ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

[VasilisM]

Δεν ξέρω πόσο ουδέτερο μπορεί να είναι ένα άρθρο από κάποιον πιθανότατα Μαρξιστή.. Τι να διαβάσεις και τι συμπέρασμα να βγάλεις, ο καθένας την γνώμη του γράφει. Σεβαστή, αλλά με αφήνει αδιάφορο..
Σαν τις ειδήσεις του μέγκα είναι, μαζεύονται μερικοί τύποι και σχολιάζουν μια είδηση λες και είναι τίποτα αυθεντίες και μας νοιάζει η γνώμη τους... Αλλά ό,τι και να προβάλουν στην τηλεόραση οι παμφάγοι-παθητικοί τηλεθεατές αμάσητο θα το καταπιούν.. οπότε συνεχίζουν την προπαγάνδα τους χωρίς να μιλάει κανείς.

Όσον αφορά το διαδίκτυο πιστεύω πως μπορείς να βρεις καλή πληροφόρηση αλλά είναι σπάνιο φαινόμενο και αυτό, όπως και με τις εφημερίδες..


Όλοι εξυπηρετούν συμφέροντα ή κάποια "ιδεολογία".. άρα κανείς δεν είναι αντικειμενικός.. πάντα αφήνουν την δική τους χροιά στα άρθρα τους. Πάρτε έτσι για πλάκα και διαβάστε την ίδια είδηση από 5-6 διαφορετικούς αρθρογράφους, θα δείτε πως καμία σχέση δεν έχει ο ένας με τον άλλο.. ούτε καν ως προς την σειρά γεγονότων..

Συγνώμη για το άσχετο του θέματος..

[Evoula]

Φυσικά, Βασίλη, έτσι είναι...
Οι λεγόμενες αυθεντίες υπάρχουν επειδή υπάρχουν και αυτοί που τις χρειάζονται και τις τροφοδοτούν.
Όσο για την ουδετερότητα που γράφεις... δεν ξέρω ακριβώς τί εννοείς...
Η ουδετερότητα είναι κατάσταση και έχει να κάνει μόνο με τον εαυτό μας και την αντίληψη για τον κόσμο.
Ενας δημιουργός είναι υποκειμενικός, διότι μεταφέρει την δική του αντίληψη. Πώς αλλιώς μπορεί να γίνει;

Κάτι που είναι αληθές για μένα είναι ψευδές για σένα. Κάτι που θεωρώ εγώ όμορφο για σένα είναι άσχημο. Ποιός έχει δίκιο κατά την γνώμη σου;
Υπάρχει αντικειμενική ομορφιά; Ποιός ορίζει την αντικειμενική ομορφιά; Με τί κριτήρια; Και με τί έχουν να κάνουν τα κριτήρια; Πώς δημιουργήθηκαν; Πότε; Γιατί;

Αυτό που ονομάζουμε εμείς οικονομική κρίση για κάποιους άλλους είναι οικονομική ευκαιρία.
Ποιό από τα δύο είναι το αληθές;

Το ζήτημα δεν είναι να μας πει κάποιος την αλήθεια, διότι κανείς δεν μπορεί. Και αν τύχει κανείς να στου το πει αυτό, μην τον πιστέψεις, διότι πρόκειται ή για ανόητο, ή για απατεώνα ή για ψυχικά ασθενή που παριστάνει τον θεό.
Το ζήτημα είναι να βρούμε την δική μας αλήθεια, μέσα από όποιο δρόμο έχει επιλέξει ο καθένας μας και να σταθεί εκεί με θάρρος ό,τι κι αν του λένε γύρω του οι κάθε λογής "ειδικοί".

