ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΤΑΟ

[galazia_sfaira]

Συμπερασματικά .....η μονη λύση ειναι να ''γνωριστούμε'' και να αγαπηθούμε....ανευ ορων και περιορισμών...

EΊΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΛΕΝΙΩ ΜΟΥ ,τούτο όντως είναι αληθες..κι επειδη η κατασταση είναι ολιγον τι συμπερασματική κι όχι του Θεου μέσα μας ,τι να κανω ρε αυτοσαρκαζομαι!!! αστειευόμενη και μην το δινεις σημασία....

[Vasoula]

Ολα αυτα για να ξεφύγουμε απο το μονο απο το οποιο δεν μπορουμε ...και που ειναι το πιο ομορφο τι πιο πολυτιμο και σημαντικό σημείο της οντότητας μας..Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ..ο ΘΕΟΣ μεσα μας...

έχεις αναρωτηθεί όμως γιατί όταν πάμε να συναντήσουμε τον θεό, επιλέγουμε τον πιο πολύπλοκο δρόμο?

Ο θεός, η αγάπη, η ζωή είναι απλότητα...

[Επισκέπτης]

Αρχικά αμφιβάλλω αν ξεκινώντας κανεις , γνωρίζει τι θέλει να βρει ..
Η αρχή , το ένστικτο σε οδηγεί να μάθεις , μπαίνεις σε ένα παιχνίδι συν-αισθημάτων άγνωστο στην ολότητα του σε σένα .
Μαθαίνεις τον εαυτό σου , το θέλω σου , το είναι σου .
Έρχονται στιγμές που φοβάσαι εσένα και το τι νιώθεις .
Όμως πρέπει να προχωρήσεις και προχωράς και τρίβεσαι μέσα σε πολλά , άλλα άδεια και κενά άλλα τόσο γεμάτα που σε πνίγουν .
Ο δρόμος ειναι εκ των πραγματων πολύπλοκος αφου η ιδια η διαδρομή ισοδυναμεί με το ταξίδι μεσα στα κυτταρα μας...και κάθε ενα απο αυτα ειναι και ενα απειροελάχιστο κομματακι της κρυμμενης θεότητας.
Για μενα , το ''πολυπλοκο'' εκφραζει ολη την περιπέτεια ...που βιωνουμε ωσπου να ειναι ανεκτή η λάμψη της τελικής απλοτητας..
Ο πυρήνας ειναι το ελάχιστο και πιο απλό αλλα εχει μια απιστευτη δυναμική που αν δεν αναγνωρίσουμε ...μπορει να μας παρασύρει σαν την ομωνυμη ενεργεια.
Η ψυχη μας , επιλεγει τον δρόμο που της αρμόζει και αυτη ορίζει την σύνθεση του.

[Vasoula]

Αρχικά αμφιβάλλω αν ξεκινώντας κανεις , γνωρίζει τι θέλει να βρει ..

γι' αυτό ακριβώς είναι πολύπλοκο! ;)

όσοι επιλέγουν τον απλό δρόμο, αδειάζουν για να γεμίσουν...
και αυτό είναι απλούστερο, από το να μην βρίσκεις χώρο να τοποθετήσεις τα ευρήματά σου!

[Επισκέπτης]

Βάσω , καταλαβαινω τι λες αλλα νομίζω οτι δεν γίνεται διαφορετικααν ειμαστε σκεπτόμενα ατομα.
Ο ανθρωπος που αναζητά , δεν ειναι επαναπαυμένος και κυριως δεν εχει γαλήνη, διότι ουσιαστικά αυτο ειναι το ζητούμενο.
Εχει ηδη μια σχηματισμένη προσωπικότητα που αυτη τον εκανε να μπει σε αυτο το ''παιχνίδι''..αρα ειναι ταξιδευτης...
Ενα τέτοιο ον , δεν μπορει να αδειάσει ..απλα και ανεξοδα...τασσόμενο υπερ μιας αποψης ...χωρις να εξεταζει και ολες τις αλλες....ετσι ωστε να γεμίσει...
Θα δει ..θα αναλύσει..θα πιστεψει ..θα αναθεωρησει...και παλι απο την αρχή...μεχρι να κατασταλάξει...στον εαυτό του ...
Και στο τελος δεν θα πεταξει τιποτα...απλα θα τακτοποιήσει ολα τα ευρηματα ...αφου το ενα στηρίζεται στο αλλο..
Θα εχει καταλαβει οτι η αιτία του ενος , ειναι το αποτέλεσμα του αλλου..και οτι ετσι ολα ηταν εν τελει απαραιτητα.

