόδωρο , το να βοηθήσεις μια άπορη οικογένεια με ένα πιάτο φαΐ ..
γιατί δεν το έχει .. νιώθεις να δίνεις την ψυχή σου δίνοντας γαλήνη στον πλησίον σου και είναι ένα λιθαράκι σε αυτό που πας
να χτίσεις , έτσι μεγαλώνει η συνειδητότητα μας .

Είναι πολύ μεγάλη και σοβαρή κουβέντα Γιώτα το «θέλω να βοηθήσω την ψυχή μου»
Εύχομαι να είσαι στο στάδιο που αναφέρω...

Και τέλος , όταν ανακαλύπτεις τι είσαι ποιος είσαι και που πας, συγχωρείς και αγαπάς τον εαυτό σου,
μετά τι ;; Τέλος όλα;

Αποκλείεται ο Προορισμός μας στην ζωή ναι μεν να γνωρίσουμε τον Εαυτό μας αλλά να μπορούμε
μετά να βοηθήσουμε και τους άλλους;
Γιατί στην τελειότητα ποτέ δεν φτάνουμε ..

[Danielli]

Καλημέρα πρώτα από όλα σε όλους.
Μετά απο πολύ κόπο βρήκα την ψυχή μου με βοήθησα να κατανοήσω τον Εαυτό μου,
να συχωρέσω τα λάθη του και παράλληλα να τα αγαπήσω ..
Να μπορώ πλέον να με κοιτάω στον καθρέφτη και να χαϊδεύω κάθε τι που με πονούσε.
Κατάλαβα πως αυτό που ζούσα δεν ήταν η πραγματικότητα..
αλλά μια ρουτίνα που την ζούμε μηχανικά όλοι , σαν ρομπότ σαν να κοιμόμαστε ένα πράγμα.
Και αφού κατανόησα πως κοιμόμουν , εχθές τα άνοιξα και μπήκα στον δρόμο της αφύπνισης.
Όλα αυτά που έγραψα χθες τα χα μέσα μου , όφειλα να τα πω..όχι μόνο σε μένα,
αλλά και σε όσους περισσότερους μπορώ χθες ξεκίνησα απο εδώ μέσα γιατί οφείλω αρκετά
εδώ , για την εξέλιξή μου, σήμερα θα ξεκινήσω και έξω στον κόσμο .

Ο τίτλος του θέματος είχε να κάνει με την χθεσινή μου κατάσταση,
είχα πει απο σήμερα Αλλάζω ..

Καλημέρα κι από μένα !

Χαίρομαι για αυτη σου την αλλαγή που βιώνεις εσωτερικά και που την μοιράζεσαι μαζί μας Γιωτα!
Μιας και είμαστε σε δημόσια θέα όμως, θα ήθελα να παρατηρησω γενικότερα κάποια πράγματα...

Αποκλείεται ο Προορισμός μας στην ζωή ναι μεν να γνωρίσουμε τον Εαυτό μας αλλά να μπορούμε
μετά να βοηθήσουμε και τους άλλους;

Δυσκολη η απάντηση...και ανάλογη με το μέτρο της "γνωριμίας" και της Αλήθειας με την οποία επικοινωνούμε με τον εαυτό μας.

Αν εγώ νιώθω "καλά" με το να προσφέρω στους άλλους μπορει να συμβαινουν ένα ή πολλά πράγματα μαζί...

Ισως να παιρνω αξία από αυτο... όχι επειδή φτανω στον προορισμό της ψυχης μου, αλλά επειδή κουκουλώνω άλλες ελλειψεις μου, αλλά φαινομενικά πάλι αυτο με κάνει να αισθάνομαι "καλά" όταν δεν γνωρίζω αρκετά τον εαυτο μου.

Ισως έχω διεκδικήσεις, περιμένω υλικά ανταλλαγματα.... ...πάλι αυτο με κάνει να αισθάνομαι φαινομενικά "καλά" όταν δεν γνωρίζω αρκετά τον εαυτο μου.