[Vasoula]

ουδετερότητα είναι κατάσταση και έχει να κάνει μόνο με τον εαυτό μας και την αντίληψη για τον κόσμο.
Ενας δημιουργός είναι υποκειμενικός, διότι μεταφέρει την δική του αντίληψη. Πώς αλλιώς μπορεί να γίνει;

Υπάρχουν και αντικειμενικές αλήθειες όμως, που αν ένας δημιουργός τις λάβει υπόψη του, το αντικείμενο που θα δημιουργήσει θα είναι τέλειο.
΄Ετσι ένας κυβερνήτης δεν θα φροντίσει για την δόξα του, αλλά θα την λάβει μέσα από την δικαιοσύνη και το έλεος που θα δείξει στους πολίτες.
Και οι πολίτες θα αναπτύσσονται με τους ηθικούς νόμους και θα βιώνουν τα δίκαια αποτελέσματα των πράξεών τους.
Υπάρχουν αιώνιοι ηθικοί νόμοι, αντικειμενικοί, που κανείς δεν μπορεί να τους υποκειμενοποιήσει, όσο και να θέλει.

΄Οταν έγραψα στο πολιτικό καφενείο για το ρέικι, οι περισσότεροι κορόιδεψαν την εσωτερική οπτική, γιατί αυτή, είπαν, δεν θα τους έφερνε στέγη και τροφή.

΄Ομως το μοντέλο του "κομμουνισμού" δυστυχώς απέτυχε, γιατί οι "κυβερνήτες" του νομισαν πως η δικαιοσύνη και το έλεος αφορά μόνο το σπίτι και την τροφή. ΄Ετσι σταμάτησαν την εσωτερική ανάπτυξη των ανθρώπων και τους έκαναν το ίδιο δυστυχισμένους, όπως στα ολοκληρωτικά καθεστώτα...

Το θέμα είναι η προσωπική πρωτοβουλία...
Τι κάνει ο πολίτης με τα αγαθά του αφενός και με το αγαθό μέσα του αφετέρου.
Πως αποδίδει την δόξα, την δικαιοσύνη και το έλεος, την ομορφιά, την αφθονία και την αγάπη στον εαυτό του και κατ' επέκταση στους άλλους.

Πιστεύω ότι ο σημερινός άνθρωπος είναι έτσι διαμορφωμένος, από την ανά τους αιώνες συλλογική ασυνειδητη εκπαίδευσή του, ώστε πάντα να βρίσκει ενόχους για όποιο σύστημα τον καταπιέζει, έξω από τον εαυτό του.

Πάντα θα λέει ότι κάποιος άλλος τον χειρίστηκε και θα τον αφορίζει, εξευμενίζοντας την δυσαρέσκειά του με τον εαυτό του!

[Fotinoula]

Το θέμα είναι η προσωπική πρωτοβουλία...
Τι κάνει ο πολίτης με τα αγαθά του αφενός και με το αγαθό μέσα του αφετέρου.
....
Πιστεύω ότι ο σημερινός άνθρωπος είναι έτσι διαμορφωμένος, από την ανά τους αιώνες συλλογική ασυνειδητη εκπαίδευσή του, ώστε πάντα να βρίσκει ενόχους για όποιο σύστημα τον καταπιέζει, έξω από τον εαυτό του.

Πάντα θα λέει ότι κάποιος άλλος τον χειρίστηκε και θα τον αφορίζει, εξευμενίζοντας την δυσαρέσκειά του με τον εαυτό του!

παρατηρω τους ανθρωπους γυρω αγωνιζονται οχι για να καλυψουν τις αναγκες τους αλλα για να πλουτισουν και να δοξαστουν μεσα απο αυτο

ειναι το κενο που εχουν αφησει απο τον Εαυτο τους που προσπαθουν μεσα σε μεγαλη αγωνια, ανασφαλεια και θλιψη βαθια να το καλυψουν με οτι βλεπουν με τα ματια τους, με χρηματα, σπιτια, αυτοκινητα και ετσι θεωρουν οτι εχουν κερδισει την ζωη

ομως κατα βαθος γνωριζουν οτι η ψυχη τους ασφυκτια ακουγεται αλλωστε, και αυτη η θλιψη φαινεται στα ματια τους

αυτη η αγωνια γινεται πανικος σε καθε μικρη ή μεγαλη απωλεια υλης

οσο οι ανθρωποι θα αγνοουν το πνευμα τους και την ουσια τους θα ειναι ζωντανοι νεκροι μεσα σε αυτη αγωνια και την ανασφαλεια και θα ζουν την κολαση τους καθημερινα

