Πώς σας φανηκε η πρωτη μυηση?
Συντονιστής: Vasoula
Χαχαχα. αναφερω περηφανα πως αυτος ο επισκεπτης ειμαι εγω! Ετσι τωρα που πηρα τη μυηση, ειναι καιρος να απαντησω στον εαυτο μου....
Η μυηση μου φανηκε μια υπεροχη στιγμη χαληνης... Ομολογω πως περιμενα κατα ενα μαγικο τροπο να παρεμβαλλει στις σκεψεις μου και να τις σταματησει και να με βαλει σε βαθια χαλαρωση. Κατι τετοιο δεν υπηρξε, η ενεργεια δεν ''εισεβαλε'' στις σκεψεις μου, αλλα ημουν και παλι ελευθερος να σκεφτω καθε αγωνια, καθε ανησυχια. Ομως τα συναισθηματα ηταν χαλαρωση, αγαπη και γαληνη. Πραγματι, καθε αυτοθεραπεια μου ακολουθει ενα αισθημα αγαπης να με περιβελλει, κυριολεκτικα να με περιβαλλει. Ειναι μια ανεπαισθητη θερμοτητα, αλλα θερμοτητα που ακτινοβολει φως και αγαπη. Μονο με την αγκαλια της μανας μπορει να παρομοιαστει.
Απο τοτε ξερω πως καθε φορα που εχω τις μαυρες μου υπαρχει μια αγκαλια αγαπης. Υπαρχει τροπος να νιωθω υπεροχα καθε στιγμη. Το ρεικι δεν παρεμβαινει κατα τροπο μαγικο στασυναισθηματα σου. Αν επιμενεις στο μισος και στο θυμο, το ρεικι θα σ αφησει να τα βιωσεις. Ομως αν και ειναι ηπιο, αφου ποτε δεν παρενεβη στα συναισθηματα μου, αισθανομαι οτι ειναι ταυτοχρονα αμεσο και δυνατο.
Το ρεικι για μενα ειναι ενας δρομος. Ατελειωτος... Συνεχως ανακαλυπτω νεους τροπους να το χρησιμοποιησω. Αφηνομαι και καθοδηγουμαι απο την ενεργεια και λαμβανω τις απαντησεις μου. Ειναι ολες ενα δωρο της αγαπης.
Καθε φορα που κανω αυτοθεραπεια διαλογιζομαι πανω στην αγαπη της ενεργειας. Τη νιωθω τοσο ελευθερη, τοσο καθαρη.....
Η μυηση μου φανηκε μια υπεροχη στιγμη χαληνης... Ομολογω πως περιμενα κατα ενα μαγικο τροπο να παρεμβαλλει στις σκεψεις μου και να τις σταματησει και να με βαλει σε βαθια χαλαρωση. Κατι τετοιο δεν υπηρξε, η ενεργεια δεν ''εισεβαλε'' στις σκεψεις μου, αλλα ημουν και παλι ελευθερος να σκεφτω καθε αγωνια, καθε ανησυχια. Ομως τα συναισθηματα ηταν χαλαρωση, αγαπη και γαληνη. Πραγματι, καθε αυτοθεραπεια μου ακολουθει ενα αισθημα αγαπης να με περιβελλει, κυριολεκτικα να με περιβαλλει. Ειναι μια ανεπαισθητη θερμοτητα, αλλα θερμοτητα που ακτινοβολει φως και αγαπη. Μονο με την αγκαλια της μανας μπορει να παρομοιαστει.
Απο τοτε ξερω πως καθε φορα που εχω τις μαυρες μου υπαρχει μια αγκαλια αγαπης. Υπαρχει τροπος να νιωθω υπεροχα καθε στιγμη. Το ρεικι δεν παρεμβαινει κατα τροπο μαγικο στασυναισθηματα σου. Αν επιμενεις στο μισος και στο θυμο, το ρεικι θα σ αφησει να τα βιωσεις. Ομως αν και ειναι ηπιο, αφου ποτε δεν παρενεβη στα συναισθηματα μου, αισθανομαι οτι ειναι ταυτοχρονα αμεσο και δυνατο.
