ΤΡΑΓΙΚΟ!

[Έφη]

Aπλά υπέροχο ....

[ALEXOULA]

[ALEXOULA]

Νοικοκυραίε μου,

δεν σου έχω καλά νέα! Πλέον πρέπει να αποφασίσεις ποιος είσαι, με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις! Το «ναι μεν αλλά» πέθανε κάπου στο Κερατσίνι...

Όταν ο φώναξαν «εγέρθουτου» είπες ότι «θα μας κάνει καλό λίγη πειθαρχία».

Όταν χαστούκισαν την Κανέλλη, είπες « καλά της έκαναν γιατί είναι πολιτικός, ΚΚΕ, γυναίκα, κλπ».

Όταν φώναζαν για «γα....ς αλβανικές κωλ.....ίδες» και «κωλομπήχτες ηθοποιούς τους κώλου», είπες ότι «όποιος προσβάλλει την ορθοδοξία, αυτά παθαίνει».

Όταν είπαν ότι «ο Σχορτσανίτης είναι μαύρος, άρα δεν είναι Έλληνας», είπες ότι «δεν σε νοιάζει, γιατί δεν παίζει στην ομάδα σου».

Όταν ακούς να μιλούν για νεοναζί και Χίτλερ, είπες «για τη Marfin και τον Στάλιν, γιατί δεν λέτε τίποτα», λες και η μία αθλιότητα δικαιολογεί την άλλη.

Όταν μοίρασαν τρόφιμα μόνο σε Έλληνες, είπες ότι «ο Έλληνας πείναει περισσότερο από τον ξένο».

Όταν είδες τα ναζιστικά τατουάζ τους, είπες «τι σας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στο σώμα του;»

Όταν έβγαλαν πιστόλι μέσα στο Δημαρχείο Αθηνών, είπες ότι «ήρθε η ώρα να φοβηθούν οι κλέφτες».

Όταν ζήτησαν ιατρική περίθαλψη μόνο για Έλληνες, είπες «να πάνε στη χώρα τους όλοι αυτοί οι αραπάδες να γιατρευτούν».

Όταν χαιρετούσαν ναζιστικά, είπες ότι «έτσι τα κάνουν αυτά, δεν τα εννοούν».

Όταν άρχισαν να δέρνουν στα στενά του κέντρου της Αθήνας, είπες ότι «αν δεν τους αρέσει, να πάνε πίσω στο Πακιστάν».

Όταν παρομοίωσαν τον Αντετοκούνμπο με «μια μαϊμού που κρατάει σημαία», είπες ότι «το Αντετοκούνμπο δεν είναι και τόσο ελληνικό πάντως».

Όταν είπαν ότι «τα χέρια αυτά μπορεί να χαιρετάνε ναζιστικά, αλλά είναι καθαρά», είπες «καλύτερα ναζί, παρά κλέφτης».

Όταν είδες παλιές φωτογραφίες με το περιοδικό τους να υμνεί τον Χίλτερ, τον Γκέμπελς και τον Παγανισμό, είπες ότι «έχουν περάσει τόσα χρόνια και άλλαξαν».

Όταν είπαν ότι ο ναζιστικός χαιρετισμός και η σβάστικα παραπέμπουν στην Αρχαία Ελλάδα, πόσταρες ένα άρθρο από κάποιο απίθανο blog για να δικαιολογήσεις την άγνοιά σου.

Όταν τους ακούς να βρίζουν τους ξένους, απαντάς με το «πας μη Έλλην βάρβαρος».

Όταν έσπασαν τους πάγκους των αλλοδαπών μικροπωλητών, είπες ότι «παίρνουν τη δουλειά από τους Έλληνες».

Όταν τους είδες να κυκλοφορούν σαν στρατός στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων, είπες ότι «ο Έλληνας είναι περήφανος και πρέπει να τον φοβούνται».

Όταν διάβαζες οτιδήποτε αρνητικό εναντίον τους, είπες ότι είναι «προπαγάνδα των αριστερών, των Εβραίων, του συστήματος, των ανθελλήνων κλπ κλπ».

Όταν έβριζαν και χειρονομούσαν μέσα στη Βουλή, είπες ότι «γι αυτό μπήκαν, για να τιμωρήσουν τα λαμόγια».

Όταν τίμησαν το θάνατο του χουντικού δολοφόνου Ντερτιλή, είπες ότι «αυτός ήταν ένας ήρωας που πολέμησε για τη χώρα του».

Όταν είπαν «υπάνθρωπους» τους μετανάστες, είπες ότι «οι ξένοι φταίνε για τη σημερινή κατάντια της Ελλάδας».

Όταν τους είδες με αναμμένους πυρσούς σε μια νεοναζιστική τελετή στις Θερμοπύλες , είπες ότι «είναι περήφανοι ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων».

Όταν τους είδες να καμαρώνουν τα μπράτσα τους δίπλα σε όμορφες γκόμενες, είπες «μακάρι να «κυκλοφορούσα» κι εγώ αυτό το μωρό».

Όταν συναντήθηκαν με Γερμανούς νεοναζί μέσα στη Βουλή, είπες «καλύτερα με αυτούς, παρά με τα λαμόγια με τη Siemens».

Όταν τάχθηκαν υπέρ της Χούντας, είπες -τι άλλο θα έλεγες;- ότι «ο Παπαδόπουλος έφτιαξε δρόμους».

Όταν είπαν ότι αρνούνται το Ολοκαύτωμα, σκέφτηκες ότι μπορεί να έχουν δίκιο και να είναι «μια ακόμα προπαγάνδα των Εβραίων».

Όταν είπαν ότι τον Χίτλερ θα τον κρίνει η ιστορία, εκεί το... σκέφτηκες λίγο, αλλά γρήγορα το έβαλες στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Έχεις τόσα να σκεφτείς εξάλλου...

Σήμερα όμως, νοικοκυραίε μου, έστω και σήμερα, πρέπει να αποφασίσεις! Ή θα είσαι με τους νεοναζί ή θα είσαι με όλους τους άλλους.

Καλού κακού πάντως, όταν πας στο σπιτάκι σου το βράδυ, φρόντισε να κλειδώσεις καλά, γιατί πλέον δεν αρκεί να είσαι «μαυριδερός» για να σε αφήσουν στον τόπο. Αρκεί να μην τους αρέσει η μίζερη, φοβισμένη -αλλά πάντα νοικοκυρεμένη- φάτσα σου...

gazzetta.gr

[VasilisM]

Μόλις έσκασε το αυγό.. αλλά ξέρετε, ποτέ το αυγό δεν είναι μόνο ένα και ποτέ δεν σκάνε όλα μαζί.. Και η Σκύλα είναι και σε οίστρο..