δεν ειμαστε αυτο και αγνοουμε το ποιοι ειμαστε μακρια απο τον Εαυτο μας

[Evoula]

Υπάρχουν και αντικειμενικές αλήθειες όμως, που αν ένας δημιουργός τις λάβει υπόψη του, το αντικείμενο που θα δημιουργήσει θα είναι τέλειο.
΄Ετσι ένας κυβερνήτης δεν θα φροντίσει για την δόξα του, αλλά θα την λάβει μέσα από την δικαιοσύνη και το έλεος που θα δείξει στους πολίτες.
Και οι πολίτες θα αναπτύσσονται με τους ηθικούς νόμους και θα βιώνουν τα δίκαια αποτελέσματα των πράξεών τους.
Υπάρχουν αιώνιοι ηθικοί νόμοι, αντικειμενικοί, που κανείς δεν μπορεί να τους υποκειμενοποιήσει, όσο και να θέλει.

Και πάλι σε αυτή την περίπτωση, εκτός αν πρόκειται για φωτισμένο ον, η δικαιοσύνη ή το έλεος είναι έννοιες που περνάνε μέσα από προσωπικά φίλτρα.
Δεν ξέρω τί ακριβώς εννοείς με τους αιώνια ηθικούς νόμους που δεν μπορεί να τους υποκειμενοπιήσει κανείς. Ίσως αν έφερνες ένα παράδειγμα να βοηθούσε στην καλύτερη κατανόηση.
Γιατί διαβάζοντάς το, σκέφτηκα πως μπορεί, αν τους διαστρεβλώσει.
Και νομίζω πως κάτι τέτοιο γίνεται...

Όσο για τα υπόλοιπα... εννοείται πως συμφωνούμε

[Vasoula]

οι αιώνιοι ηθικοί νόμοι αφορούν την ανάπτυξη και την τάξη στην Φύση. Κανείς δεν πρέπει να επεμβαίνει σ' αυτούς, κι όμως οι άνθρωποι τα κάνουν, με υποκειμενικά κριτήρια, γιατί απλά δεν είναι αναπτυγμένοι κάθετα!

Παράδειγμα για τους ηθικούς νόμους της δικαιοσύνης και τους ελέους είναι η αφαίρεση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Αντικειμενική δικαιοσύνη και αντικειμενικό έλεος, αν η περιουσία κατανεμηθεί με νομοτέλεια και δεν αλλάξει απλα χέρια.
Αλλά για να γίνει αυτο, θα πρέπει ο κυβερνήτης να μην εξουσιάζεται από την ανάγκη του, αλλά από την ηθική του.

Θα υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα...όρεξη να έχουμε!

[VasilisM]

σο οι ανθρωποι θα αγνοουν το πνευμα τους και την ουσια τους θα ειναι ζωντανοι νεκροι μεσα σε αυτη αγωνια και την ανασφαλεια και θα ζουν την κολαση τους καθημερινα

δεν ειμαστε αυτο και αγνοουμε το ποιοι ειμαστε μακρια απο τον Εαυτο μας

Συμφωνώ!

Όσο για την ουδετερότητα που γράφεις... δεν ξέρω ακριβώς τί εννοείς...

Μιλάω για την αντικειμενικότητα ενός γεγονότος! Αν μη τι άλλο θέλω οι ειδήσεις που θα ακούσω να είναι αντικειμενικές τουλάχιστον ως προς τα γεγονότα.. δεν με ενδιαφέρουν οι σάλτσες και οι απόψεις του εκάστοτε αρθρογράφου.

[Evoula]

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Τουλάχιστον δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου κάτι τέτοιο στην ελληνική τηλεόραση...

Αν συμβεί αυτό Βασίλη μου, ε, τότε θα νομίσω πως πέρασα στην Ζώνη του Λυκόφωτος

[VasilisM]

Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Τουλάχιστον δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου κάτι τέτοιο στην ελληνική τηλεόραση...

