galazia_sfaira έγραψε:Αυτο το "τρία"με κυνηγάει στην ζωή μου!
Βάφτιση... τί συμβαίνει?
-
galazia_sfaira
- Δημοσιεύσεις: 10143
- Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
- Τοποθεσία: Μυτιλήνη
-
Nαταλία-Νεφέλη
Βάσω μου τώρα που έχω διαβάσει το βιβλίο σου μπορώ να καταλάβω απόλυτα πως το έχεις βιώσει εσύ το θέμα, όμως αφού έχουμε τόσο διαφορετικές εμπειρίες δεν ξέρω πως ακριβώς θα μπορούσα να το προσεγγίσω κι εγώ με αυτό τον τρόπο. Οντως μιλώντας σου ο Ιησούς σου είπα για μια Παρουσία του που δεν θα είναι μια άλλη ενσάρκωσή του, κι αυτο το πιστεύω ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ όμως στην πορεία μου δεν καταφέρνω ακόμα να απαλλαχτώ τελειως από μορφές και υλικές αναπαραστάσεις. Μπορεί να συμβεί στο μάλλον αλλά τι να σου γλυκειά μου που είμαι....φρέσκο τσουρεκάκι!! Μόλις πριν λίγο ήμουν μοναχή και προσωπικά θεωρώ μεγάλα ακόμα και τα ελάχιστα βήματα που μπορεί να έχω κάνει μέχρι σήμερα τοσο ως προς τα θρησκευτικά μου πρότυπα όσο και ως προς το ρέικι και αυτή τη νέα θεώρηση των καταστάσεων που είναι σαν να με τραβούσε μάλιστα πριν ακόμα μπω στο μοναστήρι κι εγώ ξέφευγα πάντα σοκαρισμένη!! Η χαριστική βολή ήταν όταν μου κάνανε δώρο κάτι φίλοι δέκα μέρες πριν μπω στο μοναστήρι την Ουράνια Προφητεία. Αυτό το βιβλίο με καθήλωσε!!! Αλλα΄και πάλι μόνο ένα ερέθισμα δεν αρκούσε σε τέτοιο περιβάλλον!!Vaso έγραψε:η μορφή είναι νοητικός τρόπος για να μπορέσει ο άνθρωπος να δώσει όψη στο αφηρημένο, Βασίλη μου και να το διαχωρίσει.
Χρειάζεται να βιωθεί αρχικά ο διαχωρισμός, γιατί αλλιώς δεν θα είχε νόημα η υλική μας εκδήλωση...
όταν μαζεύουμε τις ενέργειες εντός μας, η εργασία αυτή εκφράζεται μέσα από το αφηρημένο πάλι, που έχει ενώσει τα αντίθετα (σκέψεις-συναισθήματα) για να τα εκδηλώσει πνευματικά.
Στην ανθρώπινη πορεια μας χρειάζεται να βρούμε το σκοτεινό σημείο μέσα μας, που αντιδρά, απλά γιατί δεν το αναγνωρίζουμε...
Να το ενσωματώσουμε στις "ιδιότητές" μας ώστε να εκφράσουμε το "ένα" ολικά και όχι μέσα από το "δύο" και το "τρία", που το "δύο" αντιπροσωπεύει τον διαχωρισμό της μονάδας και το "τρία" την μεταξύ τους εκδηλωμένη αντίθεση...
ποιός είναι εκείνος Ναταλάκι, που θα σου πει ότι ο δικός του δρόμος είναι ο μόνος αληθινός?
΄Οποιος στο πει, να ξέρεις οτι ούτε εκείνος τον έχει βρει.
Αυτό που βίωσα εγώ, είναι δικό μου! Ο δρόμος, επίσης δικός μου!
