ελά βρε Τασούλη μου...
Αλλο σεβασμός και άλλο εξάρτηση
Αλλά νομίζω ότι σήμερα και ο σεβασμός που επιδεικνύεται, υποκριτικός είναι, για να μην μας τιμωρήσει ο θεός...
ή πίσω του κρύβεται ο δικός μας φόβος να περπατήσουμε τον δικό μας δρόμο...βολικός είναι ο σεβασμός!
γενικά το ενδιαφέρον μας για τους γονείς μετατοπίζεται με εγωιστικά κίνητρα, και αυτό δεν αφορά τίποτα αυθόρμητο...
Παρατήρησε την φύση...γεννάει, τρέφει και μετά ελευθερώνει...
Η ανωριμότητα δημιουργεί εξαρτητικές σχέσεις μόνο και μετά τις ντύνει και με δικαιολογίες...
ο σεβασμός δεν έχει να κάνει με πράξεις υποταγής, σε καμία περίπτωση! ΄Εχει να κάνει μόνο με πράξεις ελευθερίας.
Εκτός κι αν πιστεύεις ότι εδώ ήρθαμε για να προσέχουμε τους γονείς μας, να κάνουμε πάιδιά και να δουλεύουμε...
Εχω βαθύτερες αντιλήψεις για την Ζωή, από τα φυσιολογικά φαινόμενα που την ορίζουν σε μικρή και ασθενή...
ας με πουν και τρελή...
σημασία έχει αν υπάρχουν τεκμηριώσεις ότι αυτό που γίνεται στις οικογένειες σήμερα, δεν προάγει την ασθένεια...
Να έχεις και επιχειρήματα μέσα σου, Τασούλη, όταν πιάνεσαι σε ένα θρησκευτικό πρότυπο, που σε χτυπάει ασυνείδητα...
Να δεις τις επιρροές σου από αυτόν τον υποτιθέμενο σεβασμό, στην ζωή σου...και αν μέσα σου είσαι πληρης...ή φοβισμένος!
