Σχεσεις Ουσιας...!!!!

[Emmaki]

Ενα νεο θεμα για να μοιραστουμε πραγματα....που εχουν να κανουν με την ουσια που βιωνουμε στις σχεσεις μας...

Σε ολους τους ανθρωπους η ουσια ειναι διαφορετικη σε αντιληψη...αλλος την κατανοει σεξουαλικα, αλλος τη νιωθει σαν τρυφεροτητα.....καποιος αλλος την αγγιζει με ενταση.....και ακολουθουν χιλιαδες συνδυασμοι συναισθηματικοι που μας οδηγουν σε διαφορετικα συμπερασματα...καθε φορα ...!

Ποια ειναι η ουσια ομως σε μια σχεση...?

Τι σημαινει μοιραζομαι με τον ανθρωπο μου..?
Σημαινει τον αποδεχομαι και δεχομαι να μοιραστω μαζι του κομματια μου που ξερω οτι θα τα σεβαστει...και οτι δεν θα τα λεηλατησει με την φτωχη του προσωπικοτητα....

Εμεις οι ανθρωποι δυστυχως..δεν τεινουμε να κανουμε σχεσεις ουσιας..αλλα αναγκης...ειτε απο ανασφαλεια, ειτε επειδη θελουμε να ανηκουμε καπου...ή ακομα και για να υπαρχει σεξουαλικη εκτονωση.....ουσια πουθενα στις σημερινες σχεσεις...\

Αγνοουμε την ψυχη μας...αδιαφορουμε για την αναγκη της και επικεντρωνοματε στην αναγκη της προσωπικοτητας μας..κανοντας την να ανεβαινει θριαμβευτικα στο θρονο, και να ξεσκιζει τα οποια αληθινα αισθηματα εχουμε και φυλαμε στην καρδια μας...

Μετα απο αυτο...αναρωτιομαστε που πηγαν οι αντρες..που πηγαν οι γυναικες...και γενικοτερα γιατι δεν πετυχαινουν οι σχεσεις σημερα...

Δεν προβληματιζομαστε με τον αλλον, παρα επιλεγουμε την ευκολο οδο του "που να ψαχνω..", ή "καλυτερα μονος μου γιατι καποιος θα βρεθει να με γ@@@"........ή ακομα χειροτερα "δεν βρισκω καποιον να με καταλαβαινει.."



Ειναι τραγικο να προγραμματιζουμε τη διαδρομη μας πριν καν την τοποθετησουμε αληθινα μεσα μας...και δηλωσουμε την προθεση μας να ερθει στη ζωη μας κατι ομορφο..
Αυτο σας το λεω γιατι το εκανα κι εγω....και κατεληξα να διαμελιζω την ψυχη μου γιατι πιστευα οτι δεν υπαρχει κανεις εκει εξω που να με σεβαστει...που να τον ερωτευτω ή που να εχει οτι ζηταω...

Κι εδω ερχεται η εξης ατακα.......μην ψαχνεις κατι τελειο...βρες κατι ατελες και τελειοποιησε το εσυ με αγαπη..

Σας ευχαριστω πολυ...

[zefira]

Πολύ ωραίο θέμα Εμμανουέλα μας

Και να προσθέσω κι εγώ ότι δημιουργούμαι και σχέσεις ανταλλαγής και βάζουμε σε ζυγαριά "τι σου έχω δώσει", "τόσα έχω κάνει εγώ για σένα" και άλλα τέτοια διάφορα που πάλι έχουν να κάνουν με ανασφάλεια και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

[Vasoula]

θεωρώ ότι μπορώ να βγάλω προς τα έξω, αυτό που έγραψα σήμερα στο σεμινάριο μας...ταιριάζει εδώ!

Βέβαια, οι απλοί άνθρωποι, ίσως δεν μπορέσουν να βρουν άκρη με αυτά που γράφω, αλλά ίσως νιώσουν περισσότερο την ώθηση να βρουν τον εαυτό τους.
Χωρίς αυτήν την εργασία, οι σχέσεις ουσίας, θα παραμείνουν στον χώρο του ιδεατού, γιατί στις καθημερινές μας σχέσεις λείπει κυρίως ο αυτοσεβασμός! Που είναι αυτό ακριβώς που λες Εμμα μου...
Δεν ακούμε την ψυχή μας, γιατί αυτή αποτελείται από ένα μεγαααααλο μέρος κρυφών και απωθημένων συναισθημάτων, και για να μπορέσει ένας άνθρωπος να τα "αντιμετωπίσει" με θάρρος, χρειάζεται πρώτα να έχει παραδεχτεί ότι υπάρχουν!

