H Αγάπη του Εαυτού (Ιησούς)

[ARTYADIS]

Λιζάκι μου!

[Ελενίτσα]

Λιζάκι μας...

[Λιζούλα]

Ο ΄Ανθρωπος είναι δομημένος απο΄την Διάνοια και την Καρδιά του θεού και όχι μόνο από την Καρδιά...Και αυτό κάτι μας λέει...

σαν παιδιά δεν είχαμε λόγους που έπρεπε να βιώνουμε τον ΄Ερωτα..

Ναι Βασούλα έτσι όπως τα λές είναι και σκέφτομαι ότι η ανάκληση της "εποχής της Αγνότητας" στη μνήμη μας τώρα ίσως βοηθάει στο να συνδεθεί η δική μας αποπροσανατολισμένη διάνοια με την Διάνοια του Θεού, με την αγνότητα της Φύσης μας. Όσους λόγους και να έχει η προσωπικότητα πάντα υπάρχει ένας δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει για να οδηγηθεί στον Λόγο. Ναι, η ΜΝΗΜΗ.

[Ταρούλα]

Λίζα Βάσω

Πόσο πολύ μου αρέσει να το ακούω... να το αισθάνομαι ....

Είμαστε πλασμένοι από ΑΓΑΠΗ και ΦΩΣ

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Λιζακι

[Valia]

γιατί ουσιαστικά δεν μπορεί να νιώσει αυθεντικά την λειτουργία του διαχωρισμού!

έχω κολλήσει λίγο σε αυτή τη φράση, δεν την κατανοώ για να πω την αλήθεια όταν βρισκόμαστε σε συναισθηματική και πνευματική ωρίμανση και ενότητα, εξακολουθεί να υπάρχει διαχωρισμός? υποτίθεται οτι ειμαστε "ένα" και βιώνουμε την ολοτητα του εαυτού μας, δεν διαχωρίζουμε "καλό"- "κακό"

Ο ΄Ανθρωπος είναι δομημένος απο΄την Διάνοια και την Καρδιά του θεού και όχι μόνο από την Καρδιά...Και αυτό κάτι μας λέει...

σαν παιδιά δεν είχαμε λόγους που έπρεπε να βιώνουμε τον ΄Ερωτα...Μεγαλώσαμε και βρήκαμε χίλιους λόγους...
Και όταν ωριμάσουμε ολοκληρωτικά, τότε μεταξύ των δύο καταστάσεων μεσολαβεί μία μόνο ΜΝΗΜΗ...που δεν έχει λόγους, αλλά έναν μόνο Λόγο για να βιώνει τον ΄Ερωτα στην Ψυχή!

Ας την πούμε η "εποχή της Αγνότητας"...έτσι απλά!

[Vasoula]

γιατί ουσιαστικά δεν μπορεί να νιώσει αυθεντικά την λειτουργία του διαχωρισμού!

έχω κολλήσει λίγο σε αυτή τη φράση, δεν την κατανοώ για να πω την αλήθεια όταν βρισκόμαστε σε συναισθηματική και πνευματική ωρίμανση και ενότητα, εξακολουθεί να υπάρχει διαχωρισμός? υποτίθεται οτι ειμαστε "ένα" και βιώνουμε την ολοτητα του εαυτού μας, δεν διαχωρίζουμε "καλό"- "κακό"

Bαλάκι, η φράση ολοκληρη είναι αυτή...

Ο φυσικός κόσμος βιώνει την πολικότητα με φιλοδοξία και αυτό σημαίνει ότι την χαρακτηρίζει μέσα από την απόλυτη πόλωση των συναισθημάτων σε καλά και κακά, μέσα από μια ιδέα, γιατί ουσιαστικά δεν μπορεί να νιώσει αυθεντικά την λειτουργία του διαχωρισμού!

Η ενότητα σε έναν πνευματικά ώριμο άνθρωπο αφορά τον κάθετο άξονα του. Ενώνεται δηλαδή με τον Εαυτό του φυσικά, συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά, έτσι ώστε να αναπτυχθεί ο οριζόντιος άξονάς του, που τον κάνει να δρα θεραπευτικά και προς την ανθρωπότητα...Ο φυσικός κόσμος, σαν πραγματικότητα, είναι διαχωρισμένος όμως!
Η εσωτερική εργασία δεν αλλάζει τον κόσμο, αλλά τον κόσμο σου. ΄Ετσι ο διαχωρισμός σαν απόλυτη έννοια του φυσικού κόσμου δεν αλλάζει την πολικότητά του, ενόσω εσύ ζεις στο φυσικό σου σώμα...
Είναι διαφορετικός ο εσωτερικός διαχωρισμός που βιώνει ένας φυσικός άνθρωπος και τελείως διαφορετικός ο διαχωρισμός που βιώνει ένας ολοκληρωμένος Ανθρωπος, στον κόσμο...