Ο καθένας μας έχει άλλα σχέδια για την πνευματική του ανέλιξη, που περνάνε από διαφορετικούς δρόμους. Μην ξεχνάς ότι ο θεός για τους ανθρώπους, ξεκινά από εκεί που τελειώνει το συνειδητό τους μέρος, που περιλαμβάνει αυτό που γνωρίζουν. Το άγνωστο, χρειάζεται υπέρβαση για να προσεγγισθεί. Και ο καθένας μας κάνει αυτήν την υπέρβαση με δική του ευθύνη για όσα ανακαλύψει
Εσένα η εμπειρία στο μοναστήρι ήταν καταλυτική για να σε ωθήσει στην εσωτερική σου αλήθεια, εγώ μόνο που το ακούω, ότι θα μπορούσα ποτέ να περάσω από εκεί, ανατριχιάζω... ΄Οχι πως δεν προσπάθησα, βέβαια, να "εκμαιεύσω" την αλήθεια από κει, αλλά δεν μου απάντησε κανείς, σε κανένα μου ερώτημα...Και που να πάρει, είχα πολλά...
΄Οπως και να εξελίσσεται ο δρόμος μας, όπως και να βιώνουμε την αλήθεια, το σημαντικό είναι να μπορούμε να βιώνουμε την φυσική μας ζωή με όλες τις πνευματικές μας ποιότητες.
Ανεξάρτητα από τον δρόμο μας και το πόσο δύσκολος είναι, η αλήθεια είναι μόνο μία!!
Να θυμηθείς...από που προέρχεσαι και που κατευθύνεσαι...
Μέσα από την ζωή σου να αυτοπραγματώνεσαι και να βιώνεις το απεριόριστο του θεού και όχι το περιορισμένο μέρος του που εκδηλώνεται εδώ.
Τώρα, αν τον Ιησού τον βλέπεις με μορφή ή τον βιώνεις μέσα σου, αυτό είναι μια λεπτομέρεια, που στην πορεία θα εξομαλυνθεί μέσα από την αλήθεια, αν αυτός είναι ο σκοπός σου.
Ο Ιησούς δεν είναι πνευματικό σύμβολο στην ουσία, παρ' όλο που ο νους μας δεν μπορεί να κατανοήσει άλλες μορφές ζωής στις πνευματικές σφαίρες και δημιουργεί συμβολισμούς.
΄Ετσι και οι άγγελοι απέκτησαν φτερά, και οι άγιοι φωτοστέφανο!
Ο Ιησούς σαν πνευματικό ον, βιώνεται μέσα μας από τον Λόγο του.
Αυτή η διδασκαλία της αγάπης, έχει τοσο παρεξηγηθεί από τον νου των απλών ανθρώπων, που είναι αδύνατον να ξεπεράσει τα θρησκευτικά πρότυπα και να ελευθερώσει την δυναμική της.
΄Ετσι αντί να γίνει ελευθερία και αγάπη μέσα μας, έγινε δέσμευση και φόβος για την ζωή που έπρεπε να είχαμε, μα δεν έχουμε...
Ο καθένας "διαλαλεί" τον δρόμο του, σαν τον μόνο δρόμο της αλήθειας σήμερα, μα αν ρίξεις μια ματιά στην ζωή του, θα καταλάβεις ότι αυτή η αλήθεια δεν έχει βιωθεί εσωτερικά, παρά μένει στην σφαίρα του ιδεατού, και μοιάζει περισσότερο με φιλοσοφική αναζήτηση, παρά είναι πραγματική πνευματική ολοκλήρωση.
Πως θα βρούμε τον δρόμο της αλήθειας, αν η διδασκαλία της αγάπης δεν βρει χώρο μέσα μας, ώστε να αναπτυχθεί ο Εαυτός μας μαζί της?
Δεν φτάνει μόνο να αγαπάμε τους άλλους, δυστυχώς! Γιατί δεν μπορούμε να αγαπάμε κανέναν τελικά, αν ο φόβος είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού της ζωής μας. Αν οι αδυναμίες μας, μας βάζουν στο περιθώριο της ζωής, πως θα μπορέσουμε να προσφέρουμε το φως της αγάπης, σε κάποιον, μέσα από την αδύναμη θεώρηση του «περιθωριακού»?
