Τα κύρια χαρακτηριστικά του Υδροχόου είναι ο ανθρωπισμός, η ελευθερία, η εκκεντρικότητα, η επανάσταση, η αντίδραση ενάντια σε κάθε περιορισμό, το προοδευτικό μυαλό, η καινοτομία.
Η στιγμή του επαναπροσδιορισμού των ανθρώπινων αξιών και της ηθικής αρχίζει να διαφαίνεται για όσους έχουν την ικανότητα να διαισθάνονται τις αλλαγές, σαν φωτεινά σημεία του μέλλοντος, που ενισχύουν το παρόν τους.
Τα μηνύματα που παίρνουμε είναι ο μετασχηματισμός της χαμηλής επιθυμίας της ζωής, σε μια εξύψωση της συνείδησης προς την θεότητα, που συμπαρασύρει μαζί της κάθε τι ευτελές και μαζικό!
Η ανιδιοτέλεια σταματά πια να έχει το νόημα της "θυσίας", χαρακτηριστικό της εποχής των Ιχθύων και μεταλλάσσεται σε μια ομαδική σύμπνοια, όπου ο σκοπός της ομάδας γίνεται και ο σκοπός του κάθε της μέλους.
Ο κάθε ένας μας εξελίσσεται πια μέσα σε μια ομάδα, που είναι συγκεκριμένη και δεν αλλάζει σύσταση, σύμφωνα με τα ιδιοτελή συμφέροντα του κάθε μέλους, αλλά μέσα από την ατομική εργασία, προσαρμόζει, εξυψώνει, διακρίνει και κυριαρχεί στην ασέβεια και την απλή συναναστροφή.
Ο Τζβαλ Κουλ, μας λέει:
« Δεν ενδιαφέρομαι κατά κύριο λόγο στην εκγύμναση ατόμων με σκοπό να τα καταστήσω πιο ικανούς θεραπευτές. Αποβλέπω στην ομαδική θεραπευτική και με ενδιαφέρει κατά την εποχή αυτή το έργο που γίνεται ομαδικά »
Οι πνευματικές δυνάμεις στηρίζουν το έργο μιας ομάδας, δίνοντας έμπνευση και θάρρος στα μέλη της να υπερβούν τους εγωισμούς της επίκρισης και του πόνου, που προκύπτουν κατά την εσωτερική θεραπεία. Ο σκοπός της ομάδας είναι να δημιουργήσει ένα πνευματικό όραμα, ορατό σε κάθε της μέλος και να το συνδέσει με την ακτίνα του Πνευματικού Οδηγού της, ώστε να υπάρχουν σαφή χαρακτηριστικά της εργασίας κάθε μέλους!
Συνεχίζει ο Τζβαλ Κουλ .
« αλλά κανένας όμιλος ανθρώπων δεν είναι δυνατόν να εργαστεί σαν μια μονάδα, αν τα μέλη του δεν αγαπιούνται και δεν υπηρετούνται αμοιβαία. Η θεραπευτική ενέργεια της Πνευματικής Ιεραρχείας δεν είναι δυνατόν να ρέει μέσω του ομίλου, εφ όσον υπάρχει δυσαρμονία και επίκριση.
Το πρώτο έργο, συνεπώς, κάθε ομίλου θεραπευτών είναι να συνδεθούν με αγάπη και να εργασθούν για να επιτύχουν ομαδική ενότητα και κατανόηση.
Θα ήθελα εδώ να τονίσω την ανάγκη για υπομονή κατά τον χρόνο που ο θεραπευτικός όμιλος ολοκληρώνεται και οι αύρες των μελών του ομίλου σμίγουν. Λίγος χρόνος χρειάζεται για να μάθουν οι άνθρωποι να εργάζονται μαζί με τέλεια κατανόηση και απροσωπία και συγχρόνως να επιτυγχάνουν κατά την διάρκεια της εργασίας τους, μια προσήλωση που θα επιφέρει τον αναγκαίο ομαδικό ρυθμό, έναν ρυθμό τέτοιας ενότητας και έντασης, ώστε η εργασία να μπορεί να συγχρονιστεί εσωτερικά.
