ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙΣ...και οποιος αντεξει!

[zefira]

Και ναι όλο αυτό είναι η εκπαίδευσή μας, σε όλα μας τα χρόνια.

Να τα ψάχνουμε όλα έξω από μας και τελικά να μην είμαστε ευτυχισμένοι με τίποτε.

Βάσω σε ευχαριστούμε.

[VasilisM]

΄Όλα όσα χρειαζόμαστε για την ζωή μας, τα έχουμε…
Πολλοί (οι περισσότεροι) άνθρωποι δεν τα εκτιμούν και θέλουν συνεχώς και περισσότερα.
Είναι γιατί δεν αναγνωρίζουμε την βαθύτερη ανάγκη μας για αγάπη και διαρκώς την ψάχνουμε…Ψάχνουμε κάτι έξω από εμάς, το οποίο θα μπορέσει να κρατήσει σταθερή την ελπίδα μας για την ζωή, με αποτέλεσμα να μας κυριεύει ο φόβος, από την μια, αν θεωρητικά το βρούμε, μην το χάσουμε, και από την άλλη, αν θεωρητικά πάλι δεν το βρίσκουμε, να το αναζητάμε διαρκώς, χωρίς να είμαστε ευτυχισμένοι με τίποτα…

Ούτε το επάγγελμα, ούτε ο σύντροφος, ούτε η οικογένεια, ούτε η ομορφιά, ούτε ο πλούτος, ούτε η φτώχεια, μπορούν να γεμίσουν το κενό…Πάντα αναζητάμε κάτι άλλο για να απασχολήσουμε τον φόβο της μοναξιάς και της ανυπαρξίας μας.

Δεν ξέρω τι συγχρονικότητα είναι αυτή... αλλά εχθές αυτό ακριβώς κατάλαβα, σε μια συζήτηση που είχα με έναν φίλο.. είναι ακριβώς αυτό.. καρμπόν.. Δεν αγαπάμε και δεν εκτιμούμε αυτά που έχουμε, και βγάζουμε μίσος γι αυτά που δεν είχαμε και μπορούσαμε να έχουμε. Αυτό το μίσος όμως τελικά μόνο κακό σε εμάς κάνει, και μας απομακρύνει ακόμα περισσότερο από τον Εαυτό μας.. Επίσης κατάλαβα πόσο άσχημο είναι να προσπαθείς να αυτό-αποδειχθείς στους γύρω σου, και να σε διακατέχει ελιτισμός, τα ταλέντα και οι ικανότητες δεν υπάρχουν για να τα επιδεικνύουμε και να ικανοποιούμε το εγώ μας αναφερόμενοι σε αυτά..

[swami kirtana]

Εχεις δικαιο φιλε vasili, συνηθως βαπτιζουμε τα θελω μας, αναγκες.

[Danielli]

[ARTYADIS]

Μα δεν είναι…ποτέ δεν είναι η ζωή ολοκληρωμένη στην ύλη.
Ολοκληρώνεται μέσα από την πνευματική, νοητική και συναισθηματική μας πληρότητα και κατανόηση του Εαυτού μας. Είναι υπερβατική αυτή η κατανόηση, γιατί ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι άνθρωποι, θέλουν διακαώς να βιώσουν την αρχική τελειότητα και δεν μπορούν να το πράξουν, αν δεν εμβαθύνουν μέσα στο σκοτάδι τους…

[Deukalion]

Γεια σας :D

Δουλεψα αυτο το καιρό το θεμα της γείωσης και της ενέργειας στα πρώτα κέντρα.
Συνειδοτοποιησα σε καποι βαθμό το ποσο αγείωτος ήμουν.Εξαλλου κατα τον πρώτο βαθμό μου το ειχε επισημάνει και η Βασω χωρις να μπορω να κατανοησω το τι και πως σε βαθος.
Μπορώ να πω το οτι πολλά πραγματα που προσπαθούσα με πολυ κοπο να τα καταφερω και στο τέλος τέλειωναν ολα τα αποθεματα μου οτι πλεον είναι ευκολα και πραγματοποιούνται χωρίς "προσπάθεια"...
Αρχικα σοκαριστικα με τον ευατο μου για το πως μπορούσα να κανω καποια πραγματα χωρις να πιεστώ απλά να βγαίνουν με δυναμη απο μέσα μου...

Η ενασχοληση με τον ευατο μου με εκανε να δω πραγματα που αγνοούσα... η μαλλον δεν τα ειχα συνειδητοποιήσει..

