ΑΝΤΙΟ...ΜΑΜΑ!

[eirini]

Κοιτώντας στον καθρέφτη, δεν θα μπορέσει κανένας να αντέξει τόση μνησικακία για την ζωή που γερνάει μέσα από το καδραρισμένο άριστα!!
Αυτή η ομοιότητα…την αγνοήσαμε και τώρα μας εκδικείται…

΄Εμμα πιάσε τον κασμά...κόψε, γκρέμισε...ολοκληρώσου...

έτσι θα έχουμε μια ελπίδα να αγαπηθούμε χωρίς την κατάρα της ομοιότητας!

Ζήσε κορίτσι μου στον δικό σου κόσμο! Γίνε λέξη της δικής σου ζωής!

Η παρθενία δεν είναι παρά η δυνατότητά που έχεις να συλλάβεις το νόημα της ζωής σου αγνά!

Αν η αυτονόμηση δεν γίνει βιωματική εμπειρία, η απελευθέρωση θα προάγει μόνο την ιδέα...

Η ανάγκη μας να ανήκουμε σε μια «οικογένεια», να έχουμε ρίζες και παρελθόν, ώστε να αναπτυχθούμε προς τις μελλοντικές μας ευκαιρίες, μετατράπηκε σε ένα απεγνωσμένο «κράτημα» από την ανθρώπινη οικογένειά μας, διαχωρίζοντάς μας σημαντικά από την πνευματική μας «οικογένεια». ΄Ετσι αποκτήσαμε «μνήμες» της οικογενειακής μας γενεαλογίας, για την οποία πήραμε στο παρόν και την ευθύνη μιας συνέχισης όλων των προγονικών μας αιτιών και αποτελεσμάτων, με απώτερο σκοπό να την παραδώσουμε στις επόμενες γενεές.

η αλυσιδα αυτη θα σπασει όταν το παιδακι δεν μεινει στην διαστρεβλωση της οικογενειας που μεγαλωσε αλλα την αναγνωρισει και ανοιξει καρδια για να ενωσει την γνωση με την πραξη στην ζωη

[Βικούλα]

Η νόηση είναι ένας τομέας που πολώνει την σοφία και το συναίσθημα ένας τομέας που πολώνει την αγάπη, όταν ο άνθρωπος παραμένει στην ατομική του πλάνη και ψευδαίσθηση του εσωτερικού διαχωρισμού. O εσωτερικός ενωτικός παράγοντας, ο θείος σπινθήρας εντός μας αποτελεί την πλατφόρμα ώστε να δράσουν οι Πνευματικές Δυνάμεις (Σοφία) στην ανώτερη σφαίρα της ψυχής μας και να ενεργοποιήσουν το σχέδιο και τον σκοπό της ύπαρξής μας, σε συνδυασμό με τις Φυσικές Δυνάμεις της Ύλης.
Σ’ αυτήν την πνευματική πλατφόρμα επιδρούν οι Θείες Δυνάμεις (Αγάπη) σε ολόκληρο τον τομέα της ζωής μας, που «κυβερνάται» από τον Ανώτερο Εαυτό μας.

Η αυτογνωσία μας μαθαίνει πώς να διαχειριστούμε την δύναμη με επίγνωση και συνειδητοποίηση της αυθεντικότητας του αγαθού. Ουσιαστικά γινόμαστε «επιστήμονες» της εσωτερικής μας ανάπτυξης, αναγνωρίζοντας την ουσιαστική σημασία της ενοποίησης των πεδίων εντός μας και της ενοποίησης των στόχων εκτός μας.

Ειρηνάκι

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Ο κόσμος και τα γραμμένα του…
Θέλω να κάνω την διαφορά και να γίνω μόνο ένα κόμμα στο άθλιο βιβλίο του!!
΄Ένα ασήμαντο κόμμα…που δεν φοβάται μήπως το προσπεράσουν οι λέξεις
«μαμά αντίο, δεν θέλω πια να είμαι λέξη στην ζωή σου…»

Αρε ειρηνακι ποσο συχρονικοτατο

[Ταρούλα]

Ειρηνάκι

[Vasoula]

Αυτή η ζωή, η γραμμένη μέσα στις άθλιες μνήμες μιας ζωής που περνάει τόσο μα τόσο γρήγορα…
Με επιτυχία και μια ομοιότητα που μας συνθλίβει…
Αυτό που θέλαμε για εμάς, μπήκε στο σεντούκι για να το βρουν τα παιδιά μας
Και η ζωή γυρίζει γύρω γύρω και φτάνει πάλι σε εμάς μέσα από την ανηθικότητα που μας απαγορεύτηκε…
Κοιτώντας στον καθρέφτη, δεν θα μπορέσει κανένας να αντέξει τόση μνησικακία για την ζωή που γερνάει μέσα από το καδραρισμένο άριστα!!
Αυτή η ομοιότητα…την αγνοήσαμε και τώρα μας εκδικείται…