Ισως περιμένω αναγνώριση -συναισθηματικα ανταλλάγματα...πάλι αυτο με κάνει να αισθάνομαι φαινομενικά "καλά" όταν δεν γνωρίζω αρκετά τον εαυτο μου.

Ισως έχει περάσει στο αίμα μου η διαστρευλωμένη Χριστιανική Συμπόνοια ότι αν βοηθησω τους άλλους θα βρω ανοικτή την πόρτα του παράδεισου... και αυτο είναι ένα μια καλή ελπίδα για να περάσει η ωρα μου όσο είμαι σε ενσάρκωση.
Το τελευταίο ίσως είναι και το πιο θλιβερό , διοτι ουσιαστικά τη "λύπηση" που αισθάνομαι για τον Εαυτο μου , τη στρέφω προς τα έξω, συναισθημα πολύ ισοπεδωτικο και βαναυσο προς τον αποδέκτη οταν εκφραζεται προς τα έξω .

Λεω "φαινομενικά" γιατι όλα τα παραπάνω θρεφουν το ατομικό "εγω" και το φόβο για τον Θεο, και δεν τον απαλύνουν...

Η προσφορά ως "προορισμός" της ψυχης , συνηχει από την καρδιά του ανθρωπου που ήδη έχει βιωσει τη Συμπόνοια μέσα στην Υπαρξη του σαν ουσία , την βιώνει, την εκδηλώνει... τότε μπορει να την κοινωνήσει στους άλλους, ατόφια... με σεβασμό, με διάκριση, και διακριτικότητα!

[ΓιώταΜε]

Οι Άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι όταν κολλούν στις μνήμες τους,
όταν μπαίνουν σε καλούπια και δεν ακολουθούν αυτό που τους
λέει η φωνή μέσα τους.

Σε κάθε ενσάρκωση έχουμε ένα διαφορετικό ρόλο ..έτσι θα είμαι δυστυχισμένη
αν σε αυτή την ζωή δεν ακολουθήσω τη φωνή που λέει
να βοηθήσω τον Πλησίον ώς Εαυτό , όσο για υλικά ναι είναι μέρος της επιβίωσης ,
δεν πιστεύω οτι με την σχέση σου ας πουμε δεν μοιράζεσαι τις καθημερινές υποχρεώσεις ;
Δηλαδή επειδή δίνω αγάπη στην σύντροφό μου να αρνηθώ το φαγητό που μαγειρεύει τωρα
και μυρίζει υπέροχα;

Δεν μιλάω λοιπόν για υλικά ανταλλάγματα ούτε για κάλυψη αναγκών μου,
αλλά για το συμβόλαιο που έχω υπογράψει για τη Ζωή αυτή.

Τελικά μέσα απο ένα δημόσιο ποστ οι απαντήσεις που παίρνει ο καθένας μέσα του,
απο την συζήτηση είναι Υπέροχες

[Maraki]

Γιώτα μου, αν βρήκες την ψυχή σου, κατανόησες τον εαυτό σου, τον αγάπησες, είναι πραγματικά υπέροχο και μαγικό..

Σε νιώθω, γιατί εγώ τώρα νιώθω ότι μπαίνω σιγά σιγά και επί της ουσίας, σε αυτή τη μαγική διαδικασία της αναγέννησης, σε αυτή την αλχημική διαδικασία.
Και νιώθω τέτοιο δέος, τέτοια ευγνωμοσύνη και ευλάβεια που δεν υπάρχουν λέξεις.

Και τέλος , όταν ανακαλύπτεις τι είσαι ποιος είσαι και που πας, συγχωρείς και αγαπάς τον εαυτό σου, μετά τι ;; Τέλος όλα;

Αποκλείεται ο Προορισμός μας στην ζωή ναι μεν να γνωρίσουμε τον Εαυτό μας αλλά να μπορούμε μετά να βοηθήσουμε και τους άλλους;
Γιατί στην τελειότητα ποτέ δεν φτάνουμε ..

Και ποιος είπε «Τέλος όλα»?
Δεν αισθάνεσαι και εσύ ότι ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ?
Όχι έχοντας ως αυτοσκοπό την βοήθεια προς τους άλλους, όχι για να σώσω την ψυχή μου, αλλά γιατί αυτή είναι η ανάγκη και το μεγαλείο της ψυχής μου πια..

