TO "MIΣΟ"

[Vasoula]

΄Ισως αυτές οι πρωινές σκέψεις μου να φαίνονται σαν συνέχεια στο τόπικ των Σχέσεων "εκείνες οι μεγάλες αγάπες..."

΄Ισως αυτά που νιώθω για τα "μισά" πράγματα στην Ζωή των ανθρώπων, να μου φέρνουν μια γλυκιά θλίψη, για όσα εκείνοι θα μπορούσαν να νιώσουν σαν Αλήθεια, αν γνώριζαν τα αληθινά τους συναισθήματα...
Αν μπορούσαν να αποκωδικοποιήσουν τις δεύτερες σκέψεις τους που προκύπτουν ασυνείδητα από τις ελλείψεις, που τους έπεισαν ότι έχουν, τα πράγματα του Κόσμου τούτου να ήταν διαφορετικά...

΄Ισως αν ένιωθαν το "μεγάλο" μέσα τους, να μπορούσαν να νιώσουν τον θεό πιο αυθεντικά, αντί να του απευθύνονται με παράπονο...

΄Ισως αν καταλάβαιναν ότι η πνευματικότητα δεν αφορά παρά την αυθεντικότητα του Ανθρώπου, ΄θα μπορούσαν να είναι πιο έντιμοι με τον Εαυτό τους και τους άλλους...

΄Ισως αν μπορούσαν να "ξεφορτώσουν" τα βάρη από τα "μισά" των άλλων, θα γίνονταν πιο "ευθυτενείς" προς την θεότητα...

΄Ισως αν δεν χρειάζονταν τις ταμπέλες για τα συναισθήματά τους, θα γίνονταν πιο ειλικρινείς με την Ζωή τους...







Ψυχή μας γνωρίζει τι την ολοκληρώνει και επιλέγει, αν της επιτρέψουμε, τον Ερωτα που δεν χρειάζεται «μισά» για να προκύψει μέσα στην θειότητα της…

Μπορούμε να γίνουμε "ολόκληροι", μόνο όταν αποφασίσουμε ότι δεν μπορεί, δεν γίνεται, να είμαστε "μισοί"!!

Δεν μπορεί η θεότητα να δημιούργησε «μισά» όντα και να τα υποχρέωσε στην αγωνία να ολοκληρώνονται το ένα μέσα από το άλλο…

Κάτι μας είπε λάθος αυτή η κοσμική αυθεντία που χώρισε τον κόσμο σε «μισά»…

Ισως γιατί αυτή η αυθεντία δεν ήταν ποτέ αυθεντική για την Ζωή, αλλά κοιτούσε τον διαχωρισμένο κόσμο της και έβγαζε συμπεράσματα και δόγματα…

Και εμείς? Γιατί την πιστέψαμε? Γιατί βολευτήκαμε στο "μισό" και δεν αναζητήσαμε το "ολόκληρο"? ΄Ενας άνθρωπος δεν μπορεί να ολοκληρώσει έναν άλλον άνθρωπο...Μόνό να τον σεβαστεί μπορεί και να συμβιώνει μαζί του μέσα σε μια ανθρώπινη "ξεχασμένη" ποιότητα, αυτή της Αγάπης, που εκτός από αληθινή, είναι και διακριτική και υπερβαίνει την απλή έλξη που είναι υπεύθυνη για την διαιώνιση του είδους μας και είναι τόσο μα τόσο "λίγη", ώστε να έχει διάρκεια και συνέπεια στην Ψυχή μας! Σκοπός μας δεν είναι να αναπαράγουμε έναν κόσμο που αποστρέφεται την Ζωή, αλλά να δημιουργήσουμε έναν Κόσμο μέσα σ' αυτήν...


άντε καλημέρα φιλαράκια...
με λαλά και στριφτό΄τσιγαράκι...

σαν έρθει η μέρα...
http://youtu.be/HPt2sD5eIbA

[Vasoula]

και φέρνω εδώ το κομμάτι του Γιώργου...

ταιριάζει...


http://youtu.be/-H4qqRKZzOM
να ζει για τον έναν ο άλλος...
θα χάσω είχα πει...μα κερδίζω!


