Πονάω όταν βλέπω ότι η πνευματική ενέργεια χρησιμοποιείται μόνο στην επιφάνεια, και νιώθω ότι οι άνθρωποι που δεν ένιωσαν το άγγιγμα του θεού και σταμάτησαν να πιστεύουν, χρειάζονται επειγόντως αντικατάστασή του, λόγω αντίξοων καταστάσεων στην ζωή τους, με κάτι πιο απτό...Το ρέικι προσφέρει αυτήν την επιφανειακή και στιγμιαία ανακούφιση, αλλά δεν είναι μόνο αυτό!
Η πνευματικότητα του χρειάζεται να "χτυπήσει" στα ανθρώπινα τείχη που έχουμε χτίσει τον εαυτό μας, και τον έχουμε "διαμελίσει" σε κομάτια, χωρίς να έχουμε ούτε την διάθεση και έτσι ούτε την ικανότητα να συνδέσουμε αυτά τα κομάτια μας με το φως του είναι μας. Η δυνατότητα που μας δίνεται μέσω της πνευματικής ενέργειας είναι το άγγιγμα του πνεύματος στην ψυχή μας και έτσι η δραστηριοποίηση μας προς την εσωτερική αλήθεια είναι η μόνη διαδρομή που κάνει το ρέικι ουσιαστική πορεία, και όχι σύστημα για να νιώσεις απλά καλά!
Σ' αυτήν την πορεία όμως διαπιστώνεις ότι τα "θαύματα" δεν τα κάνει το ρέικι ή το πνεύμα σου, αλλά η αναγνώριση του Εαυτού σου, σαν ενιαία θεϊκή πραγματικότητα, που εκδηλώνεται σ' ένα φυσικό κόσμο, με ένα φυσικό σώμα! Ιερός ο φυσικός κοσμος και ότι τον απαρτίζει...και είναι η αρχή της "θεραπείας"!!!