Ομως , δεν ειμαι σιγουρη οτι μιλαμε για το ιδιο πραγμα

[Vasoula]

όχι δεν μιλάμε για το ίδιο πράγμα!

εγώ απλό λέω την ζωή...Δεν ξεκινάς να την βρεις, γεμάτος με διεκδικήσεις, γιατί τότε δεν θα χωρέσεις τίποτα από αυτά που θα ανακαλύψεις...

Δεν πετάς τίποτα, γιατί όλα είναι μέρος σου. Δεν καταστρέφεις το παρελθόν, τις εικονες, τις μνήμες, αλλά τις ενσωματώνεις στην εξέλιξή σου, ώστε να ανοιχτεί ο χώρος για την ουσία της.

Πολύπλοκο λέω την σκέψη! ΄Οταν είσαι γεμάτος από αυτήν, τότε η ζωή είναι απλά μια σκέψη και εκεί δεν χωράει τίποτα άλλο!

Οι άνθρωποι αναζητούν με τον νου ή με την καρδιά.
Το ένα δυστυχώς αποκλείει το άλλο και έτσι ο δρόμος από ευφάνταστος, ευρηματικός και πανέμορφος, γίνεται δύσβατος και πολλές φορές απορριπτικός, γι' αυτό και πολύπλοκος!

΄Οσα και να διάβασα Ελένη, τα σημαντικά τα βρήκα μέσα μου!
Μόλις άδειασα από όλα...

[Επισκέπτης]

xi xi συνεννοηθηκαμε....

΄Οσα και να διάβασα Ελένη, τα σημαντικά τα βρήκα μέσα μου!
Μόλις άδειασα από όλα...

Ω ναι ..και εγω εκει τα βρισκω τελικά...

[Vasoula]

[Vasoula]

ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΝΟΤΟ, ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΒΟΡΡΑ

΄Οταν κατευθύνεστε προς το νότο, στρέφετε την πλάτη σας στον βορρά. Βλέπετε τον νότο και όχι τον βορρά.
΄Οταν πηγαίνετε προς βορρά, στρέφετε την πλάτη σας προς το νότο. Βλέπετε τον βορρά και όχι τον νότο.
Είναι το Τάο της επιλογής του αγαθού και της εμμονής σε αυτό.

Αν οι διάνοιες των ανθρώπων είναι αγαθές, ότι βλέπουν είναι καλό, ότι σκέφτονται είναι καλό, ότι λένε είναι καλό, με ότι σχετίζονται είναι καλό και ότι κάνουν είναι καλό.
΄Ολες οι πράξεις τους, μέρα-νύχτα ειναι καλές.
Γνωρίζουν ότι υπάρχει μόνο καλό και δεν ξέρουν ότι υπάρχει κακό.

Αν ο νους των ανθρώπων είναι κακός, ότι βλέπουν είναι κακό, ότι σκέφτονται είναι κακό, ότι λένε είναι κακό, με ότι σχετίζονται είναι κακό και ότι κάνουν είναι κακό. ΄Ολες οι πράξεις τους μέρα-νύχτα είναι κακές. Γνωρίζουν ότι υπάρχει μόνο κακό και δεν ξέρουν ότι υπάρχει καλό.

Αν βλέπετε το καλό, δεν βλέπετε το κακό. αν βλέπετε το κακό, δεν βλέπετε το καλό.
Το ψέμα και η αλήθεια δεν στέκουν μαζί, η υπακοή και η προδοσία δεν συνυπάρχουν.

Γι' αυτό τα εξελιγμένα άτομα θεωρούν το καλό σαν κάτι που δεν το έχουν φθάσει ακόμα και θεωρούν εκείνο που δεν είναι καλό σαν βύθισμα σε βραστό νερό. Διατηρούν το Τάο σαν να φυλάνε ένα θησαυρό, με απόλυτα εστιασμένη θέληση. Ακόμη και αν αποτύχουν εκατό φορές, δεν γυρίζουν πίσω. Ποτέ δεν αλλάζουν, ακόμη και εως το θάνατο και δεν σταματούν να εργάζονται, μέχρις ότου φθάσουν στη βαθιά ανάπτυξη της αυτο-πραγμάτωσης.

