Και η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ , ξεκινάει από::::: ΤΩΡΑ!!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Σοφάκι

[Ελενίτσα]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Ελα βρε σοφακι..σιγα σιγα..βημα..βημα

[Fotinoula]

Σοφάκι

[Sofoula]

Παιδάκια

[ALEXOULA]

Σοφία

[Danielli]

Κάθε μέρα καταλαβαίνω΄πόσα πράγματα έχω μάθει να κάνω μηχανικά, χωρίς να ξέρω άλλο τρόπο....
Με μεγάλη προσκόλληση επαναλαμβάνω ίδιες συνήθειες, ίδιες συμπεριφορές, την ίδια νοοτροπία.
Εχω εντοπίσει δεκάδες στον Εαυτό μου, μικρά, μικρά καθημερινά.
Μικρά κολλήματα, μεγάλα βαρύδια όμως , που αφαιρούν την ελευθερία στη βούληση, στην επιθυμία, την ποικιλία, την ανάγκη, στη δόνηση του φυσικού σώματος.
Ελπίζω να χρειάζεται ενας χώρος να μοιραζόμαστε όποια εμμονή πετάμε από πάνω μας ή ό'τι μας κάνει πιό ελέυθερους και μέσα απ΄το διάλογο να κοιτάξουμε κατάματα αυτά που είμαστε πολύ κοντά να δούμε! :lol:

Το αρχικο μου ποστ τον Ιούνιο 2008, από τα λίγα που τολμούσα να γραψω... η εσωτερική μου εντολή!
Οι ζωες μας...
Πόσο γενναιοδωρο είναι το Συμπαν τελικά!

[Fotinoula]

Νταννιέλι

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ντανιελάκι μου

[Ellaki]

Νταννούλα

[margaritarenia]

Ντάνυ.....

[Giwrgos]

αυτός που θα σε κριτικάρέι κορίτσι μου, να σκεφτείς ότι είναι ακριβώς όπως και εσύ πριν...

φοβισμένος, γεμάτος ενοχές και θυμό, για όσα δεν πρόλαβε να ζήσει και για όσα στέρησε η ζωή από το παιδάκι!!!

Σκέψου λοιπόν πόσο πολύ αγάπη χρειάζεται αυτός, για να μπορέσει να ζήσει...

Και πόσο λίγη εσύ...αφού την έχεις βρει μέσα σου!!

Σκέψου ότι οι αξίες σιγά σιγά επανέρχονται, αρχίζεις και θυμάσαι ότι η αγνότητα δεν στέκεται στο μπουρνούζι, αλλά το διαπερνάει και πάει στην ψυχή! Και αυτό είναι το σημαντικότερο που χαρίζεις στον εαυτό σου, κάθε μέρα!

Ενα βήμα σε χωρίζει από ηθιική και την ανηθικότητα των άλλων...η δική σου αγνότητα να θυμάσαι, ότι το παιδάκι ήρθε επιτέλους στην αγκαλιά σου!!!
΄Ετσι μπορείς να εκτιμήσεις καλύτερα την γέννηση...αφού την έχεις γνωρίσει στον Εαυτό σου...

σ' αγαπώ πολύ!!!

Παλι υποκλινομαι!!!

[Λιζούλα]

Η δειλία των θλιμμένων δεν ανήκει στους νικητές!

Πάντα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή για να μιλήσει μέσα μας μια φράση, όσες φορές κι αν την έχουμε διαβάσει. Πόσο το απολαμβάνω αυτό το "μαγικό"!

[Μπεττουλα]

Η μεγαλύτερη ελευθερία που μπορεί να κερδίσεις στην πορεία σου, είναι να μην ντρέπεσαι για όσα έχεις κάνει!
Να μην τα κρίνεις και να μην τα πετάς!
Είναι η ζωή σου, η εμπειρία σου, έστω κι αν τα πρότυπα σου επιβάλλουν ότι είναι μη αποδεκτή εμπειριά...

μεγάλο πράγμα η απενοχοποίηση!

΄Ομως η προσωπικότητα για να σχηματιστεί χρειάζεται την εμπειρία...΄Ενας άνθρωπος στην ηλικία της ωρίμανσης χρειάζεται να έχει περάσει τα στάδια που θα τον ολοκληρώσουν μέσα στην κοινωνία, για να μπορέσει μετά να προχωρήσει προς την πλήρωση...

