Πως να σε λέω;

[Λεών]

Ήταν μέρες,φθινοπωρινές τα δέντρα είχαν πλέον χρώματα κόκκινα,πορτοκαλί,καφέ ο αέρας λίγο πιο δυνατός,δροσερός....
Είχα σηκώσει το γιακά απ το σακάκι μου και
είχα χώσει το πρόσωπό μου μέσα.
Περπατούσα αργά και σκεφτόμουν,τελικά τι είναι η μοναξιά;

Είναι ο άλλος μου εαυτός αυτός ο απόκρυφος και μυστικός,που
έρχεται κάθε λίγο και μου θυμίζει ποιος είμαι και τι είμαι...

Μα μετά σκέφτηκα αν η μοναξιά είναι ο αλλος μου εαυτός
τότε εσύ αγάπη μου τι είσαι;

Εσύ που με κάνεις να νοιώθω άλλος άνθρωπος εσύ που
με θυμίζεις ότι είμαι ακόμα παιδί,εσύ που μου δίνεις ανάσα να ζώ.
Ναι εσύ τι είσαι τότε που κάνεις την καρδιά μου να χτυπά
λες και έχει φτερά,εσύ που μου δείχνεις ποσες χιλιάδες χρώματα έχει η ζωή.

Εσύ ψυχή μου που με κάνεις να νοιώθω ότι μπορώ να κλείσω όλο τον κόσμο στα χέρια μου.

Τι όνομα να δώσω σε σένα;

[Ελενίτσα]

ΑΓΑΠΗ

[Λεών]

[Μάνος]

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!

[eirini]