Η ΓΝΩΜΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ

[ΧΡΥΣΑ]

Γιουπι!!!!!!!

(φτου φτου μη την ματιασω)

δεν ματιαζομαι ............ απλα επηρεαζομαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

γι αυτο λοιπον...........γιουπι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Annoula]

[Δωρουλα]

αρκεί να θυμόμαστε ότι δεν θυμώνει, αλλά πάντα αγκαλιάζει αυτό που του προσφέρουμε με την καρδιά μας!

αρκεί να θυμόμαστε ότι η έμπνευσή του φτάνει σε μας, περνώντας από την σκέψη μας...

αρκεί να θυμόμαστε ότι δεν εκφράζει το μικρό ή το μεγάλο, αλλά το όλον!

αν τα θυμηθούμε όλα αυτά, τότε δεν θα τον βρίσκουμε στην γωνία, αλλά στην αιωνιότητα...

[ksan8oula]

[Ellaki]

ο φόβος μου με έμαθε να μην φοβάμαι να τον αντιμετωπίσω και του είμαι ευγνώμων

[ELLI]

όταν αγαπάς κάποιον, ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ μην τον χάσεις, γιατί γνωρίζεις ότι δεν χάνεις ποτέ την αγάπη σου γι' αυτόν! ΄Οτι και αν συμβεί...
Ο φόβος έρχεται γιατί θεωρείς την ανταπόκριση στην αγάπη σου σημαντική. ΄Ομως, τότε δεν είναι "αγάπη", αλλά συμβόλαιο!!

όταν χρειάζεται να κάνεις επιλογές, επιλέγεις με βάση τον φόβο και όχι την "εμπειρία". Θέλεις να βαδίζεις "εκ του ασφαλούς" και αυτό είναι κάτι που σε δεσμεύει να επιλέγεις με "αξιλολόγηση".
Στην αξιολόγηση όμως μπαίνουν οι "κοινωνικοί κανόνες" που η καταστρατήγησή τους προκαλεί φόβο. Τον φόβο της "διαφοράς".
Δεν θέλουμε να διαφέρουμε από τους άλλους, γιατί φοβόμαστε την απομόνωση. ' Ετσι οι επιλογές μας δεν γίνονται από αγάπη για την ζωή μας, αλλά από τον φόβο μας γι' αυτήν.

Δύο απλά παραδείγματα, για να δείς που κρύβεται ο φόβος, χωρίς να το καταλαβαίνουμε...Πόσο μας κάνει να αντιδρούμε, αντί να δρούμε!!!

Η αγάπη, σου το λέω ειλικρινά, χρειάζεται τόλμη και θάρρος!!!

[Επισκέπτης]

[Nαταλία-Νεφέλη]

Νιώθουμε την αγάπη του Θεού αλλά εμείς τον αγαπάμε ή απλά τον φοβόμαστε; Γιατί αν τον φοβόμαστε δεν νιώθουμε ασφαλής ούτε με τον ίδιο τον Θεό!! Οι εμπειρίες μου στο μοναστήρι μου έκαναν και καλό και κακό. Το κακό είναι ότι με έμαθαν να αμφιβάλλω πια για όλα και πρώτα απ' όλα για την αγάπη του Θεού για μένα. Δεν τους είμαι διόλου ευγνώμων για αυτό έτσι τώρα σιγά-σιγά σβήνω τα χρώματα με τα οποία έγραφα την λέξη Θεός στην ζωή μου και αρχίζω σιγά-σιγά να τα ξανασχηματίζω γράφοντας πάλι αυτή τη λέξη με άλλα χρώματα όπως ένα παιδι που πειραματίζεται μ ε τις μπογιές του. Κάτι βαθειά μέσα μου με κάνει να πιστεύω πως αν τα καταφέρω να ξαναγράψω την λέξη Θεός με έναν τέτοιον τρόπο που να κ άνω το Θεό να χαμογελάσει να διώξω δηλαδή όλη εκείνη την ενοχή και τον φόβο μέσα από την ψυχή μου και να δω την ψυχή μου να χαμογελά μπροστά του , μπροστά στη λέξη Θεός, τότε θα έχω κατακτήσει κάτι μεγάλο και απέναντη στον φόβο και απέναντη στην αγάπη. Για μένα η ΄σχέση αυτή είναι πάρα πολύ σημαντική. Αν ξαναχτιστεί πάνω σε άλλα θεμέλια θα έχω ένα ολοκαίνουριο σπίτι για να μένω όχι βασισμένο στο γκρίζο του φόβου αλλά στο φως της αγάπης του Θεού που θα φωτιζει κι εμένα και όσους συναναστρέφομαι αφού θα βλέπουνε σε εμένα να καθρεφτιζεται το δικό Του Φως.