Πάλι θα βρουν δικαιολογίες, πάλι θα κλείσουν τα μάτια στο προφανές.. μέχρι να τους χτυπήσει την πόρτα το ερπετό..

Τα έχουμε πει και τα έχουμε αναλύσει πολλάκις.. από ένα σημείο και μετά απλά δεν υπάρχουν δικαιολογίες, δεν μπορείς να πεις δεν ήξερα..

Σειρά έχουν οι ομοφυλόφιλοι.. εδώ θα είμαστε..

[Evoula]

Eδώ είμαστε Βασίλη μου.

Είναι μεγάλο το παρακάτω άρθρο αλλά αφιερώστε λίγα λεπτά από τον χρόνο σας για να το διαβάσετε. Θα δείτε γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν επαναπαύονται από αυτά που συμβαίνουν αυτές τις ημέρες. Ανησυχούν και ξέρουν πως δεν θα τελειώσουν εδώ.
Κάποιοι τα εξέθρεψαν αυτά. Κάποιοι τα δημιούργησαν, κάποιοι τα εξωράισαν, κάποιοι τα στήριξαν και κάποιοι τα ψήφισαν. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα δηλώνουν αντιφασίστες. Παράδειγμα το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ. Φαντάζομαι πως όλοι σας είδατε το κατάπτυστο και απάνθρωπο πρωτοσέλιδο.


Δίκη Ηλία Κασιδιάρη: Ήττα της δικαιοσύνης;

Λένε ότι θέλουν να στείλουν τη Χρυσή Αυγή στη δικαιοσύνη. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας ξεθάβει απ’ τα συρτάρια του εκκρεμείς υποθέσεις, ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαράλαμπος Αθανασίου σπεύδει με άριστα αντανακλαστικά να υπερθεματίσει για το επείγον της έρευνας. «Καλό σημάδι» θα σκεφτούν κάποιοι. Εμείς είμαστε από τους άλλους. Από εκείνους που κρατούν μικρό καλάθι. Είμαστε από εκείνους που δεν ενημερώθηκαν χτες για τις εγκληματικές ενέργειες της νεοναζιστικής οργάνωσης. Από εκείνους που θυμούνται τη δολοφονική επίθεση στον Δημήτρη Κουσουρή από το τότε πρωτοπαλίκαρο της οργάνωσης «Περίανδρο». Από εκείνους που παρακολουθούσαν και κατέγραφαν τις καθημερινές επιθέσεις. Από εκείνους που θυμούνται ακόμα τα ποσοστά των αστυνομικών που ψήφισαν το φασιστικό μόρφωμα στις τελευταίες εκλογές. Και δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε: Τώρα ενημερώθηκαν οι υπουργοί της κυβέρνησης Σαμαρά; Ποια ακριβώς αστυνομία θα επιληφθεί; Αυτή που τους παρακολουθεί αμέτοχη να σφάζουν ή αυτή που βασανίζει κρατουμένους; Και ποια ακριβώς δικαιοσύνη θα δικάσει; Αυτή που έτρεξε να κρυφτεί όταν εκτόξευαν μπινελίκια, μπουκάλια και κέρματα στο άκουσμα της καταδίκης του «Περίανδρου»; Ή μήπως αυτή που δέχτηκε την κατάληψη και τρομοκράτηση του δικαστηρίου από τους νεοναζιστικούς σβέρκους στην πρόσφατη δίκη του Ηλία Κασιδιάρη; Για τη δίκη αυτή μάλιστα είχαμε δημοσιεύσει, μεταξύ πολλών για τη Χρυσή Αυγή, εκτενές ρεπορτάζ στο UNFOLLOW 16, τον Απρίλιο 2013. Το αναρτούμε στο διαδίκτυο ολόκληρο, για να έχει όποιος το επιθυμεί μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς έχει αντιμετωπιστεί από τις Αρχές μέχρι στιγμής η Χρυσή Αυγή. Έγραφαν λοιπόν η Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου και η Έφη Γιαννοπούλου στο ρεπορτάζ τους:

Η υπόθεση εκκρεμούσε. Ο σημερινός κατηγορούμενος Ηλίας Κασιδιάρης δεν ήταν ακόμα βουλευτής, ούτε η οργάνωσή του εκλεγμένο κόμμα. Σήμερα όμως, η συμμορία των μαχαιρωμάτων και των ναζιστικών χαιρετισμών αναβαθμίζεται ξανά. Η καταδίκη της βίας εκ μέρους του Η. Κασιδιάρη μπορεί να έκανε τα ξυρισμένα κεφάλια στην αίθουσα να χαμογελάσουν, τον απάλλαξε ωστόσο πέραν πάσης αμφιβολίας.

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013. Στο Εφετείο Αθηνών δικάζεται, κατόπιν άρσης της βουλευτικής του ασυλίας, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης. Τρεις μέρες πριν, στην τελευταία αναβολή της δίκης, ο παθών, η μάρτυρας κατηγορίας και οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής βρίσκονται τραγικά μόνοι σε μια αίθουσα γεμάτη μαύρα ρούχα, αρβύλες, ξυρισμένα κεφάλια. Την Πέμπτη η αναλογία είναι κάπως καλύτερη, αν και πάλι υπερισχύουν τα ξυρισμένα κεφάλια, συντριπτικά εντός της αίθουσας τουλάχιστον.

Στα δικαστήρια φτάνουμε στις οκτώ παρά τέταρτο. Ανεβαίνοντας τις σκάλες, μια παρέα, δεχόμαστε κάποιους προπηλακισμούς, με σεξουαλικά υπονοούμενα, από ομάδα χρυσαυγιτών συγκεντρωμένων στην είσοδο του κτιρίου. Έξω από την αίθουσα όμως, ανακαλύπτουμε πως είναι ήδη αργά. Η αίθουσα, που, όπως πληροφορηθήκαμε αργότερα, ανοίγει στις 7 π.μ., είναι κατειλημμένη από χρυσαυγίτες. Παρόντες, οι περισσότεροι βουλευτές του κόμματος, γνωστά στελέχη, η κόρη του Μιχαλολιάκου... Απ’ έξω τα πράγματα είναι μόνο λίγο καλύτερα. Περισσότεροι, ακροβολισμένοι στο χώρο, οι χρυσαυγίτες, και στο κέντρο εμείς οι «άλλοι», αντιφασίστες, δημοσιογράφοι, φίλοι του παθόντα και της μάρτυρα που έχουν έρθει να τους στηρίξουν στη… δοκιμασία.

