Μόνο θα ήθελα να μοιραστώ...

[margaritarenia]

Παιδακια....

[Stefanos]

Παιδάκια όλα

[Μάνος]

Μπεττουλάκι μου

[Vasoula]

Μπεττούλα...για εσένα


Το ότι οι άνθρωποι υποφέρουν από κατάθλιψη, το ξέρουμε περιφερειακά, μέσω επιγνώσεων ίσως...
Αυτοεπίγνωση δεν έχει γίνει όμως
Αυτό που προκαλεί το βούλιαγμα, την εσωτερική θλίψη και την απόγνωση πολλές φορές, δεν είναι αυτά που βιώνουμε στο εξωτερικό μας περιβάλλον, αν και είναι άμεσα συνδεδεμένα με την εσωτερική μας κατάσταση.
Αυτό το "κάποιος να με κάνει να χαρώ" έχει ταλαιπωρήσει πολύ όλους σχεδόν τους ανθρώπους.
Οι περισσότεροι αποφεύγουν την αλήθεια και έχουν ταυτοποιηθεί με τις ελλείψεις τους, τόσο που δεν μπορούν να αποδεχτούν το σκοτεινό τους μέρος, σαν κάτι που χρειάζεται να φωτίσουν (να συνειδητοποιήσουν)

Εγραψα σήμερα (αν και βαρύ, θα τολμήσω να το βγάλω δημόσια)

Το κυριότερο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι είναι ότι παίρνουν τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις συμπεριφορές τους σαν ταυτότητά τους και δεν μπορούν να υπερβούν εύκολα αυτήν την ταυτότητα...Αυτή η ταυτότητα τους αυτοπροσδιορίζει συνεχώς στο ελάττωμα και στην έλλειψη αποδοχής, γιατί ποιός θα αγαπήσει έναν λειψό άνθρωπο? Έτσι ακριβώς όπως νιώθει ένα παιδί, όταν οι άλλοι δεν το αγαπούν για ότι είναι, αλλά προσπαθούν να το αλλάξουν, να το περιορίσουν, να το τιμωρήσουν και δεν έχουν τρόπο να βάλουν όρια στο παιδί και να το σεβαστούν παράλληλα.

Είναι πολύ δύσκολο και τώρα το ξέρετε, να σέβεσαι έναν άνθρωπο και να τον αγαπάς, αλλά να μην ενδίδεις στον παρορμητισμό του, να μην σε επηρεάζει συναισθηματικά, να μην γίνεσαι σκληρός και ασυναίσθητος...

Ακριβώς αυτό που δεν μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει στην ζωή του, αυτό ακριβώς δεν μπορούσαν να κάνουν και οι γονείς σας.
Σας επέβαλαν έναν ψευδή εαυτό (εγώ και προγραμματισμούς) γιατί ακριβώς δεν ήξεραν πως να σας βάλουν αλλιώς όρια. Και σ' αυτό πάνω ασέβησαν στην φύση σας, γιατί πρώτα είχαν ασεβήσει στην δική τους.

Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από την έλλειψη ορίων στην παιδική τους ηλικία, γιατί αυτό δεν έγινε φυσιολογικά και με σεβασμό, αλλά με παραβίαση και τιμωρία και με διαφόρων ειδών συναισθηματικούς εκβιασμούς και αυτό είναι το βαθύ τραύμα που δεν μπορεί εύκολα να ξεπεράσει ένας άνθρωπος. Το ότι δεν ξέρει που χρειάζεται να σταματήσει τις αλληλεπιδράσεις, γιατί το μέσα του έχει γεμίσει με ασέβεια και ότι έχει μέσα του θα εκδηλώσει και έξω του! Μέγας Νόμος...

Οι γονείς που δεν κατάφεραν να βάλουν όρια στο παιδί τους με σεβασμό και αγάπη, αλλά το περιόρισαν με τιμωρίες, συναισθηματικούς εκβιασμούς και απορρίψεις, δημιούργησαν μέσα στο παιδί έναν "τύραννο" που ζητά συνεχώς να πάρει, χωρίς να μπορεί να δώσει τίποτα...Του έκλεισαν την καρδιά και του άνοιξαν την πόρτα στους δαίμονές τους, που δυστυχώς αυτοδιαιωνίζονται, δημιουργώντας συνεχώς νέους και πιο δυνατούς, τόσο που να είναι εξαιρετικά δύσκολο στον κάθε άνθρωπο να ξεχωρίσει τους δικούς του από των άλλων...
Και είναι αυτό που καλείται ο κάθε άνθρωπος να κάνει κατά την διάρκεια της συναισθηματικής, νοητικής και πνευματικής του ωρίμανσης...Να τους πετάξει όλους έξω, γιατί κανείς δεν αξίζει το παραμικρό μας δάκρυ, την παραμικρή μας αναπόληση, το παραμικρό μας ενδιαφέρον.
Η ταυτότητα του καθενός είναι σπουδαίο πράγμα να αποκωδικοποιηθεί, γιατί δεν αφορά την Προσωπικότητα του ανθρώπου, αλλά τον δαίμονα του.

