Ο φόβος της ελευθερίας...

[Sofoula]

[Annoula]

περικοκλάδα σε είχα ανάγκη και σ' ευχαριστώ για όσα μου δίδαξες. Σε αφήνω πίσω και προχωράω χωρίς αποσκευές γιατί πλέον έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος μου μαζί σου.

[Δωρουλα]

περικοκλάδα μου έμαθα για σενα τις πιο παράδοξές σου εκδηλώσεις, τους φόβους σου, το θυμό σου, τις διεκδικήσεις σου, την εμμονή σου να με κρατάς αλυσοδεμένη στην ανελευθερία σου, σάστισα στην αρχή, μετά άνοιξα την αγκαλιά μου και σε κράτησα μέσα στα χέρια μου!!!

και τότε άρχισες να μικραίνεις, να φθήνεις κάθε φορά όλο και περισσότερο!!σε έβαζα να ακούς τους χτύπους της καρδιάς μου κάθε φορά που αντιδρούσες και αναστατονώσουν!!και έτσι ημέρευες, γαλήνευες όλο και πιο πολύ!!

τώρα που οι ενστάσεις σου περνάνε μέσα απο τον θεό της καρδιάς μου, ο κύκλος σου ολοκληρώνεται!!

και εγώ γυμνή απο σενα βαδίζω το Δρόμο μου, την Αλήθεια μου, τη Ζωή μου!!

Σε ευχαριστώ!!

[Fotinoula]

[ΙΩΑΝΝΑ]

και τότε άρχισες να μικραίνεις, να φθήνεις κάθε φορά όλο και περισσότερο!!σε έβαζα να ακούς τους χτύπους της καρδιάς μου κάθε φορά που αντιδρούσες και αναστατονώσουν!!και έτσι ημέρευες, γαλήνευες όλο και πιο πολύ!!

τώρα που οι ενστάσεις σου περνάνε μέσα απο τον θεό της καρδιάς μου, ο κύκλος σου ολοκληρώνεται!!

και εγώ γυμνή απο σενα βαδίζω το Δρόμο μου, την Αλήθεια μου, τη Ζωή μου!!

[Valia]

αχ, θέε μου, πότε θα κάνει ξαστεριά...

[ALEXOULA]

Περικοκλάδα μου λεπτεπίλεπτη και έξυπνη ,
τόσα χρόνια με τα λεπτά κλαδιά και τα μικρά σου φύλλα ,
με είχες τυλίξει τόσο επιδέξια που νόμιζα ότι δεν με επηρέαζες !!!!
Μέχρι που ένοιωσα το σφίξιμο , αντιλήφθηκα τον τρόπο σου να μου στερείς τον αέρα και την αληθινή ζωή,
και άρχισα να ξεκολλάω τα κομμάτια σου από πάνω μου και γιαυτό
σε ευγνωμονώ.
Τώρα όμως που η καρδιά μου άνοιξε και βγαίνουν από μέσα
τα όμορφα της άνθη , δεν σε φοβάμαι
πια γιατί τώρα σε γνωρίζω ,
αλλά γνωρίζω και μένα και δεν θα αφήσω τίποτε να με βγάλει από το δρόμο μου , να με τραβήξει μακρυά Του !!!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Πολύ συγκίνηση σε αυτό το πόστ

κορίτσια είστε το ομορφότερο παράδειγμα για μένα

[Emmaki]

κορίτσια είστε το ομορφότερο παράδειγμα για μένα

[Danielli]

"Αφηνω το βαρος που κουβαλάω τόσα χρόνια από την αμφιβολία, την προσδοκια, την ανευθυνότητα, την κριτική , την αλαζονεια, τον έλεγχο, τη γκρίνια, την κούραση και την επαναπαυση!

Αφηνω τα εμποδια που βρισκονται στους ενεργειακούς μεσημβρινούς των σωμάτων μου,ωστε να είναι λεωφόροι ελευθεροι για να περναει απροσκοπτα η Αγάπη και η Σοφία.

Αφηνω τωρα τον αυτοπεριορισμό και ανοιγω στο ΟΛΟΝ!

Αφηνω τις ακαμπτες σκέψεις , ανοιγω στην ελαστικότητα της διακρισης.

Αφηνω μια για πάντα τα "πρέπει".

Αφηνω πίσω μου τον φόβο, επιλέγω την αγαπη.

Αφηνω κάθε λώρο και σκοινι που κρατω με προσωπα , συναισθηματα, και καταστασεις, ευγνωμονώντας τις ευλογίες που πήρα , και επιτρέποντας στα παραπάνω να εξελίσσονται με αγαπη και ελευθερία.

