Το συμβολο στο κεντρο που μοιαζει με δεντρο ειναι ενα συμβολο για την ευημερια.
Χρησιμοποιειται το πρασινο χρωμα γιατι ειναι το χρωμα της ευημεριας, της αφθονιας και του χρηματος.
ΜΠΕΦΑΙΝΤ!!Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ!!!
Η Μπεφαιντ ειναι μια πολυ ξεχωριστη νεραιδα της κελτικης παραδοσης.
Ειναι μια απο τις τρεις νεραιδες (τα ονοματα των αλλων δυο ειναι μυστικα) που παρευρισκονται στη γεννηση καθε παιδιου για να το προικισουν με ταλεντα κ να κανουν προβλεψεις για την μοιρα του..
Γενικα τα ταλεντα καποιου τα λεμε¨"χαρισματα" επειδη ειναι δωρα που του χαριζουν οι Θεοι ή οι νεραιδες.
Συμφωνα με την κελτικη παραδοση,στο δωματιο οπου θα ακολουθησει τοκετος εστρωναν ενα τραπεζι κ το στολιζαν με εκλεκτα γλυκισματα για να ευχαριστησουν τις νεραιδες γιαυτα τα δωρα.
Νεραιδες οπως η Μπεφαιντ πιθανοτατα μας ειναι γνωστοτερες απο την ιστορια της Ωραιας Κοιμωμενης,οπου οι καλες νεραιδες παρευρισκονταν στη γεννηση της πριγκιπισσας για να της δωσουν τις ευχες τους κ να προσπαθουν να την προστατεψουν απο την δυσοιωνη προβλεψη της κακιας νεραιδας.
Η ιστορια των νεραιδων της γεννας δεν υπαρχει αποκλειστικα στην κελτικη παραδοση.
Οι Ελληνες κ οι Ρωμαιοι τις αποκαλουσαν μοιρες.Απο την ιταλικη λεξη fatta (μοιρα)προηλθε κ η ονομασια των Φατιτ της Αλβανιας.
Αυτα τα πνευματα της μοιρας καταφτανουν λιγο μετα την γεννηση ενος μωρου κ παιρνουν την μορφη πεταλουδας.
Στη Σερβια,τιμουν μονο ενα πνευμα γεννας που λεγεται Οσοντ.
Ανηκει στη φυλη των Βελα,μια φυλη νεραιδων που μοιαζει με νυμφες κ εχουν γινει γνωστες απο την ιστορια του Χαρι Ποτερ!
Η Οσοντ επισκεπτεται το νεογεννητο την εβδομη νυχτα μετα την γεννηση του κ αναγγελλει ποια θα ειναι η μοιρα του.
Μονο η μητερα του μωρου μπορει να την δει.
Οι τσιγγανοι της Ανατολικης Ευρωπης ονομαζουν τις τρεις μοιρες Γιουρμ.
Οι Γιουρμ εμφανιζονται την τριτη νυχτα μετα τη γεννηση του μωρου κ μπορουν να τις δουν μονο η μητερα κ η μαμη.
Στα σκανδιναβικα νησια οι Μοιρες ειναι γνωστες με το ονομα Νορνιρ.
Οι τρεις αυτες αδελφες ζουν στην ριζα της ιερης μελιας που αποτελει τον αξονα του κοσμου.
Αντιπροσωπευουν τις τρεις πλευρες του χρονου,οπως ολες οι Μοιρες.
Η Ουντουρ αντιπροσωπευει το παρελθον, η Βερναντι το παρον κ η Σκουλ το μελλον.
Εμφανιζονται κ αυτες στη γεννηση των παιδιων για να αποφασισουν για την μοιρα τους.
Φορουν μακρια γκριζα πεπλα που καλυπτουν το προσωπο τους και φαρδια γκριζα φορεματα!!!!!
παρακαλω!
Νεραϊδομπουκιές με νέκταρ τριαντάφυλλου (αμυγδαλωτά με ροδόνερο)
Τα νεραϊδοϋλικά:
5 κούπες αμυγδαλόψυχα ασπρισμένη και αλεσμένη.
(Παραδοσιακά, οι νεράιδες αλέθουν τα αμύγδαλα σε ξύλινο γουδί χορεύοντας και τραγουδώντας, αλλά για μας και το μούλτι καλό είναι)
3 κούπες ζάχαρη
1 κούπα νερό (από νεραϊδοπηγή φυσικά!)
1/2 κούπα νέκταρ από τριαντάφυλλα ή άλλα λουλούδια (αν δεν μπορείτε να βρείτε, αντικαταστήστε το με ανθόνερο ή ροδόνερο)
ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα
γαρύφαλλα για κοτσανάκι!
Πως τα φτιάχνουν τώρα!
Ας δούμε τώρα πόσο απλά γίνεται η κατασκευή τους!
Οι νεράιδες λοιπόν, ανάβουν μια μικρή φωτίτσα σε ένα ξέφωτο, και βράζουν τη ζάχαρη με το νερό σε ασημένια χύτρα για 10 λεπτά.
Όσο διαρκεί το βράσιμο χορεύουν γύρω από την φωτιά και τραγουδούν μελωδικά!
Μετά τα 10 λεπτά ρίχνουν μέσα και τα αλεσμένα αμύγδαλα.
Αρωματίζουν το μείγμα με 2 κουταλιές από το νέκταρ, και το ανακατεύουν σε χαμηλή φωτιά μέχρι να δέσει και να αρχίσει να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της χύτρας.
Τότε το κατεβάζουν από τη φωτιά και το αφήνουν να κρυώσει για λίγο.
Όταν κρυώσει τόσο ώστε να μπορούν να το πιάσουν, (έχουν βλέπετε πολύ τρυφερά χεράκια!)
πλάθουν μπουκίτσες βρέχοντας τα χέρια τους με νέκταρ,
βάζουν και ένα γαρυφαλάκι για κοτσανάκι, και τις ρίχνουν μέσα στην άχνη.
Αφήνουν τις μπουκίτσες να κρυώσουν καλά και φωνάζουν τα ξωτικά για να δοκιμάσουν.