Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Fotini έγραψε:έπεσα την Πέμπτη πάνω σε αυτό το βιντεάκι και η καρδιά μου χτύπησε τόσο Δυνατά, νομίζω ότι είναι συγχρονικό
αν για μια στιγμή νοιώσεις τον Άνθρωπο τότε έχεις κάνει ένα σημαντικό άνοιγμα
ο Άνθρωπος που θα πονέσει, θα λυπηθεί, θα κλάψει, θα λυγίσει στην δοκιμασία, θα γελάσει, Ζεί απλά όμορφα και αυθεντικά σαν Άνθρωπος
και αυτό υποσχέθηκε να ξυπνήσει σαν Μνήμη... , απλά
Καλημέρα Love
Φωτεινούλα, ένα άνοιγμα, μια χαραμάδα, μια έμπνευση, μια Στιγμή είναι αρκετή για να βιώσουμε χίλιες Ζωές στο Φως...
Κι αν μία φορά ανοίξει ο Ουρανός, τότε ποτέ δεν θα μπορέσει η Γη να γίνει σκληρή ξανά...
΄Ολα γονιμοποιούνται μέσα της, όταν ο ΄Ανθρωπος ζωντανεύει μέσα μας...
Ποτέ τα πράγματα δεν θα είναι ίδια, μετά...
η Ανάσταση έχει επέρθει!!
και επειδή το θέλει η Στιγμή, το αφιερώνω στον ΄Ανθρωπο που Αγάπησα όσο τίποτα...
Σε εσάς, στον καθένα σας!
τι είναι ο θάνατος? χμ...τι άλλο μπορεί να είναι, από την μη-συνείδηση...
άρα ο φόβος μας για τον θάνατο σημαίνει ότι φοβόμαστε να μην χάσουμε την συνείδησή μας...
ε, τότε ρε φιλαράκια γιατί στεκόμαστε μπροστά στην Ζωή με μη συνείδηση?
Έναν που φοβάται ο θάνατος, είναι αυτόν που είναι Συνειδητός στην Ζωή...
που ξέρει πότε χρειάζεται να προχωρήσει, πότε χρειάζεται να σταματήσει, πότε να απολαύσει, πότε να σιωπήσει...
που είναι αυθόρμητος και δεν χρειάζεται "νομιμοποίηση" γι' αυτό...
που ξέρει να αποδέχεται και να επιτρέπει στον Εαυτό του τα πάντα, χωρίς να τα κρίνει
Αυτόν φοβάται ο θάνατος...Γιατί τον έχει κερδίσει η Ζωή! Και εκείνη ξέρει να τιμά αυτούς που την τιμούν...
να πετώ σαν τον αετό...
οι καιροί στην χωματερή
μας ρίχνουν τις καρδιές
Μόνο του,μόνο του
το μυαλό του ανθρώπου
καίγεται μόνο του
κέντρο του μετώπου
ε, τότε ρε φιλαράκια γιατί στεκόμαστε μπροστά στην Ζωή με μη συνείδηση?
Έναν που φοβάται ο θάνατος, είναι αυτόν που είναι Συνειδητός στην Ζωή...
που ξέρει πότε χρειάζεται να προχωρήσει, πότε χρειάζεται να σταματήσει, πότε να απολαύσει, πότε να σιωπήσει...
που είναι αυθόρμητος και δεν χρειάζεται "νομιμοποίηση" γι' αυτό...
που ξέρει να αποδέχεται και να επιτρέπει στον Εαυτό του τα πάντα, χωρίς να τα κρίνει
Αυτόν φοβάται ο θάνατος...Γιατί τον έχει κερδίσει η Ζωή! Και εκείνη ξέρει να τιμά αυτούς που την τιμούν...
Βασω!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!