Αν είμαστε έτσι καλά
μ' αυτή την αγάπη
που πότε σωπαίνει
και πότε μιλά
Μπορούμε να μπούμε
σε πλοία και τρένα
να δούμε πολλά ή κανένα

Αν είμαστε έτσι γεροί
και νιώθουμε ωραία
που είπαμε όχι σε τόσα μπορεί
Υπάρχει ένας χρόνος
στ' αλήθεια μεγάλος
να ζει για τον έναν ο άλλος

Αν είμαστε έτσι ζεστά
και κάνουμε αστεία
στη μέση του δρόμου
στον κόσμο μπροστά
Δεν ξέρω τι άλλο
μπορούσα να ελπίζω
θα χάσω είχα πει μα κερδίζω

[ARTYADIS]

Βασούλα μου, βάζω εδώ μια συζήτηση που είχαμε ...που ήταν για μένα μια από τις πιο ωραίες τηγανιές που έχω φάει!

Σ' ευχαριστώ! Μ' έβγαλες πραγματικά από την πλάνη μου!

Ίσως είναι λίγο άσχετο, αλλά θα ήθελα να σε ρωτήσω επίσης, αν πιστεύεις, ότι για κάθε Ψυχή, υπάρχει και το αντίστοιχό της..

Μέχρι τώρα πίστευα ότι για κάθε Ψυχή υπάρχει και το ταίρι της. Η δίδυμη Ψυχή της και αν είναι μέσα στο πλάνο της, στο σχέδιο της ζωής της, τότε θα μπορέσει και να την βρει στην επίγεια ζωή της 'ή σε περισσότερες επίγειες ζωές.

Εσύ τι πιστεύεις πάνω σ' αυτό? Έχουν όλοι οι άνθρωποι το ένα και μοναδικό τους ταίρι? Και είναι αυτό αιώνιο? Το μοναδικό, αιώνιο, ταίρι τους που μέσα από την διαδικασία της εξέλιξής τους, θα μπορέσουν να ενωθούν σε Ένα?

Παράθεση:
Εσύ τι πιστεύεις πάνω σ' αυτό? Έχουν όλοι οι άνθρωποι το ένα και μοναδικό τους ταίρι? Και είναι αυτό αιώνιο? Το μοναδικό, αιώνιο, ταίρι τους που μέσα από την διαδικασία της εξέλιξής τους, θα μπορέσουν να ενωθούν σε Ένα?

οχι γιατί οι άνθρωποι είναι ολόκληρα όντα Δημητρούλα...

Δίδυμες Ψυχές αφορούν όχι μόνο τον έρωτα αλλά και το ΄Εργο...

Δεν υπάρχει αυτό το ιδανικό που λες, κοριτσάκι μου...Βγες από αυτήν την πλάνη...

[Vasoula]

Δημητρούλα...

μπορεί να συναντηθούν, αλλά όχι για να ολοκληρωθούν σαν όντα...΄Οταν συναντηθούν αυτό πρέπει να έχει ήδη συμβεί...

Μετά έχουν το θεϊκό ΄Εργο που χρειάζεται να ολοκληρωθεί μέσα από την ενότητά τους! Ο ΄Ερωτας είναι αυτή η Δύναμη που θα δώσει και στους δύο την Τόλμη να είναι Ανθρωποι του Θεού... (αυτό θέλει Τόλμη, μην το υποτιμάτε...)

Μέσα σ' αυτήν την Αλήθεια ενώθηκα με την Συνειδητότητα του Σείριου...Απλά για να την εκφράσω στην Γη...
Τα οράματά μου... η αγαπημένη μου Ψυχή...!!! όλα είναι μέρος μιας αιώνιας Μνήμης...

Και είμαι εδώ...Είσαστε εδώ...

γιατί ακριβώς δεν υπάρχουν "μισά"...

[ARTYADIS]

Πω, πω, τώρα ανατρίχιασα ολόκληρη!!

Βασούλα μου γλυκιά!

[ALEXOULA]

Και εμείς? Γιατί την πιστέψαμε? Γιατί βολευτήκαμε στο "μισό" και δεν αναζητήσαμε το "ολόκληρο"?

Μια χαρά Βολευτήκαμε στο μισό και δεν αναζητάμε το ολόκληρο γιατί μας βολεύει πολύ αυτή η μισή ζωή , μας βολεύει που δεν κοιτάμε μέσα μας ,αλλά ψάχνουμε να βρούμε ενα άλλο μισό για το ενώσουμε με το δικό μας και να να φτιάξουμε δυο λειψούς ανθρώπους που δεν θάχουν τη δυνατότητα να ολοκληρωθούν.

Ομως αν θέλουμε να δούμε την Αλήθεια , θα καταλάβουμε ότι όλα αυτά είναι δικαιολογίες και πλάνες και ότι ήρθε ο καιρός να αποφασίσουμε εμείς για μας και για την ολοκλήρωση μας

[Λιζούλα]

Αχ Βασούλα μου, ο Λόγος Σου... !@};-

Πόσο δύσκολο να παραδεχτεί κάποιος ανυποψίαστος ότι είναι μισός!