Αφηνω ό΄τι έχει κάνει τον κύκλο του και δεν εξυπηρετει το δρόμο μου με αγαπη και ευγνωμοσύνη.

Αφήνω την εμπάθεια, τη σκληρότητα, τη βιασυνη.

Αφηνω εδώ ό΄τι επιλέγω να ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ."

[Vasoula]

και τότε η περικοκλάδα βάζει τα μεγάλα μέσα...γίνεται "αγάπη" και "πόλεμος"...

και λέει η περικοκλάδα:

«που θα πας χωρίς την αγάπη που σου έδωσα? Μέσα στις βαλίτσες είναι το δαχτυλίδι που σου χάρισα όταν σε νυμφεύτηκα, ω εσύ αγαπημένο πλάσμα...Σου έδωσα δύναμη να εξουσιάσεις τον κόσμο σου και μέσα για να το επιτύχεις.
Εκεί που πας δεν θα έχεις καμία δύναμη, θα είσαι όλα μέσα στο τίποτα…
Μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε την ζωή που ονειρεύτηκες. Να μην είσαι τίποτα και να τα έχεις όλα στα πόδια σου. Κοίτα το σώμα σου, ω αγαπημένο πλάσμα, εγώ μόνο μπορώ να το κάνω ζωντανό…Σου χάρισα τις αισθήσεις για να απολαύσεις και έβαλα στα μάτια σου εικόνες που δεν θα είχες δει ποτέ στην ζωή σου…Μια λέξη σου μόνο και θα σε υπηρετήσει η Γη…Γι’ αυτό είμαι εγώ εδώ…για να θέσω στην διάθεσή σου όλες της τις δυνάμεις. Σου έμαθα να μάχεσαι και να μαχαιρώνεις…να εξαφανίζεις ότι σε ενοχλεί και να κάνεις τον κόσμο έτσι όπως θέλεις. Σου έμαθα να κερδίζεις παραχωρώντας τον πόνο στους άλλους, γιατί εσύ πρέπει να είσαι νικητής. Σου έμαθα πώς να κερδίζεις όσα υπάρχουν. Αγάπη μοναδική σου έδωσα και δεν σου απαγόρευσα τίποτα. Σου στερέωσα το έδαφος κάτω από τα πόδια σου και πάνω του έβαλα όσα σε κάνουν ευτυχισμένο. Κοίτα τα οικοδομήματά μου? Είναι σταθερά χτισμένα πάνω στο όνειρό σου και μπορείς να τα χρησιμοποιείς και να τα ελέγχεις. ΄Όλα τα πλούτη των αισθήσεων τα έθεσα στην διάθεσή σου, για να νιώσεις τον έρωτα μου για σένα…Μαζί μου μπορείς να κάνεις ότι θέλεις…»

Και ο άνθρωπος δίστασε για μια ακόμα φορά…
Γιατί είχε μάθει πως όλα όσα θέλει είναι μέσα στο οικοδόμημα της περικοκλάδας.


Και είπε η ουσία…

«Σου έδωσα Ψυχή για να με βρεις»

και τότε ο άνθρωπος άρχισε να αμφιβάλει για την ουσία...έχασε το στέρεο έδαφος κάτω από τα πόδια του!




Aγαπημένη μου ψυχή, ανοίγεται ένας δρόμος μπροστά μου. ΄Ένας δρόμος που για να τον περάσω χρειάζεται δύναμη. Ενώ είναι φωτεινός, δεν μπορώ να δω τίποτα άλλο, παρά εσένα. Θέλω να σε φτάσω, να σε αγγίξω…αλλά όσο προχωράω, ο δρόμος γίνεται ορμητικό ποτάμι. Δεν φοβάμαι, αλλά νιώθω ότι πρέπει να γίνω πιο δυνατή από την ορμή του. Δεν ανησυχώ, αλλά νιώθω ότι πρέπει να γίνω πιο διάφανη, από την κρυστάλλινη μορφή του.
Νιώθω ότι αυτό το πέρασμα, είναι χωρίς επιστροφή. Οδηγεί κατευθείαν στην «πατρίδα» μας. Και εγώ, τώρα, πρέπει να ανοίξω αυτό το πέρασμα…Να του δώσω μορφή. Να ανοίξω τα νερά και να τα κρατήσω μακριά από τον δρόμο…

Ξεκινώ… και εσύ είσαι μπροστά μου…Μην βιάζεσαι…Επιβράδυνε λίγο το βήμα σου, για να σε φτάσω…Χρειάζομαι ξανά το χέρι σου…Δύσκολο το πέρασμα και δεν θέλω να είμαι μόνη μου…Και αυτοί εκεί «πάνω» γελάνε…Γελάνε, γιατί ξέρουν ότι μας έδωσαν όλα τα «στοιχεία» του νερού, της φωτιάς, του αέρα, της γης…Μας τα έδωσαν μέσα σε έναν κρύσταλλο! Και τον τοποθέτησαν στο «φωτεινό» μας σώμα, σαν κώδικα ενεργοποίησης…

Αγαπημένη μου ψυχή κοίτα πάλι τον ήλιο…Δες… μεγάλωσε…φώτισε!
Ξεκινώ τώρα…μην φοβάσαι, θα τα καταφέρω ξανά! Αρκεί που είσαι εδώ…
΄Ολο το Σύμπαν παίζει μουσική, την μουσική της έναρξης...