Ο κόσμος και τα γραμμένα του…
Θέλω να κάνω την διαφορά και να γίνω μόνο ένα κόμμα στο άθλιο βιβλίο του!!
΄Ένα ασήμαντο κόμμα…που δεν φοβάται μήπως το προσπεράσουν οι λέξεις
«μαμά αντίο, δεν θέλω πια να είμαι λέξη στην ζωή σου…»

Σήμερα, 4 χρόνια μετά, έγραψα ακριβώς το ίδιο...

γράφτηκε και για εσένα...
Τα γνωρίσματα της ζωής είναι κοινά, όσο διαφορετικά κι αν αυτή εκφράζεται από τον καθέναν μας...

Οι άνθρωποι δεν διαφοροποιούνται στην άγνοια, εκεί είναι όμοιοι.Υπάρχει μια ευκαιρία μεταβολής, μόνο όταν αντιληφθούν τούτη την ομοιότητα

και τότε αρχίζει η πλάκα...γελάς, γελάς ατέλειωτα με αυτό ΄που φοβόσουν στους άλλους, με αυτό που επέκρινες στους άλλους, με αυτό που σε θύμωνε στους άλλους, με αυτό που σε έκανε να ντρέπεσαι μπροστά στους άλλους...

Μόνο όταν αντιληφθεί κανείς και συνειδητοποιήσει την ομοιότητα, τότε μόνο ξέρει τι κάνει και γιατί...
Και τότε μόνο υπάρχει μια πιθανότητα, να μην συνεχίζει να γίνεται διαφορετικά ίδιος άνθρωπος...

ο γρίφος δεν τελειώνει με το να γνωρίζουμε απλά τους γονείς μας, και το πόσο καλά ή άσχημα μας μεγάλωσαν, ούτε να τους συγχωρούμε για τα λάθη που έκαναν πάνω μας...ή να τους το κρατάμε...
Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

[Λιζούλα]

Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

[Ταρούλα]

ο γρίφος δεν τελειώνει με το να γνωρίζουμε απλά τους γονείς μας, και το πόσο καλά ή άσχημα μας μεγάλωσαν, ούτε να τους συγχωρούμε για τα λάθη που έκαναν πάνω μας...ή να τους το κρατάμε...
Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

[elenaki]

ο γρίφος δεν τελειώνει με το να γνωρίζουμε απλά τους γονείς μας, και το πόσο καλά ή άσχημα μας μεγάλωσαν, ούτε να τους συγχωρούμε για τα λάθη που έκαναν πάνω μας...ή να τους το κρατάμε...
Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

Οντως εκει τελειωνει Βασουλα μου..Τωρα αρχιζω να το βλεπω και νιωθω βαθια Ευγνωμοσυνη γι'αυτο!!

[Βικούλα]

ο γρίφος δεν τελειώνει με το να γνωρίζουμε απλά τους γονείς μας, και το πόσο καλά ή άσχημα μας μεγάλωσαν, ούτε να τους συγχωρούμε για τα λάθη που έκαναν πάνω μας...ή να τους το κρατάμε...
Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

[Μπεττουλα]

ο γρίφος δεν τελειώνει με το να γνωρίζουμε απλά τους γονείς μας, και το πόσο καλά ή άσχημα μας μεγάλωσαν, ούτε να τους συγχωρούμε για τα λάθη που έκαναν πάνω μας...ή να τους το κρατάμε...
Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

[eirini]

Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

[Giotoula]

Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

[panos]

Μόνο όταν αντιληφθεί κανείς και συνειδητοποιήσει την ομοιότητα, τότε μόνο ξέρει τι κάνει και γιατί...
Και τότε μόνο υπάρχει μια πιθανότητα, να μην συνεχίζει να γίνεται διαφορετικά ίδιος άνθρωπος...

ο γρίφος δεν τελειώνει με το να γνωρίζουμε απλά τους γονείς μας, και το πόσο καλά ή άσχημα μας μεγάλωσαν, ούτε να τους συγχωρούμε για τα λάθη που έκαναν πάνω μας...ή να τους το κρατάμε...
Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...

Αχ βρε Βασουλα αυτα τα λογια σου μαλακωνουν καθε νταμαρι μεσα μου

[Annoula]

Ο γρίφος τελειώνει αν δεν προσφέρουμε πια τον Εαυτό μας για πειραματόζωο, συντηρώντας μέσα μας την ανάγκη τους να πειραματίζονται αιώνια σαν γονείς...