Και ναι......ήρθε η ωρα για τους.....ΓΟΝΕΙΣ!!!!!!!

[Δωρουλα]

όμως το θέμα του επαγγέλματος είναι ένα μεγααααααααλο καζάνι...

χρειάζεται ειδικό τόπικ...

Βασάκι δεν κάνεις τον κόπο????είμαι σε πολύ μεγάλη διαπραγμάτευση με αυτό το θέμα, θα με βοηθούσες πολύ!!!!

[Evoula]

Tί θα γίνει αγαπημένη μου ξανθιά;
Όποτε πάω να ανοίξω το στόμα μου τσουπ! με προλαβαίνεις!!!

[Δωρουλα]

>:D< Ευάκι αγκαλίτσα!!!!!

[Vasoula]

κορίτσια, ανοίξτε ένα τόπικ με το θέμα που θέλετε και εκφράστε αυτές τις απορίες για τις οποίες χρειάζεστε διάλογο...

[Δωρουλα]

[Επισκέπτης]

Προσπαθωντας να καταλάβω κάποιες συμπεριφορές των δικών μου , αρχισα να ''ταξιδεύω '' στο παρελθόν και να θυμάμαι φράσεις και συμπεριφορες των γιαγιάδων μου κλπ....
Οσο εψαχνα ...θυμόμουν διασπαρτα γεγονότα που μου εχουν πει απο παλιάκλπ και παραλληλίζοντας είδα τι σημαίνει η φραση
<< αμαρτίες γονέων παιδευουσι τέκνα >> και γιατί λένε οτι η αμαρτια θέλει 7 γενιές για να σβήσει..
Αμαρτία είναι η αγνοια , η ελλειψη συνειδητότητας.
Είδα οτι γίνεται μια υποσυνειδήτη αναπαραγωγή ....λες και κάποια αόρατη ανάμνηση μεταφέρεται απο γενια σε γενιά μέχρι να ξεκαθαριστεί το γιατί.
Αυτό που μεταφέρουμε δεν είναι η εξωτερική συμπεριφορά αλλα η ψυχική εντύπωση που αφησε.
Αν το παρατηρήσουμε θα δούμε οτι ακόμη και τα επαγγέλματα που κάνουμε , οι σχέσεις μας , τα ενδιαφέροντας μας .....είναι αυτά που στο τέλος μας οδηγούν σε αυτό που αφησαν σαν εκκρεμότητα οι γονείς μας - παπούδες μας- προπάποι μας κλπ.....
Για να ελευθερωθούμε απο αυτό τον τροχό , και να δράσουμε πλέον αυτόνομα χρειαζεται να αναγνωρίσουμε το μάθημα που αναζητά η ψυχή μας και μετα να επαναπρογραμματίσουμε εμείς το υποσυνείδητο μας με την βούληση μας [ αφου αποφασίσουμε τι θέλουμε].
Είμαι βέβαιη οτι η επικοινωνία των ανθρώπων συντελείται με ενα σωρό αλλους τρόπους εκτός απο την απλή και λεκτική εκφορά.

Επίσης παρατηρώντας εδω τον μικρό μου και τις αντιδράσεις του, βλέπω οτι ''απαντάει'' στην αίσθηση και οχι στο ''φαινόμενο.
πχ Οταν είμαι αρνητική και αδεια εσωτερικά ....ανεξάρτητα του αν γελάω , παίζω κλπ το παιδί τρώγεται με τα ρούχα του και με κυνηγάει να ασχοληθώ μαζί του[ που δεν μπορω εκείνη την ωρα] .....
Οταν είμαι σταθερή και ήρεμη, κάθεται ησυχο και γαλήνιο και παίζει με τα παιχνίδια του η διαβάζει και μάλιστα κάνει και ολες τις δουλειες του χωρίς καν να μιλήσω.
Αρα αισθάνομαι οτι νιώθει αυτό που αποκαλούμε σιγουριά και ασφάλεια και αυτό μόνο οταν υπάρχει.
Επομένως σκέφτομαι , οτι είναι καλύτερα να είμαστε όσο πιο αληθινοί γίνεται σχετικά με αυτο που λεμε ως προς αύτό που οντως γίνεται , παρα να δημιουργούμε πλασματικές ωραιοποιήσιες για να είναι.... υποτίθεται ευτυχισμένα τα παιδιά μας.....μια και αυτά ακόμη ''βλέπουν.....

[galazia_sfaira]

οτι είναι καλύτερα να είμαστε όσο πιο αληθινοί γίνεται σχετικά με αυτο που λεμε ως προς αύτό που οντως γίνεται , παρα να δημιουργούμε πλασματικές ωραιοποιήσιες για να είναι.... υποτίθεται ευτυχισμένα τα παιδιά μας.....μια και αυτά ακόμη ''βλέπουν.....

