...Είναι και μερικά πράγματα που νομίζεις πως δεν τα φοβάσαι ενώ στην πραγματικότητα τα τρέμεις! Πράγματα που δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί ένας κοινός νους και παραμένει με την ιδέα ότι δεν τα φοβάται... Ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό δεν τα ομολογούμε πολλές φορές...
Αν για παράδειγμα κάποιος με ρωτήσει: "φοβάσαι τους ανθρώπους;" Η απάντηση θα είναι '"όχι φυσικά". Στην πραγματικότητα όμως μπορεί να τους φοβάμαι για κάποιο λόγο που δεν έχω ακόμα εντοπίσει... Εκεί πως έρχονται τα πράγματα να φωτιστούν; Πως γίνεται ένας πραγματικός διαχωρισμός μέσα μας μεταξύ του φοβάμαι και του δεν φοβάμαι;
...Φαντάζομαι όλοι αυτοί οι φόβοι πηγάζουν από το ασυνείδητο...
Μανούλη μου ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ΄των ανθρώπων, φοβούνται τους ανθρώπους...Είναι τόσο μεγάλο, που φτάνει στα όρια της τρέλας
Δεν μπορούν όμως να κάνουν αλλιώς παρά να εμπλακούν οι άνθρωποι με τους ανθρώπους σε μια κοινωνικοποίηση που έχει πολύ μοναξιά, θλίψη και πόνο...Αναγκαστικά ζουν οι άνθρωποι μεταξύ τους, χωρίς καμία ουσιώδη χαρά. Συμβαίνει και σε προσωπικές σχέσεις, όχι μόνο στις σχέσεις που είναι κανείς αναγκασμένος να έχει λόγω εργασίας πχ.
Νομίζω ότι αυτός ο φόβος είναι ο πιο συχνός, αλλά και ο πιο βαθύς που δύσκολα κανείς θα το παραδεχτεί ότι ναι έτσι είναι...
Και μετά, ο καθένας δημιουργεί σχέσεις για να καλύψει την μοναξιά του και αυτός ο φόβος δεν τον αφήνει να αφεθεί ανεπιφύλακτα να αγαπήσει και να αγαπηθεί...Μπήκα πολύ πιο βαθιά τώρα...Στον φόβο για την Αγάπη...
Ίσως γι' αυτό η εξέλιξη της ανθρωπότητας πάει σε τόσο αργούς ρυθμούς, απελπιστικά αργούς...
Γιατί γεννηθήκαμε για να είμαστε μαζί, και μαθαίνουμε από ΄παιδί ότι όλοι οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι και πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί και να προσέχουμε πολύ...Το πιο αγνό ΄κομμάτι μας τραυματίστηκε ανεπανόρθωτα στην παιδική ηλικία και γι' αυτό χάθηκε η ενότητα μέσα μας και έξω μας.
Ασυνείδητο είναι ναι...Όμως τι σημαίνει ασυνείδητο? Αυτό που είναι μέσα σου αλλά δεν θέλεις να το παραδεχτείς και αρκείσαι να ζεις με λιγότερη συνείδηση από όσο στην Ουσία σου έχεις...
Στο φβ κάτω από το άρθρο μου για την κόλαση, μια κοπελιά είπε
Πιο μεγαλη κολαση απο αυτο που ζουμε στην γη ειπαρχει;
Δεν ξέρω να σου απαντήσω, γιατί αγαπώ πολύ την Ζωή...και ξέρεις, μόλις η κόλαση μυρίζεται Αγάπη, μεταμορφώνεται...
εκεί είναι η Θεραπεία...
![hug >:d<](./images/smilies/6.gif)