






































Συντονιστής: Emmaki
eirini έγραψε:κοριτσακια μου![]()
![]()
![]()
Εγω τωρα το συνειδητοποιησα οτι αποφευγω τον εαυτο μου,οπως ο διαολος το λιβανι... Εμεινα μονη μου και καταλαβα οτι δε με αντεχω... Προσπαθω να ειμαι μονιμως εξω και να απασχολω το μυαλο μου κι εμενα....και οταν καθομαι σπιτι, θα βλεπω σειρες και θα μιλαω με κοσμο... Επισης με επιασα να με κατηγορω, να μου ριχνω ευθυνες και να τα βαζω μαζι μου...εκει ηταν η πρωτη φορα που μου μιλησα και μου ειπα: γιατι κοριτσακι μου το κανεις αυτο; γιατι;; ηταν η πρωτη φορα που με πηρα αγκαλια και με αφησα να εκφρασω τη λυπη μου,τη στεναχωρια μου...το επομενο σταδιο ειναι να περναω ωρες με τον εαυτο μου, να προσπαθησω να με μαθω και να με αγαπησω.... Νομιζω οτι κατα βαθος ειμαι γαμω τα παιδια..![]()
τα αισθήματα και το πένθος αφορούν ένα πολύ μικρό ΄και υγιές ποσοστό της οδύνης...Eνα λεπτο..... δηλαδή γι 'αυτο η κατασταση αυτη??????????? Επειδή δεν αντέχω τον εαυτό μου????![]()
Καμία σχέση δηλαδή με συναισθηματα,θλίψη-πένθος, συνήθεια κ.ο.κ.????