Τι σημαίνει "καθρέφτισμα" και πως λειτουργεί??

[kalli_opi]

[ΙΩΑΝΝΑ]

....ή οταν θαυμάζω υπερβολικά έναν εκπληκτικό ομιλιτή , είναι το ίδιο με όταν κοροιδευω κάποιον που μιλάει τραυλίζοντας.... κτυπάει στην αυτοκριτική μου για τη δική μου ανασφάλεια οταν χειρίζομαι τον Λόγο...

αυτό είναι αλήθεια ,το έχω παρατηρίσει πολλές φορές σε μένα μιάς και έχω ανασφάλειες στο πώς χειρίζομαι τον λόγο όταν μιλάω η όταν γράφω ,πολλές φορές ακόμα και όταν εκφράζομαι προφορικά

[Fotinoula]

Και κάτι άλλο: μέσα απ' το καθρέπτισμα μπορούμε να δούμε μόνο τα ελαττώματά μας?Τα προτερήματα ας πούμε τα ξέρουμε ήδη?Ή δεν φαίνονται μεσα απ το καθρέπτισμα?

Καλλιόπη καλώς ήρθες

τα χαρίσματα μας και την Αλήθεια μας πιστεύω ότι τα ανακαλύπτουμε μέσα απο το προσωπικό μας μονοπάτι καθώς σταδιακά μας ανακαλύπτουμε

βέβαια υπάρχουν ’νθρωποι στην ζωή μας που διαβλέπουν αυτό που ίσως και οι ίδιοι δεν είμαστε σε θέση να βιώσουμε και το ενισχύουν με διακριτικό τρόπο και με σεβασμο στην εξέλιξη μας

[ARTYADIS]

Δηλαδή ,θαυμάζω αυτο που ασυνειδητα αισθάνομαι ότι υστερώ ΕΓΩ ...

Παιδιά, εγώ σ' αυτό έχω μια μικρή αντιρρησούλα. Γιατί να μην θαυμάζω αυτό που ασυνείδητα διαθέτω κι εγώ?

Ποιος λέει ότι το καθρέφτισμα έχει να κάνει μόνο με τα ελλατώματα?

Συνήθως όταν μια γυναίκα που υστερεί σε ομορφιά, αντικρύζει μία άλλη γυναίκα όμορφη, αυτό που της βγαίνει είναι ζήλεια κι όχι θαυμασμός!

Προσωπικά έχω θαυμάσει πάρα πολλές φορές γυναίκες για την ομορφιά τους, αλλά ουδέποτε ένιωσα ότι εγώ μπορεί να υστερώ κάπου.

[Δωρουλα]

νομιζω το καθρεφτισμα σαν λειτουργια ειναι απο μονο του ελειπτικο!το να προσπαθω να αυτοπροσδιοριστω μεσα απο τον αλλο με συγκριση, ταυτιση, προβολη σημαινει πως ακομα δεν εχω τη δυνατοτητα να κοιταξω μεσα μου και να δω τη δικη μου αληθεια χωρις να επιρρεαζομαι απο εξωγενεις παραγοντες!

[ARTYADIS]

σημαινει πως ακομα δεν εχω τη δυνατοτητα να κοιταξω μεσα μου και να δω τη δικη μου αληθεια χωρις να επιρρεαζομαι απο εξωγενεις παραγοντες!

΄

Δωρούλα συμφωνώ μαζί σου, αλλά συνήθως το "καθρέφτισμα" δεν το χρησιμοποιούμε για να αυτοπροσδιοριστούμε αλλά για να μάθουμε πράγματα για τον εαυτό μας.
Όταν κάποιος είναι στην αρχή της γνώσης του εαυτού του σε βάθος, σαφώς και δεν έχει τη δυνατότητα να ή τον τρόπο αν θες, να κοιτάξει μέσα του. Έτσι το "καθρέφτισμα" είναι κάτι το οποίο μπορεί να τον βοηθήσει, να νιώσει πράγματα για τον εαυτό του που δεν είχε ούτε κατά διάνοια υποψιαστεί.

[Δωρουλα]

Όταν κάποιος είναι στην αρχή της γνώσης του εαυτού του σε βάθος, σαφώς και δεν έχει τη δυνατότητα να ή τον τρόπο αν θες, να κοιτάξει μέσα του. Έτσι το "καθρέφτισμα" είναι κάτι το οποίο μπορεί να τον βοηθήσει, να νιώσει πράγματα για τον εαυτό του που δεν είχε ούτε κατά διάνοια υποψιαστεί.

μα και βεβαια!

απλα δεν νομιζω οτι αφυπνιζονται χαρισματα μεσα απο αυτη τη διαδικασια!