Συνέχισε, λοιπόν, Ναταλί μου, με τα μικρά σου βήματα, που σταθεροποιούν την πίστη και την αφοσίωση στον Εαυτό σου, γνωρίζοντάς τον!
Γνωρίζοντας τον Εαυτό σου, θα γνωρίζεις όλους τους ανθρώπους, και γνωρίζοντας όλους τους ανθρώπους, θα φτάσεις και στην Πηγή τους!
Και αν αυτά που λέγω εγώ, ή κάποιος άλλος, σε εξυπηρετούν στον δρόμο της αναζήτησής σου, θα βρεις και τον τρόπο να τεκμηριώσεις την αλήθεια τους.
Αλίμονο, αν λαμβάναμε σαν δεδομένη αλήθεια ότι λέγεται, χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε την δυνατότητα που μας δίνει να αναπτυχθούμε
Η ανάπτυξη μας περνά μέσα από την εσωτερική αρμονία και την πληρότητα. Τα κενά είναι τόσο εμφανή στην ζωή μας, που κανείς δεν μπορεί να μας ξεγελάσει πια, αν παρατηρούμε εσωτερικά τον Εαυτό μας σε σχέση με τους υποτιθέμενους δασκάλους μας!
Η αλήθεια εφαρμόζεται πρώτα, από εμάς τους ίδιους, πρακτικά, προτού βγούμε προς τα έξω για να την «κοινοποιήσουμε»
΄Οποιος στο πει, να ξέρεις οτι ούτε εκείνος τον έχει βρει.
Αυτό που βίωσα εγώ, είναι δικό μου! Ο δρόμος, επίσης δικός μου!
Ο καθένας μας έχει άλλα σχέδια για την πνευματική του ανέλιξη, που περνάνε από διαφορετικούς δρόμους. Μην ξεχνάς ότι ο θεός για τους ανθρώπους, ξεκινά από εκεί που τελειώνει το συνειδητό τους μέρος, που περιλαμβάνει αυτό που γνωρίζουν. Το άγνωστο, χρειάζεται υπέρβαση για να προσεγγισθεί. Και ο καθένας μας κάνει αυτήν την υπέρβαση με δική του ευθύνη για όσα ανακαλύψει
Εσένα η εμπειρία στο μοναστήρι ήταν καταλυτική για να σε ωθήσει στην εσωτερική σου αλήθεια, εγώ μόνο που το ακούω, ότι θα μπορούσα ποτέ να περάσω από εκεί, ανατριχιάζω... ΄Οχι πως δεν προσπάθησα, βέβαια, να "εκμαιεύσω" την αλήθεια από κει, αλλά δεν μου απάντησε κανείς, σε κανένα μου ερώτημα...Και που να πάρει, είχα πολλά...
΄Οπως και να εξελίσσεται ο δρόμος μας, όπως και να βιώνουμε την αλήθεια, το σημαντικό είναι να μπορούμε να βιώνουμε την φυσική μας ζωή με όλες τις πνευματικές μας ποιότητες.
Ανεξάρτητα από τον δρόμο μας και το πόσο δύσκολος είναι, η αλήθεια είναι μόνο μία!!
Να θυμηθείς...από που προέρχεσαι και που κατευθύνεσαι...
Μέσα από την ζωή σου να αυτοπραγματώνεσαι και να βιώνεις το απεριόριστο του θεού και όχι το περιορισμένο μέρος του που εκδηλώνεται εδώ.
Τώρα, αν τον Ιησού τον βλέπεις με μορφή ή τον βιώνεις μέσα σου, αυτό είναι μια λεπτομέρεια, που στην πορεία θα εξομαλυνθεί μέσα από την αλήθεια, αν αυτός είναι ο σκοπός σου.