[Vasoula]

Ναταλί, όσο θέλουμε να νιώθουμε την αγάπη του θεού, πάντα θα τον φοβόμαστε...

Είναι ακριβώς αυτό που μάθαμε σαν παιδιά!
Μάθαμε να φοβόμαστε, για να κερδίζουμε την αγάπη...
Μάθαμε να υπακούμε, για να κερδίζουμε την αγάπη...
Μάθαμε να μην είμαστ.ε ο εαυτός μας, για να κερδίζουμε την αγάπη...

Στο όνομά της πολλά μάθαμε και τα κρατήσαμε μέσα μας σαν εφτασφράγιστο μυστικό, προβάλλοντάς τα φοβισμένα...

Αυτό που μάθαμε όμως, δεν έχει σχέση με την αλήθεια της αγάπης!

Η ώρα της αλήθειας έρχεται όταν είμαστε έτοιμοι να βιώσουμε τον θεό εντός μας, χωρίς να διεκδικούμε την αγάπη του...
Να βιώσουμε τον Εαυτό μας μέσα στον εαυτό μας και τότε μόνο μπορούμε να μιλάμε για τον θεό, ωριμάζοντας μέσα στην αγνή παιδικότητα που την χάσαμε πρώιμα...

[galazia_sfaira]

ΑΧΧΧΧΧ θεραπευτικό!!

[Nαταλία-Νεφέλη]

Kαι γιατί να μην αποζητάμε την αγάπη του Θεού; κακό είναι; Αλλωστε ότι κι αν μας έχουνε μάθει είναι η μοναδική αγάπη που τελικά δίνεται τσάμπα κι εμείς δεν το ξέρουμε καν!!! Μόνο όταν τελικά πειστούμε γι αυτό θα αρχίσουμε να βρισκουμε την ευτυχία!!!

[galazia_sfaira]

Κακό Ναταλακι μου είναι που τον Θεό τον τποθετούμαι έξω απο μας.
Αν τον βαλουμε μεσα μας ,εχουμε αγαπησει εμας.
ΚΑΙ κατι που έχει ανάγκη να πείσει και να πειστειδεν είναι αληθεια.....
Η αληθεια ειναι απο μονη της και δεν εχει αναγκη επιχειρημάτων και αποδειξεων.Αυτά ειναι τερτίπια του νου προσαρμοσμένα στα προτυπα και στα καθιερωμένα.

[Vasoula]

Kαι γιατί να μην αποζητάμε την αγάπη του Θεού

Γιατί ποτέ δεν θα γίνουμε άξιοι να την λάβουμε...

Η θρησκεία μας έχει τις παραμέτρους της, που όσο και να λες ότι δεν τις ασπάζεσαι, φαίνεται από χιλιόμετρα ότι λειτουργούν στην ψυχική σου δομή, Ναταλί!

Πως θα την λάβεις την αγάπη του θεού, όταν δεν γνωρίζεις καν ποιός είναι αυτός?

Εκτός κι αν εντωμεταξύ έμαθες ποιός είναι και έχεις λύσει το πρόβλημα της άγνοιάς του!

Τίποτα δεν είναι κακό, όταν είναι καλό για την ζωή σου Ναταλί!

΄Ομως αυτό χρειάζεται να ερευνήσεις με αλήθεια...Η αγάπη αυτού του θεού που έμαθες να υπηρετείς, φέρνει αγάπη στην ζωή σου ή φόβο τελικά? Και αν φέρνει ΄φόβο, τότε ρωτάω να μου εξηγήσεις, τι περιμένεις να γίνεις για να σ' αγαπήσει και εκείνος και εσύ εσένα!

[Nαταλία-Νεφέλη]

Kι όμως κάτι μου λέει πω Αυτός με αγαπάει και περιμένει δείχνοντας μου τον δρόμο να αγαπήσω κι έγώ εμένα!!! Φαίνεται παράλογο αυτό; Για την σημερινή μου αλήθεια πάντως εμένα δεν μου φαίνεται παράλογο!!

[VasilisM]

Πάντα κάποιος άλλος ρε Ναταλία; Πάντα κάποιος άλλος να μας αγαπήσει, να μας δείξει τον δρόμο, γενικά να μας σώσει. Σε κάποιο τόπικ λες για το πρόβλημα με την γείωση.. Ίσως εδώ είναι η αιτία. Πάρε την ζωή σου στα χέρια σου! http://www.youtube.com/watch?v=omuEw_g0aw0