Οι δύο συνήγοροι της πολιτικής αγωγής Κλειώ Παπαπαντολέων και Μαρίνα Δαλιάνη κάνουν προσπάθειες να βελτιώσουν τις συνθήκες διεξαγωγής της δίκης. «Δεν είναι δυνατόν να δικάζουμε υπό συνθήκες τρομοκρατίας» ακούγονται να λένε. Πράγματι, το γεγονός ότι η δίκη είναι ανοιχτή στο κοινό δεν σημαίνει ότι μια συμμορία δικαιούται να καταλαμβάνει όλες τις θέσεις του ακροατηρίου με σκοπό τον εκφοβισμό έδρας και μαρτύρων. Οι πρώτες πληροφορίες είναι ενθαρρυντικές. Ακούγεται ως βέβαιο σχεδόν, και μάλιστα από το περιβάλλον του υπουργού Δικαιοσύνης, ότι ο Α. Ρουπακιώτης θα ζητήσει να εκκενωθεί η αίθουσα και να γεμίσει πάλι από την αρχή. «Και ο πρόεδρος της έδρας» ψιθυρίζεται «δεν θα δεχτεί να δικάσει με 100 ξυρισμένους σβέρκους να έχουν καταλάβει την αίθουσα και άλλους 200 έξω απ’ αυτήν».

«Θα γίνει μεταφορά σε μεγαλύτερη αίθουσα», κυκλοφορεί μια δεύτερη εναλλακτική. Το ίδιο είχε συμβεί και στη δίκη του τότε πρωτοπαλίκαρου της οργάνωσης Αντώνη Ανδρουτσόπουλου, γνωστού ως «Περίανδρου», όταν δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό για την δολοφονική επίθεση εναντίον του Δημήτρη Κουσουρή. Είχαν προηγηθεί έκτροπα στο άκουσμα της καταδικαστικής πρωτόδικης απόφασης, με τους χρυσαυγίτες να πετάνε κέρματα και μπουκάλια νερού σε ενόρκους, δικαστές και δικηγόρους, και την αστυνομία σε ρόλο θεατή.

Σήμερα η αστυνομία έχει λάβει τα μέτρα της. Τουλάχιστον έξω από το κτίριο. Οι ενθαρρυντικοί για τη δημοκρατία οιωνοί, δίχως ποτέ να καταλάβουμε το πώς και το γιατί, ωστόσο διαψεύδονται. Η δίκη έχει ήδη ξεκινήσει. Η διμοιρία που φράζει την είσοδο ζητά δημοσιογραφικές ή δικηγορικές ταυτότητες. «Αλλιώς δεν μπαίνετε». «Γιατί;» ρωτάμε. «Γιατί… δεν χωράτε». Δεν είχαμε άλλωστε και την ειδική άδεια του Η. Κασιδιάρη, που φαίνεται να διευθύνει τη διαδικασία. Κάποια στιγμή, ενώ ο παθών κι η μάρτυρας κατηγορίας στέκονται όρθιοι μέσα στην αίθουσα, ο υπεύθυνος αστυνομικός τον πλησιάζει: «Οι μάρτυρες ζητούν να καθίσουν. Ποιους να σηκώσουμε;» τον ρωτά. Τελικά οι δύο παραμένουν όρθιοι στο διαδρομάκι όπου στεκόμαστε όσοι δεν είμαστε μέλη της οργάνωσης. Αρνούνται να καθίσουν κατόπιν αδείας του κατηγορουμένου.

Η δίκη

Ο Ηλίας Κασιδιάρης είναι κατηγορούμενος για συνέργεια σε ληστεία, ξυλοδαρμό και επίθεση με μαχαίρι σε βάρος του τότε μεταπτυχιακού φοιτητή Κώστα Διαλυνά. Ο σημερινός διδάκτορας, τον Οκτώβριο του 2007, είχε δεχτεί απρόκλητη επίθεση εντός της Πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου από πέντε οπλισμένα μέλη της Χρυσής Αυγής. Τους έμοιασε αναρχικός. Για καλή του τύχη –και κακή δική της μάλλον– μια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου, η Μαίρη Βαβαγιάννη, τους βλέπει να βγαίνουν από το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ της Πανεπιστημιούπολης. Τα ξυρισμένα κεφάλια και τα κλομπ που βγάζουν από τα μπουφάν τους τη βάζουν σε υποψίες. Προλαβαίνει να σημειώσει τον αριθμό του αυτοκινήτου. Η αστυνομία θα ανακαλύψει ότι το αυτοκίνητο ήταν καταχωρημένο σε φαρμακευτική εταιρεία. Από την προανακριτική διαδικασία αποκαλύπτεται ότι η εταιρεία το είχε παραχωρήσει μόλις πριν 20 ημέρες στον νεοπροσληφθέντα ιατρικό επισκέπτη Η. Κασιδιάρη.

Εκείνος διατείνεται ότι το μεσημέρι της επίθεσης βρισκόταν για δουλειά στο νοσοκομείο Metropolitan στο Φάληρο. Επίσης υποστηρίζει πως ούτε το αυτοκίνητο ήταν στον τόπο του συμβάντος. «Η ρουφιάνα του ΣΥΡΙΖΑ», που όμως σήμερα για τις επικοινωνιακές ανάγκες της δίκης χαρακτηρίζεται επί τω ηπιότερω «η μάρτυς», είδε την πινακίδα του αναρτημένη στο indymedia, που «παγίως στοχοποιεί τον πολιτικό του χώρο ανεβάζοντας στοιχεία για τα μέλη του». Αν όχι η ίδια, κάποιος ομοϊδεάτης της. Και, στοχοποιημένος λόγω της πολιτικής του ιδιότητας, δέχεται πόλεμο. «Δεν το έχω λύσει μέσα μου. Ίσως η μάρτυς να μην είχε πρόθεση. Ίσως της υπέδειξαν να δώσει τη δική μου πινακίδα. Ίσως πάλι της είπαν και της ίδιας ψέματα, ότι δηλαδή αυτή ήταν η πινακίδα του αυτοκινήτου από το οποίο βγήκαν οι δράστες κι ότι με την κατάθεσή της θα κάνει καλό» είπε στην απολογία του, σε τόνο εντελώς διαφορετικό από αυτόν που τον έχουμε συνηθίσει.

Αυτό τον ισχυρισμό έχει κληθεί να ενισχύσει, η διαπιστευμένη δημοσιογράφος του υπουργείου Δημόσιας Τάξης Νάντια Αλεξίου. Η παρουσία της στη δίκη σήκωσε θύελλα αντιδράσεων στα κοινωνικά δίκτυα. Η ίδια απαντούσε ότι βρέθηκε εκεί κατόπιν κλήσης της ανακρίτριας. Ο ανακριτής όμως καλεί κατόπιν υπόδειξης κάποιου διάδικου. Όπως πληροφορηθήκαμε, αυτός που την υπέδειξε ήταν ο ίδιος ο Κασιδιάρης. «Ότι οι πινακίδες του αυτοκινήτου μου ήταν αναρτημένες στο indymedia μου το είπε η δημοσιογράφος Ν. Αλεξίου».

