Το Είπε ... :-)

[Ελενα Κ.]

[Βικούλα]

[Θοδωράκος]

[Μάνος]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Λιζούλα]

[eirini]

Kάπου υπάρχει αυτό εδώ μέσα πάλι.....

[Μάνος]

Ναι Ειρηνούλα, κι εγώ το θυμάμαι που το πέτυχα από πρόσφατο σκαψιματάκι μου...
Αναφέρονται όμως τόσο υπέροχα πράγματα που ήταν πολύ όμορφο που το ξαναπέτυχα και το ξαναδιάβασα...

[ARTYADIS]

Περί Φόβου...

Κάνε πάντα αυτό που φοβάσαι να κάνεις!
Έμερσον
.......................

Αν προχωράς προς την κατεύθυνση όπου ο φόβος σου μεγαλώνει,
βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο…
.......................

Το μονοπάτι που φοβάσαι να περάσεις,
κρύβει το θησαυρό που ψάχνεις…
.......................

Εκείνο που φοβόμαστε πάνω απ’ όλα δεν είναι ότι είμαστε ανεπαρκείς.
Εκείνο που κατά βάθος φοβόμαστε είναι ότι η δύναμή μας ξεπερνά κάθε μέτρο.
Μας τρομάζει το φως, όχι το σκοτάδι μας.
Αναρωτιόμαστε: “είναι ποτέ δυνατόν να είμαι έξυπνος, ταλαντούχος,όμορφος, θαυμάσιος;”
Αλλά το ερώτημα είναι: είναι δυνατόν ποτέ να μην είμαστε; … Είμαστε παιδιά ενός δημιουργού… Με το να “μικραίνουμε” τον εαυτό μας δεν υπηρετούμε τον κόσμο. Το να “ζαρώνουμε” για να μη νιώθουν ανασφαλείς οι γύρω μας δεν είναι πράξη φωτισμένου ανθρώπου.
‘Όλοι είμαστε προορισμένοι να λάμπουμε όπως τα παιδιά. Γεννιόμαστε για να φανερώνουμε το Θείο Μεγαλείο που κρύβεται μέσα μας. Όχι σε μερικούς από μας. Σε όλους μας.
Και καθώς αφήνουμε το φως μας να λάμψει, δίνουμε άθελά μας, στους άλλους την άδεια να κάνουν το ίδιο. Καθώς απελευθερωνόμαστε από το φόβο μας, η παρουσία μας απελευθερώνει αυτομάτως άλλους.
.......................

[Μάνος]

Δημητρούλα μου, έπαθα πλάκα!
Η ανάρτησή σου μου ήρθε σε απίστευτα σωστό timing!!!
Σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου όμορφο, άλλα έχω μια απορία:
Τί γίνεται με τους ανθρώπους που μας προκαλούν το φόβο; Και γιστί τους αφήνουμε να τους φοβόμαστε; Από τι προσπαθούμε να γλιτώσουμε; Θέατρα ελέγχου μυρίζομαι (τρομοκράτης)...

[Δωρουλα]

Δημητρούλα!

[AMALIA]

Είμαστε παιδιά ενός δημιουργού… Με το να “μικραίνουμε” τον εαυτό μας δεν υπηρετούμε τον κόσμο. Το να “ζαρώνουμε” για να μη νιώθουν ανασφαλείς οι γύρω μας δεν είναι πράξη φωτισμένου ανθρώπου.
‘Όλοι είμαστε προορισμένοι να λάμπουμε όπως τα παιδιά. Γεννιόμαστε για να φανερώνουμε το Θείο Μεγαλείο που κρύβεται μέσα μας. Όχι σε μερικούς από μας. Σε όλους μας.
Και καθώς αφήνουμε το φως μας να λάμψει, δίνουμε άθελά μας, στους άλλους την άδεια να κάνουν το ίδιο. Καθώς απελευθερωνόμαστε από το φόβο μας, η παρουσία μας απελευθερώνει αυτομάτως άλλους.

[Fotinoula]

[Ταρούλα]

[Ιωαννάκι]