Αρτυαδις, αυτό που μας δυσκολεύει σε ολες σχεδόν τις εσωτερικες εργασίες ειναι η φαντασία μας. Εχουμε δυο ειδων φαντασίες. Η μια ειναι η δημιουργική φαντασία που μεσω αυτής οραματιζόμαστε κατι και το υλοποιούμε ..οπως ακριβως γίνεται στην τέχνη..[ ο ζωγράφος επνεεται ( εκ θεου εμφύσηση) και μεταφερει το συναισθημα του ...σχεδιάζοντας η χρωματίζοντας...δλδ με συμβολα η με χρωματα] και η αλλη ειναι η παραπλανητική μορφή φαντασίας που ουσιαστικά ειναι ενα καλυμα απο λαθος ιδεες..''φυτεμενα ''ονειρα ..προαπαγανδα κλπ που μας εμποδίζει να δούμε την αληθινή οψη των πραγμάτων η των αρχετυπικων ιδεών.
Αν λοιπον ''φανταζόμαστε'' κατι εκ των προτέρων , εχοντας δωσει σε αυτό μια ''συναισθηματική εικόνα'' δεν μπορουμε να το δουμε οπως είναι.
Η θεότητα δεν ειναι κατι απρόσιτο και κατι μακρινό μας αλλα κατι που συνεχεια επικοινωνεί μαζί μας ...μια αμυδρή φωνούλα στο βαθος της ψυχής μας. Επειδή ομως μας ''φαντασίωσαν'' οτι ειναι κατι πολυ πολυ μακριά και επειδή μας επεισαν οτι ειμαστε αναξιοι να το αγγίξουμε , ακομη κι οταν το νιωθουμε, το αμφισβητούμε και δεν το εμπιστευόμαστε και οταν το νιωσουμε δεν το αναγνωρίζουμε , περιμενοντας κατι απιαστο και πομπώδες....
<< Ο θεος μας ειναι ο θεός των ζωντανων και οχι των νεκρών >>
Stanislas de Cuaϊta.
Το να βρεις τον Θεό μέσα σου με τον διαλογισμό είναι ο απώτερος σκοπός.
Θα ελεγα οτι ειναι ο μοναδικός σκοπός.
Διαλογιζόμαστε για να λαβουμε την πνευματική ενεργεια , ωστε να νιωσουμε την Αγάπη Του ..να εχουμε απαντησεις ...να συναντησουμε τον εαυτό μας ....να ενωθούμε με το σύμπαν...
Ο διαλογισμός ειναι ενεργητική εργασία , ανεξαρτητα αν στο τελικό στάδιο μπορεί να χασουμε΄κάπως τον ''χρονο''.
Δεν ειναι μεθοδος χαλαρωσης αλλα προυποθετει και την χαλαρωση ωστε να μην μας ενοχλει το σωμα μας και οι σκεψεις μας .
Τα ωφελη του διαλογισμού [ ως εκει που γνωίζω προς το παρόν..επειδή ολο και εξελισεται ] ειναι η αυτοθεραπεία προσωρινά με την εννοια της ψυχικής γαλήνης και της επερχομενης διαυγειας πνευματος και σωματος, πραγμα που δεν γινεται μονο απο την χαλαρωση αλλα απο την εισροή ενεργειας απο το κοσμικό και κατοπιν απο την εργασία που θα κανουμε εμεις ...στοχαζόμενοι επανω στις ''απαντήσεις '' που λαβαμε..και τα συναισθήματα που νιώσαμε.