Ποτέ ωστόσο δεν προσκομίστηκε ανάρτηση του indymedia με τις πινακίδες του συγκεκριμένου αυτοκινήτου, αν και η υπεράσπιση παρουσίασε στο δικαστήριο πολλές τυπωμένες σελίδες από τον εν λόγω ιστότοπο με άλλες καταγγελίες, άλλους αριθμούς αυτοκινητών κτλ.

Αν για τη φυσική παρουσία του Ηλία Κασιδιάρη στην επίθεση δεν υπάρχει καμία μαρτυρία και ο ίδιος παρουσιάζει επαρκές άλλοθι, δεν συμβαίνει το ίδιο με το αυτοκίνητο. Ούτε η υποτιθέμενη δημοσίευση στο indymedia επιβεβαιώνεται, ούτε φαίνεται πιστευτή η ιστορία για το πάρκινγκ της καφετέριας του ΣΕΦ, όπου ο κατηγορούμενος παρκάρει το αυτοκίνητό του, καθ' υπόδειξη της εταιρείας, προκειμένου να τον ελέγχει καλύτερα. Πώς να πιστέψεις πως περπατάει 15 λεπτά από την καφετέρια μέχρι το Metropolitan φορτωμένος ιατρικό υλικό; Απόδειξη από το πάρκινγκ δεν υπάρχει, διότι το πάρκινγκ δεν κόβει νόμιμα παραστατικά, ο παρκαδόρος δεν τον θυμάται και λέει ότι το πάρκινγκ ήταν ελεύθερο, χωρίς εισιτήριο, το τυχαίο χαρτάκι υποτίθεται πως το κρατά η εταιρεία για ένα μήνα, και μετά πετιέται, επιστρατεύεται ένας οικογενειακός φίλος που κατά σύμπτωση τον συναντά έξω από το πάρκινγκ.

Κι όμως όλα αυτά ακούγονται πιστευτά, ή μάλλον αναδεικνύουν, για το δικαστήριο, τις αντιφάσεις της μάρτυρα κατηγορίας. «Η μάρτυρας έχει όλα τα χαρακτηριστικά του αυθόρμητου και ειλικρινούς μάρτυρα» θα μας πει η δικηγόρος Κλειώ Παπαπαντολέων. «Τοποθετεί το εαυτό της στο συμβάν μόνο μερικώς, αποσπασματικά, περιγράφει μόνο όσα πρόλαβε να δει. Δεν κατασκευάζει μια αφήγηση. Όλοι οι μάρτυρες έχουν κενά. Είναι πολύ σπάνιο σε αιφνίδιο συμβάν ο αυτόπτης μάρτυρας να καταγράψει τα πάντα, θα εστιάσει σε κάτι. Η συγκεκριμένη μάρτυρας δίστασε να δώσει ακόμα και τη μάρκα του αυτοκινήτου, ακριβώς γιατί εστίασε στην πινακίδα. Εάν πράγματι ήθελε να στοχοποιήσει τον οποιονδήποτε, θα είχε κάνει περιγραφή προσώπου, θα είχε προβεί σε αναγνώριση, θα είχε καταθέσει ότι τον είδε να προβαίνει στον ξυλοδαρμό. Όμως της αποδίδουν δόλο λόγω μιας υποτιθέμενης σχέσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, από ένα κείμενο που έχει συνυπογράψει για συλλήψεις φοιτητών. Ο Κασιδιάρης της κάνει μήνυση για ψευδορκία που δεν έχει ακόμη εκδικαστεί, ακόμα και μετά την αθώωση. Η Χρυσή Αυγή τη στοχοποιεί στο διαδίκτυο.

Κι ενώ η δίκη συνεχίζεται, έξω από την αίθουσα παίζεται ένα άλλο θέατρο του παραλόγου. Χρυσαυγίτες και αντιφασίστες συνυπάρχουν για περισσότερες από επτά ώρες στον ίδιο χώρο, σε μια φαινομενικά ήρεμη ατμόσφαιρα που ξεχειλίζει ωστόσο υπόγεια βία. Ακόμα και η χωροθέτηση είναι ενδεικτική: οι χρυσαυγίτες έχουν ακροβολιστεί στο χώρο εκτός από ένα παράθυρο μπροστά στο οποίο έχει παραταχθεί μια διμοιρία ΜΑΤ. Περικυκλωμένοι λοιπόν, οι υπόλοιποι νιώθουμε διαρκώς κάποιο βλέμμα να καρφώνεται πάνω μας, να μας σκανάρει, να μας προκαλεί. Οι περισσότεροι είναι ντυμένοι πανομοιότυπα, λίγες γυναίκες με ρούχα θεούσας ή πιο έξαλλα, κάποιοι συγγενείς του κατηγορουμένου. Γινόμαστε ωτακουστές συζητήσεων. Μια κυρία που θα μπορούσε λίγους μήνες πριν να βρίσκεται έξω από το Χυτήριο συζητά με έναν από τους ελάχιστους μη μαυροφορεμένους για το συμμοριτοπόλεμο και την κηδεία του Ντερτιλή. Κάποιος μεγαλύτερος, καθοδηγητής ίσως, λέει σε έναν νεότερο τη μυστηριώδη φράση «Αυτά που λέγαμε πλύθηκαν το πρωί και μοιράστηκαν». Να πρόκειται τάχα για μπλουζάκια;

Η παρουσία της Ιωάννας Κούρτοβικ, που εμφανίζεται κάποια στιγμή στο δικαστήριο, προκαλεί αναταραχή στις τάξεις των χρυσαυγιτών. Έχουνε, βλέπεις, παλιούς λογαριασμούς.

Η ετυμηγορία

Κατά τη διάρκεια της δίκης του, ο Κασιδιάρης αναφέρθηκε ουκ ολίγες φορές στον «πολιτικό του χώρο». Σε αυτόν δηλαδή τον πολιτικό χώρο που έχει εκπρόσωπό του τον Η. Κασιδιάρη, αυτόν δηλαδή που λίγες βδομάδες νωρίτερα είχαμε παρακολουθήσει να απειλεί με νεκρούς τον αστυνομικό στην Κρήτη και να δηλώνει λίγο αργότερα ότι «το βουλευτιλίκι δεν το γουστάρει, αλλά εκμεταλλεύεται το δικαίωμα που του δίνει αυτό να οπλοφορεί νόμιμα». Σήμερα όμως το δικαστήριο τον ακούει να δηλώνει ότι τόσο ο ίδιος όσο και η οργάνωσή του καταδικάζουν κάθε μορφή βίας. Οι 100 ξυρισμένοι σβέρκοι χαμογελούν, αλλά η έδρα δεν δίνει σημασία. Ο κατηγορούμενος κηρύσσεται αθώος διότι οι σε βάρος του καταθέσεις παρουσιάζουν κενά και αντιφάσεις.