Θα ήθελα ομως τη γνώμη σας για κάτι το οποιο εχει προκύψει...
Νιώθω πως εχω αρκετή ενεργεια την οποια ωρες ωρες νιωθω πως δεν την αφηνω να κυλήσει... Δλδ σαν να μην την γειώνω..
Παλαιοτερα ενιωθα τελειος αδειος ομως..
Αυτο που με απασχολει αλλα δεν το εχω δουλεψει ακομα ειναι οτι οταν μιλάω με κάποια ατομα νιώθω φοβερό βάρος στο τρίτο μάτι κ γυρω.. και σε καποιες αλλες περιπτώσεις. Δηλαδη σε σημείο που να αρχισει πονοκέφαλος.Ομως επειτα φευγει αμεσως..
Δεν το εχω δουλεψει ακομα αυτο το θεμα αλλα ισως να ξεκινα απο μπλοκαρισμένα συναισθήματα....
Εσεις τι πιστεύετε;

[Danielli]

Οτι είσαι σε πολύ καλό δρόμο??

[Vasoula]

Η ενασχοληση με τον ευατο μου με εκανε να δω πραγματα που αγνοούσα... η μαλλον δεν τα ειχα συνειδητοποιήσει..

αγνοούμε τα 2/3 του Εαυτού μας, Πάρη, οπότε η εργασία μας είναι πολύπλοκη και οι συνειδητοποιήσεις είναι το σημαντικό μας εύρημα.

Η μεταξύ μας σχέση έχει να κάνει με πολλά άγνωστα κομμάτια μας, και τα συναισθήματα που αναδύονται όταν ερχόμαστε σε επαφή με άλλους ανθρώπους είναι για παρατήρηση, έτσι ώστε να τα ελευθερώσουμε, χωρίς να γινόμαστε μνησίκακοι και να θεωρουμε πάντα ότι φταίνε οι άλλοι.

Συμβαίνει στους περισσότερους ανθρώπους να δημιουργούν εντυπώσεις για τους άλλους, αφού δεν έχουν πατήσει σταθερά στην εσωτερική τους θεραπεία, γιατί δεν μπορούν να βγουν από την μηχανική ζωή και την συναναστροφή με τους άλλους, έτσι ώστε να μην μπορούν να δουν ότι ζουν με το υποσυνείδητο και όχι με το συνειδητό, αφού αυτό είναι αδύναμο να τους στηρίξει στην αυτο-επίγνωση και την κατανόηση των αμυντικών μηχανισμών των ενστίκτων τους.

Παρατήρηση λοιπόν, για να βιώσεις εσύ τα συναισθήματά σου. Η γνώμη μας εδώ δεν έχει και τόσο μεγάλη αξία για την δική σου κατανόηση, γιατί σου συμβαίνουν καταστάσεις στην καθημερινότητά σου!

[Vasoula]

εδώ μέσα, σ' αυτήν εδώ την ενότητα της «θεραπείας», άπλωσα το όραμά μου και το άφησα να καλύψει όλο το φόρουμ μας!

Πάρα πολλά χρόνια αναζήτησης της αρμονικής ισορροπίας μεταξύ της ψυχής μου και της προσωπικότητάς μου με ανάπτυξαν σε έναν δρόμο αφοσίωσης και εσωτερικής πληρότητας, που προσάρμοζε το περιβάλλον μου στο πνευματικό ήθος, με το οποίο περιέβαλα αυτό το όραμα.

Πολλοί άνθρωποι ήρθαν και έφυγαν από την ζωή μου, ακριβώς γιατί το πνευματικό μου ήθος, δεν μπορούσε να αλλοιωθεί από τις συμπεριφορές τους, μια και για τον καθένα μας ο θεός αποκαλύπτεται και με διαφορετικό τρόπο, αυτόν που επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αντιληφθεί σαν υπέρτατη πνευματική και ψυχική αρμονία και αυτάρκεια.

Γνωρίζοντας ότι η αλήθεια δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, σεβάστηκα όλους τους ανθρώπους που ήρθαν κοντά μου για να με κάνουν ακόμα πιο σταθερή και ακέραιη στην αλήθεια μου!
Η αλήθεια του καθενός δεν μπορεί να λογοκριθεί, παρά μόνο από την ψυχή του.
Αυτό είναι η προσωπική μου αποδοχή στην θεία αποκάλυψη, που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, όσο αγενής και να γίνει…

Υπάρχουν τόσες πολλές επιβεβαιώσεις για την αρμονία που αναβλύζει μέσα στο είναι μας, που είναι περιττός κάθε λόγος που προσπαθεί να την επιβάλλει σαν τέτοια.
΄Όταν κλείνουμε τα μάτια και ακούμε μέσα μας τον αρμονικό ήχο του σύμπαντος, κανείς «φάλτσος» δεν μπορεί να παρεμβληθεί και να τον διαστρεβλώσει…

