Κάθε πράξη έχει σκοπό να σε μαθει βαθύτερα τον εαυτό σου και να σου δώσει ευκαιρίες να επεξεργαστείς τις πεποιθήσεις σου, τα πρότυπα που σε απομάκρυναν από τον αληθινό εαυτό σου, τις διαστρεβλώσεις, να σε φέρει αντιμέτωπη με τις φοβίες σου...
Οι περισσότεροί άνθρωποι δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν τι είναι ωφέλιμο γι' αυτούς, γιατί έχουν απομακρυνθεί από την αλήθεια της ζωής και ζουν μόνο μέσα από τον κοινωνικό εαυτό τους που διαρκώς θέλει το "καλύτερο" χωρίς σταματημό και κρίση και ιδίως, χωρίς να γνωρίζουν τι θέλουν βαθύτερα...
΄Ετσι χάνουν την ευκαιρία να εργαστούν με τον εαυτό τους και το γεγονός μένει στην μνήμη τους σαν δυσάρεστο, ενώ ο άνθρωπος που βρέθηκε για κάποιο χρόνο μαζί τους, ακατάλληλος!!!
Η λύπη και η δυσαρμονία της φυσικής ζωής είναι γιατί η επιθυμία μας έχει σαν στόχο την ολοκλήρωση του εαυτού μας μόνο μέσα στο σώμα μας. Οι σχέσεις μεταξύ μας δεν μπορούν όμως να μας ολοκληρώσουν φυσικά, συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά, στηριζόμενες μόνο στο φυσικό επίπεδο, γιατι επιδρά σ' αυτές η "μισή" αλήθεια από την πραγματική μας ύπαρξη...
΄Ετσι, ότι για τον νου μας είναι ωφέλιμο, είναι ανώφελο για την καρδιά μας και το αντίστροφο.
Η διάκριση που αναπτύσσει ένας άνθρωπος κατά την διάρκεια της αφύπνισής του, τον κάνει στην αρχή "εκλεκτικό" με το όφελος που αντλεί από μία κατάσταση.
Η νοημοσύνη που εξελίσσεται μέσα του, δεν έχει φτάσει στο απόγειο της, ώστε να ρέει μέσα του η ενεργός ουσία σαν αλήθεια.
Οι αντιστάσεις του φυσικού πεδίου έχουν μεν μετακινηθεί στο νοητικό και αστρικό, αλλά το πνεύμα βρίσκεται ακόμα εν δυνάμει μέσα του και όχι σε πλήρη επίδραση.
Αυτό, στην πορεία του, αν αυτή είναι προσανατολισμένη στον θεό, εξομαλύνεται, έτσι ώστε η διάκριση να μην φέρνει εμπόδια στο ίδιο του το κάρμα, αλλά να εναρμονίζεται με την φυσική του ζωή μέσα στην ίδια του την ουσία που είναι αγάπη και σοφία.