Ο άλλος άνθρωπος λειτουργεί σε εμάς με δύο τρόπους.
Η μας καθρεφτίζει ένα δικό μας συναίσθημα που έχουμε απωθήσει, ή μας ερεθίζει με τον τρόπο του ένα συναίσθημα που έχουμε απωθήσει...Και τότε υπάρχει έντονη αντιπάθεια...

΄Οταν έχουμε "θεραπεύσει" το συναίσθημα, τότε ο άλλος δεν προκαλεί κανέναν ερεθισμό μέσω υποσυνείδητου.

Στην χειρότερη περίπτωση, μας είναι αδιάφορος. Δηλαδή δεν έχουμε την ώθηση να ασχοληθούμε μαζί του, όχι γιατί θέλουμε να τον αποφύγουμε΄(δηλαδή δεν κρύβουμε τα συναισθήματά μας), αλλά γιατί δεν έχουμε τίποτα να μοιραστούμε μαζί του.
Αν όμως εκείνος έρθει προς εμάς, είμαστε εκεί με αγάπη, αλλά και με σεβασμό. Και αυτό ξέρεις τι σημαίνει...Δεν υπάρχει πια αντιπαράθεση, γιατί ΕΣΥ δεν έχεις πια αυτήν την ανάγκη...

Η συνύπαρξη στους ανθρώπους είναι περισσότερο συναισθηματική, γι' αυτό και οι σχέσεις μεταξύ μας ισοπεδώνονται...
΄Οσο εργαζόμαστε με τις συναισθηματικές μας εμμονές και τις φωτίζουμε, τότε η αλληλεπίδραση γίνεται σε βαθύτερο επίπεδο, ψυχοπνευματικό, οπότε έχει και όφελος στην εσωτερική μας αρμονία. Χρειάζεται, λοιπόν, να βρούμε τις γέφυρες εκείνες που μας ενώνουν με έναν "ανώτερο" μηχανισμό και μας οδηγούν στην ανακάλυψη της πραγματικής μας ουσίας! Του αληθινού Εαυτού μας...

Αν στηρίξουμε μέσα μας τον αληθινό Εαυτό μας, θα έρθουμε σε επαφή με την ουσία μας, την αγάπη και τον εσωτερικό "δάσκαλο" που είναι η σοφία. Μετά το συναισθηματικό μας πεδίο δεν μπορεί να παραμείνει "σκοτεινό" και "υγρό"...γιατί κυριαρχείται από την ενεργό νοημοσύνη και την πνευματική λογική!

Και τότε μπορούμε κι εμείς να περπατάμε πάνω στην θάλασσα!!!

Οι σχέσεις μεταξύ μας θα γίνουν ομαλές και αρμονικές σε διάρκεια, όταν καταφέρουμε να μην βλέπουμε τον άλλον σαν αντικείμενο "εξυπηρέτησης" των κρυφών συναισθημάτων μας, αλλά σαν μια ακέραιη πνευματική οντότητα, με την οποία μπορούμε να μοιραστούμε και όχι να παλέψουμε.

΄Οταν στεκόμαστε με σεβασμό στις επιθυμίες μας, τότε δεν θα "εκμεταλλευόμαστε" τον άλλον, ούτε θα προσπαθούμε να "αρπάξουμε" ιδιοτελώς την αγάπη του...
Θα ανοίγουμε την ψυχή μας για να ανιχνεύσουμε ο ένας τον άλλον, χωρίς τον φόβο να "πληγωθούμε"...

Και μην ξεχνάτε ότι βρίσκουμε έναν σύντροφο, που αντιπροσωπεύει για εμάς την πλατφόρμα εργασίας μας με τα συναισθήματά μας, στο στάδιο εξέλιξης που βρισκόμαστε...΄Οσο αναπτυσσόμαστε προς τον αληθινό μας Εαυτό, οι άνθρωποι που έρχονται κοντά μας, είναι πιο κοντά στην ουσία της συνύπαρξης, παρά της αντιπαράθεσης...