[Emmaki]

Ελενακι μου το θεμα ειναι να αντιληφθουν οι γονεις αυτης της εποχης, εσεις..εμεις...την ουσια....

Να αναγνωρισουμε τα λαθη των γονιων μας...να τα αποδεχτουμε....και να τα δουλεψουμε..να σβησουμε τα προτυπα που μας περνανε εν αγνοια τους και να αφοσιωθουμε με καθαρη συνειδηση σε αυτα τα πλασματα που αναζητουν την προσοχη μας...και να τους δωσουμε αγνη αγαπη...

Τιποτα δεν ειναι ευκολο αν δεν δουλεψουμε πρωτα εμεις.....αυτα που μας πληγωσαν..αυτα που μας αφησαν βιωματα και πληγες....ή τραυματικες εμπειριες!

Οι γονεις........δεν ειναι για να τους στησουμε στον τοιχο για λιθοβολισμο......ειναι για να βιωσουμε εμεις τα λαθη και τα μαθηματα.......και να τα κανουμε "δικα μας"!!

[Επισκέπτης]

Οι γονεις........δεν ειναι για να τους στησουμε στον τοιχο για λιθοβολισμο......ειναι για να βιωσουμε εμεις τα λαθη και τα μαθηματα.......και να τα κανουμε "δικα μας"!!

Εχεις δίκιο γλυκειά Εμμανουέλα. Για κάποιον που είναι και γονιός και παιδί ο ίδιος , είναι απαραίτητο όχι μόνο να μην αφορίσει αλλα να προσπαθήσει να κατανοήσει και να εξηγήσει , επειδή ....βλέπει κατον ίδιο τον εαυτό του...
Αναλύοντας εχω καταλλήξει , οτι δεν υπάρχει , αυτό που λέμε ¨¨λάθος¨¨ η σωστ﨨¨αλλα αυτό που δένει με την δική μας ψυχή και αυτό που είναι απλως μηχανικό ..συνηθεια.
Απο τα πρότυπα με τα οποία μεγαλώσαμε αλλα μας ταιριάζουν και αλλα οχι . Εκεί χρειαζόμαστε την διάκριση για να εναρμονιζόμαστε εμείς με τον εαυτό μας.
Οπως και ναναι , νομίζω οτι κάθε άνθρωπος , θα πρέπει ο ίδιος να ψάχνει να βρεί τις δικές του βάσεις και αρχές επάνω στις οπόιες θα δημιουργήσει τον εαυτό του, πάντα ξανα απο την αρχή ...ΑΝ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ....επειδή αποκλείεται να μεγαλώσουμε ενα παιδί χωρις να του περάσει κάποιο πρότυπο δικό μας...
Αν μάθουμε να σκεφτόμαστε τότε θα ειμαστε τελικά ελέυθεροι...ευχομαι..

[CHRYSSOULA]

Διαβάζοντας το topic θυμήθηκα αυτό που πολλές φορές έχω ακούσει από φίλες που δεν θέλουν να χωρίσουν παρόλο που γνωρίζουν ότι η σχέση με τον σύντροφο δεν πάει άλλο....Λένε ότι δεν θέλουν τα παιδιά τους να ζουν μακριά από τον πατέρας τους γιατί τους δημιουργούνται πολλά ψυχολογικά προβλήματα....’λλες δεν θέλουν να χαλάσουν την οικονομική άνεση και ασφάλεια που τους παρέχει η σχέση τους.
Στενό μου πρόσωπο ανέχθηκε πολλά από τον σύζυγο εις βάρος του εαυτού της γιατί δεν ήθελε η κόρη της να είναι παιδί του Σαβ/κου.
Συμπεραίνουμε από τα παραπάνω, ότι είτε υπάρχει χωρισμός είτε ο πατέρας είναι παρών αλλά στην ουσία απών το πρόβλημα είναι το ίδιο, μόνο που στην δεύτερη περίπτωση υπάρχει πλασματική ευδαιμονία.
Νοιώθω, ότι όταν η αγάπη απουσιάζει από τις σχέσεις τότε προκύπτουν όλα τα προβλήματα....
Αναρωτιέμαι αν κάποιος/κάποια προχωράει σε ένα γάμο από αγάπη ή υπολογισμό....Χμ να παντρευτώ να φύγω από το σπίτι. Να παντρευτώ να κάνω παιδιά. Χμ αυτή έχει καλή προίκα και θα με βοηθήσει στην δουλεειά μου... Χμ περνάνε τα χρόνια.... ή αυτός/αυτή είναι καλή στο κρεβάτι και μου τη δίνει....
Όμως αν δεν αναρωτηθείς αληθινά΄τι σε σπρώχνει να ενώσεις την ζωή σου με κάποιον και να κάνεις παιδιά τότε το πρόβλημα δεν λύνεται.... Αν το πάρεις με την ελπίδα να τον/την φτειάξεις έχεις χάσει από χέρι....
Μέχρι τώρα έχω δει μόνο ΕΝΑ ζευγάρι, αγαπημένους μου φίλους, που γιόρτασαν τους μαλαματένιους γάμους ή αργυρούς δεν θυμάμαι με ένα ταξίδι στην Κίνα...
Όταν τους ρώτησα πες τε μου το μυστικό.....απάντησαν:
Αγάπη, στοργή ο ένας για τον άλλο και σεβασμό στην προωπικές τους ελευθερίες... Έχουν διαφορετικά hobbies και αντίληψη για διάφορα θέματα. Ο ένας δεν θέλησε να ρουφήξει την ατομικότητα του άλλου...
Θυμήθηκα ένα τραγούδι ¨:
"Μια φορά στα χίλια χρόνια γίνεται η Αγάπη Αιώνια να έχεις τύχη να έχεις τύχη η χρονιά να σου πετύχει"