Ναι δεν μας αφορά το μισό! Είμαστε ολόκληροι, αρκεί να το νιώσουμε βαθιά μέσα μας, στην καρδιά μας. Αρκεί να το πιστέψουμε με όλη τη δύναμη της Ψυχής μας! κόντρα σε όλα τα φαινόμενα, να επιτρέψουμε στην Ψυχή μας να μας δείξει το δρόμο...προς την ολοκλήρωση! και όσο επιτρέπουμε τόσο η Ψυχή μας "φανερώνεται", λάμπει και ακτινοβολεί τη θέλησή της, τη θέληση του Εαυτού μας και όλο και περισσότερο νιώθουμε ότι δεν είμαστε αυτό που προσπαθούν να μας πείσουν: "ανήμπορα ανθρωπάκια που βάλλονται από τα σημεία των καιρών και την μοίρα" .

Είμαστε φτιαγμένοι από Αγάπη είτε αρέσει αυτό σε κάποιους είτε όχι!

Για να βασιλέψει όμως η Αγάπη στον εσωτερικό και στον εξωτερικό κόσμο μας πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι με τους στόχους μας. Χρειάζεται να αποφασίσουμε τι είμαστε και που ανήκουμε και όχι τι θέλουμε να έχουμε...

Χρειάζεται να θελήσουμε την ελευθερία...αυτήν τη θεική, ευλογημένη ελευθερία της ύπαρξης μας ολόκληρης. Να απαγκιστρωθούμε από τα βάρη του παρελθόντος, από τις ελπίδες του μέλλοντος, από τις προσδοκίες που έχουμε από ανθρώπους και καταστάσεις.

Χρειάζεται να ελευθερώσουμε και να ελευθερωθούμε και μόνο έτσι μπορούμε να πούμε ότι Αγαπάμε@};-

[ARTYADIS]

Χρειάζεται να ελευθερώσουμε και να ελευθερωθούμε και μόνο έτσι μπορούμε να πούμε ότι Αγαπάμε

Λιζάκι μου!

[Vasoula]

Αχ Βασούλα μου, ο Λόγος Σου... !

κι όμως Λιζάκι...

Σήμερα βίωσα το πιο μεγάλο σκοτάδι μέσα σ' αυτόν τον Λόγο...

Αμφισβητήθηκε η Αλήθεια μου και η Αγάπη μου...

και δεν κάνει σε εμένα κακό αυτό, ούτε φέρνει ανατροπές στον Λόγο...Αλλά νιώθω βαθιά πια, πως ήταν ο Σταυρός που φόρτωσε η άγνοια και αυτή η αδυναμία του "μισού" στην πλάτη ενός Ανθρώπου...

Δεν έχω φτάσει ίσως ακόμα στην δική Του αντοχή...μου υπολείπεται κι άλλο φαίνεται...

όμως είμαι εδώ! για όσο Εκείνος θέλει να Τον εκφράζω!

[Λιζούλα]

Βασούλα μου πόσο σ' αγαπώ!

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Βασουλιτσα

[Madraoulas]

το ''μισο'' αναφερεται σε καθε ανθρωπο που βλεπει τη ζωη ως κοινωνικη υποχρεωση
Μολις τελειωσει με τα ''πρεπει'' των ''μισων'' (οικογενεια-γαμος-παιδια-δουλεια κ.α. οπως τα οριζει η κοινωνια και τα κανει επειδη του ειπαν οτι ετσι πρεπει)της κοινωνιας και του καθωσπρεπισμου-μη χεσω- αποφασιζει -συνειδητα ή ασυνειδητα- ν ασχοληθει λιγο παραπανω με τον αυτο του.
Εκει ισως δει καποια στιγμη οτι ειναι ''ολοκληρος'' οποτε αντιμετωπιζει και τον καθε αλλο ως ''ενα'' και οχι ως ''μισο'' .
Οταν η αναζητηση στραφει στο ''μεσα'' του, τοτε τα ''μισα'' εξαϋλωνονται

[VasilisM]

Η αυθεντία πάντα ήξερε πως είμαστε ολοκληρωμένα εν δυνάμει όντα.. αλλά μας θέλει μισούς..

Τώρα όμως που το καταλάβαμε πρέπει να δράσουμε!

[Ελενίτσα]

Βασούλα μας...

[margaritarenia]

Βάσω ........