Ο έρωτας στους απλούς ανθρώπους είναι η έλξη αυτών που νομίζουν ότι θα τους εξυπηρετήσουν στην δεδομένη εξελικτική τους φάση, μην έχοντας συνείδηση ότι αυτή η έλξη έρχεται στην επιφάνεια, από αυτά που έχουν απωθήσει.

Οι πραγματικές μας ανάγκες για μια συντροφική σχέση, για μια σχέση ουσίας, όπως λες ΄Εμμα μου, είναι αυθόρμητες και ερεθιστικές, μόνο όταν πίσω από την συνύπαρξη δεν κρύβεται η ιδιοτέλεια…
Και τότε ακόμα και μία αγκαλιά φτάνει, για να μοιραστείς με τον άλλον το βαθύτερο είναι σου…

[Δωρουλα]

μην ψαχνεις κατι τελειο...βρες κατι ατελες και τελειοποιησε το εσυ με αγαπη..

[VasilisM]

Βάσω τι εννοείς απλοί άνθρωποι;

Ουσιαστική σχέση, είναι μοιράζεσαι τα βαθύτερα συναισθήματα σου, τις πιο παράξενες σου σκέψεις, και τα όνειρα σου με τον άνθρωπο που είστε μαζί. Να είναι σχέση ειλικρίνειας και σεβασμού.
Δεν ξέρω πόσοι έχουν βιώσει τέτοια σχέση.. εγώ μόνο σε φιλικό επίπεδο έχω βρει κάτι που το πλησιάζει.

[Vasoula]

Απλούς ανθρώπους, Βασίλη μου, εννοώ τους καθόλου αφυπνισμένους.

Το να μοιράζεσαι τα βαθύτερα συναισθήματα με κάποιον, σημαίνει ότι βρίσκεσαι στο δρόμο του να αναγνωρίσεις, ότι πέρα από τα συνειδητά βαθύτερα συναισθήματα, υπάρχουν και τα υποσυνειδητα που τις περισσότερες φορές σε άγουν και σε φέρουν.

Αυτή, συγχώρεσέ με για την διαφωνία μου, ειναι μια προσωπική διαδρομή και μοιράζεται μόνο και εφόσον έχει καλυφτεί στο μεγαλύτερο μέρος της και ακόμα και τότε, μοιράζεται με ανθρώπους που βρίσκονται στον ιδιο δρόμο με σένα...

Δεν είναι απαραίτητο ο/η σύντροφός μας να είναι στον ίδιο δρόμο.

Απαραίτητο για μια συντροφική σχέση είναι να επιτρέπει ο ένας στον άλλον να ανιχνεύει τον εσωτερικό κόσμο με ευαισθησία και θάρρος.
Και αυτό προέρχεται από την εξοικειωση και μόνο...

Οι περισσότεροι άνθρωποι, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης (ασυνείδητα) κλείνουν την πρόσβαση και έτσι ο άλλος χτυπάει στον τοίχο του άλλου, με αποτέλεσμα η σχέση να κινδυνεύει να "γκρεμιστεί", προτού καλά καλά έρθει η απαιτούμενη εξοικειωση...

Η υπομονή είναι άγνωστη λέξη στα νεαρά ζευγάρια και έτσι χάνουν την ευκαιρία να την εξελίξουν και μαζί με αυτήν και τον εαυτό τους...

Η εγωιστική επιθυμία είναι πολύ μεγάλο κίνητρο για μια σχέση, αλλά η ΄Εμμα μίλησε για σχέσεις ουσίας και αυτές καθορίζονται μόνο από την ποιότητα των επιθυμιών μας...

Μέσα στις ποιότητες ανήκει ο σεβασμός στο φύλο μας, καθώς και στο ρόλο του στην ζωή του άλλου φύλου. Πόσο μέσα από την δική μας ανασφάλεια, θέλουμε να ελέγξουμε την φύση του άλλου και να επιβάλλουμε την ενεργητικη πλευρά του εαυτού μας, προσπαθώντας να διαχειριστούμε τα συναισθήματα του άλλου, χωρίς να έχουμε εμβαθύνει στα δικά μας και στις δικές μας ανάγκες πρώτα...

