Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Αφιερωμένο σε όσους «βλέπουν αλλιώς»…
κατά τα άλλα... ΤΡΕΛΟΣ....
Κοίτα πως αλλάζω σχήμα, όλα γύρω μου μικρά.
Χάνω βάρος, δεν πατάω, κάτι με τραβάει ψηλά.
Κάνει θόρυβο η σκέψη, η καρδιά παραμιλά.
Παίρνω χρώμα, κλείνω στόμα, νιώθω, νιώθω μακριά.
Τρελός, μη μου θυμώνεις
μη με μαλώνεις, βλέπω αλλιώς.
Τρελός, μην πλησιάζεις
δεν με αλλάζεις, βλέπω αλλιώς.
Σκίζω, σκίζομαι για σένα, κάνω λάθη συνεχώς.
Γράφω,σπάω μία πένα, μαύρος-μαύρος ποταμός
Είδα λίγα, τώρα ξέρω, δεν υπάρχεις πουθενά.
Είναι ωραία, δεν ελπίζω, στο μηδέν πετάω ξανά.
Τρελός, μη μου θυμώνεις
μη με μαλώνεις, βλέπω αλλιώς.
Τρελός, μην πλησιάζεις
δεν με αλλάζεις, βλέπω αλλιώς.
-Της γης παιδί είμαι και του έναστρου ουρανού αλλά το γένος μου είναι βεβαίως (μόνον) ουράνιο...
-Η Αγάπη υπερβαίνει το φόβο και την μοναξιά, Οδηγώντας πέρα από τα ρηχά αισθήματα, στις ακτές της απέραντης Ύπαρξης…
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Δελφίνια που χορεύουνε
στα μάτια σου περνούν,
παλεύουνε οι άνεμοι
τραγούδια να σου πουν.
Σε είδα μεσ' στις ζωγραφιές,
στα σχέδια των παιδιών
να περπατάς στα πέταλα
των άγριων λουλουδιών.
Ουρανέ μου, μέσ' στ' αστέρια σου πετώ
κι ανασαίνω απ΄την πνοή σου...
Άγγελέ μου, τα φτερά σου εγώ κρατώ
κι ανεβαίνω μαζί σου...
Κι όταν με πνίγει η μοναξιά
εσύ χαμογελάς
και μέσα στης αγάπης σου
τη δίνη με πετάς.
Και με κρατάς στις δύσκολες
και με μαθαίνεις πως
να βρίσκω στα σκοτάδια μου
βαθιά κρυμμένο φως.
Ουρανέ μου, μέσ' στ' αστέρια σου πετώ
κι ανασαίνω απ΄την πνοή σου...
Άγγελέ μου, τα φτερά σου εγώ κρατώ
κι ανεβαίνω μαζί σου...
-Της γης παιδί είμαι και του έναστρου ουρανού αλλά το γένος μου είναι βεβαίως (μόνον) ουράνιο...
-Η Αγάπη υπερβαίνει το φόβο και την μοναξιά, Οδηγώντας πέρα από τα ρηχά αισθήματα, στις ακτές της απέραντης Ύπαρξης…