Η δικηγόρος Κλειώ Παπαπαντολέων έχει υπάρξει μία εκ των τριών συνηγόρων πολιτικής αγωγής στη δίκη του Περίανδρου. Μια δίκη που, όπως προαναφέραμε, συνοδεύτηκε και στους δύο βαθμούς από φυσική βία. Σήμερα δεν υπήρξε φυσική βία κι όμως λίγες μέρες μετά μας ομολογεί: «Καμία δίκη στη μεταπολιτευτική Ελλάδα δεν έχει διεξαχθεί υπό αυτούς τους όρους (εκτός ίσως από δίκες με βεντέτες) και σε καμία άλλη δίκη δεν παραχώρησε το κράτος σε κατηγορούμενο την αρμοδιότητα να “διευθύνει” τη δικαστική αίθουσα. Η απόφαση είναι προφανώς σεβαστή αλλά βεβαίως και επιδεκτική κριτικής, όπως κάθε απόφαση. Πέρα όμως από την ουσία της υπόθεσης, δεν μπορεί να μην σχολιάσει κανείς τον Εισαγγελέα της έδρας ο οποίος στην πρότασή του δήλωσε ότι “ο κατηγορούμενος και η οργάνωσή του και όσοι βρίσκονται σε αυτή την αίθουσα καταδικάζουν τη βία”. Κι αυτά, στην Ελλάδα του 2013, των ρατσιστικών επιθέσεων και δολοφονιών και της δημόσιας βίαιης δράσης των μελών της ΧΑ. Δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ το είδος του μηνύματος που περνάει μια τέτοια φράση στο επόμενο θύμα, στον επόμενο μάρτυρα που θα τολμήσει να στραφεί στη δικαιοσύνη ως εγγυητή των δικαιωμάτων του, αλλά και σε όλους εμάς που βλέπουμε αίφνης τον πίνακα του Μαγκρίτ: Αυτό δεν είναι μια πίπα».

Η δίκη του Ηλία Κασιδιάρη τέλειωσε αναγορεύοντας τον κατηγορούμενο άσπιλο και αθώο, έτοιμο να επιστρέψει στη Βουλή. Οι συνθήκες όμως της διεξαγωγής της και η έμμεση τρομοκρατία που ασκήθηκε στο χώρο του δικαστηρίου, η συγκρατημένη αν και εμφανής μεροληψία των αρχών, συνιστούν ένα κακό προηγούμενο, και ίσως μια ήττα της δικαιοσύνης. Η Χρυσή Αυγή αναγνωρίζεται ως ένα πολιτικό κόμμα που καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται, και εμείς περιμένουμε, ιδιαιτέρως ανήσυχοι, τη συνέχεια.

http://unfollow.com.gr/blog/item/293-kasidtrial.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Evoula]

Το "ματωμένο" πρωτοσέλιδο του Πρώτου Θέματος - Οι υμνητές των ναζί τώρα "πουλάνε" τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα
Ημερομηνία: 21/09/2013 13:20
Έκαναν lifestyle επιλογή το ναζισμό, έχτισαν το προφίλ των δολοφόνων, τώρα εμπορεύονται τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.


Το "Πρώτο Θέμα" του Θ. Αναστασιάδη, γνωστού κομιστή DVD, κατάφερε να τερματίσει τον κανιβαλισμό: Προφανώς αγόρασε φωτογραφία τραβηγμένη από κινητό, που δείχνει τον Παύλο Φύσσα να ξεψυχά στα χερια της κοπέλας του. Και την έκανε πρωτοσέλιδο (κάτω από τα κουπόνια και τις προσφορές του) με λεζάντα: Δεν ξεχνώ το φασισμό. Φυσικά, αρνούμαστε να αναδημοσιεύσουμε το εξώφυλλο.

Το ξέρουμε πολύ καλά, το "Πρώτο Θέμα" δεν ξεχνά το φασισμό. Τον αναπαράγει, τον απενοχοποιεί, τον κάνει lifestyle επιλογή. Όταν στέλνει συντάκτες του να καλύψουν γάμους βουλευτών της Χρυσής Αβγής. Όταν ασχολείται με τις ερωτικές συντρόφους του Κασιδιάρη. Όταν παίζει τη θεωρία των δύο άκρων με τρόπο χυδαίο, όταν παίρνει συνεντεύξεις, όταν φιλοξενεί αρθογραφία. Αυτό έκανε τόσο καιρό και η "εφημερίδα" και ο ίδιο ο Θέμος Αναστασιάδης από την εκπομπή του. Έβαζαν στο πλυντήριο τους ναζί και τους έβγαζαν άσπιλους. Τους έχτισαν το προφίλ του μάτσο άντρα, του καλού παλικαριού που μοιράζει τρόφιμα, που θα καθαρίσει τον τρόπο.

Τώρα, με τον πιο χυδαίο, απάνθρωπο τρόπο, ξεπέρασαν τα όρια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, τα όρια της ίδιας της ανθρωπιάς. Η φωτογραφία του νεκρού Παύλου Φύσσα γεμίζει τα ήδη ματωμένα χέρια του "Πρώτου Θέματος" με περισσότερο αίμα. Ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός από χέρι χρυσαβγίτη, ενός από αυτούς που έκαναν "σύμβολο".

Σε δήλωσή του ο Δημήτρης Τρίμης, πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, τόνισε: «Αυτοί που έστησαν με τα δημοσιεύματά τους το προφίλ των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, τώρα, σε μια τραγική στιγμή, "πουλάνε" αναίσχυντα το αίμα του νεκρού».

http://left.gr/news/matomeno-protoselid ... ofonia-toy" onclick="window.open(this.href);return false;




Πρώτο Θέμα: αποκάλυψη για το στημένο ρεπορτάζ υπέρ της Χρυσής Αυγής


Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το πολυσέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού Hot Doc στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, Νίκο Μιχαλολιάκο, με τίτλο «Νίκος Μιχαλολιάκος: ο Αγών του». Το υπογράφει ο Κώστας Βαξεβάνης.

«(…) Πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, η οργάνωση που μαχαίρωνε μετανάστες και έβριζε τους ομοφυλόφιλους είχε καταφέρει να εμφανίζεται σαν Ρομπέν των Δασών. Ακόμη και σαν πρόσκοπος. Η οργάνωση της βίας έγινε ξαφνικά μια οργάνωση εξυπηρετήσεων.