Κάποτε ειχα σε "θεραπεία" μια κοπέλα που μεταξύ των άλλων, ήθελε διακαώς να βρει έναν σύντροφο. Της ζήτησα να καταγράψει σε ένα χαρτί καποια χαρακτηριστικά του συντρόφου που θα ήθελε να ελκύσει, μα δεν μπορούσε να γράψει τίποτα...Μέσα από τον διάλογο ανακάλυψε ότι δεν ήθελε σύντροφο, αλλά κάποιον να της κάνει παρέα, γιατι ουσιαστικά δεν ανεχόταν κάποιον να της κάτσει στο σβέρκο...
΄Ομως πάντα παραπονιόταν ότι δεν έβρισκε κανέναν για να κάνει σχέση ουσίας!!!!!

Μετά από τον διάλογό μας, προσγειώθηκε στην αληθεια που είχε φυλαγμένη μέσα της και προσπάθησε να την μετασχηματίσει με βάση τις πραγματικές της ανάγκες.

[VasilisM]

Διαφωτιστική η περίπτωση της κοπέλας, το εντοπίζω και σε μένα..

[Annoula]

Και τότε ακόμα και μία αγκαλιά φτάνει, για να μοιραστείς με τον άλλον το βαθύτερο είναι σου…

[Valia]

πολύ ενδιαφέρον θέμα Εμμάκι ;) ειδικά τώρα που περνάει κρίση η σχέση μου, έχω πολλά να σκεφτώ...

όπως λες Βάσω μου δεν είναι απαραίτητο να είναι ο σύντροφός σου στον ίδιο δρόμο, αλλά αν δεν είναι, αυτό δεν σου δημιουργεί προβλήματα??? υπάρχει δυνατότητα να τα ξεπεράσεις?? ή το παίρνεις απόφαση και φεύγεις (η αγαπημένη μου λέξη)??

π.χ ο Χρήστος αρχίζει και βλέπει το ρέικι αρνητικά τώρα τελευταία, κάτι που δεν μου είχε πει εξαρχής. Δλδ ενώ ήταν ουδέτερος γενικά, ξαφνικά, μετά τον δεύτερο βαθμό, μου βγάζει μια αντίσταση και μια αρνητικότητα. Μου είπε ότι δεν είναι φυσιολογικό αυτό που κάνω και ότι δεν θα ήθελε τα παιδιά μας να ασχολούνται με τέτοια πράγματα (ενώ έχουμε ξεκινήσει προσπάθειες για να κάνουμε παιδί, τώρα άλλαξε γνώμη). Το θεωρεί, όπως λέει, αρνητικό, παράξενο και ξένο προς αυτόν και πλέον τον ενοχλεί και μόνο που το κάνω (στον εαυτό μου μόνο εννοείται). Ποτέ δεν θέλησα να τον πείσω για κάτι, ούτε καν να του κάνω του ίδιου (μόνο μια φορά στον πρώτο βαθμό) και του απαντώ μόνο σε ερωτήματα που θέτει ο ίδιος.
πολύ έχω στεναχωρηθεί παιδιά, ειδικά όταν μου είπε ότι δεν είμαι φυσιολογική. ’ρα δεν με αποδέχεται έτσι όπως είμαι, ενώ εγώ τον αγαπώ έτσι όπως είναι.

Δεν ξέρω αν βγάζετε νόημα, γιατί είμαι και λίγο συγχυσμένη

[Madraoulas]

αγαπητη Βαλια..
μηπως το ρεικι ειναι αφορμη γι αυτην του την αντιδραση?
μηπως υπαρχει κατι αλλο ασχετο με το ρεικι και βρισκει απλα πατημα και εχει αυτη την αντιδραση?