Ο Ιησούς δεν είναι πνευματικό σύμβολο στην ουσία, παρ' όλο που ο νους μας δεν μπορεί να κατανοήσει άλλες μορφές ζωής στις πνευματικές σφαίρες και δημιουργεί συμβολισμούς.
΄Ετσι και οι άγγελοι απέκτησαν φτερά, και οι άγιοι φωτοστέφανο!
Ο Ιησούς σαν πνευματικό ον, βιώνεται μέσα μας από τον Λόγο του.
Αυτή η διδασκαλία της αγάπης, έχει τοσο παρεξηγηθεί από τον νου των απλών ανθρώπων, που είναι αδύνατον να ξεπεράσει τα θρησκευτικά πρότυπα και να ελευθερώσει την δυναμική της.
΄Ετσι αντί να γίνει ελευθερία και αγάπη μέσα μας, έγινε δέσμευση και φόβος για την ζωή που έπρεπε να είχαμε, μα δεν έχουμε...
Ο καθένας "διαλαλεί" τον δρόμο του, σαν τον μόνο δρόμο της αλήθειας σήμερα, μα αν ρίξεις μια ματιά στην ζωή του, θα καταλάβεις ότι αυτή η αλήθεια δεν έχει βιωθεί εσωτερικά, παρά μένει στην σφαίρα του ιδεατού, και μοιάζει περισσότερο με φιλοσοφική αναζήτηση, παρά είναι πραγματική πνευματική ολοκλήρωση.
Πως θα βρούμε τον δρόμο της αλήθειας, αν η διδασκαλία της αγάπης δεν βρει χώρο μέσα μας, ώστε να αναπτυχθεί ο Εαυτός μας μαζί της?
Δεν φτάνει μόνο να αγαπάμε τους άλλους, δυστυχώς! Γιατί δεν μπορούμε να αγαπάμε κανέναν τελικά, αν ο φόβος είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού της ζωής μας. Αν οι αδυναμίες μας, μας βάζουν στο περιθώριο της ζωής, πως θα μπορέσουμε να προσφέρουμε το φως της αγάπης, σε κάποιον, μέσα από την αδύναμη θεώρηση του «περιθωριακού»?
Συνέχισε, λοιπόν, Ναταλί μου, με τα μικρά σου βήματα, που σταθεροποιούν την πίστη και την αφοσίωση στον Εαυτό σου, γνωρίζοντάς τον!
Γνωρίζοντας τον Εαυτό σου, θα γνωρίζεις όλους τους ανθρώπους, και γνωρίζοντας όλους τους ανθρώπους, θα φτάσεις και στην Πηγή τους!
Και αν αυτά που λέγω εγώ, ή κάποιος άλλος, σε εξυπηρετούν στον δρόμο της αναζήτησής σου, θα βρεις και τον τρόπο να τεκμηριώσεις την αλήθεια τους.
Αλίμονο, αν λαμβάναμε σαν δεδομένη αλήθεια ότι λέγεται, χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε την δυνατότητα που μας δίνει να αναπτυχθούμε
Η ανάπτυξη μας περνά μέσα από την εσωτερική αρμονία και την πληρότητα. Τα κενά είναι τόσο εμφανή στην ζωή μας, που κανείς δεν μπορεί να μας ξεγελάσει πια, αν παρατηρούμε εσωτερικά τον Εαυτό μας σε σχέση με τους υποτιθέμενους δασκάλους μας!
