Μουσικά βίντεο

[Βικούλα]

ένα κομμάτι που μου αρέσει πολύ....

[Sofoula]

vickouli ωραίο!

[Alexandros]

Vangelis - Memories of Green

[Sofoula]

Αφιερωμένο...


Μια νέα μέρα ξημερώνει, είναι δύσκολο να πεις "επιτέλους κάτι νέο"
Τα πάντα είναι τόσο όμοια
που έχουμε πάψει να κοιτάμε γύρω μας
Οι άνθρωποι πέφτουν ο ένας στον άλλο
Περπατάνε πάνω, ο ένας στον άλλο, για την ακρίβεια
Όμως δεν κοιτάνε πια ο ένας τον άλλο
Ο καθένας παραμένει χαμένος στις σκέψεις του

Καθώς κάθομαι στην στάση του λεοφορίου
Βλέπω έναν άντρα με άδεια μάτια
Και κάθε πρωί πάει στο χώρο της δουλειάς του
Όμως δεν το αντέχει πλεόν
Εδώ και 30 χρόνια καθημερινής ρουτίνας
Αλλά πρέπει να ταϊσει την οικογένειά του
Ακόμα και αν νιώθει πως φεύγει η ζωή του
Αυτός που πολέμισε για την Γαλλία στα νιάτα του
Και ως αντάλλαγμα πήρε μόνο αχαριστία
Ελπίζει σε ένα καλό μέλλον για τα παιδιά του
Σε μια χώρα που κάνει τα πάντα
Για να απορρίπτει όσους δεν έχουν "καθαρό πρόσωπο"

Μετά θόρυβοι από κάτι που ανοίγει
Μια μεγάλη κυρία στο παράθυρό της
Κοιτάει τον κόσμο σαν να είναι ζωγραφιά
Κάτι στο οποίο δεν ανήκει πια...
Όπου οι εποχές αλλάζουν
Η δική της (εποχή) είναι νεκρή
Και κάθε βράδυ πάει να κοιμηθεί,
Με την ιδέα του να μην ξαναξυπνήσει
Νιώθει μόνη της
Οι άνθρωποι που αγαπούσε έχουν φύγει
Και όποτε μιλάει για τον εαυτό της, είναι στο παρελθόν
Σχεδόν σαν ζητάει συγνώμη που είναι ακόμα ζωντανή
Περιμένει την Κυριακή, να πάει να διαλέξει λουλούδια
Με σκοπό να πάει στο νεκροταφείο
Να προσευχηθεί στον τάφο του άντρα της...

Μετά είναι το γέλιο ενός κοριτσιού
Που βγαίνει στους φωτεινούς δρόμους
Τρέχει παντού
Η χαρά της ζωής, στην πιο αγνή της μορφή
Που ενθουσιάζεται με την πρωινή δροσιά
Πολλά "κοίτα μαμά!" όμως η μαμά φωνάζει
"έλα εδώ, δώσε μου το χέρι σου!"
Με χαμηλό κεφάλι υπακούει, λίγο απογοητευμένη
Μετά σηκώνει το κεφάλι της και βλέπει την
μεγάλη κυρία στο παράθυρο.
Σύντομη ανταλλαγή στις ματιές, όμως γεμάτη νόημα
Λαμπίριζαν τα μάτια της κυρίας που μουρμούρισε αργά:

"Μάζεψε την ζωή σου", πριν την παρασύρει ο άνεμος
"Μάζεψε την ζωή σου", πριν την τραυματίσει ο χρόνος
"Μάζεψε την ζωή σου", κράτησέ την δυνατά
και μην την περιορίσεις στους δικούς δρόμους των άλλων
Μην την αφήσεις να πετάξει μακριά από τα όνειρά σου, μάζεψέ την τώρα!

Λίγο πιο δίπλα, εκείνος ο άντρας που
κάθεται δίπλα στα χαρτόνια.
Γύρω του άδεια μπουκάλια, δεν περιμένει τίποτα
Θύμα μιας ζωής που δεν θέλει πλέον να ζήσει
Φυλακισμένος στην άσφαλτο
Χτίζει τον δικό του κόσμο, κάπου μακριά
Έναν εσωτερικό πλούσιο κόσμο
Όπου ο ίδιος είναι ο μόνος βασιλιάς
Ένα φανταστικό βασίλειο που δεν χωράει την ανθρώπινη σκληρότητα...
Δεν έχει την αίσθηση του χρόνου πια
Είναι κλεισμένος στο κεφάλι του.
'Ομως το παιδί μέσα του κλαίει όταν η καταιγίδα σταματά.