Οι ζηλωτές καθόσον εργάζονται πάνω στις γραμμές αυτές, πρέπει να εκγυμνάζονται ώστε να σκέφτονται σαν όμιλος και να δίνουν στον όμιλο ανεπιφύλακτα ότι καλύτερο υπάρχει σ αυτούς, καθώς επίσης και τα επιτεύγματα του διαλογισμού τους πάνω στα θέματα αυτά »
Η ανθρώπινη οικογένεια επαναπροσδιορίζει τις αξίες της
Ενώ αρχικά ο κάθε άνθρωπος αναπτυσσόταν μέσα στην οικογένειά του σαν εξαρτημένο μέλος της, αδιαφορώντας για το συνολικό αποτέλεσμα της οικογένειας σαν σύστημα ένταξης του στην ανθρωπότητα, τώρα καλείται να αναπτυχθεί σαν ελεύθερο μέλος, που έχει ατομική αξία και σκοπό μέσα σε έναν όμιλο με κοινούς στόχους.
Είναι φυσικά αδύνατον, να δημιουργηθούν υγιείς ομάδες που τα μέλη τους δεν έχουν κοινό στόχο! Αν η βασική επιθυμία των μελών ξεκινά από μια λανθασμένη αφετηρία ατομικών διεκδικήσεων, αν δεν μπορούν τα μέλη να υπηρετήσουν τα ίδια ιδανικά και τις αξίες του ομαδικού ήθους, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να επιτρέψουν να δράσουν μέσα τους συναισθήματα επίκρισης και μίσους και να ολισθήσουν στην χαμηλή δόνηση της κατώτερης ύπαρξης των ανθρώπινων ενστίκτων.
Είναι το λιγότερο ανόητο να επικρίνουμε μια ομάδα διαφορετικού κραδασμού. Η ανθρώπινη ευφυΐα σταματά να αναπτύσσεται μέσα στην επίκριση και γίνεται μια νοητική μάζα που βλάπτει την εξύψωση της συνείδησης.
Η ομορφιά της ψυχής που επιλέγει τον δρόμο της, είναι αυτή ακριβώς η ελευθερία της να επιλέγει τον τρόπο που θέλει να αναπτυχθεί, τον χρόνο που νιώθει ότι της χρειάζεται για να αποδεσμευτεί από την ανθρώπινη μάζα και να εξατομικευθεί προς τον πνευματικό της σκοπό!
Η εξέλιξη κάθε ανθρώπου λαμβάνει χώρα μέσα του, σύμφωνα με τις δυνατότητές του να προσηλωθεί σε ένα λεπτοφυές όραμα, που δεν μπορεί να απλώνεται οριζόντια μόνο, αλλά χρειάζεται τον κάθετο άξονα της πνευματικής εξύψωσης, που μεταβάλλει την ιδιοτελή επιθυμία της ζωής, σε έναν αιώνιο ύμνο της θεότητας.
Ο σκοπός μας δεν είναι να ενταχθούμε σε μια ομάδα για να αντικαταστήσουμε την οικογένειά μας, θέλοντας να βρούμε εκείνη την αποδοχή και τον σεβασμό που δεν κατάφερε να μας δώσει, ούτε να βρούμε χώρο να εκδηλώσουμε την ασέβειά μας που δεν μπορέσαμε να εκδηλώσουμε στην οικογένειά μας.
Ο σκοπός μας είναι να βρούμε χώρο ανάπτυξης μέσα μας, σεβόμενοι τις δυνατότητές μας, την αντοχή μας και κυρίως την ελευθερία μας να μπορούμε να μοιραζόμαστε κοινούς στόχους και κυρίως να μπορούμε να διακρίνουμε αν αυτοί οι στόχοι είναι αρμονικοί προς την ομάδα στην οποία θέλουμε να είμαστε μέλος!
