Το είχε βάλει και η Ντάννυ αυτό Τασούλη στην ενότητα ΟΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
viewtopic.php?p=162595&highlight=39%F7% ... %EB#162595
Δεν είναι το μοναδικό που προσπερνάμε στην Ζωή μας!
όμως το σίγουρο είναι ότι δεν θα σταματήσουμε να ακούσουμε την μουσική ενός "ζητιάνου" ακόμα κι αν ήταν ο Μότσαρτ!
Και σ' αυτό δεν φταίει η προσοχή μας μόνο και οι ταχείς ρυθμοί της ζωής, αλλά στο ότι οι "ζητιάνοι" έγιναν οπτικά "αντικείμενα" της καθημερινότητάς μας, εντάχθηκαν στο περιβάλλον σαν καρικατούρες ώστε κανείς να μην δίνει σημασία στο τι ακριβώς κάνουν. Καμιά φορά δεν τους βλέπουμε κιόλας, από την συνήθεια μιας πεποίθησης που έχουμε για τα "αντικείμενα" του περιβάλλοντός μας.
Για να τραβήξει η μουσική την προσοχή μας, χρειάζεται ο νους να είναι ελεύθερος να "διαθέσει" την ακοή και η Ψυχή μας δυνατή για να μας παρακινήσει μέσω της συγκίνησης, ώστε να συλλάβουμε μια αρμονία.
Μα το ίδιο συμβαίνει και με τις εικόνες και την ομορφιά της Φύσης.
Προσπερνάμε πολύ εύκολα μια όμορφη εικόνα...γιατί τα μάτια μας δεν εστιάζουν στο περιβάλλον, παρά μόνο αν κάτι τους κινήσει το ενδιαφέρον, είτε από μια μαζική πληροφορία, είτε από μια διαφορετική "κίνηση" στον "χώρο" της οπτικής μας!
Το καλοκαίρι στην Ζάκυνθο πήγαμε στην περιοχή "Κερί" για να δούμε το πιο συγκλονιστικό ηλιοβασίλεμα...Για να πω την αλήθεια, δεν βρήκα συγκλονιστικότερο το ηλιοβασίλεμα στο Κερί, από ότι όλα τα ηλιοβασιλέματα του κόσμου...Κι όμως...είχαν μαζευτεί πολλοί άνθρωποι και κοίταζαν εκστατικοί, κάτι που βρίσκεται σχεδόν μέσα στην καθημερινότητά τους...Πήγαν προετοιμασμένοι να συγκινηθούν από την ομορφιά του τοπίου και όχι από την ομορφιά των χρωμάτων που αφήνει ο ήλιος όταν δύει, και αυτή η προετοιμασία του νου έχει να κάνει με την μαζική πληροφορία...
Και ακόμα ένα παράδειγμα...Ο τόπος της εργασίας μου ήταν στα όρια της Βαρυμπόμπης, ένα μέρος με πολύ πράσινο και φυσική ομορφιά. Κάθε φορά που έκανα κάποια κοντινή διαδρομή εκεί γύρω, έμενα για λίγο στην Φύση και αντλούσα ενέργεια από την ομορφιά των δέντρων...
Φυσικά κανένας συνάδελφος δεν είχε αντιληφθεί σε πόσο όμορφο περιβάλλον εργαζόμαστε. Είχαν εστιάσει όλοι στην ασχήμια του δρόμου της Εθνικής οδού, και στην αγγαρεία ότι έπρεπε να δουλέψουν, και δεν εστίαζαν πουθενά αλλού.
Κάποια φορά (εμείς της διαφήμισης) τραβήξαμε ένα βίντεο από τον περιβάλλοντα χώρο και βάλαμε και μουσική. ΄Οταν παρουσιάσαμε το βίντεο σε μια ομάδα συναδέλφων, όλοι είχαν ενθουσιαστεί με το μέρος και ρώταγαν που βρίσκεται...
Η ομορφιά είναι παντού, αλλά έχουμε συνηθίσει στην ασχήμια...
Και η μαζική πληροφορία λέει ότι στην Αθηνα δεν κελαηδούν τα πουλιά, έτσι ποτέ δεν τα ακούμε...Πόσο μάλλον έναν "ζητιάνο" ακόμη κι αν ήταν ο διάσημος Μπελ!!!
Χρειάζεται επανένταξη της Ψυχής μας στην Ζωή...Μόνο με το Σώμα μας δεν θα καταφέρουμε, γιατί γενικά η ομορφιά έχει συνδυαστεί με τις μαζικές αντιλήψεις! Και η μαζική αντίληψη λέει πχ. ότι η Αθήνα είναι μια πόλη-τέρας και σ' αυτές τις πόλεις δεν υπάρχει ομορφιά. Αφού αυτό περιέχει ο κόσμος μέσα μας, αυτό θα είναι και η Αθήνα για εμάς! Και μαζί με την Αθήνα και ο κόσμος της!
Αντίθετα η μαζική πληροφορία λέει ότι στις επαρχιακές πόλεις η Φύση είναι πανέμορφη...Για ρωτήστε όμως πόσοι από αυτούς που μένουν στην επαρχία μπορούν να χαρούν, έστω και μια στιγμη, με την Φύση που τους περιβάλλει?
Επικεντρώνονται περισσότερο σ' αυτά που δεν έχουν, παρά σ' αυτά που έχουν, σχεδόν όλοι!
και μια και μιλάμε για τον Μπελ, ας τον ακούσουμε και λίγο
http://www.youtube.com/watch?v=Q8s5aV60yFA