Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[Μάνος]

Παιδάκια σας ευχαριστώ για την στήριξη αυτή που μου δίνετε απλόχερα!


Βασούλα τρέχω να διαβάσω το άρθρο!!!

[eirini]

Μανο μου γλυκιέ

[AMALIA]

Μανο μου γλυκε

[Ιωαννάκι]

Γλυκούλι μου

[Μάνος]

[Stefanos]

Γλυκούλη μου

[Μπεττουλα]

Μανουλη

[Δεκατριούλης]

Μανο η δικιά μου εμπειρία από εργοδότες, προϊστάμενους κλπ. είναι πως παιζουν με τα όρια. ιδικά στην αρχή. Βλέπουν που τους "παίρνει¨, "πόσο" και σε ποιους και αναλογα προσαρμόζονται. Μου εχει τύχει προιστάμενος, να κάνει καψόνι σε όλους τους άλλους συναδέλφους εκτός από έμένα, γνωρίζοντας απλά ότι θα του πω όχι.
Οντας από την θέση του προισταμένου σε κάποιες περιπτώσεις τώρα, εχω πιασει τον εαυτό να ζητάω δουλειά από ανθρώπους που μου είναι πιο "ευκολο". Ελπίζω όμως ότι το μαζεύω.

[Μάνος]

Παιδάκια

[Μάνος]

.
Οντας από την θέση του προισταμένου σε κάποιες περιπτώσεις τώρα, εχω πιασει τον εαυτό να ζητάω δουλειά από ανθρώπους που μου είναι πιο "ευκολο". Ελπίζω όμως ότι το μαζεύω.

Αυτό πάλι;;; Κι εμένα μου έχει τύχει και πραγματικά απορώ το γιατί; Είναι πολύ άδικο όταν συμβαίνει. Και το λέω αυτό γιατί έχω βρεθεί και στις 3 περιπτώσεις:
- αυτού που δίνει τις εντολές
- αυτού που δίνουν συνέχεια σε εκείνον εντολές και
- αυτού που απλά αποφεύγουν να του δώσουν εντολές
Τι σκ***τα συμβαίνει...;
Υποψιάζομαι πως ρίχνει να κάνει με τους ρόλους (τρομοκράτης, κλπ...)

[Μάνος]

...Η συνέχεια της ιστορίας μεταξύ εμού και του κάπελα:
Χθές το πρωί έλαβα ένα μύνημα του τύπου: να μην πάω για δουλειά το βράδυ γιατί έχει πολύ ησυχία...
Μου έκανε εντύπωση αυτό γιατί πάντα, εγώ ήμουν ο στάνταρ είχε δεν είχε δουλειά και οι υπόλοιποι ήταν μπαλαντέρ...(!)
Του απάντησα πως οκ, δεν υπάρχει πρόβλημα αλλά θα ήθελα να ξέρω αν θα με συνεχίσει να με χρειάζεται κάθε μέρα ή όχι, για να ξέρω κι εγω τι να κάνω... (υπονοώντας πως θα ψάξω αλλού για δουλειά). Όσο μου απαντήσατε εσείς, άλλο τόσο μου απάντησε και αυτός! Και στανταράκι, θα πάω στη δουλειά (αν και άρρωςτος) και όλα θα είναι σα να μη συμβαίνει τίποτα!
Γενικά πάντως το κλίμα έχει αρχίσει να μη μου αρέσει πια όσο μου άρεσε...
Και ο μισός μου εαυτός λέει να βρώ κάτι άλλο και να φύγω επιτόπου και ο άλλος μισός τρέμει το ξεβόλεμα και το ξανασυστήμομαι...
(Μεταξύ μας είναι και κάτι άλλο: δε θέλει να χάσει τον τίτλο του "καλού παιδιού". ...Και προτιμάει τον τίτλο του μαλαθρούμπα! Τι λογική κι αυτή!)
Ξύπνα επιτέλους κάποια στιγμή Μάνε και κοίταξε την πάρτη σου!!!!!

[Vasoula]

ρόλοι Μάνο μου...Μόνο ρόλοι

καμία αλήθεια μέσα σ' αυτούς...

Όλη η ζωή είναι ένα θέατρο ελέγχου...Ο ένας με τον άλλον...

μα μόνο γι' αυτό αξίζει να παρατηρείς πως γίνεται το παιδί, όταν γίνει γονιός, πως γίνεται ο πολίτης, όταν γίνεται κυβέρνηση, πως γίνεται ο μαθητής, όταν γίνει δάσκαλος, πως γίνεται ο υπάλληλος, όταν γίνει διευθυντής, πως γίνεται ο στρατιώτης, όταν γίνει διοικητής...

Όταν νιώθει αδύναμος ο άνθρωπος, από μια θέση που βρίσκεται, ονειρεύεται πως θα είναι, αν γίνει δυνατός...
Όταν η θέση του αλλάξει...Στο όνειρο βάζει όλα τα συναισθήματα και σκέφτεται πως εκείνος θα είναι πιο δίκαιος, πιο καλός, πιο μεγαλόκαρδος, πιο..πιο..πιο, από ότι ήταν οι άλλοι απέναντί του...Και στο τέλος γίνεται ίδιος και αυτός και καταπιέζει το ίδιο, όσο καταπιέστηκε...

Νόμος της Ζωής!

[Fotinoula]

Αλήθεια!!

Μάνο

[Μάνος]

Συμφωνώ Βασούλα, είναι ρόλοι, αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι αυτό που συμβαίνει όταν κάππιος έχει δικαιοδοσία να λέει σε κάποιους ανθρώπους να κάνουν κάτι και πάντα υπάρχει ένας άνθρωπος από αυτή την ομάδα που τον "φοβάται" και δεν του λέει το οτιδήποτε. Οι υπόλοιποι την πληρώνουν πάντα τη νύφη...
Γιατί αυτό;;;

[Vasoula]

ανάλογα με τα επίπεδα του καθενός της αναλογίας στην σχέση φόβος-δύναμη, Μανούλη μου...
Ο φόβος όπως η δύναμη έχουν κι αυτά επίπεδα, δεν είναι ίδια σε όλους...

κάποιος έχει αυτήν την αναλογία σε 50-50, κάποιος 30-70, κάποιος 20-80 και κάποιος 60-40... (ο πρώτος αριθμός συμβολίζει την δύναμη)
Ο τελευταίος είναι αυτός που αναφέρεις και ίσως ο πιο σπάνιος μεταξύ των ανθρώπων, παρ' όλα αυτά υπάρχει και αυτή η δυναμική


Αυτά βέβαια σε υγιείς περιπτώσεις...Γιατί υπάρχουν και οι μη υγιείς περιπτώσεις, που κάποιος απολαμβάνει την εύνοια των ανωτέρων του με άλλον τρόπο...Ας μην αναφερθώ όμως...Είναι γνωστά αυτά...