Για μένα ήταν και είναι πολύ δύσκολη η διαδρομή για την βάλω έτσι σε μια ξερή πρόταση…
«Ναι ανακάλυψα τον εαυτό μου, είδα ποια είμαι, που πάω, τον συγχώρησα, τον αγάπησα…»
Τόσα υπόγεια, τόσα ψεύτικα «σ’ αγαπώ», τόση αλαζονεία, υπεροψία, φόβος, πόνος, τόσες μάσκες που ουτε καν υποψία είχα γι’αυτές, τόσες δεύτερες σκέψεις και ξανά πόνος και πόνος μετά απλά «τι»???
Σκάψιμο και ξανά σκάψιμο στο μέσα μου για χρόνια για να καταφέρω να μετουσιώσω τα πάντα στην Ουσία της Αγάπης...
.........που ακόμη τώρα αρχίζω και νιώθω....και αρχίζω και έχω υποψία του Μεγαλείου που κρύβει η ΑΓΑΠΗ.

Στέκομαι με σεβασμό και ταπεινότητα και ευλάβεια στο ΜΕΓΑΛΕΙΟ της ύπαρξης που κατορθώνει να βιώσει την Αληθινή Ουσία της Αγάπης με όλο του το Είναι, και τότε ναι…με ακουμπάει απόλυτα αυτό που έγραψε η Ντάννυ…

Η προσφορά ως "προορισμός" της ψυχης , συνηχει από την καρδιά του ανθρωπου που ήδη έχει βιωσει τη Συμπόνοια μέσα στην Υπαρξη του σαν ουσία , την βιώνει, την εκδηλώνει... τότε μπορει να την κοινωνήσει στους άλλους, ατόφια... με σεβασμό, με διάκριση, και διακριτικότητα!

και στέκομαι εδώ με απόλυτη ταπεινότητα….

[Danielli]

Σε κάθε ενσάρκωση έχουμε ένα διαφορετικό ρόλο ..έτσι θα είμαι δυστυχισμένη
αν σε αυτή την ζωή δεν ακολουθήσω τη φωνή που λέει
να βοηθήσω τον Πλησίον ώς Εαυτό

Μένω σε αυτο και είμαι βέβαιη ότι η φωνή θα σου δώσει και την εμπνευση για το πως θα το πραγματοποιήσεις!

Δηλαδή επειδή δίνω αγάπη στην σύντροφό μου να αρνηθώ το φαγητό που μαγειρεύει τωρα
και μυρίζει υπέροχα;

Γιατι να το αρνηθεις καλέ?? Ξύλο θα σου δώσει?
Πέρα απ΄τη πλάκα...ο καθένας δίνει και παιρνει αναλογικά με την αγάπη αλλά και το φόβο που εχει μεσα του...

Και γιαυτό από καιρό σε καιρό όπως μεταβάλεται η αγάπη και ο φόβος μέσα στον εσωτερικο μας χωρο , μεταβάλλεται και η εμπειρία μας μέσα στη Ζωη.

[ΓιώταΜε]

Γιώτα μου, αν βρήκες την ψυχή σου, κατανόησες τον εαυτό σου, τον αγάπησες, είναι πραγματικά υπέροχο και μαγικό..

Σε νιώθω, γιατί εγώ τώρα νιώθω ότι μπαίνω σιγά σιγά και επί της ουσίας, σε αυτή τη μαγική διαδικασία της αναγέννησης, σε αυτή την αλχημική διαδικασία.
Και νιώθω τέτοιο δέος, τέτοια ευγνωμοσύνη και ευλάβεια που δεν υπάρχουν λέξεις.


Και ποιος είπε «Τέλος όλα»?
Δεν αισθάνεσαι και εσύ ότι ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ?
Όχι έχοντας ως αυτοσκοπό την βοήθεια προς τους άλλους, όχι για να σώσω την ψυχή μου, αλλά γιατί αυτή είναι η ανάγκη και το μεγαλείο της ψυχής μου πια..