Μερικές φορές, γλυκιά μου ψυχή, έρχεται ο "χείμαρος" στην ζωή μας, για να μας θυμίσει την αιτία...
Και όσο δεν την "βλέπουμε", τόσο πιο ορμητικός γίνεται...
Διαπίστωσα ότι είναι στο χέρι μας να αφαιθούμε στην ορμή του και να "χτυπήσουμε", να "ματώσουμε" και να προχωρήσουμε, ή να τον αποφύγουμε...
Εχω επιλέξει να προχωρήσω...Γιατί νιώθω ότι εσύ είσαι εκεί και με περιμένεις. Και θέλω να σε φτάσω...Θέλω να σ' αγκαλιάσω...σ' αγαπώ τόσο πολύ που αμέσως όλες "οι πληγές" έγιναν η αιτία...

Η "πατρίδα" μας στάθηκε η αφορμή...Η αφορμή να σε βρω και να κάνω την αιτία, πραγματικότητα...
Δεν υπάρχει καμιά πληγή, αλήθεια, σε πιστεύω...Υπάρχει μόνο φως...έτσι λες?
Υπάρχει και η αγάπη, αγαπημένη μου ψυχή! Χωρίς αυτήν δεν θα σε έβρισκα, και χωρίς εσένα, δεν θα ξαναγύρναγα στην αρχέγονη δύναμη μου!

[Λιζούλα]

Αγαπημένη μου ψυχή κοίτα πάλι τον ήλιο…Δες… μεγάλωσε…φώτισε!
Ξεκινώ τώρα…μην φοβάσαι, θα τα καταφέρω ξανά! Αρκεί που είσαι εδώ…

[Fotinoula]

Έχω επιλέξει να προχωρήσω και το βλέμμα μου είναι στραμμένο σε εσένα, εσένα που απο την αρχή αναζήτησα

τώρα όμως είμαι πιο αποφασμένη και πιο ώριμη, ξερω να χρησιμοποιώ τα όπλα μου και σε έχω θυμηθεί, θυμάμαι ποιοι είμαστε

συνεχίζω, συνεχίζω με Θέλω, με Δύναμη...σε κοιτάζω στα μάτια και εμπνέομαι να "ψαχνω" βαθιά και να ηρεμώ τα κύματα που χτυπάνε χωρίς να φοβάμαι

σε αγαπώ....σε αγαπώ...και σε βλέπω, σε νοιώθω, είσαι μαζί μου σου εδωσα χώρο στην ζώή μου

μπροστα στην Φωνή σου τα πάντα σιγουν όσο δυνατά και να φωναζουν, βγάινουμε νικήτες

συνεχίζουμε....

σε αγαπώ

[Vasoula]

είσαι μαζί μου σου εδωσα χώρο στην ζώή μου

[AMALIA]

Αγαπημενη μου ψυχη εσυ ησουν μαζι μου παντα μου εδειχνες σημαδια μα εγω ειχα αποκοπει απο εσενα δεν εβλεπα , δεν ακουγα , δεν.... δεν....
Ετσι αποκομενη περιφερομουνα μεσα στα υπογεια μου...
Σε εψαχνα απελπισμενα σε καλουσα..

Μια μερα ακουλουθησα τα χναρια σου και ξεκινησα την διαδρομη να σε συναντησω...!!!

Και ακουσα τον παλμο σου , ενιωσια την ζεστασια σου, το χαμογελο σου, την τρυφεροτητα σου, την αγαπη σου.... ολα....
Απο εκεινη την στιγμη εχω επιλεξει να προχωρησω με ολη μου την δυναμη,την πιστη , την θεληση να με οδηγησεις στην πατριδα..
Δεν φοβαμαι...
Εχω τα οπλα μου την αγαπη το φως της καρδιας μου φωτιζει τις σκιες , και οταν στεκομαι στην σιωπη σε ακουω σε νιωθω και βγαινουμε νικητες!!!

Συνεχιζουμε Μαζι!!!

Σε αγαπω!!!