΄Ομως...

Αντί αυτήν την εμπειρία να την χρησιμοποιήσει υπέρ του, την χρησιμοποιεί εναντίον του.

Στέκεται στα λάθη του και στις άστοχες επιλογές του με πόνο και κυρίως με απογοήτευση. Και αυτό, χωρίς να το θέλει, τον οδηγεί σε μαρασμό και μελαγχολία. Το ασυνείδητο έχει γεμίσει με παράπονα και θυμούς...

"θα μπείτε στο βασίλειο μόνο σαν παιδιά" μας είπε ο Ιησούς..."το βασίλειο δεν είναι εδώ, δεν είναι εκεί, δεν είναι δεξιά, δεν είναι αριστερά, πάνω ή κάτω...Είναι μέσα σας!"

Κι εμείς ψάχνοντας την χαμένη μας αθωότητα, προσπαθούμε με πράξεις ευλάβειας να κερδίσουμε ξανά την αγνότητα που χάθηκε μέσα στην εμπειρία...

Μα δεν είναι έτσι τα πράγματα...

Η αθωότητα δεν χάνεται μέσα στην εμπειρία, αλλά μέσα στις σκέψεις που κάνουμε γι' αυτήν.

Να μπούμε στο βασίλειο σαν τα παιδιά, σημαίνει να μπορούμε να αγαπάμε σαν κι αυτά. Εκεί βρίσκεται η αθωότητά μας. ΄Οταν η εμπειρία μας δεν μας αφήνει την πίκρα των πεποιθήσεων για αυτό που μας έμαθαν ότι είναι η ζωή και της επιτρέπουμε να εκδηλωθεί με γενναιοδωρία μέσα μας, όταν δεν προσπαθούμε να ελέγξουμε το μέλλον μας με πείσμα, όταν αποδεχόμαστε το βαθύτερο θέλημά μας, όταν οι σκέψέις μας δεν είναι δεύτερες και τα συναισθήματά μας δεν είναι απωθημένα, τότε η Ζωή είναι αυτό που είναι και όχι αυτό που θέλαμε να είναι...

΄Ολοι κάποτε θα αφήσουμε τον υλικό κόσμο, αλλά το σημαντικό θα είναι ότι αυτόν τον υλικό κόσμο τον περιβάλαμε με Αγάπη και Ψυχή...

Η δειλία των θλιμμένων δεν ανήκει στους νικητές!

[Μάνος]

Η μεγαλύτερη ελευθερία που μπορεί να κερδίσεις στην πορεία σου, είναι να μην ντρέπεσαι για όσα έχεις κάνει!
Να μην τα κρίνεις και να μην τα πετάς!
Είναι η ζωή σου, η εμπειρία σου, έστω κι αν τα πρότυπα σου επιβάλλουν ότι είναι μη αποδεκτή εμπειριά...

Δεν υπάρχουν αποδεκτά και μη αποδεκτά!
Υπάρχει μόνο εξέλιξη και αν την ακολουθείς, φτάνεις στην ελευθερία χωρίς ενοχές...

Οι άνθρωποι, δυστυχώς, προσπαθούν να θάψουν το "ζώο" μέσα τους, προτού καν το γνωρίσουν!

Κι όμως αυτή η γνωριμία είναι η αιώνια συμφιλίωση του θεϊκού με το ανθρώπινο! Το ένστικτο με το πνεύμα!
΄Ολα όσα οδηγούν στην ένωση αυτή, είναι ελευθερία!

Αλλιώς, ας κάτσουμε μπροστά στην τηλεόραση να κρίνουμε τα "ζώα" των άλλων...

Κανείς δεν μπορει να "πηδήξει" τα στάδια...
΄Οτι καναμε είναι κέρδος και μείωση της απόστασης!

Τίποτα δεν πρέπει να πετάξουμε...Ακόμα και το θυμωμένο "χαστούκι" της κοινωνίας στο ανθρώπινο ένστικτο που θάβεται κάτω από την αξιοπρέπεια!

Έτσι Βασούλα μου