[Επισκέπτης]

το θαλασσινο τριφυλλι!!!

ετσι λεγεται το τραγουδι....

[galazia_sfaira]

Ο ένας δεν θέλησε να ρουφήξει την ατομικότητα του άλλου...

Το μυστικό της χιλιετίας![/quote]

[margaritarenia]

Ελενη το ιδιο νοιωθω και γω με την κορη μου.
Και προσπαθω μερα με την μερα να κανω πραξη

<Αληθεια απο μενα οσο και αν ποναει>

Το θεμα ειναι οτι επικρινω και αρκετα σκληρα τις γιαγιαδες που ειναι ολο πρεπει,και γινομαι ελαφρως ιδια με αυτες ,σε αυτες για το τι θα λενε η πως θα φερονται στην Ευα .....
Νοιωθω ομως οτι ειναι το μονο που μπορω να κανω για να την προστατεψω ........τι να πω εγω δεν γνωρισα γιαγια ....

προσπαθω βεβαια να ξορκισω τα δικα μου τα πρεπει

[Vasoula]

Γι' αυτό εργαζόμαστε όμως...

Για να αναγνωρίσουμε τα "βάρη" των προτύπων που κλέβουν την χαρά της ζωής, δίνοντας ανούσιες κατευθύνσεις.

Σημασία έχει να γνωρίζουμε από την αρχή, ότι η ευθύνη για τα παιδιά μας περιλαμβάνει "ακεραιότητα", "αγάπη", "εξατομίκευση"

Στην ακεραιότητα, περιλαμβάνεται η η έμφυτη ηθική, που οργανώνει την ατομικότητα και την προσαρμόζει στους φυσικούς νόμους.

Στην αγάπη, περιλαμβάνεται η έμφυτη ενοποίηση, που φροντίζει την ατομικότητα και την οριοθετεί με σεβασμό στους συμπαντικούς νόμους.

Στην εξατομίκευση, περιλαμβάνεται η έμφυτη εμπιστοσύνη, που ωριμάζει την ατομικότητα και την εναρμονίζει με τους πνευματικούς νόμους


Η έμφυτη ηθική, βάζει τον θεμέλιο λίθο στην συνείδηση
Η έμφυτη ενοποίηση, βάζει τον θεμέλιο λίθο στην ψυχή
Η έμφυτη εμπιστοσύνη, βάζει τον θεμέλιο λίθο στο πνεύμα

Αν έχουμε αυτούς τους «κανόνες» κατά νου, δεν είναι δύσκολο μετά να φροντίσουμε για την σωστή δομή αυτού του θεμέλιου λίθου, και να επιτρέψουμε στο παιδί να «χτίσει» τον εσωτερικό ναό του Εαυτού του, που θα περιέχει συνείδηση, ψυχή και πνεύμα, σαν έμφυτη τάση ενός ολοκληρωμένου όντος

΄Όπως έχουμε όλοι πια κατανοήσει, η ζωή εδώ περιλαμβάνει σαν ανατροφή το χτίσιμο της συνείδησης μόνο, αφήνοντας το βαθύτερο επίπεδο σε απόσταση, με αποτέλεσμα το παιδί να ακολουθεί την πεπατημένη για να αναπτυχθεί, προσαρμόζοντας την ζωή του σ’ αυτό που βλέπει και σ’ αυτό που του επιτρέπεται, χωρίς να μπορεί να επιλέξει την διαδρομή που εναρμονίζεται με την ψυχή του και το πνεύμα του…

Και από εκεί ξεκινούν όλα…

[galazia_sfaira]

Ποσο περιεκτικα σοφα οσα έγραψες.
Θελουν εμπεδωση