Αποσπάσματα από το βιβλίο της Άλις Μίλερ, Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ, εκδ. Ροές.


«Το σώμα ξέρει τι του λείπει, δεν μπορεί να ξεχάσει τις στερήσεις, το κενό είναι πάντα παρόν και περιμένει να γεμίσει.
Από τότε που επέτρεψα στα αισθήματά μου, τα οποία επί μακρόν ήταν εγκλωβισμένα μέσα μου, να εκφραστούν και κατάφερα να τα νιώσω, απελευθερωνόμουν ολοένα και περισσότερο από το παρελθόν μου. Τα αληθινά συναισθήματα δεν αποβάλλονται δια της βίας…
Προσπαθούσα να φαντασιώνομαι θετικά συναισθήματα και να αγνοώ τα αρνητικά, ώστε να βρίσκομαι σε συμφωνία με την Ηθική, με το σύστημα αξιών που αποδεχόμουν. Όμως, οι προσπάθειές μου ήταν μάταιες…
Mε έναν καλό, όχι ουδέτερο θεραπευτή μπορεί κανείς να βρει την αλήθεια του. Μπορεί να απαλλαγεί από τα συμπτώματά του, να απελευθερωθεί από την κατάθλιψη και να νιώσει τη χαρά της ζωής.
Μπορεί να εξέλθει από την κατάσταση της εξάντλησης και να νιώσει το απόθεμα ενέργειας μέσα του, εφόσον αυτή η ενέργεια δεν θα καταναλώνεται πλέον στην απώθηση της αλήθειας του.
Διότι η κούραση που προκαλεί η κατάθλιψη, εμφανίζεται κάθε φορά που καταπιέζουμε τα δυνατά συναισθήματά μας, οπότε υποτιμούμε τις μνήμες του σώματος και δεν τους δίνουμε την πρέπουσα σημασία…
Το σώμα γνωρίζει ακριβώς τι μας λείπει, τι χρειαζόμαστε, τι δεν ανεχόμαστε, τι μας προκαλεί αλλεργία.
Ωστόσο πολλοί άνθρωποι καταφεύγουν στα φάρμακα, στα ναρκωτικά ή στο αλκόολ, που κλείνουν ακόμα περισσότερο τον δρόμο προς την αλήθεια. Γιατί; Μήπως επειδή η αναγνώριση της αλήθειας είναι επώδυνη; Προφανώς! Αυτή η οδύνη όμως είναι προσωρινή και με έναν καλό θεραπευτή υποφερτή….
Ποτέ δεν πόθησαν έναν Παράδεισο, για τον οποίον προϋπόθεση της ευτυχίας θα ήταν η υπακοή και η άγνοια. Πιστεύω στη δύναμη της αγάπης, κάτι που δεν σημαίνει να είναι κανείς καλός και υπάκουος.
Για μένα η αγάπη έχει να κάνει με το να είμαστε πιστοί στον εαυτό μας, την ιστορία μας, τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας. Μέσα σε αυτά περικλείεται και η λαχτάρα για γνώση. Προφανώς ο Θεός ήθελε να “κλέψει” από τον Αδάμ και την Εύα αυτή την πίστη στον εαυτό τους».
http://www.doctv.gr" onclick="window.open(this.href);return false;


Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/06/to- ... z3iO6xIp74" onclick="window.open(this.href);return false;

[Ιωαννάκι]

Μπεττούλα
Βασούλα

Ποτέ δεν πόθησαν έναν Παράδεισο, για τον οποίον προϋπόθεση της ευτυχίας θα ήταν η υπακοή και η άγνοια. Πιστεύω στη δύναμη της αγάπης, κάτι που δεν σημαίνει να είναι κανείς καλός και υπάκουος.
Για μένα η αγάπη έχει να κάνει με το να είμαστε πιστοί στον εαυτό μας, την ιστορία μας, τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας. Μέσα σε αυτά περικλείεται και η λαχτάρα για γνώση. Προφανώς ο Θεός ήθελε να “κλέψει” από τον Αδάμ και την Εύα αυτή την πίστη στον εαυτό τους».