Το ρεικι για μενα ειναι ενας δρομος. Ατελειωτος... Συνεχως ανακαλυπτω νεους τροπους να το χρησιμοποιησω. Αφηνομαι και καθοδηγουμαι απο την ενεργεια και λαμβανω τις απαντησεις μου. Ειναι ολες ενα δωρο της αγαπης.
Καθε φορα που κανω αυτοθεραπεια διαλογιζομαι πανω στην αγαπη της ενεργειας. Τη νιωθω τοσο ελευθερη, τοσο καθαρη.....
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Καλώς ήρθες!!!!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Καλή φάση είχε! Σαν εμπειρία μου άρεσε πάρα πολύ και θα έλεγα ότι, συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη "μεταφυσική" εμπειρία που είχα ποτέ, αυτή ήταν η μοναδική που μου έδωσε τόση θετικότητα...
Δεν ξεκίνησα να πάρω τον βαθμό του Ρείκι αποκλειστικά για (αυτο)θεραπεία. Βασικά το ήθελα κυρίως για τον καθαρισμό των κρυστάλλων μου και ίσως για μια βελτίωση του τρόπου ζωής μου. Αλλά αυτό το συναίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας που βίωσα στην μύηση με έκανε να το δω αρκετά διαφορετικά.
Με έκανε να δω τον εαυτό μου (έστω και στιγμιαία) απαλλαγμένο από ότι με τρόμαζε, ότι με πλήγωνε, ότι με θύμωνε και ότι με δυσαρεστούσε στην ζωή μου. Τον εαυτό μου ως το σύνολο των χαρακτηριστικών μου, των κλήσεών μου, της αισθητικής μου, των ενδιαφερόντων μου... Όπως θέλω εγώ, για μένα, να είμαι.
Και γενικά με έκανε να νιώσω περισσότερη ελευθερία. Λες και είναι πλέον στο χέρι μου να ζήσω την ζωή μου αδέσμευτη και με ειρήνη.
Δεν περίμενα ότι θα με έβαζε στην διαδικασία της αναζήτησης και της εξάσκησης. Και αυτό γιατί όλοι οι προηγούμενοι "καθοδηγητές" με τους οποίους έτυχε να μιλήσω με άφηναν πολύ απογοητευμένη. Όλοι πχ μου έλεγαν "α, η εκδίκηση είναι κακό πράγμα, η συγχώρεση είναι καλό πράγμα, γιαυτό συγχώρεσε όσους σε έχουν βλάψει". Ντάξει, προφανώς και δεν μπορούσα να το δεχτώ αυτό από κάποιον άνθρωπο που δεν είχε τις δικές μου εμπειρίες αλλά παρόλαυτά, μπορούσε να κρίνει τις πράξεις μου ως σωστές και λάθος.
Ακόμα δεν μπορούσα να δεχτώ "αμάσητα" όποια θεωρεία μου παρουσίαζαν. Δηλαδή εντάξει, επειδή εσύ πιστεύεις στην θεωρεία των παράλληλων συμπάντων πρέπει και εγώ να κάνω το ίδιο? ’σε με εμένα, στην άγνοιά μου να αποφασίσω μόνη μου τη δέχομαι ως αληθές και ορθό.
Η θέση σου, η ευθύνη σου, είναι να δείχνεις έναν δρόμο, να λες την δική σου αλήθεια όταν χρειάζεται και όχι να επιβάλεις κάτι ούτε να καθοδηγείς με την έννοια της χειραγώγησης.
Και επειδή όλα αυτά με είχαν κάνει να αντιδρώ με τρομερή επιφύλαξη δεν μπορούσα να βρω κάποιον άνθρωπο που θα εμπιστευόμουν αρκετά. Δεν μπορούσα άλλους απόλυτους δασκάλους, που ξέρουν όλες τις αλήθειες της ζωής και του σύμπαντος, που θα αντιμετώπιζαν ειρωνικά της απόψεις μου και θα καταδίκαζαν οποιαδήποτε αμφισβήτησή μου.