Η αλήθεια εφαρμόζεται πρώτα, από εμάς τους ίδιους, πρακτικά, προτού βγούμε προς τα έξω για να την «κοινοποιήσουμε»
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
μα η συνειδηση δεν εχει να κανει με την ηλικια αλλα με την εσωτερικη ωριμανση του ατομου, οποτε το να επιλεξει καποιος να βαπτιστει δεν ειναι αν ειναι μικρος ή μεγαλος αλλα αν το το επιλεγει συνειδητα να το κανει διοτι θελει ψυχικα να βιωσει αυτη την μυησηΑχ Φωτεινή μου ακόμα και την πρώτη χριστιανική χιλιετία που οι βαφτίσεις γίνονταν σε ενήλικους πάλι το ίδιο συνέβαινε!! Γιατί ο άνθρωπος αδυνατεί να καταλάβει το βάθος της μύησης που παίρνει γιατί ούτε οι πνευματικοί του οδηγοί τον βοηθούν ιδιαίτερα!! Και να σου πω ένα αλλό παράδειγμα;;; Αν μπορούμε να ΄βάλουμε σε αντιστοιχια τις μυήσεις του βαπτίσματος , Χρίσματος και Θείας Κοινωνίας που είσαι πουμε σαν τον πρώτο δεύτερο και τρίτο βαθμό ρέικι ( λέμε τώρα!!) Σε καποιες εκκλησίες ισχύει ακόμα τα παιδιά να παίρνουνε το χρίσμα και την πρώτη τους κοινωνία στην εφηβεία, (Καθολική και προτεσταντική εκκλησία) ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ!!! Αν πάψουν όμως να υπάρχουν τα όρια και γίνουνε όλα προαιρετικά , και δεν χρειάζεται να δηλώσεις στα σχολεία ή πουθενά αλλού τι εισαι τότε τα πραγματα θα πάρουν την σωστή του τροπή!! Και η Βάσω το λέει αυτό κάπου, ιδιαίτερα για το βάπτισμα!!Fotini έγραψε:
Ναταλάκι να σου πω την αποψη μου
πιστευω ότι μια μυηση για να ενεργοποιησει τα πεδια ενος ανθρωπου θα πρεπει κατα συνεπεια να ειναι συνειδητη
πως ειναι δυνατον να γινει κατι τετοιο σε ενα παιδακι για πια συνειδηση μιλαμε και εν τελει για πια ελευθερη επιλογη του μυουμενου
και εννοειται ότι δεν πιστευω ότι η μυηση αυτη γινεται απαραιτητα σε κολυμπυθρα με παπα
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...
Με αφορμή την συζήτηση που γίνεται εδώ viewtopic.php?t=439&postdays=0&postorder=asc&start=2610
θέλω να ρωτήσω σε τι ακριβώς μυούμαστε όταν βαπτιζόμαστε; Μας ρώτησε κανείς αν θέλουμε να μυηθούμε σε αυτό; Πρακτικά αυτή η μύηση που χρησιμεύει; Η βάπτιση είναι ένα από τα μυστήρια της εκκλησίας, σωστά; Το μυστικιστικό κομμάτι πιο είναι; Γιατί σε κάθε μυστήριο, υπάρχει κάτι το οποίο είναι μυστικό, γνώση ίσως; Μήπως εν τέλει μπερδεύουμε την έννοια Μύηση, με την έννοια Τελετή;
θέλω να ρωτήσω σε τι ακριβώς μυούμαστε όταν βαπτιζόμαστε; Μας ρώτησε κανείς αν θέλουμε να μυηθούμε σε αυτό; Πρακτικά αυτή η μύηση που χρησιμεύει; Η βάπτιση είναι ένα από τα μυστήρια της εκκλησίας, σωστά; Το μυστικιστικό κομμάτι πιο είναι; Γιατί σε κάθε μυστήριο, υπάρχει κάτι το οποίο είναι μυστικό, γνώση ίσως; Μήπως εν τέλει μπερδεύουμε την έννοια Μύηση, με την έννοια Τελετή;
Πολέμα και Οραματίσου
-
Nαταλία-Νεφέλη
