Nαι ΄Ελλη μου, έτσι είναι...
Δεν ξέρω αν αυτός ο δρόμος περιέχει μεγαλύτερη δυσκολία, από ότι περιέχει ο δρόμος της άγνοιας...
Νομίζω ότι ο κοινός δρόμος των ανθρώπων που δεν ξέρουν καν ποιοί είναι και αγωνίζονται κάθε στιγμή να το αποδείξουν, είναι δύσκολότερος και επίπονος...
Ο δρόμος της εσωτερικής μας ολοκλήρωσης, έχει απλά την δυσκολία του "ξεβολεύομαι"...
Ξέρεις, ΄Ελλη μου, οι άνθρωποι θεωρούν τους όρους-πρότυπα της ζωής αποδεικτικά στοιχεία για να γνωρίζουν ότι ζουν.
Δεν έχουν άλλον τρόπο να αγαπάνε, να σέβονται και να είναι ευτυχισμένοι, εκτός από αυτόν που τους έμαθαν.
Μέσα στην εκπαίδευσή μας δεν περιείχετο κανένα "μάθημα" που να φρόντιζε την πνευματική, νοητική και συναισθηματική μας πληρότητα...
Η δυσκολία του να αναπτύξεις αυτό το "μάθημα" μόνος σου, είναι γιατί χρειάζεται να πάρεις την ευθύνη της ζωής σου...
