Θελω να ξεφύγω από τον "οικογενειακό κλοιο" Ακόμα και τώρα που βρίσκομαι στην άλλη άκρη της γης, το νιώθω πως ο ομφάλιος λώρος δεν έχει κοπεί για τα καλά... Καιρός όμως είναι σιγά σιγά... Έχω ήδη αργήσει, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ! Θέλω επιτέλους να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου!!! Θέλω να ζήσω, να κάνω τις επιλογές μου ελεύθερος με απόλυτη συνείδηση και χωρίς να αγωνίζομαι για την αποδοχή τους!!! Ειδικά του πατέρα μου, που τόσα χρόνια όσο μου έδειχνε "το πόσο με υπολογίζει", εγώ τόσο περισσότερο προσπαθούσα να κερδίσω την αποδοχή του! Επέτρεπα πολλά πράγματα να συμβούν και ακόμα περισσότερα συναισθήματα να νιώσω τα οποία δεν τα άξιζει κανένας άνθρωπος!!!
(Τότε ήξερα να επιτρέπω σε αυτές τις βλακείες να με επηρεάζουν, τώρα που θέλω να επιτρέψω να μου συμβούν αυτά τα υπέροχα πράγματα που διαβάζω καθημερινά εδώ μέσα, έχω κλειδώσει ο μ****ας - Να τα λέμε και αυτά!!!) 
...Όχι ότι θα καταλάβουν και φυσκά ούτε που θα μπω στη διαδικασία να τους εξηγήσω γιατί και πως αλλάζει η συμπεριφορά μου απεναντί τους, όταν θα απαγγιστώνομαι... Δεν θα έχει κανένα νόημα... ...Ωστόσο δεν μπορώ να τους κρατήσω κακία για τον τρόπο που μεγάλωσαν εμένα και τα αδέρφιά μου. Αυτά ξέραν, αυτά θεωρούσαν σωστά, αυτά έκαναν... Τόσο τους έκοβε... Τι να κάνουμε τώρα... Ανάπηροι και αυτόοι όπως και οι γονείς τούς... Τους ευχαριστώ όμως που με έφεραν στον κόσμο και που μου έδωσαν ένα σώμα για να κατοικήσει η ψυχη μου, αλλά μέχρι εκεί. Η βλακεία είναι πως δε μου έδωσαν το σώμα του Μπρατ... (του Πητ εννοώ!) Δε βαριέσαι...
Μέχρι και πριν απο λίγα λεπτά διέκρινα ολοκάθαρα στην αγαπημένη μου μανούλα το να μην αποδέχεται ακόμα τις σεξουαλικές μου προτιμήσεις μετά από τόσο καιρό και κατ' επέκταση να μην αποδέχεται εμένα τον ίδιο...(!) Έτσι αντιλαμβάνονται κάποιοι άνθρωποι την αγάπη προφάνως...
Ευχαριστώ