Μα γι αυτό δεν βλέπω τηλεόραση..

[Ellaki]

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ FOCUS ON LINE (μετάφραση από τη δημοσιογράφο Παναγιώτα Γιαννοπούλου της εφημερίδας ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου


"Πολιτισμικό σοκ της Ελλάδας" Αρθρογράφος Κ. Boetig από το Focus on line.

* Η μετάφραση από τα γερμανικά του άρθρου, έχει ως εξής:



"Η Ε.Ε. ζητάει από την Ελλάδα όχι μόνο μια σκληρή οικονομική πολιτική αλλά απαιτεί και αλλαγή της νοοτροπίας. Οι ρίζες όμως της διαφορετικότητας είναι βαθιές και δεν θα αλλάξει τίποτα πέραν μιας αισθητικής εξωτερικής επέμβασης. Μπορούμε να καταλάβουμε τους Έλληνες;

Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν προβλήματα προσαρμoγής. Έχουν κατακλείσει τον κόσμο ψήνοντας και τηγανίζοντας γύρω τους, και παίζοντας σε ρόλο κομπάρσου σε κάποια μικρά εργάκια. Σε αυτόν τον συμπαθητικό μικρό λαό που φαίνεται να χορεύει συνεχώς τον Ζορμπά και να γλεντάει, δεν εκπλήσσεται ο γνωστής των πραγμάτων καθόλου με όσα γίνονται.

Πώς και να εκπλήσσεται εξάλλου με έναν λαό που ανακατεύει ρετσίνι με κρασί, τυλίγει ρύζι με χορταρικά σε αμπελόφυλλα, παίρνει το ευρωπαϊκό κύπελλο σχεδόν χωρίς κανένα γκολ, αλλά γνώριζε πριν 2.500 χρόνια ότι η ύλη αποτελείται από άτομα και η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο;

Οι Έλληνες ένιωθαν πάντα σαν τους γονείς του πολιτισμού και δεν δίσταζαν όμως να περνούν με τα λεφτά των παιδιών τους. Σήμερα αυτό το κράτος μπαίνει στο γηροκομείο και δέχεται κηδεμόνα να το επιβλέπει.

Αλλά φυσικά αυτό δεν απασχολεί καθόλου τον Έλληνα πολίτη. Αυτός πότε δεν περίμενε κάτι από τον υπουργό του, πέρα από την ανταλλαγή της ψήφου του με την άδεια να κτίσει το αυθαίρετο του.

Δεν βαριέσαι σου λέει το ελληνικό κράτος θα επιβιώσει και χωρίς δική του κυβέρνηση. Εξάλλου γιατί να αλλάξει κάποιος όταν είναι τόσο τέλειος όσο ο Έλληνας.;

Γλώσσα και γραφή

Οι Έλληνες είναι μοναδικοί! Μόνο αυτοί γράφουν ελληνικά. Το να ξεφορτωθούν επιτέλους την 2500 χρονών παλαιά γραφή ούτε που το σκέφτηκαν πότε. Εξάλλου το ελληνικό αλφάβητο ήταν υπεύθυνο για τη δημιουργία της λατινικής και κυριλλικής γραφής. Στο πέρασμα των χρόνων δεν άλλαξε ιδιαίτερα πάρα μόνο στην έννοια των λέξεων. Φυσικά στα σχολεία είναι κύριο μάθημα και διδάσκεται από την πρώτη Γυμνασίου. Είναι σαν να μαθαίναμε εμείς τα αρχαία γερμανικά η τα γοτθικά.

Έχουν φροντίσει όμως να διευκολύνουν τους ξένους τουρίστες τους με πινακίδες που αναγράφουν τις τοποθεσίες με λατινικά γράμματα, αν και σε μια απόσταση μερικών μέτρων θα δεις την ίδια ονομασία με τρεις διαφορετικούς τρόπους γραμμένη. Agia, Aghia, Αyia.

Οι κανόνες υπάρχουν για να τους παραβιάζουν. Στα μικρά όσο και στα μεγάλα.

