Θα απολογηθώ.

[ΓιώταΜε]

Ποιός ρωτάει για φόβο; Η ειδικότης μου


μεγάλος φόβος, η ολοκληρωτική παράδοσή μας στην Αγάπη.

Λίζα , εσύ ειδικά δεν χρειάζεται να φοβάσαι τίποτα ... πίστεψέ με.

στην Αρχή του Δρόμου δεν βοηθάμε κανέναν Γιώτα, γιατί ακριβώς αυτό σηματοδοτεί η Αρχή...ότι δεν ξέρουμε ποιόν εαυτό εκπληρώνουμε...Τον φιλόδοξο ή τον θεό μέσα μας...
Γιατί αν εκπληρώνεις τον θεό΄μέσα σου, τότε δεν θα αναφερόσουν στην Αρχή του Δρόμου, αλλά στην Αρχή του Εαυτού Σου...Εκεί λοιπόν σέβεσαι τις Μνήμες Σου, που σε οδηγούν από΄την προέλευση στην κατεύθυνση...

Τι διαφορετικό είπα; ακριβώς αυτό που γράφεις είπα, πως δεν μπορεί κανείς να μας βοηθήσει παρά μόνο να στέκεται δίπλα μας,
να κρατά το χέρι μας.
Η αρχή του Δρόμου είναι διαφορετική αυτή με του Εαυτού; Δεν πάμε μαζί,χώρια πάμε;

Η γήινη διαδρομή, η κάθε ενσάρκωση αν θέλεις, σε ολοκληρώνει μόνο αν θυμάσαι ότι ο θεός δεν εκπληρώνεται παρά μόνό από την Ζωή Σου, πάνω στους άξονες ΑΓΑΠΗ-ΣΟΦΙΑ...όπου η Αγάπη σε οδηγεί στην εκπλήρωση και η Σοφία στην ανύψωση...
Πίστευα ότι το γνώριζες, γιατί΄μίλησες για το ότι θα είσαι δυστυχισμένη αν δεν εκπληρώσεις την φωνή μέσα σου, ενώ αντίθετα η εκπλήρωση δεν έχει να κάνει ούτε με ευτυχία ούτε με δυστυχία, αλλά με αυτάρκεια!

Η Αυτάρκεια δεν είναι ευτυχία (;), ο κάθε άνθρωπος έχει το Θεό μέσα του , την δική του Αλήθεια, την πραγματικότητα του,
την προέλευσή του και τον προορισμό του.

Η Απόλυτη Αγάπη διαιρείτε , ερχόμαστε στη Γη και μετά γυρνάμε πάλι στο Φως ...
Αυτό είναι το δικό μου όραμα και η δική μου Αλήθεια ..



Επίσης δεν δουλεύω κανέναν , θα θελα ειλικρινά να μάθω,
δεν θέλω να το προσπεράσεις , αν δεν σε κάνει κόπο.

Δεν μεγαλώνει ούτε καταπιέζει τους φόβους αλλά τους πετάει στην διαδρομή .

Γιωτα τους φοβους πρωτα βημα - βημα τους ανασυρεις στην επιφανεια ξεγυμνωνοντας απο τις μασκες και τα στολιδια που τους στολισες για να τους ξορκισεις.. Χρυσωνοντας στον ευατο σου οτι και καλα δεν υπαρχουν..
Ενω υπαρχουν εκει και σου κοβουν την ανασα..
Υστερα τους κοιτας καταματα οσο χρονο σου παρει και με πνευματικα επιχειρηματα και παρατηρηση οδηγησε στην αιτια, τους αποδεχεσαι τους αγκαλιασεις γιατι ειναι δικοι σου ειναι κομματι του ευατου σου που δεν γινεται ετσι απλα να τους πεταξεις.. ειναι μερος της διαδρομης σου..
Βεβαια σου γραφω την δικη μου εμπειρια μαζι τους..

Αμαλία θεωρώ ότι όταν ανακαλύπτεις τους φόβους σου , αυτούς που χρόνια κουβαλάμε και ενσαρκώνουμε πάνω μας,
τους κοιτάς ναι, κατανοείς τους λόγους και μετά τους βάζεις στην άκρη γιατί δεν χωράνε στην διαδρομή μας.