[Λευκός Κρίνος]

Δηλαδή ,θαυμάζω αυτο που ασυνειδητα αισθάνομαι ότι υστερώ ΕΓΩ ...

Παιδιά, εγώ σ' αυτό έχω μια μικρή αντιρρησούλα. Γιατί να μην θαυμάζω αυτό που ασυνείδητα διαθέτω κι εγώ?

Ποιος λέει ότι το καθρέφτισμα έχει να κάνει μόνο με τα ελλατώματα?

Συνήθως όταν μια γυναίκα που υστερεί σε ομορφιά, αντικρύζει μία άλλη γυναίκα όμορφη, αυτό που της βγαίνει είναι ζήλεια κι όχι θαυμασμός!

Προσωπικά έχω θαυμάσει πάρα πολλές φορές γυναίκες για την ομορφιά τους, αλλά ουδέποτε ένιωσα ότι εγώ μπορεί να υστερώ κάπου.

[Danielli]

Συνήθως όταν μια γυναίκα που υστερεί σε ομορφιά, αντικρύζει μία άλλη γυναίκα όμορφη, αυτό που της βγαίνει είναι ζήλεια κι όχι θαυμασμός!

Προσωπικά έχω θαυμάσει πάρα πολλές φορές γυναίκες για την ομορφιά τους, αλλά ουδέποτε ένιωσα ότι εγώ μπορεί να υστερώ κάπου.

Δημητρα ,κατα την γνώμη μου το συναισθημα εκδηλώνεται σε κλίμακες, και διαφοροποιείται κατά περίπτωση...

Μπορει να είναι ένας ευχαριστος θαυμασμός, μπορει να βγει ζήλεια, ή να βγει ακομα και φθόνος και θυμός σε κάποιες περιπτωσεις.

Το αποτέλεσμα της αυτοπαρατηρησης μέσα από το καθρέπτισμα αποδίδει αναλογα με την ειλικρίνεια που αντικρίζει κανεις τον εαυτο του, την εικόνα που εχει για αυτον μέσα στην ασυνειδητη πλευρα, και την ωριμότητα του να δει το συναισθημα του.

Οτι είναι καθαρό και δεν είναι καθρέπτισμα εκφράζεται μεσα από την ενσυναίσθηση , και τότε η λέξη "θαυμασμός" ανεβαίνει σε δόνηση... αλλά αυτη τη στιγμή δεν μου ερχεται καμμία λέξη τόσο "ολόκληρη" ...

[ARTYADIS]

Οτι είναι καθαρό και δεν είναι καθρέπτισμα εκφράζεται μεσα από την ενσυναίσθηση , και τότε η λέξη "θαυμασμός" ανεβαίνει σε δόνηση... αλλά αυτη τη στιγμή δεν μου ερχεται καμμία λέξη τόσο "ολόκληρη" ...

Το πιο σημαντικό είναι το πώς νιώθει κανείς με τον εαυτό του. Όσο περισσότερο κανείς έχει αποδεχτεί τον εαυτό του, είτε είναι άσχημος, είτε είναι όμορφος, έξυπνος, ή μη ικανός, δεν έχει σημασία, εάν έχει αποδεχτεί και αγαπήσει αυτό που είναι, σε όποιο βαθμό το έχει επιτύχει, τόσο πιο καθαρό και αληθινό θα βγει και το συναίσθημα.
Νιώθω αυτό που λες και ναί, η ανώτερη δόνηση του "θαυμασμού" είναι το "δέος"!

[Danielli]

... "δεος" ναι... ειναι μία λέξη.

Οταν το νιώσω για το Ολον... και όχι για να εκφράσω υλικό ή αντικειμενικό θέμα.

[Θοδωράκος]

Το "δέος" είναι ομόριζο με τον "φόβο" [δέος<δείδω=φοβούμαι], καθώς το δέος κρύβει μέσα του και φόβο... θα έψαχνα να βρω κάποια καλύτερη λέξη...

[ARTYADIS]

καθώς το δέος κρύβει μέσα του και φόβο...

...και το σεβασμό!

[Θοδωράκος]

...και το σεβασμό!

Ναι, αλλά ίσως σεβασμό από φόβο. Δεν ξέρω εάν συμφωνώ με έναν τέτοιο σεβασμό...

[Danielli]

Γιαυτο δεν είναι ευκολο να βρει κανεις λέξη σε αυτη τη περίπτωση, που να είναι τόσο γεμάτη όσο είναι η λέξη "Αγάπη".... ή να περιγραφει ένα μέρος του νοήματος της λέξης ΑΓΑΠΗ !!!