Εγωισμός και αίσθηση του "εμείς". Ο ένας εναντίον του αλλού, αλλά όλοι μαζί εναντίον του εχθρού.

Ο καθένας προσπαθεί στους δρόμους είτε με αυτοκίνητο είναι είτε με μηχανάκι, να κόψει την προτεραιότητα του αλλού.

"Ο ένας εναντίον του άλλου και όλοι μαζί ενάντια στον πεζό φυσικά", είναι ο σκοπός.

Για να δοθεί μια λύση μπαίνει στη μέση ο τροχονόμος να ρυθμίσει την κίνηση. Και ξάφνου όλοι οι οδηγοί μαζί συμφωνούν και συνεργάζονται σε έναν εκκωφαντικό θόρυβο κορναρίσματος που τελικά οδηγεί τον τροχονόμο στη φυγή.

Με ελεύθερο το πεδίο λοιπόν πάλι οι οδηγοί επιδίδονται στο εγωιστικό τους έργο.

Μεταξύ τους βασικά οι Έλληνες μισούνται.

Δεν είναι τυχαίο που στον ελληνικό εμφύλιο του 1944-1949 σκοτώθηκαν περισσότεροι Έλληνες απ' ότι στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.

Τον εισβολέα όμως τον αντιμετωπίζουν όλοι μαζί. Είτε Αριστεροί είναι είτε Δεξιοί.

Η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορείς να αποσπάσεις από Έλληνα είναι το "είσαι δικός μας".

Με την πλάτη γυρισμένη.

Υπάρχουν άνθρωποι και Έλληνες.

Μέχρι και πριν 30 χρόνια οι Έλληνες μετρούσαν έξι ηπείρους. Τις γνωστές πέντε που ξέρουμε όλοι και την .Ελλάδα. Για μερικούς μάλιστα υπήρχαν και τεσσάρων ειδών ζωντανά πλάσματα. Τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι και οι Έλληνες.

Την ΕΟΚ την περνούσαν κάποιοι για συνεργασία του διαόλου με τον Πάπα που σκοπό είχαν να καταδυναστεύσουν και να μυήσουν τους χριστιανούς ορθόδοξους σε ρωμαϊκές αιρέσεις.

Έτσι μάλιστα δεν υποδουλώθηκαν ούτε στους Τούρκους. Η "Ισταμπουλ" ονομάζεται ακόμη επισήμως Κωνσταντινούπολη και η κιτρινόμαυρη σημαία της βυζαντινής αυτοκρατορίας κυματίζει ακόμη σε εκκλησίες και μοναστήρια.

Ακριβώς και πάντα δίπλα της έχει τη γαλανόλευκη ελληνική, του μόλις κατά το 1829 απελευθερωμένου ελληνικού κράτους.

Ωστόσο οι Έλληνες ως χριστιανοί δίνουν ονόματα αρχαιοελληνικά στα παιδιά τους χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι έρχεται σε αντίθεση η μεγαλοπρέπεια της ελληνικής αρχαιότητας με τη σημερινή τους εικόνα.

Η παρέα μετράει. Όμως είναι παρέα της μιας στιγμής

Οι περισσότεροι Έλληνες είναι πολύ της παρέας. Δεν τους αρέσει να τρώνε μόνοι τους ή δυο -δυο. Θέλουν μεγάλες παρέες και ο ένας φέρνει και τον άλλο μαζί του.

Οπότε βλέπεις συχνά μεγάλες παρέες στα τραπέζια τους. Η πίστα στο χορό μονοπωλείται και θεωρούν αγένεια να μπεις μαζί τους στο συρτάκι ή στο χασάπικο.

Και το πουρμπουάρ στην ορχήστρα πάει για την ατομική του ευχαρίστηση σε δική του παραγγελία.

Τρώνε διαφορετικά, και τσακώνονται ψεύτικα για το λογαριασμό. Οι Έλληνες παραγγέλνουν όλοι μαζί στο τραπέζι και όχι ο καθένας το πιάτο του. Το κρασί ρέει άφθονο στα ποτήρια και πάντα πρέπει να φροντίζουν να υπάρχει ανεφοδιασμός.