Αλλά ήμουν αρκετά τυχερή πιστεύω που η Βάσω ήταν ο άνθρωπος εκείνος που γιατί πρόσφερε την ασφάλεια και την ηρεμία που χρειαζόμουν, για να δω τα πράγματα από μία ακόμα καλύτερη για μένα οπτική.
Μετά από αυτό είμαι πεπεισμένη ότι θα συνεχίσω και στους επόμενους βαθμούς...
Δεν ξεκίνησα να πάρω τον βαθμό του Ρείκι αποκλειστικά για (αυτο)θεραπεία. Βασικά το ήθελα κυρίως για τον καθαρισμό των κρυστάλλων μου και ίσως για μια βελτίωση του τρόπου ζωής μου. Αλλά αυτό το συναίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας που βίωσα στην μύηση με έκανε να το δω αρκετά διαφορετικά.
Με έκανε να δω τον εαυτό μου (έστω και στιγμιαία) απαλλαγμένο από ότι με τρόμαζε, ότι με πλήγωνε, ότι με θύμωνε και ότι με δυσαρεστούσε στην ζωή μου. Τον εαυτό μου ως το σύνολο των χαρακτηριστικών μου, των κλήσεών μου, της αισθητικής μου, των ενδιαφερόντων μου... Όπως θέλω εγώ, για μένα, να είμαι.
Και γενικά με έκανε να νιώσω περισσότερη ελευθερία. Λες και είναι πλέον στο χέρι μου να ζήσω την ζωή μου αδέσμευτη και με ειρήνη.
Δεν περίμενα ότι θα με έβαζε στην διαδικασία της αναζήτησης και της εξάσκησης. Και αυτό γιατί όλοι οι προηγούμενοι "καθοδηγητές" με τους οποίους έτυχε να μιλήσω με άφηναν πολύ απογοητευμένη. Όλοι πχ μου έλεγαν "α, η εκδίκηση είναι κακό πράγμα, η συγχώρεση είναι καλό πράγμα, γιαυτό συγχώρεσε όσους σε έχουν βλάψει". Ντάξει, προφανώς και δεν μπορούσα να το δεχτώ αυτό από κάποιον άνθρωπο που δεν είχε τις δικές μου εμπειρίες αλλά παρόλαυτά, μπορούσε να κρίνει τις πράξεις μου ως σωστές και λάθος.
Ακόμα δεν μπορούσα να δεχτώ "αμάσητα" όποια θεωρεία μου παρουσίαζαν. Δηλαδή εντάξει, επειδή εσύ πιστεύεις στην θεωρεία των παράλληλων συμπάντων πρέπει και εγώ να κάνω το ίδιο? ’σε με εμένα, στην άγνοιά μου να αποφασίσω μόνη μου τη δέχομαι ως αληθές και ορθό.
Η θέση σου, η ευθύνη σου, είναι να δείχνεις έναν δρόμο, να λες την δική σου αλήθεια όταν χρειάζεται και όχι να επιβάλεις κάτι ούτε να καθοδηγείς με την έννοια της χειραγώγησης.
Και επειδή όλα αυτά με είχαν κάνει να αντιδρώ με τρομερή επιφύλαξη δεν μπορούσα να βρω κάποιον άνθρωπο που θα εμπιστευόμουν αρκετά. Δεν μπορούσα άλλους απόλυτους δασκάλους, που ξέρουν όλες τις αλήθειες της ζωής και του σύμπαντος, που θα αντιμετώπιζαν ειρωνικά της απόψεις μου και θα καταδίκαζαν οποιαδήποτε αμφισβήτησή μου.
Αλλά ήμουν αρκετά τυχερή πιστεύω που η Βάσω ήταν ο άνθρωπος εκείνος που γιατί πρόσφερε την ασφάλεια και την ηρεμία που χρειαζόμουν, για να δω τα πράγματα από μία ακόμα καλύτερη για μένα οπτική.
Μετά από αυτό είμαι πεπεισμένη ότι θα συνεχίσω και στους επόμενους βαθμούς...
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...