[ΓιώταΜε]

Γιώτα να σε ρωτήσω κάτι και αν θές μου απαντάς φυσικά
πώς το νιώθεις μέσα σου το βοηθάτε αλλήλους ?????

Το να βοηθάς τον συνάνθρωπο σου για μένα είναι μια Ευλογία.
Να τον ακούς , να τον νιώθεις να προσπαθείς να παίρνεις τον μισό πόνο του.
Να σηκώνεις τον Εαυτό σου και να τον βάζεις να κάθετε στην θέση του Συνανθρώπου σου ..

Ένα περιστατικό απλό..ίσος και ασήμαντο για πολλούς.
Στην πλατεία μας έχει κάτι στύλους ο ένας σηκώνετε και αν τον πατήσεις κατεβαίνει αν δεν είναι
κλειδωμένο .. το χουν για να περνάνε το πρωί τα φορτηγάκια που φέρνουν εμπόρευμα στα μαγαζιά.

Μία ηλικιωμένη λοιπόν ... μάλλον είχε κουραστεί απ το περπάτημα, πήγε να κάτσει πάνω στον συγκεκριμένο στύλο,
χωρίς να γνωρίζει πως αυτό κατεβαίνει αν το ακουμπάς, με αποτέλεσμα να κάτσει με φόρα όπως όταν πάμε να κάτσουμε
σε μια καρέκλα..(με όλο το βάρος μας μιας και είμαστε χαλαροί)
και έπεσε κάτω , φάνηκε λοιπόν πως πόνεσε τον αγκώνα της καθώς τον έβαλε πρώτο κάτω,
για να μη χτυπήσει και ήταν μια γυναίκα με αρκετό βάρος, οι γύρω λοιπόν γέλασαν
εγώ πήγα εκεί και της έπιασα το χέρι ρωτώντας την αν θέλει βοήθεια.
Απο αμηχανία (βλέποντας τους γύρω της) είπε : Όχι είμαι καλά , εμένα με πόνεσε που την είδα
να πονάει ...δεν το έκανα για να ακούσω καλά λόγια αλλά ήταν αυτόματο με το που την είδα.

Και έφυγε άρον άρον αυτό με στεναχώρησε..

[ΙΩΑΝΝΑ]

Το να βοηθάς τον συνάνθρωπο σου για μένα είναι μια Ευλογία.
Να τον ακούς , να τον νιώθεις να προσπαθείς να παίρνεις τον μισό πόνο του.
Να σηκώνεις τον Εαυτό σου και να τον βάζεις να κάθετε στην θέση του Συνανθρώπου σου ..

ωραίο ακούγεται Γιώτα δεν λέω αλλά θεωρώ εγώ προσωπικά και από την μικρή μου εμπειρία ότι χρειάζεται να κατάκτήσεις την συμπόνια και την σοφία για να μπορείς να βοηθάς ουσιαστικά κάποιον γιατί πολλές φορές πολλοί άνθρωποι βολέυονται όταν ξέρουν ότι έχουν κάποιον που θα τους βοηθίσει είτε υλικά είτε ψυχολογικά με αποτέλεσμα να μην αναλαμβάνουν την ευθήνη της ζωής τους.

[ΓιώταΜε]

Δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις...αν θέλεις μου εξηγείς;
Γιατί το να νιώθει κάποιος βολεμένος για την βοήθεια κάποιου δεν έχει να κάνει
με το Αγαπάτε Αλλήλους, αν ήθελες να πεις κάτι άλλο, διόρθωσε με .

[ΙΩΑΝΝΑ]

χμ δεν ξέρω Γιώτα πώς να το πιό απλά ,το έγραψα έτσι όπψως το καταλαβαίνω εγώ γιατί για μένα το αγαπάτε αλλήλους σημαίνει και ότι βοηθάω όταν χρειάζεται.
ελπίζω να κατάλαβες

[ΓιώταΜε]

Μάλλον δεν με κατάλαβες εσυ ...

δεν νομίζω να είπα κατι άλλο εκτός αν θες να μου πεις εσύ ..