Για μένα ήταν και είναι πολύ δύσκολη η διαδρομή για την βάλω έτσι σε μια ξερή πρόταση…
«Ναι ανακάλυψα τον εαυτό μου, είδα ποια είμαι, που πάω, τον συγχώρησα, τον αγάπησα…»
Τόσα υπόγεια, τόσα ψεύτικα «σ’ αγαπώ», τόση αλαζονεία, υπεροψία, φόβος, πόνος, τόσες μάσκες που ουτε καν υποψία είχα γι’αυτές, τόσες δεύτερες σκέψεις και ξανά πόνος και πόνος μετά απλά «τι»???
Σκάψιμο και ξανά σκάψιμο στο μέσα μου για χρόνια για να καταφέρω να μετουσιώσω τα πάντα στην Ουσία της Αγάπης...
.........που ακόμη τώρα αρχίζω και νιώθω....και αρχίζω και έχω υποψία του Μεγαλείου που κρύβει η ΑΓΑΠΗ.

Στέκομαι με σεβασμό και ταπεινότητα και ευλάβεια στο ΜΕΓΑΛΕΙΟ της ύπαρξης που κατορθώνει να βιώσει την Αληθινή Ουσία της Αγάπης με όλο του το Είναι, και τότε ναι…με ακουμπάει απόλυτα αυτό που έγραψε η Ντάννυ…

Aκριβώς αυτό αισθανομαι πως τώρα ξεκινάω ...έτσι ναι είναι αυτό που νιώθω απο μέσα μου να βοηθήσω και να πω την Αλήθεια,
να δώσω το χέρι μου, να δώσω το χαμόγελο , να δώσω την καρδιά μου την αγάπη μου ..
Να απαλύνω τις πονεμένες ψυχές , μιλώντας για την Αγάπη Του.

Είναι δύσκολη η διαδρομή στο δρόμο που επιλέγουμε να πάρουμε και όντως θέλει χρόνια για να φτάσεις
να σαι ο Εαυτός σου και μόνο ..
Χωρίς να σε νοιάζει το πως θα χαρακτηριστείς απο τους γύρω , χωρίς να σε νοιάζουν οι συνέπειες που θα χεις
στο έργο που διάλεξες να κάνεις.

Να χεις αφοσίωση στο Θεό , ταπεινότητα στο ότι κάνεις ..

Όσα αναφέρεις : Τόσα υπόγεια, τόσα ψεύτικα «σ’ αγαπώ», τόση αλαζονεία, υπεροψία, φόβος, πόνος, τόσες μάσκες που ουτε καν υποψία είχα γι’αυτές, τόσες δεύτερες σκέψεις και ξανά πόνος και πόνος μετά απλά «τι»??? ανήκουν στο παρελθόν, τα ξεχνάς γιατί όπως είπαμε
τώρα Ξαναρχίζω ... Ένα λευκό τετράδιο καινούργιο , με σελίδες άδειες που θα περιμένουν να τις γεμίσεις απο εδώ και πέρα.



Ντάννυ έτσι ειναι ναι

[Vasoula]

έγραψα σήμερα στον εσωτερισμό-αυτογνωσία

Αν σκεφτούμε, ότι όλα είναι ενέργεια και τίποτα δεν χάνεται σαν ανώφελο, θα εκτιμήσουμε περισσότερο τις Μνήμες, ώστε να μην γίνουν δεισιδαιμονίες, αλλά εκπληρωση…

Όσα αναφέρεις : Τόσα υπόγεια, τόσα ψεύτικα «σ’ αγαπώ», τόση αλαζονεία, υπεροψία, φόβος, πόνος, τόσες μάσκες που ουτε καν υποψία είχα γι’αυτές, τόσες δεύτερες σκέψεις και ξανά πόνος και πόνος μετά απλά «τι»??? ανήκουν στο παρελθόν, τα ξεχνάς γιατί όπως είπαμε
τώρα Ξαναρχίζω ... Ένα λευκό τετράδιο καινούργιο , με σελίδες άδειες που θα περιμένουν να τις γεμίσεις απο εδώ και πέρα.