Το όραμά μου περιέχει και ένα πεδίο που εισχωρεί οριζόντια στην ανθρωπότητα, έχοντας όλα αυτά τα πνευματικά και ηθικά κριτήρια της κάθετης ανάπτυξής μου (όποια και αν είναι…).
Σε άλλους ταιριάζουν, σε άλλους όχι!
Παρ’ όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί ούτε να το προσβάλει, ούτε να «ενοχλήσει» την υλοποίησή του…
Η εκπαίδευση κάποιων ανθρώπων στο ρέικι, με την εμβάθυνση και την εσωτερική ανάπτυξη που αρμόζει στις φαινομενικές ασθένειες ήταν η αρχική προσέγγιση του οριζόντιου άξονα του οράματός μου.
Εργάστηκαν αρκετοί άνθρωποι μαζί μου και γι’ αυτό είμαι βαθύτατα ευγνώμων, ακόμα και αν στην πορεία δεν κατάφεραν να ενσωματώσουν το πνευματικό μου ήθος, στην δική τους ευλάβεια!

Πριν από λίγο καιρό, με μεγάλη μου λύπη, αποδόμησα ένα μέρος του οράματός μου που ανήκε στην Μυτιλήνη…
Η αποδόμηση αυτή δεν κλόνισε ούτε μία στιγμή την εμπιστοσύνη μου στην οριζόντια εμβάθυνση του ψυχικού δέους στην ανθρώπινη αδυναμία. Με σεβασμό ελευθέρωσα τον συνεργάτη του ReikiCenter στην Μυτιλήνη, για να μπορέσει να ολοκληρώσει τον ατομικό του δρόμο, χωρίς να δεσμεύεται στο κεντρικό όραμα μιας ομάδας!!
Το ότι δεν μπορεί να αναγνωρίσει το ομαδικό ήθος, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι ανήθικος! Σημαίνει όμως οπωσδήποτε ότι έχει αναγνωρίσει την δική του βούληση μέσα σ’ αυτήν την αποχώρηση και δεν μετατοπίζει την ευθύνη του σε κάποιους άλλους, φαινόμενο που είναι συνηθισμένο μέσα στους κύκλους των μαθητών, ζηλωτών και ερευνητών, που δεν μπορούν να πάρουν την ευθύνη της ζωής τους και των επιλογών τους.
Είναι θέμα τελείως προσωπικό, η εμβάθυνση της θεραπείας της ίδιας μας της ζωής και κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να επηρεάσει την απόφαση μας να θεμελιώσουμε μέσα μας την Αγάπη, επιτρέποντας της να συνθλίψει τις ζωικές μας επιθυμίες.

Θα αντιγράψω εδώ ένα απόσπασμα από τον Τβαλ Κουλ, που αφορά σε έναν ευρύτερο θεραπευτικό όμιλο. Δεν είναι απαραίτητο για τον ατομικό δρόμο, να ασπάζονται όλοι οι άνθρωποι αυτά τα λόγια, αλλά για μένα αποτελεί ένα «καθήκον» που αρμόζει με τον δικό μου Πνευματικό Διδάσκαλο, και την δική του θεώρηση για την εσωτερική θεραπεία του ανθρώπινου όντος!

΄Ετσι ο κάθε άνθρωπος δεσμεύεται ανάλογα με την δική του ηθική, όταν θέλει να αποκαλεί τον εαυτό του «θεραπευτή». Οι ανθρώπινες συναναστροφές, κατά την δική μου άποψη, είναι μια λανθασμένη οπτική του εσωτερικού ανθρώπου, που δεν μπορεί να αναγνωρίσει την ψυχή του, παρά μόνο μέσα από όμοιους του και τις «μολύνσεις» αυτών…Συνήθως η θεραπευτική, που δεν έχει καταφέρει κανείς να προσεγγίσει μέσα από την προσωπική «ασθένεια», αρκείται στις θετικές δηλώσεις, ενός εγωικού νου, που κατευθύνεται από το ηλιακό πλέγμα, κινητοποιώντας την «θέληση»…
΄Όμως όλοι πια γνωρίζουμε ότι η θεραπεία προέρχεται μόνο από το κέντρο της καρδιάς που μπορεί άφοβα να ακτινοβολήσει την ενέργεια αγάπης, μέσα από έναν πνευματικό μαγνητισμό! Και σ’ αυτήν την επίτευξη, ο καθένας είναι μόνος του φυσικά, αλλά εσωτερικά συνεργάζεται με την ψυχική συνάφεια της ομάδας μέσα στην οποία διανύει την μαθητεία του!