[Vasoula]

Τι διαφορετικό είπα; ακριβώς αυτό που γράφεις είπα, πως δεν μπορεί κανείς να μας βοηθήσει παρά μόνο να στέκεται δίπλα μας,
να κρατά το χέρι μας

τουτο λεω σαν τελευταίο και σταματώ Γιώτα...Γιατί είτε δεν με καταλαβαίνεις είτε δεν σε καταλαβαίνω...(η άτιμη η ελληνική γλώσσα )

Είπες ότι θέλεις να βοηθάς και εγώ σου είπα ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις κανέναν στην αρχή του Δρόμου...Πως το αντιλήφθηκες ότι είπαμε το ίδιο?

δεν θέλω να το προσπεράσεις , αν δεν σε κάνει κόπο.

μπα...το έχω ήδη προσπεράσει

[Vasoula]

αααα!!!! διαβάζοντας το παράδειγμα της βοήθειας που πήγες να προσφέρεις στην ηλικιωμένη κυρία, τώρα κατάλαβα ότι για άλλη βοήθεια μιλάς εσύ, για άλλη εγώ...!!!

Αυτή η βοήθεια που αναφέρεις εσύ δεν χρειάζεται ούτε γνώση, ούτε κάποιο πνευματικό Δρόμο να έχεις διανύσει...Απλά για ανθρωπιά μιλάς εσύ, ενώ εγώ μιλάω για "θεραπεία"....

όλα καλά...Αλλά μην μπερδεύεις μωρέ τον εσωτερικό Δρόμο με την ανθρωπιά...Ελεος!!

[ΓιώταΜε]

τουτο λεω σαν τελευταίο και σταματώ Γιώτα...Γιατί είτε δεν με καταλαβαίνεις είτε δεν σε καταλαβαίνω...(η άτιμη η ελληνική γλώσσα )

Είπες ότι θέλεις να βοηθάς και εγώ σου είπα ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις κανέναν στην αρχή του Δρόμου...Πως το αντιλήφθηκες ότι είπαμε το ίδιο?

Ωραία τόχω τώρα , εγώ μιλώ για βοήθεια στα καθημερινά προβλήματά , εσύ μιλάς για βοήθεια αυτογνωσίας...


Υ.γ Δεν διδάσκω πια.....

[Vasoula]

Δεν διδάσκω πια.

ευτυχώς!!!!

[ΓιώταΜε]

αααα!!!! διαβάζοντας το παράδειγμα της βοήθειας που πήγες να προσφέρεις στην ηλικιωμένη κυρία, τώρα κατάλαβα ότι για άλλη βοήθεια μιλάς εσύ, για άλλη εγώ...!!!

Αυτή η βοήθεια που αναφέρεις εσύ δεν χρειάζεται ούτε γνώση, ούτε κάποιο πνευματικό Δρόμο να έχεις διανύσει...Απλά για ανθρωπιά μιλάς εσύ, ενώ εγώ μιλάω για "θεραπεία"....

όλα καλά...Αλλά μην μπερδεύεις μωρέ τον εσωτερικό Δρόμο με την ανθρωπιά...Ελεος!!

Δεν τα μπερδεύω , αλλά για να φτάσεις στον εσωτερικό Δρόμο αν μη τι άλλο θα πρέπει να χεις Ανθρωπιά!!!
χωρίς Ελεος!

[ΓιώταΜε]

Δεν διδάσκω πια.

ευτυχώς!!!!

Γιατί ευτυχώς;

[Vasoula]

Δεν τα μπερδεύω , αλλά για να φτάσεις στον εσωτερικό Δρόμο αν μη τι άλλο θα πρέπει να χεις Ανθρωπιά!!

κάνεις λάθος...δεν χρειάζεται ανθρωπιά, για να ξεκινήσεις έναν πνευματικό Δρόμο...αλλά κυρίως θάρρος! Και πάθος για την Αλήθεια...

Η ανθρωπιά δεν είναι απαραίτητη στην αρχή...

αλλά εσύ θα το ξέρεις, παρ' όλο που σταμάτησες να διδάσκεις...

[Vasoula]

Γιατί ευτυχώς;

γιατί αν εξακολουθούσες να διδάσκεις, όλοι οι μαθητές σου θα βοηθούσαν τις γιαγιάδες να περάσουν απέναντι θέλουν δεν θέλουν....

πλάκα κάνω ε?

[ΓιώταΜε]

Ενας άνθρωπος δηλαδή που δεν έχει ανθρωπιά και ευαισθησία θα χει θάρρος και πάθος για την Αλήθεια;

('εχεις ακούσει την διδασκαλία μου;;; )