το ποιόν Δρόμο ακολουθεί ο καθένας μας, φαίνεται από τον σεβασμό ΄στο Παρελθόν του...

[ΓιώταΜε]

Δεν μπορώ να σέβομαι τα λάθη του παρελθόντος παρα μόνο την γνώση που αποκόμισα απο αυτά
και είμαι έτοιμη να ξαναρχίσω να γράφω σε λευκές σελίδες την Αλήθεια μου.

[Vasoula]

η γνώση δεν είναι Σοφία, Γιώτα...

αλλά κι αυτός ένας δρόμος είναι...Αρκεί να ξέρεις που πατάς, σε σχέση με την αληθεια σου...

σέβεσαι μόνο την Σοφία...Την γνώση απλά την τρέφεις μέσα στο συναίσθημά σου...και ή μεγαλώνεις τους φόβους σου με αυτήν, ή τους καταπιέζεις...

καλό δρόμο, όπως και να έχει πάντως!

[ΓιώταΜε]

η γνώση δεν είναι Σοφία, Γιώτα...

αλλά κι αυτός ένας δρόμος είναι...Αρκεί να ξέρεις που πατάς, σε σχέση με την αληθεια σου...

σέβεσαι μόνο την Σοφία...Την γνώση απλά την τρέφεις μέσα στο συναίσθημά σου...και ή μεγαλώνεις τους φόβους σου με αυτήν, ή τους καταπιέζεις...

καλό δρόμο, όπως και να έχει πάντως!

Εσύ γνωρίζεις περισσότερα για τις διαφορές μεταξύ γνώσης και σοφίας γιατί απο αυτά που
γράφονται στο φόρουμ εχεις αναφέρει ότι εχεις ανέβει πνευματικά επίπεδα ενώ εγώ,
είμαι στην αρχή του δρόμου και το σέβομαι απόλυτα.

Πίστευα ότι με τις γνώσεις την εμπειρία , την αποδοχή οδηγούμαι στη Σοφία.

Ο κάθε άνθρωπος μέσα απο πολλές διαδικασίες φτάνει, στην δική του Αλήθεια,γιατί σε αυτό
είναι μόνος , κανείς δεν μπορεί να τον βοηθήσει σε αυτό παρά μόνο να του
κρατάει το χέρι με υπομονή και αγάπη .

Δεν μεγαλώνει ούτε καταπιέζει τους φόβους αλλά τους πετάει στην διαδρομή .


Και μια ερώτηση :

Όλοι σε αυτό το φόρουμ μιλάνε για φόβο , θα ήμουν ευγνώμον
αν μου εξηγήσετε τι ακριβώς εννοείτε.

[Λιζούλα]

Ποιός ρωτάει για φόβο; Η ειδικότης μου


μεγάλος φόβος, η ολοκληρωτική παράδοσή μας στην Αγάπη.

[Vasoula]

Εσύ γνωρίζεις περισσότερα για τις διαφορές μεταξύ γνώσης και σοφίας γιατί απο αυτά που
γράφονται στο φόρουμ εχεις αναφέρει ότι εχεις ανέβει πνευματικά επίπεδα ενώ εγώ,
είμαι στην αρχή του δρόμου και το σέβομαι απόλυτα.

τα επίπεδα που λες ή λέω ότι έχω ανέβει, δεν αφορούν παρά την μύηση στην Ζωή Μου!

όσο στέκεσαι στην τελετή και λίγο πριν, η ζωή σου θα είναι απλή, δύσκολη ή εύκολη, εμπειρία, αυτό σου λέω Γιώτα...

το ότι σέβεσαι την κατάσταση της Αρχής του Δρόμου σου, αποδεικνύεται μόνο από΄αυτό που λες ότι χρειάζεσαι σαν εκπλήρωση...δεν το λεω εγώ, εσύ το λες...