Την 1η Απριλίου, πριν από τις εκλογές, η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ έχει στην πρώτη σελίδα κύριο θέμα με τίτλο «Πέτα τη γιαγιά… στη Χρυσή Αυγή» (εικ. αριστερά). Μια εντυπωσιακή φωτογραφία απεικονίζει ένα μέλος της Χρυσής Αυγής με το μαύρο μπλουζάκι και τα σήματα της οργάνωσης να περιμένει δύο ηλικιωμένες κυρίες να κάνουν ανάληψη από ένα ΑΤΜ τράπεζας.

Στο ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Παναγιώτη Σαββίδη μαθαίνουμε πως οι γριούλες έχουν καλέσει την άμεση δράση της Χρυσής Αυγής προκειμένου να πάνε ως την τράπεζα και να κάνουν με ασφάλεια μια συναλλαγή. Μία από τις κυρίες μιλά στον δημοσιογράφο και εξηγεί πως καλούν τη Χρυσή Αυγή γιατί φοβούνται. Η οργάνωση τους εξασφαλίζει την ασφάλεια που δεν υπάρχει.

Όπως λέει χαρακτηριστικά η έντρομη κυρία, δεν κυκλοφορούν στον δρόμο με κοσμήματα παρά μόνο με τη βέρα, για την οποία επίσης φοβούνται μήπως την πάρουν. Η καλοκάγαθη και εξομολογητική κυρία που προσέφυγε στις υπηρεσίες της Χρυσής Αυγής ονομάζεται Ερωφίλη Πλωμαρίτου.

Όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαράς, η αυθορμήτως συνεντευξιαζόμενη κυρία δεν είναι άλλη από τη μητέρα του στελέχους του Μιχαλολιάκου και υποψήφιου βουλευτή Αλέξανδρου Πλωμαρίτη (εικ. δεξιά).

Τη συγγένεια των δύο διασταυρώσαμε κι εμείς. Επικοινωνήσαμε με τον Παναγιώτη Σαββίδη, τον δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ, και του ζητήσαμε να μας εξηγήσει πως συνέβη να κάνει ένα ρεπορτάζ που δίνει την εντύπωση του στημένου. Μας απάντησε πως δεν θυμάται τι ακριβώς έγινε τότε, αλλά δεν ήξερε πως η κυρία ήταν μητέρα στελέχους του Μιχαλολιάκου.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος ειδικεύεται σε ρεπορτάζ Χρυσής Αυγής, φροντίζοντας μάλιστα να αποδίδει πλήρως τις δραστηριότητές της. Στο επίμαχο ρεπορτάζ του ο τίτλος είναι «Τα προσκοπάκια της Χρυσής Αυγής». Ένα από τα ρεπορτάζ που βοήθησαν στην απενοχοποίησή της και στη δημιουργία μιας κοινωνικής εικόνας. Άγνωστο παραμένει αν η διεύθυνση της εφημερίδας γνωρίζει τους όρους με τους οποίους έγινε. (…)»

*** Σημείωση: στις 12 Σεπτεμβρίου 2012, και πάλι το protothema.gr αναδημοσίευσε είδηση με τίτλο «Μέλη της Χρυσής Αυγής έδειραν γιατρό που ζήτησε φακελάκι!». Η «είδηση» τελικά διαψεύστηκε μέχρι κι από τον τοπικό χρυσαυγίτη βουλευτή...

http://www.aksioprepeiakantoxh.com/mesa ... er-xa.html" onclick="window.open(this.href);return false;


Άκου φασιστάκο… Το εξώφυλλο του Πρώτου θέματος ήταν στημένο - εδώ και χρόνια

Του Άρη Χατζηστεφάνου



Οι παλιοί αποικιοκράτες συνήθιζαν να κρεμάνε τα κεφάλια των θηραμάτων τους στο σαλόνι του σπιτιού τους.

Οι δωσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών κυκλοφορούσαν με τα κομμένα κεφάλια των Ελλήνων αντιστασιακών από χωριό σε χωριό.

Ο Θέμος Αναστασιάδης «κρέμασε» το πτώμα του Παύλου Φύσσα στο εξώφυλλο του Πρώτου Θέματος.



Την περίμενε για καιρό αυτή την ημέρα.

Από τότε που έστηνε ψεύτικα ρεπορτάζ, για να παρουσιάσει τους δολοφόνους του Μιχαλολιάκου σαν καλά παιδιά που βοηθάνε τις γιαγιούλες να παίρνουν χρήματα από το ΑΤΜ.

Από τότε που έριξε όλο το βάρος της εκπομπής του για να εξανθρωπίσει τον Καιάδα.

Και πιο παλιά. Όταν προσποιούνταν τον αναλυτή στις σελίδες του Βήματος, καταχειροκροτούμενος από τους αυλικούς του Λαμπράκη.

Και ακόμη πιο παλιά, όταν έφτυνε τα ηλίθια, ρατσιστικά ανέκδοτά του στην πίσω σελίδα της Ελευθεροτυπίας. Δεν τον έδιωχνε τότε ο διευθυντής της. Πούλαγε φύλλα πάνω στα πτώματα των Αλβανών που πέθαιναν από ρατσιστικές επιθέσεις και εργατικά ατυχήματα στα εργοτάξια των ολυμπιακών αγώνων. Η πρώτη σελίδα έγραφε «Αθήναζε» και η τελευταία «Μαύρη Τρύπα».

Και όλο κάτι αντιφασιστικά «τσογλάνια» να του πετάνε γιαούρτια. Ήξερε όμως ότι μια ημέρα θα έπαιρνε την εκδίκησή του. Θα έβαζε πρωτοσέλιδο το πτώμα ενός από αυτούς που τον ταπείνωναν με τη λεβεντιά τους σε κάθε τους βήμα. Τους μικρούς ανώνυμους ήρωες που έφτυναν τον πολιτισμό του. Που σιχαίνονταν όλους όσοι πέρασαν από τις εκπομπές του.

Ο Θέμος Αναστασιάδης βέβαια δεν είναι ένας τόσο διαφορετικός Έλληνας. Είναι το πρόσωπο μιας υπαρκτής Ελλάδας. Αυτής που ψήφισε Χρυσή Αυγή. Της Ελλάδας που δεν ταυτίστηκε ποτέ με τον Προμηθέα αλλά με το Κράτος και τη Βία, που έδεσαν το σώμα του Τιτάνα στον Καύκασο. Της Ελλάδας που έβγαλε τον Εφιάλτη αλλά και τον Κοτζαμάνη, τον Τσολάκογλου αλλά και τον Μπάμπαλη – είναι η φάρσα μιας ιστορίας που επαναλαμβάνεται.

