Ο έρωτας στη ζωή μας

[ARTYADIS]

Για μένα και την δηθενιά μου αυτό από μόνο του λέει πολλά...!!!

πάω να με κάνω αγκαλίτσα να ηρεμίσω.....

Εξελίσσεσαι Μάνο μου!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Μάνο

[Μάνος]

Α ρε παιδάκια...
Με συγκινείτε...

[eirini]

Παράθεση:
πάω να με κάνω αγκαλίτσα να ηρεμίσω.....


Εξελίσσεσαι Μάνο μου!

Δεν το γραψε ο Μάνος αυτό Δημητρούλα μου....

[Μάνος]

Νομίζω αναφερόταν στο σχόλιο περί δηθενιάς μου. ;)

Εγώ να πάρω αγκαλίτσα τον εαυτό μου;;; Από που κι ως που;;; Κατ' αρχάς δνε ξέρω καν τι είναι αυτό...
...Και καλά, πως το κάνεις αυτό;;;
Και τι πετυχαίνεις Ειρηνούλα μου;;;

[Fotinoula]

και όμως μου έχει βγει η ανάγκη και μάλιστα ένοιωσα και πολύ όμορφα μέσα στην αγκαλιά αυτή,
είχα ανάγκη την αγκαλιά του Εαυτού μου και έτσι και έκανα, απλά με αγκάλιασα αφέθηκα να με νοιώσω
και με πήρε ο ύπνος σε μια ηρεμία και γαλήνη μέσα σε αυτή την αγκαλιά

[Ellaki]

ακριβώς έτσι Φωτεινούλα μου

πολύ συχνά, τα βράδια πριν κοιμηθώ, με αγκαλιάζω και μου <μιλάω>
με ηρεμεί και με κάνει να νιώθω ασφαλής η αγκαλιά Μου

[AMALIA]

Ναι Φωτεινενια μου σε νιωθω...

ειναι κατι που με πολυ αυτοπιθαρχεια εμαθα να κανω πραγματα με τον ευατο μου... οταν χιλιαδες φωνες φωναζαν περσυ τετοια εποχη που ακομα ημουν στην καταθλιψαρα μου... αραξε στον καναπε σου που να πας? εισαι μονη σου εσυ κτλ... τοτε ηταν που ελεγα ΟΧΙ κυριαρχεια ντυσου πλυσου πηγαινε στην παραλια και οταν τα βραδια η δυναμη της συνηθειας ηθελε απλα να χωθει σε μια αγκαλια και ας ηταν ψευτικη γιατι αυτο ηξερε αυτο εμπιστευοταν τοτε μου μιλουσα αγκαλιαζωντας και δινοντας επειχηρηματα και με επαιρνα εγω αγκαλια... μεσα στην αγκαλια του ευατου μου δυναμωσα σιγα σιγα ενιωσια ασφαλεια και αυταρκεια... ειναι παντα εκει οπως και να νιωθω εγω...

[Ταρούλα]

[Βικούλα]

[Annoula]

Πόσο θα συμφωνήσω. Πολλές φορές αυτή η αγκαλία με βοηθάει να χαλαρώσω, να ηρεμήσω και να βρω το κέντρο μου.

[ΙΩΑΝΝΑ]

[eirini]

κοριτσακια μου

Εγω τωρα το συνειδητοποιησα οτι αποφευγω τον εαυτο μου,οπως ο διαολος το λιβανι... Εμεινα μονη μου και καταλαβα οτι δε με αντεχω... Προσπαθω να ειμαι μονιμως εξω και να απασχολω το μυαλο μου κι εμενα....και οταν καθομαι σπιτι, θα βλεπω σειρες και θα μιλαω με κοσμο... Επισης με επιασα να με κατηγορω, να μου ριχνω ευθυνες και να τα βαζω μαζι μου...εκει ηταν η πρωτη φορα που μου μιλησα και μου ειπα: γιατι κοριτσακι μου το κανεις αυτο; γιατι;; ηταν η πρωτη φορα που με πηρα αγκαλια και με αφησα να εκφρασω τη λυπη μου,τη στεναχωρια μου...το επομενο σταδιο ειναι να περναω ωρες με τον εαυτο μου, να προσπαθησω να με μαθω και να με αγαπησω.... Νομιζω οτι κατα βαθος ειμαι γαμω τα παιδια..

[Μάνος]

Νομιζω οτι κατα βαθος ειμαι γαμω τα παιδια..

Γαμώ τα παιδία, πάρε μια αγκαλίτσα διαδικτυακή!!!

και όμως μου έχει βγει η ανάγκη και μάλιστα ένοιωσα και πολύ όμορφα μέσα στην αγκαλιά αυτή,
είχα ανάγκη την αγκαλιά του Εαυτού μου και έτσι και έκανα, απλά με αγκάλιασα αφέθηκα να με νοιώσω
και με πήρε ο ύπνος σε μια ηρεμία και γαλήνη μέσα σε αυτή την αγκαλιά

Φωτεινούλα μου τι είπες τώρα!!! Την περίοδο που ήμουνα Αθήνα, κυρίως ότνα άρχισε να εκδηλώνεται έντονα η κατάθλιψη μου, θυμάμαι κάποιες φορές, όταν ξάπλωνα τη νύχτα, ξάπλωνα ανάσκελα και τύλιγα τα χέρια μου γύρω μου και καθόμουν έτσι για λίγη ώρα θεωρώντας πως είναι απλώς μια βολική σταση πριν κοιμηθώ...(!)
Έλα όμως που δεν ήτανε... Που να πάει το μυαλό...! Ούρλιαζε ο ευατός μου να του δώσω λίγη αγάπη και εγώ δεν άκουγα!!! Τώρα το συνειδητοποιώ...

Τι λαυράκι και το αποψινό!!!!
Ευχαριστώ πολύ παιδάκια!!!

[Fotinoula]

αγκαλιές πολλές