Δεν αδειάζει κάνεις το πιάτο του, γιατί αυτό θα σήμαινε πως το φαγητό έπεσε λίγο και ίσως δεν θα χόρτασαν όλοι.

Όταν έρχεται ο λογαριασμός όλοι προθυμοποιούνται δήθεν να πληρώσουν ενώ ξέρουν πολύ καλά ποιανού η σειρά είναι. Όσο για το πουρμπουάρ, τους είναι πιο βολικό να αφήνουν τα ψιλά στο τραπέζι, αντί να στρογγυλοποιήσουν το ποσό λεκτικά στο σερβιτόρο.

Ο Θεός βοηθός: Καινούργιοι άγιοι για καινούρια προβλήματα

Το 97% των Ελλήνων είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Οι εικόνες των αγίων τους κρέμονται όπου μπορεί κανείς να φανταστεί.

Έχουν ρόλο υπουργού και γενικού γραμματέα του Θεού και κρέμονται εκτός από τις εκκλησίες και στις ταβέρνες στα σπίτια, στα σούπερ μάρκετ δίπλα στο ταμείο.

Όποιος έχει προβλήματα απευθύνεται σε αυτούς και μάλιστα κατευθείαν στους ειδικούς. Στον ’γιο Νικόλαο (οι ναυτικοί) ή στην ’για Παρασκευή (όσοι έχουν προβλήματα οράσεως). Όταν βέβαια εμφανιστεί καμιά καινούρια ασθένεια, τότε βαφτίζουμε κάποιον καινούριο ’γιο όπως το 1959 τον ’γιο Ραφαήλ για τους καρκινοπαθείς.

Μόνο που για τους πολιτικούς τους δεν βρέθηκε ακόμη κανένας.

Χωρίς χρόνο και χώρο

Οι Έλληνες ζουν μέσα σε ανοιχτό όριο του αιωνίου χρόνου. Ο χρόνος δεν έχει αρχή και δεν έχει τέλος... Το "τώρα" σπάνια το συναντάς και η λέξη "αύριο" είναι πολύ συχνή. Όμως τα λεωφορεία και τα τρένα πρέπει να κρατήσουν ένα ωράριο και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.

Όσο για τους δρόμους που έχουν ονομασίες, αυτές τις γνωρίζει μόνο ο ταχυδρόμος γιατί σχεδόν πότε δεν βλέπεις τις πινακίδες στη θέση τους.

Μια προφορική κοινωνία

Ο Έλληνας πολύ εύκολα θα ρωτήσει να μάθει το δρόμο παρά θα χρησιμοποιήσει το χάρτη. Δεν ξέρει ούτε να τον διαβάζει και έτσι γέλασε πολύς κόσμος όταν ένας νταλικέρης ερχόμενος από τη Βενετία έκανε τον κύκλο της Ελβετίας για να φτάσει στη Νυρεμβέργη. Είχε σημειώσει στο χάρτη που αγόρασε για πρώτη φορά στη ζωή του τη διαδρομή που του φάνταζε πιο ωραία.

Συνάδελφοι του εξήγησαν ότι θα ερχόταν πολύ πιο σύντομα μέσα από τη σήραγγα του Brenner. Πέταξε το χάρτη του και από δω και στο εξής λέει θα ρωτάει.

Με τα τυπωμένα γράμματα φαίνεται δεν τα πηγαίνουν γενικώς καλά οι Έλληνες. Έτσι και τα ωράρια των μουσείων στις ηλεκτρονικές σελίδες του υπουργείου Πολιτισμού ποτέ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Πνεύμα δημιουργικό: I have inspiration

Πολλοί Έλληνες είναι πνεύματα δημιουργικά και αυτό όχι μόνο στο να παραποιούν στατιστικά στοιχεία.

Έτσι και ο Κρητικός Γιώργος Πετράκης που έχει το δικό του μουσείο που μας ξεναγεί από την εποχή των πρώτων ανθρώπων έως την εφεύρεση του τροχού έως και την προσγείωση στη σελήνη.