Και η εφημερίδα του όμως δεν είναι μια τυχαία εφημερίδα. Εδώ και χρόνια ύφαινε κάθε βδομάδα τον ιστό του life-style ναζισμού στην Ελλάδα, πάντα με την εβδομαδιαία συνδρομή των αναγνωστών της. Με μερικά ευρώ μπορούσες να εξασφαλίσεις ότι το νεοναζιστικό παραλήρημα θα συνεχιζόταν και την επόμενη εβδομάδα. Και πάνω από 100.000 συμπολίτες μας το έκαναν κάθε εβδομάδα.Την πλήρωσαν ακριβά αυτή τη δολοφονία και τη δικαιούνται.

Και ο τίτλος τους δικαιώνει: Δεν ξεχνώ τον φασισμό. Δεν τον ξέχασαν ποτέ. Ήταν πάντα μέσα τους.

Μόνο που πρέπει να θυμάστε ότι οι φωτογραφίες που γράφουν ιστορία είναι πολλές. Υπάρχουν φωτογραφίες από το πτώμα του Παύλου Φύσσα, και του Άρη Βελουχιώτη και του Τσε Γκεβάρα. Υπάρχει όμως και η φωτογραφία του Μουσολίνι κρεμασμένου ανάποδα στο Μιλάνο.

http://info-war.gr/2013/09/%CE%AC%CE%BA ... %BA%CE%BF/" onclick="window.open(this.href);return false;


Πρώτο θΑΙΜΑ


του Κώστα Βαξεβάνη

Ας αφήσουμε κατά μέρος τα περί δεοντολογίας, αν μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό μπορεί να έχει πρωτοσέλιδο έναν νεκρό άνθρωπο. Άλλες φορές μπορεί και άλλες όχι. Το ερώτημα είναι αν το Πρώτο Θέμα μπορεί να έχει πρωτοσέλιδο τον νεκρό της συμμορίας της Χρυσή Αυγής και από κάτω για ξεκάρφωμα τον τίτλο «Δεν ξεχνώ τον φασισμό». Ο λόγος είναι πως η συγκεκριμένη εφημερίδα στην πραγματικότητα δεν ξέχασε ποτέ τον φασισμό. Τον παρουσίασε πρώτο τραπέζι πίστα, τον απενοχοποίησε και τον πρόβαλε όσο μπορούσε.

Το Πρώτο Θέμα, τράβηξε το χορό στην προσπάθεια που γινόταν να εμφανιστεί η Χρυσή Αυγή, αυτή η εγκληματική ομάδα, ως μια ομάδα μπουχτισμένων με το σύστημα. Το αβγό του φιδιού, σαν αβγό που θα εκκολάψει καναρίνι. Όταν ακόνιζαν τις ξιφολόγχες τους στα πεζοδρόμια, όπως συνηθίζει να λέει ο Μιχαλολιάκος, και ύστερα την έμπηγαν σε κορμιά ανθρώπων, πρώτο θέμα για την εφημερίδα, ήταν το lifestyle της οργάνωσης. Αυτοί οι δολοφόνοι, φασίστες, οι ύαινες, πόζαραν στην εφημερίδα με την ίδια άνεση που δημοσιεύονταν οι διαφημίσεις των Τραπεζών.

Πριν τις εκλογές του 2012, το Πρώτο Θέμα ήταν η εφημερίδα που με ολοσέλιδα παρουσίασε την Χρυσή Αυγή ως τους προσκόπους της νέας πολιτικής πραγματικότητας. Σε ένα από τα πολλά ρεπορτάζ για την Χρυσή Αυγή, είχε παρουσιάσει γιαγιάδες από το κέντρο της Αθήνας που υποστήριζαν πως πάνε στην τράπεζα με την βοήθεια των «παιδιών της Χρυσής Αυγής». Για του λόγου το αληθές, ένα από τα κτήνη που ενδεχομένως το προηγούμενο βράδυ μαχαίρωνε κάποιον άνθρωπο, στη φωτογραφία της εφημερίδας, συνόδευε τη γιαγιά ως το ATM για να μην την κλέψουν οι κακοί αλλοδαποί. Μόνο που όπως αποκαλύψαμε στο HOT DOC, η κακόμοιρη γιαγιά δεν ήταν άλλη από τη μάνα του υποψήφιου της Χρυσής Αυγής Αλέξανδρου Πλωμαρίτη, που στο βίντεο του BBC υποσχόταν να κάνει αρκετούς σαπούνι. Ο Θέμος, απ ό,τι φαίνεται, δεν κινδύνευε. Μόνο ο Παύλος Φύσσας.

Η εφημερίδα, με το επιχείρημα της «αντικειμενικότητας», επέλεξε τη λειτουργία του γραφείου ενημέρωσης της Χρυσής Αυγής. Είναι κάτι που φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση όσους συναδέλφους δουλεύουν εκεί. Γιατί το έκανε, το ξέρουν οι εκδότες της. Ίσως να μπορούσε να απαντήσει ένας απ αυτούς, ο Αναστάσιος Πάλλης, που καταζητείται και είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα όπλα, στις παρελάσεις και στα στρατιωτικά τάγματα.

Για όποιο λόγο και αν το έκαναν, είτε γιατί συμφωνούσαν με τη Χρυσή Αυγή, είτε γιατί είχαν οικονομικό όφελος, είτε γιατί πίστευαν πως είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να φοβηθεί ο κόσμος και να επιλέξει συντηρητικές λύσεις (με τέτοιες λύσεις συνήθως οι πλούσιοι δεν πάνε φυλακή), ζέσταναν το αυγό του φιδιού. Ήταν επόμενο το φίδι να βγει και να σκοτώσει όπως σκότωσε. Όπως σκότωνε πάντα όταν οι ίδιοι έδειχναν τα τατού και τις γκόμενες του Κασιδιάρη, αντί για τα μαχαίρια τους.

Ακόμα και τώρα που η οργή του κόσμου περισσεύει,παίζουν με το συναίσθημα και ξεσχίζουν σάρκες. Δεν ξέρω πού διαφέρουν από τις ξιφολόγχες του φίλου τους Μιχαλολιάκου.

http://www.koutipandoras.gr/43206/%CF%8 ... CE%B1.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[Vasoula]

εγώ ξέρω ένα...
όταν η δικαιοσύνη είναι νεκρή, τότε γεννιέται η βία...
Δεν πάει αντίθετα ποτέ...

κι αυτό δεν αφορά την Χ.Α...Αφορά όλους τους λαούς, που είναι υπερχρεωμένοι στην διαφθορά...