[Ταρούλα]

[Annoula]

Για μένα η αγάπη έχει να κάνει με το να είμαστε πιστοί στον εαυτό μας, την ιστορία μας, τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας. Μέσα σε αυτά περικλείεται και η λαχτάρα για γνώση. Προφανώς ο Θεός ήθελε να “κλέψει” από τον Αδάμ και την Εύα αυτή την πίστη στον εαυτό τους».

[Μπεττουλα]

Το κυριότερο λάθος που κάνουν οι άνθρωποι είναι ότι παίρνουν τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις συμπεριφορές τους σαν ταυτότητά τους και δεν μπορούν να υπερβούν εύκολα αυτήν την ταυτότητα...Αυτή η ταυτότητα τους αυτοπροσδιορίζει συνεχώς στο ελάττωμα και στην έλλειψη αποδοχής

Είναι πολύ δύσκολο και τώρα το ξέρετε, να σέβεσαι έναν άνθρωπο και να τον αγαπάς, αλλά να μην ενδίδεις στον παρορμητισμό του, να μην σε επηρεάζει συναισθηματικά, να μην γίνεσαι σκληρός και ασυναίσθητος...

Σας επέβαλαν έναν ψευδή εαυτό (εγώ και προγραμματισμούς) γιατί ακριβώς δεν ήξεραν πως να σας βάλουν αλλιώς όρια. Και σ' αυτό πάνω ασέβησαν στην φύση σας, γιατί πρώτα είχαν ασεβήσει στην δική τους.

Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από την έλλειψη ορίων στην παιδική τους ηλικία, γιατί αυτό δεν έγινε φυσιολογικά και με σεβασμό, αλλά με παραβίαση και τιμωρία και με διαφόρων ειδών συναισθηματικούς εκβιασμούς και αυτό είναι το βαθύ τραύμα που δεν μπορεί εύκολα να ξεπεράσει ένας άνθρωπος.

Το ότι δεν ξέρει που χρειάζεται να σταματήσει τις αλληλεπιδράσεις, γιατί το μέσα του έχει γεμίσει με ασέβεια και ότι έχει μέσα του θα εκδηλώσει και έξω του! Μέγας Νόμος...

Οι γονείς που δεν κατάφεραν να βάλουν όρια στο παιδί τους με σεβασμό και αγάπη, αλλά το περιόρισαν με τιμωρίες, συναισθηματικούς εκβιασμούς και απορρίψεις, δημιούργησαν μέσα στο παιδί έναν "τύραννο" που ζητά συνεχώς να πάρει, χωρίς να μπορεί να δώσει τίποτα...

Και είναι αυτό που καλείται ο κάθε άνθρωπος να κάνει κατά την διάρκεια της συναισθηματικής, νοητικής και πνευματικής του ωρίμανσης...Να τους πετάξει όλους έξω, γιατί κανείς δεν αξίζει το παραμικρό μας δάκρυ, την παραμικρή μας αναπόληση, το παραμικρό μας ενδιαφέρον.

Η ταυτότητα του καθενός είναι σπουδαίο πράγμα να αποκωδικοποιηθεί, γιατί δεν αφορά την Προσωπικότητα του ανθρώπου, αλλά τον δαίμονα του.

Από τότε που επέτρεψα στα αισθήματά μου, τα οποία επί μακρόν ήταν εγκλωβισμένα μέσα μου, να εκφραστούν και κατάφερα να τα νιώσω, απελευθερωνόμουν ολοένα και περισσότερο από το παρελθόν μου. Τα αληθινά συναισθήματα δεν αποβάλλονται δια της βίας…

Μπορεί να εξέλθει από την κατάσταση της εξάντλησης και να νιώσει το απόθεμα ενέργειας μέσα του, εφόσον αυτή η ενέργεια δεν θα καταναλώνεται πλέον στην απώθηση της αλήθειας του.
Διότι η κούραση που προκαλεί η κατάθλιψη, εμφανίζεται κάθε φορά που καταπιέζουμε τα δυνατά συναισθήματά μας, οπότε υποτιμούμε τις μνήμες του σώματος και δεν τους δίνουμε την πρέπουσα σημασία…

Για μένα η αγάπη έχει να κάνει με το να είμαστε πιστοί στον εαυτό μας, την ιστορία μας, τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας. Μέσα σε αυτά περικλείεται και η λαχτάρα για γνώση

.

[Βικούλα]

[Ellaki]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[ALEXOULA]

[Θοδωράκος]

[konstantinos s.]

[JOANNA]

Βασουλα μου

Μπεττουγιο μου
Παιδακια ολα