Στην συνέχεια μια κυρία, βγαίνει έξω με γυαλιά ηλίου
Που κρύβουν τα δάκρυα και το αιμάτομα μιας παθιασμένης αγάπης
Καρπός μιας ένωσης που έγινε δυσκολία, με διπλό τέλος...
Γίνεται έντονη το απόγευμα, όταν εκείνος
αρχίζει να πίνει.
Έχει χάσει τον άντρα που αγαπούσε, της τον έκλεψε το αλκόολ
Πάντα περιμένει την επιστροφή του και
Πάντα απορρίπτει την αλήθεια.
Νιώθει ένοχη, επειδή είναι μόνη και εγκατελημένη,
Ειδικά όταν οι ματιές των άλλων την κοιτάνε.

Τότε κάποιοι 50χρονοι άντρες βγαίνουν από ένα αμάξι,
Με κουστούμι και γραβάτα, με το κεφάλι
ψηλά, περπατάνε με περίφανο ρυθμό.
Όμως στην σκιά μπορούμε να δούμε έναν άντρα
Θλιμμένο και μόνο του...
Χωρίς φίλους, μόνο ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τα λεφτά του
Τους έχει χάσει όλους, την οικογένειά του και τους φίλους του
Εξαιτίας ενός ανάρμοστου εγώ, είχε βάλει πολύ πίκρα στην κριτική του
Και απόψε επιτέλους κατάλαβε την ατυχία του.
Όταν είσαι μόνος, ούτε όλα τα χρήματα τους κόσμου δεν έχουν αξία

Ποτέ δεν είναι αργά να φτιάξεις την ζωή σου
Να προφθάσεις την αναβολή, όλα αρχίζουν σήμερα
Να φύγουμε απ'το μυαλό μας, απ'τα όνειρά μας
Ακόμα και αν αυτός ο κόσμος μας απορρίπτει
Άνοιξε τα μάτια σου και βγες από τις παγωμένες σου συνήθιες

Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις όσα συμβαίνουν
Από υποτελής να γίνεις κύριος της ζωής σου
Και να μην ζεις άλλο πεθαίνοντας
Τόλμησε να βουτήξεις στο άγνωστο
Συχνά είναι ο δρόμος να διωρθώσεις τα πράγματα
Προφανώς η ευτυχία φοβίζει...

[Βικούλα]

Ωραίο, Πολύ δυνατοί στίχοι

Να φύγουμε απ'το μυαλό μας, απ'τα όνειρά μας
Ακόμα και αν αυτός ο κόσμος μας απορρίπτει
Άνοιξε τα μάτια σου και βγες από τις παγωμένες σου συνήθιες

[Δωρουλα]

[Vasoula]

αχ αχ αχ!

[VasilisM]

[Ταρούλα]

[Θοδωράκος]

Σε ένα δωμάτιο με ησυχία, βάλτε το, ανάψτε και ένα κερί, και απολαύστε...

Magnificat: anima mea Dominum.
Et exultavit spiritus meus: in Deo salutari meo.
Quia respexit humilitatem ancillae suae:
ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes.
Quia fecit mihi magna, qui potens est:
et sanctum nomen eius.
Et misericordia eius, a progenie et progenies:
timentibus eum.
Fecit potentiam in brachio suo:
dispersit superbos mente cordis sui.
Deposuit potentes de sede:
et exaltavit humiles.
Esurientes implevit bonis:
et divites dimisit inanes.
Suscepit Israel puerum suum:
recordatus misericordiae suae.
Sicut locutus est ad patres nostros:
Abraham, et semini eius in saecula

Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον
καὶ ἠγαλλίασεν τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου,
ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αυτοῦ.
ἰδού γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί,
ὅτι ἐποίησέν μοι μεγάλα ὁ δυνατός,
καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς καὶ γενεὰς
τοῖς φοβουμένοις αυτόν.
Ἐποίησεν κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ,
διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν·
καθεῖλεν δυνάστας ἀπὸ θρόνων
καὶ ὕψωσεν ταπεινούς,
πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν
καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς.
ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ,
μνησθῆναι ἐλέους,
καθὼς ἐλάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν
τῷ Αβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.



Το μεγαλείο της ανθρώπινης φωνής... Πάντα με αγγίζανε πολύ κομμάτια μόνο για φωνή, και δη για ένα σύνολο φωνών: πολλοί άνθρωποι ενωμένοι στον ίδιο σκοπό. Πιστεύω ότι τέτοιου είδους κομμάτια μπορούν και μιλούν απ'ευθείας στην ψυχή...

[Θοδωράκος]

Και μία προσευχή προς την μητέρα του Ιησού...

[ALEXOULA]

[Δωρουλα]

[Ταρούλα]

[Sofoula]

Πωπω, ειδικά το δεύτερο... Τόσο όμορφο <3