Αν μιλάμε με κάποια αντιστοιχία, για μένα ο παππάς έχει την ίδια ισχή που έχει ο δάσκαλος του ρέικι στην μύηση κάποιου! Η χειροτονία που είναι και αυτή μια μύηση αντίστοιχη με αυτήν του μάστερ ρέικι, του δίνει αυτή την δυνατότητα!! Ολα είναι ενέργεια και όλα είναι δόνηση. Ε αυτό που λέω είναι απλά ότι όποια κι αν είναι η ηλικία η βάπτιση θα πρέπει να συμβαινει όπως και μια μύηση του ρέικι!! Ο ιερέας δεν παίζει ρόλο αν είναι συνειδητοποιημένο το άτομο όπως και ο δάσκαλος του ρέικι επίσης δεν παίζει ρόλο!!! Αν το ΑΤΟΜΟ ΤΟ ΕΧΕΙ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ!! Αλλά και πάλι κανείς δεν μπορείνα με κάνει να πιστέψω ότι αυτή η μύηση που όλοι μας έχουμε δεν έχει μεγάλη δύναμη και επιροή μέσα μας αν συγκεντρωθούμε σε αυτήν βάλουμε ΤΗΝ ΕΠΙΡΟΗ ΤΩΝ ΠΑΠΠΑΔΩΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ KAI NΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΜΥΗΣΗΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΤΗΝ ΠΗΡΑΜΕ ΑΘΕΛΑ ΜΑΣ!! Βασικά πιστεύω ότι δίνουμε όλη την ενέργεια μας να κατηγορούμε τους παππάδες και τους θεσμούς χωρίς να επικεντρωνόμαστε ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ στο θαύμα που έχει επιτελεστεί μέσα μας και δεν έχει αυτό το θαύμα καμιά σχέση με φοβίες και με αρρώστιες!! Αυτό είναι επακόλουθο των εκκλησιών και ΟΧΙ ΤΗΣ ΜΥΗΣΗΣ ΜΑΣ!! Γιατί να μην επικεντρωθούμε στην μύηση λοιπόν; Δηλαδή στο ρεικι τι κάνουμε; Σταματάμε να δίνουμε ρέικι και βρίζουμε τους δασκάλους μας; Γιατί να το κάνουμε αυτό με την μύηση της βάπτισής μας;
ΣΚΕΨΕΙΣ!!!
ΣΚΕΨΕΙΣ!!!
-
Nαταλία-Νεφέλη
Bασίλη μου, με την βάπτιση μυήσε στην θεικότητα του Ιησού, που Ιησού που θέλει να φέρει όλους στον Θεό Πατέρα!! Γίνεσαι δηλαδή άλλος Χριστός!!! Αυτό όλο όμως είναι ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, αλλά δεν είναι καθόλου τυχαίο που το στην Δαμασκό οι αντίπαλοι των χριστιανών τους δώσανε αυτό το όνομα!! Τότε όμως δίνανε οι χριστιανοί στους γύρω τους ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΜΥΗΣΕΩΣ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ!! Τώρα όλοι ασχολούνται με την λειτουργική πλευρά του θέματος, ή με το να βρίζουν τις Εκκλησίες και ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΥΗΣΗΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ!!!VasilisM έγραψε:Με αφορμή την συζήτηση που γίνεται εδώ viewtopic.php?t=439&postdays=0&postorder=asc&start=2610
θέλω να ρωτήσω σε τι ακριβώς μυούμαστε όταν βαπτιζόμαστε; Μας ρώτησε κανείς αν θέλουμε να μυηθούμε σε αυτό; Πρακτικά αυτή η μύηση που χρησιμεύει; Η βάπτιση είναι ένα από τα μυστήρια της εκκλησίας, σωστά; Το μυστικιστικό κομμάτι πιο είναι; Γιατί σε κάθε μυστήριο, υπάρχει κάτι το οποίο είναι μυστικό, γνώση ίσως; Μήπως εν τέλει μπερδεύουμε την έννοια Μύηση, με την έννοια Τελετή;