


Κώδικας: Επιλογή όλων
Παιδιά, εγώ σ' αυτό έχω μια μικρή αντιρρησούλα. Γιατί να μην θαυμάζω αυτό που ασυνείδητα διαθέτω κι εγώ?
Ποιος λέει ότι το καθρέφτισμα έχει να κάνει μόνο με τα ελλατώματα?
Συνήθως όταν μια γυναίκα που υστερεί σε ομορφιά, αντικρύζει μία άλλη γυναίκα όμορφη, αυτό που της βγαίνει είναι ζήλεια κι όχι θαυμασμός!
Προσωπικά έχω θαυμάσει πάρα πολλές φορές γυναίκες για την ομορφιά τους, αλλά ουδέποτε ένιωσα ότι εγώ μπορεί να υστερώ κάπου.
Ευχαριστώ Βασούλα μου! Δεν το ήξερα, οπότε αυτό ξεκαθαρίστηκε!Ο καθρέφτης συνήθως λειτουργεί για όσα αναγνωρίζουμε στον άλλον σαν ελαττώματα, αλλά όχι στον εαυτό μας! Αυτή είναι και η σημασία της επιφάνειας που βρίσκεται η συνειδηση ενός φυσικού ανθρώπου, που παραμένει στην πραγματικότητα του να είναι απλά φυσικός άνθρωπος.
Σε άλλη περίπτωση, που πρόκειται για χαρίσματα, αυτό δεν λέγεται καθρέφτισμα, αλλά ταύτιση. Πάλι όμως με επιφανειακό τρόπο.
Vaso έγραψε:Το καθρέφτισμα λειτουργεί θετικά, μόνο όταν είσαι υποψιασμένος για την "ελαττωματική" φύση του εγωισμού...Αλλιώς δεν είναι παρά ένας ακόμα λόγος να διαχωρίζεσαι από τα ελαττώματά του...Γιατί, φυσικά, τα έχουν μόνο οι άλλοι...
Δε νομίζω όμως ότι ισχύει πάντα αυτό. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν, αν όχι ακριβή και αντικειμενική, τουλάχιστον μια γενική εικόνα για του πώς φαίνονται.. Παράδειγμα μια χοντρή, με σπυριά στο πρόσωπο, εάν θεωρεί ότι είναι όμορφη, τότε έχει σίγουρα κάποια έλλειψη!
Έτσι ακριβώς Βασούλα μου!Βασούλα έγραψε:Συνήθως οι άλλοι μας καθρεφτίζουν ελαττώματα που δεν αναγνωρίζουμε για τον εαυτό μας.
Η άποψη που έχουμε για τον εαυτό μας είναι μόνο αυτή που γνωρίζουμε επιφανειακά...Ξέρουμε ότι μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε για εμάς. Το βαθύτερο επίπεδο χρειάζεται έρευνα.
Παρατηρώντας τους ανθρώπους έχω αντιληφθεί ότι αντιπαθούνται όσοι έχουν ομοιότητες στα συναισθήματα που έχουν απωθήσει και είναι οι λόγοι των ελαττωμάτων τους.
Η αντιπάθεια δεν ανήκει στις ποιότητες του αφυπνισμένου ανθρώπου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να ανέχεσαι όλες τις συμπεριφορές. Αλλά, όταν δουλεύεις με τα δικά σου συναισθήματα, του άλλου σε αφήνουν αδιάφορο και προσπερνάς, χωρίς βαθύτερη ταραχή, που συνηθως προκαλεί οργή και μίσος, φόβο ή αλαζονεία...