Λιου Ι Μινγκ

[galazia_sfaira]

Ακόμη και αν αποτύχουν εκατό φορές, δεν γυρίζουν πίσω

[margaritarenia]

[AMALIA]

.

Το ψέμα και η αλήθεια δεν στέκουν μαζί, η υπακοή και η προδοσία δεν συνυπάρχουν.

Ακόμη και αν αποτύχουν εκατό φορές, δεν γυρίζουν πίσω. -

[Vasoula]

Γιατί το παράδοξο είναι απλά αυτό που είναι...Και εμείς δεν το παραδεχόμαστε, θέλουμε να το κάνουμε κατι άλλο! Να το "εξανθρωπίσουμε" με την αντίληψη, με την αίσθηση, με τις αισθήσεις...
Το κύριο δικό μου μήνυμα είναι ότι εγώ είμαι εγώ και εσύ είσαι εσύ.
Δεν μπορούμε να γίνουμε ένα, αν το παράδοξο το βλέπουμε όπως θέλουμε να είναι...

Ελα...

το παράδοξο ειναι αυτό που μας εμπνέει, το πνεύμα, η ζωή, η εμπειρία...Και πριν προλάβουμε να συμφιλιωθούμε μαζί του, έχουμε βγάλει συμπεράσματα για το τι είμαστε εμείς σε σχέση με εκείνο.

Εκείνο όμως δεν "πιάνεται", είναι φευγάτο και ορμητικό...Μια έρχεται έτσι, μια αλλιώς. Μια μας ερεθίζει τον νου, μια το σώμα...
Σαν ένα κύμα που σηκώνεται και δεν ξέρεις ούτε την ορμή του, ούτε το βάθος του...παρ' όλα αυτά βουτάς μέσα του και όπου σε βγάλει...Δεν αφήνεσαι όμως να σε χτυπήσει στα βράχια, έτσι εξαργυρώνεις το θάρρος σου με κράτημα...Βρίσκεις μια σανίδα και κρατιέσαι...Και πριν σκεφτείς καν τι έγινε, έχεις βγάλει ήδη συμπέρασμα για την σανίδα...

Η σανίδα όμως δεν είναι παρά σανίδα. Δεν ξέρει τι θέλεις εσύ να είναι, ξέρει μόνο τι είναι αυτή...
Είναι απλά μια σανίδα, με αγκάθια και δεν φταίει αυτή αν σου ματώνει τα χέρια. Θέλοντας να δαμάσεις το παράδοξο, δεν ξέρεις καν τι είσαι εσύ σε σχέση με εκείνο, αλλά έχεις άποψη για την σανιδα, ξεχνώντας ότι εσύ την έπιασες για να σωθείς, ακριβώς από αυτό που δεν ξέρεις ότι είσαι...

[galazia_sfaira]

ακριβώς από αυτό που δεν ξέρεις ότι είσαι...

Tρομάζω ΑΝ συμβαίνει αυτό που συμβαίνει....
Αντιλαμβανόμενη ίσως....την σανίδα και πως θελουμε να την διαμορφώσουμε ενω ειναι ξύλο απελέκητο.

ΑΛΛΑ κύρια αντιλαμβανόμενη αυτό που νόμιζα ότι ΔΕΝ ΕΙΜΟΥΝ και ΕΙΜΑΙ.

Ειναι θεότρελο!
Αγγίζει το παράλογο.
Βιώνεται σαν να ειναι θέατρο......
ΚΑΙ τελικά ειναι θέατρο συνειδητότητας που εμπεριέχει τα πάντα που ΕΙΝΑΙ χωρίς αντισταση!

Θέλω να το πιστέψω γιατί μου δίνει τον Εαυτο μου ολόκληρο.
Φοβαμαι να το πιστέψω ταυτόχρονα γιατί ειναι ό,τι πιο απλό.
Αφήνομαι και αντιλαμβάνομαι ότι με το που πάω να "σκύψω"μια δύναμη πλεον μου μιλάει κοροιδευτικά ότι αυτό δεν είμαι εγώ


Ισως είναι η πρώτη φορά που δεν θα ρωτήσω αν με καταλάβατε......
Αυτό που "καταλαβαίνω"δεν γίνεται να αποδοθεί παρά μονο αν μεσα μας συμβεί ένα κατακλυσμιαίο κύμα και φέρει τα πάνω κάτω!

[Vasoula]