υποτίθεται οτι ειμαστε "ένα

Δεν υποτίθεται...Είσαι ΄Ενα...Ο διαχωρισμός δεν αφορά παρά την ιδέα σου ότι νοητικά είσαι άλλος, συναισθηματικά είσαι άλλος και φυσικά είσαι άλλος...Γι' αυτό, πριν εκπληρώσεις την εσωτερική ενότητα, άλλα σκέφτεσαι, αλλά νιώθεις και άλλα κάνεις...
Δρας, δηλαδή, σαν τρεις, αντί σαν ένας...
΄Οταν δρας σαν ένας στον φυσικό κόσμο, δεν σημαίνει ότι θα ενωθείς με όλους τους φυσικούς ανθρώπους...Δεν σημαίνει ότι όλοι οι φυσικοί άνθρωποι θα δρουν ενωτικά προς εσένα...Οι λόγοι που σε διαχώριζαν εκλείπουν, όχι τα φαινόμενα...

΄Ισως είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς αυτό σε βάθος, επειδή θεωρεί σαν Εαυτό την κοσμική του Συνείδηση...

γι' αυτό έγραψα

Δεν επιδρά πάνω σου η κατάσταση συνείδησης της μη-Αγάπης των άλλων, αλλά δεν κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια...Ουτοπία είναι αυτό, γιατί η Ζωή στον φυσικό κόσμο είναι μία συνεχής εγρήγορση...

Ο στόχος που θέτουν οι θρησκείες για τον ΄Ανθρωπο είναι να εκφραστεί σαν θεός στο φυσικό πεδίο...Η ανοησία σε όλο της το μεγαλείο...Μα όμως, πότε η θρησκεία, έδωσε Σοφία και Αγάπη σε έναν άνθρωπο, ώστε να είναι και σε θέση να του βάζει στόχους?
Χτίζει όμως γερά μέσα του τα θρησκευτικά πρότυπα, ώστε να μην μπορέσει ποτέ του να νιώσει τον θεό με αυθεντικότητα!

[Θοδωράκος]

Ο διαχωρισμός δεν αφορά παρά την ιδέα σου ότι νοητικά είσαι άλλος, συναισθηματικά είσαι άλλος και φυσικά είσαι άλλος...Γι' αυτό, πριν εκπληρώσεις την εσωτερική ενότητα, άλλα σκέφτεσαι, αλλά νιώθεις και άλλα κάνεις...
Δρας, δηλαδή, σαν τρεις, αντί σαν ένας..

[Valia]

Είναι διαφορετικός ο εσωτερικός διαχωρισμός που βιώνει ένας φυσικός άνθρωπος και τελείως διαφορετικός ο διαχωρισμός που βιώνει ένας ολοκληρωμένος Ανθρωπος, στον κόσμο...

΄Οταν δρας σαν ένας στον φυσικό κόσμο, δεν σημαίνει ότι θα ενωθείς με όλους τους φυσικούς ανθρώπους...Δεν σημαίνει ότι όλοι οι φυσικοί άνθρωποι θα δρουν ενωτικά προς εσένα...Οι λόγοι που σε διαχώριζαν εκλείπουν, όχι τα φαινόμενα...

το πιασα!ευχαριστώ Βασούλα μου

[Δωρουλα]

Ο στόχος που θέτουν οι θρησκείες για τον ΄Ανθρωπο είναι να εκφραστεί σαν θεός στο φυσικό πεδίο...Η ανοησία σε όλο της το μεγαλείο...Μα όμως, πότε η θρησκεία, έδωσε Σοφία και Αγάπη σε έναν άνθρωπο, ώστε να είναι και σε θέση να του βάζει στόχους?
Χτίζει όμως γερά μέσα του τα θρησκευτικά πρότυπα, ώστε να μην μπορέσει ποτέ του να νιώσει τον θεό με αυθεντικότητα!