Το ίδιο και ο Κώστας Κοτσανάς από το Κατάκολο που λειτουργεί έκθεση με τίτλο την τεχνολογία από το πρώτο ρομπότ έως και το ξυπνητήρι.

Όσο για τη ζωγράφο στα νότια της Κρήτης, που διατηρεί και πλυντήριο ρούχων, αυτή έχει την έκθεσή της ανάμεσα στα πλυντήρια και συχνά μια ταμπελίτσα στην πόρτα που γράφει: "I have inspiration. Come back tomorrow"

Οι Έλληνες στις διακοπές τους

Οι Έλληνες προτιμούν να κάνουν διακοπές με παρέες και στην πατρίδα τους. Το καλοκαίρι στη θάλασσα και το χειμώνα στα βουνά.

Όπως επίσης και στα αρκετά χιονοδρομικά κέντρα που υπάρχουν.

Τα καταλύματα τους κάθε άλλο πάρα ταπεινά χαρακτηρίζονται και έχουν συνήθως το τζάκι τους και το τζακούζι τους.

Οι παραγγελίες στο φαγητό γίνονται προφορικά και τα γκαρσόνια γνωρίζουν πολύ καλά πως εδώ έχουν να κάνουν με ντόπιους και όχι με τουρίστες.

Βλέπετε οι Ελληνίδες μαμάδες μπορούν να κρίνουν το καλό φαγητό.

Πολλά από αυτά τα καταλύματα φτιάχτηκαν με χορηγήσεις της Ε.Ε. και έχουν πάρει τέτοια μορφή ώστε αργότερα να μπορούν να τροποποιηθούν σε κατοικίες για τα παιδιά τους".

[Evoula]

Έλλη, επειδή έχει πέσει το θέμα στην αντίληψή μου, να τονίσουμε πως αυτό το άρθρο δεν έχει σχέση με εκείνο που δημοσιεύτηκε στο περιβόητο τεύχος με την Αφροδίτη της Μήλου, αλλά είναι ένα δημοσίευμα στο ίντερνετ, και ο υπογράφων δεν είναι συνεργάτης του περιοδικού.
Έχει γραφεί στην ενότητα Ταξιδιωτικά-Εμπειρίες, που είναι ανοιχτή σε σχόλια και μπορεί να γράψει ο οποιοσδήποτε.

Το λέω, γιατί έχει γίνει πολύς ντόρος με αυτό το κείμενο... ΄

[Vasoula]

όπως και να είναι...έχει πολλές αλήθειες!

[Evoula]

Ναι, αν εξαιρέσουμε εκείνο το σημείο με τα αμπελόφυλλα...
Λες και η γερμανική κουζίνα είναι η επιτομή της γαστρονομίας

Σε μερικά σημεία γέλασα... και σε άλλα αναρωτήθηκα μήπως ο κύρος Boeting είναι έλληνας... διότι μου φάνηκε γνώστης του θέματος...

[Vasoula]

ναι αυτό δεν μπορούν να το χωνέψουν...

Μου έλεγαν χαρακτηριστικά, μα τι σόι άνθρωποι είστε εσείς που τυλίγετε το ρύζι?

και τους απαντούσα, μα τι σόι άνθρωποι είστε εσείς που τρώτε ωμό κιμά? Μόκο, όπως καταλαβαίνεις...

[Evoula]

Ρε συ... αν γίνει σοβαρή συζήτηση, πάνω σε αυτά τα θέματα, το μόνο που θα καταλάβουμε και οι μεν και οι δε, είναι πως ο καθένας έχει τις ιδιαιτερότητες και τις συνήθειές του.
Απλά πράγματα...

Κι εγώ δεν μπορούσα να χωνέψω, όταν μας προσκάλεσαν σε ένα σπίτι στην Γερμανία για μπάρμπεκιου, μας είπαν να είμαστε στις 7,00 αυστηρά εκεί διότι τότε τρώνε οι Γερμανοί και να φέρουμε και το φαγητό μας μαζί.

Εγώ έμεινα κάγκελο...