Σε κάθε ενσάρκωση έχουμε ένα διαφορετικό ρόλο ..έτσι θα είμαι δυστυχισμένη
αν σε αυτή την ζωή δεν ακολουθήσω τη φωνή που λέει
να βοηθήσω τον Πλησίον ώς Εαυτό

στην Αρχή του Δρόμου δεν βοηθάμε κανέναν Γιώτα, γιατί ακριβώς αυτό σηματοδοτεί η Αρχή...ότι δεν ξέρουμε ποιόν εαυτό εκπληρώνουμε...Τον φιλόδοξο ή τον θεό μέσα μας...
Γιατί αν εκπληρώνεις τον θεό΄μέσα σου, τότε δεν θα αναφερόσουν στην Αρχή του Δρόμου, αλλά στην Αρχή του Εαυτού Σου...Εκεί λοιπόν σέβεσαι τις Μνήμες Σου, που σε οδηγούν από΄την προέλευση στην κατεύθυνση...

Η γήινη διαδρομή, η κάθε ενσάρκωση αν θέλεις, σε ολοκληρώνει μόνο αν θυμάσαι ότι ο θεός δεν εκπληρώνεται παρά μόνό από την Ζωή Σου, πάνω στους άξονες ΑΓΑΠΗ-ΣΟΦΙΑ...όπου η Αγάπη σε οδηγεί στην εκπλήρωση και η Σοφία στην ανύψωση...


Πίστευα ότι το γνώριζες, γιατί΄μίλησες για το ότι θα είσαι δυστυχισμένη αν δεν εκπληρώσεις την φωνή μέσα σου, ενώ αντίθετα η εκπλήρωση δεν έχει να κάνει ούτε με ευτυχία ούτε με δυστυχία, αλλά με αυτάρκεια!

[Vasoula]

Όλοι σε αυτό το φόρουμ μιλάνε για φόβο , θα ήμουν ευγνώμον
αν μου εξηγήσετε τι ακριβώς εννοείτε.

νομίζω ότι μάλλον μας δουλεύεις Γιώτα, με τέτοιες ερωτήσεις...

Δεν μεγαλώνει ούτε καταπιέζει τους φόβους αλλά τους πετάει στην διαδρομή

Ας είναι το προσπερνάω...


καλό δρόμο ξανά...

[AMALIA]

Δεν μεγαλώνει ούτε καταπιέζει τους φόβους αλλά τους πετάει στην διαδρομή .

Γιωτα τους φοβους πρωτα βημα - βημα τους ανασυρεις στην επιφανεια ξεγυμνωνοντας απο τις μασκες και τα στολιδια που τους στολισες για να τους ξορκισεις.. Χρυσωνοντας στον ευατο σου οτι και καλα δεν υπαρχουν..
Ενω υπαρχουν εκει και σου κοβουν την ανασα..
Υστερα τους κοιτας καταματα οσο χρονο σου παρει και με πνευματικα επιχειρηματα και παρατηρηση οδηγησε στην αιτια, τους αποδεχεσαι τους αγκαλιασεις γιατι ειναι δικοι σου ειναι κομματι του ευατου σου που δεν γινεται ετσι απλα να τους πεταξεις.. ειναι μερος της διαδρομης σου..
Βεβαια σου γραφω την δικη μου εμπειρια μαζι τους..

[ΙΩΑΝΝΑ]

Γιώτα να σε ρωτήσω κάτι και αν θές μου απαντάς φυσικά
πώς το νιώθεις μέσα σου το βοηθάτε αλλήλους ?????

στην Αρχή του Δρόμου δεν βοηθάμε κανέναν Γιώτα, γιατί ακριβώς αυτό σηματοδοτεί η Αρχή...ότι δεν ξέρουμε ποιόν εαυτό εκπληρώνουμε...Τον φιλόδοξο ή τον θεό μέσα μας...

πόσο θα συμφωνήσω σε αυτό γιατί κάποια στιγμή ήρθε η αλήθεια να μου δείξει ότι βοηθώντας τους άλλους είτε υλικά είτε ψυχολόγικα το έκανα για να εκπληρώσω τον φιλόδοξο εαυτό μου μην τυχών και χάσω μία ταμπέλα που χρόνια μισούσα ,αυτήν του '' καλού παιδιού ''
έδινα δηλ κάτι που δεν είχα