[Valia]

Αυτό σκέφτομαι και εγώ σήμερα Μάντρυ μου...
Δλδ αισθάνομαι σαν να μου λέει απ' έξω απ' έξω ότι δεν είμαι κατάλληλη γι αυτόν, δεν του κάνω. Μου κάνει διάφορα παραπονάκια τον τελευταίο καιρό, σαν κάτι να μην του πάει καλά και να βρίσκει άσχετες δικαιολογίες μάλλον γιατί ο ίδιος δεν γνωρίζει τι είναι αυτό που τον χαλάει (π.χ μου έκανε παρατήρηση γιατί δεν είχα σιδερώσει, κάτι τέτοια κουλά που δεν έχουν εξήγηση). Και μάλλον επειδή εγώ είμαι πολύ cool, εκνευρίζεται περισσότερο και θέλει να μου τσιγκλάει τα νευράκια

Μάλλον θεωρεί ότι εγώ προχωράω μπροστά και αυτός μένει εκεί, σαν κάποιο είδος ανασφάλειας.... λέω εγώ τώρα...

[Madraoulas]

Βαλια μου...
ως αντρας μιλαω και απο τη δικη μου πλευρα, διοτι εχω κανει κι εγω τις μ@@@@@@ες μου..
και σε τετοιες περιπτωσεις οταν αντιμετωπιζα ενα θεμα με τη σχεση μου και δεν ηθελα να το δω/αποδεχθω εριχνα την ευθυνη στην αλλη, καπως ετσι συμπεριφερομουν....απο φοβο ν αποδεχθω τη δικη μου ευθυνη και αληθεια που δεν με συνεφερε.
Τωρα ποια αληθεια ειναι αυτη καθε φορα εξαρταται..μπορει να ειναι οπως ειπες οτι αισθανεται ανασφαλεια..μπορει να αισθανεται οτι δεν ειναι ετοιμος..μπορει να αισθανεται καταπιεση..μπορει να υπαρχει αλλη...μπορει χιλια δυο..αλλα το ρεικι ειναι προφαση.....
Δες το κοριτσακι βαθια μεσα σου κι εσυ ..γιατι η αληθεια πολλες φορες ποναει αλλα λυτρωνει οταν την αποδεχθουμε και η σχεση ακολουθει ειτε τον ενα ειτε τον αλλο δρομο..μονο μη βιαστεις για συμπερασματα,,,ακολουθα την ψυχη σου ασχετα αν σ αρεσει η οχι...

[Valia]

η αλήθεια είναι, ότι δεν βιαζομαι και το αφήνω το πράγμα να πάει όπου είναι να πάει. Προς το παρόν προσπαθώ να ανακαλύψω τι τον πειράζει σε βαθύτερο επίπεδο. Το θέμα είναι ότι εγώ είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου και ξέρω τι θέλω και συνειδητοποιημένη για το δρόμο που έχω διαλέξει. Δλδ δεν μπορώ να αλλάξω εγώ για πάρτη του, θα είμαι δυστυχής. Έχω περάσει απο αυτή τη διαδρομή και δεν γυρνάω πίσω ξανά!! Κατανοώ πλήρως ότι το πρόβλημα είναι δικό του και μόνο δικό του. Το θέμα είναι να το ανακαλύψει και αυτός. Εμένα έτσι με γνώρισε, με τις πνευματικές μου ανησυχίες, με τις γιόγκες μου, το χορό μου κλπ κλπ , δεν μπορεί ξαφνικά να μου λέει ότι αυτά είναι μη φυσιολογικά.

Παλαιότερα, θα είχα ήδη φύγει απο τη σχέση, δεν θα το συζητούσα καν. Αλλά θεωρώ τώρα ότι αξίζει και θέλω να δω που θα βγάλει, αν βγάλει κάπου, σαν πείραμα έστω! Να πω και εγώ μια φορά ότι το προσπάθησα βρε αδερφέ!Το να φεύγεις είναι εύκολο, το να μένεις όμως??

[Madraoulas]

κοριτσακι καλα το αντιμετωπιζεις πιστευω....
μενεις λοιπον και τον βοηθας με τον τροπο που εσυ αισθανεσαι και βεβαια μεσω διαλογου και σωστης επικοινωνιας και απο τους δυο
και για οποια βοηθεια εδω ειμαστε..θα σου απαντησουν και τ αλλα παιδια συντομα

[Valia]

Ευχαριστώ Μανδράκο μου

η σκέψη σας και μόνο είναι στήριγμα ;)