Διαφθορά δεν είναι μόνο να κλέβεις το δημόσιο χρήμα...
Διαφθορά είναι και το να την κρύβεις και να την συντηρείς μέσα σου, νομίζοντας ότι θα την γλιτώσεις.

[elenaki]

Διαφθορά δεν είναι μόνο να κλέβεις το δημόσιο χρήμα...
Διαφθορά είναι και το να την κρύβεις και να την συντηρείς μέσα σου, νομίζοντας ότι θα την γλιτώσεις.

[eirini]

Διαφθορά δεν είναι μόνο να κλέβεις το δημόσιο χρήμα...
Διαφθορά είναι και το να την κρύβεις και να την συντηρείς μέσα σου, νομίζοντας ότι θα την γλιτώσεις.

[Λιζούλα]

εγώ ξέρω ένα...
όταν η δικαιοσύνη είναι νεκρή, τότε γεννιέται η βία...
Δεν πάει αντίθετα ποτέ...

κι αυτό δεν αφορά την Χ.Α...Αφορά όλους τους λαούς, που είναι υπερχρεωμένοι στην διαφθορά...

Διαφθορά δεν είναι μόνο να κλέβεις το δημόσιο χρήμα...
Διαφθορά είναι και το να την κρύβεις και να την συντηρείς μέσα σου, νομίζοντας ότι θα την γλιτώσεις.

[Annoula]

[AMALIA]

εγώ ξέρω ένα...
όταν η δικαιοσύνη είναι νεκρή, τότε γεννιέται η βία...
Δεν πάει αντίθετα ποτέ...

κι αυτό δεν αφορά την Χ.Α...Αφορά όλους τους λαούς, που είναι υπερχρεωμένοι στην διαφθορά...

Διαφθορά δεν είναι μόνο να κλέβεις το δημόσιο χρήμα...
Διαφθορά είναι και το να την κρύβεις και να την συντηρείς μέσα σου, νομίζοντας ότι θα την γλιτώσεις.

[Βικούλα]

εγώ ξέρω ένα...
όταν η δικαιοσύνη είναι νεκρή, τότε γεννιέται η βία...
Δεν πάει αντίθετα ποτέ...

κι αυτό δεν αφορά την Χ.Α...Αφορά όλους τους λαούς, που είναι υπερχρεωμένοι στην διαφθορά...

Διαφθορά δεν είναι μόνο να κλέβεις το δημόσιο χρήμα...
Διαφθορά είναι και το να την κρύβεις και να την συντηρείς μέσα σου, νομίζοντας ότι θα την γλιτώσεις.

[Δωρουλα]

[Vasoula]

Η τραγικότητα συνεχίζεται...Δεν είναι η ΧΑ που φέρνει την βία...Την γεννάει ο ανθρωπάκος έτσι κι αλλιώς..




H εξαφάνιση της πεντάχρονης Φιόνα κα τα δάκρυα της μητέρας της είχαν συγκλονίσει ολόκληρη τη Γαλλία τον περασμένο Μάιο, προκαλώντας μεγάλη κινητοποίηση. Τέσσερις μήνες μετά η μητέρα ομολόγησε ότι η μικρούλα πέθανε μετά τον ξυλοδαρμό της από τον πατριό της.
Η Σεσίλ Μπουρζόν που δήλωνε μέχρι σήμερα ότι η κόρη της εξαφανίστηκε σε ένα πάρκο στο Κλερμόν-Φεράν, στην κεντροανατολική Γαλλία, "έσπασε" χθες βράδυ μετά τις πιεστικές ερωτήσεις της αστυνομίας: η Φιόνα υπέκυψε μετά τον άγριο ξυλοδαρμό της από τον σύντροφο της μητέρας της, ένα βράδυ με πολύ αλκοόλ και με φίλους στο σπίτι, την παραμονή ή την προπαραμονή της 12ης Μαϊου, την υποτιθέμενη ημερομηνία εξαφάνισής της.

Ο πατριός της Φιόνα, ο Μπερκάνε Μακλούφ, υποστήριξε ότι ήταν ένα ατύχημα στο σπίτι, ομολογώντας ωστόσο ότι "το ζευγάρι έστησε το σενάριο", δήλωσε ο δικηγόρος του, προσθέτοντας ότι το κοριτσάκι τάφηκε κατόπιν κοντά στο Κλερμόν-Φεράν.

Η 25χρονη Μπουρζόν είχε κερδίσει την συμπόνια όλης της κοινής γνώμης στη Γαλλία τον Μάιο όταν δήλωνε την αδυναμία και την απελπισία της στα μμε, επικρίνοντας τους ερευνητές ότι δεν προχωρούν αρκετά γρήγορα ώστε για να βρεθεί η κόρη της.
Η νέα γυναίκα, ντυμένη στα μαύρα και με δάκρυα στα μάτια, είχε απευθύνει "έκκληση για βοήθεια" από τον περίβολο του Δικαστικού Μεγάρου του Κλερμόν-Φεράν.

Ομάδες υποστήριξης στο Facebook συγκροτήθηκαν και πορείες οργανώθηκαν μετά την εξαφάνιση της Φιόνα. Σήμερα η επιτροπή υποστήριξης "Ολοι μαζί για την Φιόνα" δήλωσε "αηδιασμένη".
Υστερα από μήνες ενδελεχούς έρευνας, η εκδοχή των γεγονότων που υποστήριζε το ζευγάρι κατέρρευσε.
Την Τρίτη η Σεσίλ Μπουρζόν και ο Μπερκάνε Μακλούφ τέθηκαν υπό κράτηση, μετά τη σύλληψή τους στο Περπινιάν, στη νότια Γαλλία, όπου το ζευγάρι είχε εγκατασταθεί έκτοτε.
Νεολαίοι της συνοικίας περιέγραψαν τον Μακλούφ ως "γνωστό τοξικομανή". "Μόλις ήρθε εδώ, έψαχνε ηρωίνη και ρωτούσε πού μπορούσε να βρει", δήλωσε ένας νέος.
Τρία ακόμη πρόσωπα προφυλακίστηκαν για την υπόθεση αυτή, στο Κλερμόν-Φεράν. Όπως η μητέρα και ο πατριός, τα πρόσωπα αυτά θεωρούνται ύποπτα ότι ήταν παρόντα σε όσα διαδραματίστηκαν τη μοιραία νύχτα.
Η Μπουρζόν διηγείτο μέχρι σήμερα ότι η Φιόνα χάθηκε ενώ έπαιζε με την μικρότερη αδελφή της σε πάρκο και ότι η ίδια, έγκυος έξι μηνών σε ένα παιδί που γεννήθηκε το καλοκαίρι, είχε αποκοιμηθεί.

http://gr.omg.yahoo.com/news/%CF%83ok-% ... 00386.html" onclick="window.open(this.href);return false;