«…Ας καταστρώσουμε τώρα σε πίνακα τους κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους πρέπει να εργάζονται όλοι οι θεραπευτικοί όμιλοι. Θα ήθελα επίσης να παραθέσω εδώ, ότι δεν είναι πάντα αναγκαίο ή δυνατό να ανταμώνουμε και να εργαζόμαστε σε ομαδικό σχηματισμό.
Το έργο αυτό μπορεί να διεξαχθεί αποτελεσματικά και δυναμικά, αν τα μέλη εργάζονται, σαν υποκειμενικός όμιλος. Ο καθείς τότε πρέπει να ακολουθήσει τις οδηγίες καθημερινά και σαν να εργαζόταν στον όμιλο του σε χειροπιαστή μορφή. Ο πραγματικός αυτός σύνδεσμος επιτυγχάνεται όταν κανείς φανταστεί ότι ο εαυτός του βρίσκεται σε παρουσία των αδερφών του. Αν επρόκειτο να συναντηθούν όλοι σαν όμιλος πάνω στο φυσικό πεδίο θα ήταν δύσκολο να εμποδίσουν την σπατάλη δυνάμεως, εξαιτίας των συζητήσεων ή με τους συνηθισμένους αστεϊσμούς των συναντήσεων με την φυσική αλληλεπίδραση μεταξύ προσωπικοτήτων. Δεν θα ήταν δυνατόν να αποφευχθούν μεγάλες συζητήσεις και το έργο που θα γινόταν δεν θα ήτο αρκετά αποτελεσματικό. Από φυσικής απόψεως, οι θεραπευτές εργάζονται μόνοι, από της αληθινής εσωτερικής απόψεως εργάζονται σε στενότατη συνεργασία.

Θα επιθυμούσα να τονίσω την επείγουσα ανάγκη για πλήρη σιγή και επιφυλακτικότητα σε σχέση με όλο το θεραπευτικό έργο.
Η επιταγή αυτή είναι πολύ περισσότερο σημαντική από ό,τι μπορείτε να αντιληφθείτε, γιατί η ομιλία και η συζήτηση, όχι μόνο τείνουν να εκτρέψουν και να διαλύσουν την δύναμη, αλλά παραβιάζουν και έναν θεμελιώδη κανόνα, που όλοι οι θεραπευτές εξασκούνται να τηρούν…»

Εγραψα αυτά τα λόγια του Τζβαλ Κουλ, γιατί ανταποκρίνονται και στην δική μου εσωτερική εκπαίδευση σαν μαθήτρια της Πνευματικής Αδελφότητας εκείνης που αποτέλεσε για μένα μια μυητική ακολουθία σεβασμού και αφοσιωμένης εργασίας με Εαυτό μου.

Δύο βασικά κριτήρια, λοιπόν, είναι για μένα σημαντικά όταν ασκούμαστε στην θεραπευτική τέχνη.
Το ένα είναι οι αρχές και το ήθος του ομίλου, μέσα στον οποίον εκπαιδευθήκαμε σαν θεραπευτές, που σημαίνει ότι πάνω από όλα, είμαστε μαθητές στον δρόμο της ανάκτησης της συμπαντικής αρμονίας και μπορούμε να εφαρμόσουμε την εγκράτεια και την ανύψωση όλων των κατώτερων επιθυμιών και διαστρεβλώσεων πρώτα στον εαυτό μας!

Η εχεμύθεια είναι ένα δεύτερο βασικό κριτήριο για την εσωτερική θεραπεία…
Για μένα και την δική μου θεώρηση πάνω στον εσωτερικό δρόμο της εξέλιξής μας, η εγκράτεια σε ότι αφορά την διάθεση της προσωπικότητας για μετάδοση θεμάτων που αφορούν άλλους ανθρώπους, βασίζεται σε μια ασθενή αφοσίωση και μια ελλιπή προσήλωση στο ήθος της ίδιας της εσωτερικής θεραπείας.
΄Ετσι η απόσπαση από την ομάδα ή τον όμιλο του οποίου το ήθος δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε, περιέχει και την δυναμική της αξιοπρεπούς αποχώρησης, χωρίς επικρίσεις…

Είναι μεγάλη ανάγκη σε κάθε έναν που αυτό-ονομάζεται θεραπευτής, πριν από όλα, να ονομάζει τον εαυτό του μαθητή. Να εξασκεί την θεραπευτική τέχνη κυρίως στον εαυτό του και σε εκείνα τα ψυχολογικά συμπτώματα που τον έχουν απομακρύνει από την συμπαντική του ολότητα…

Μόνο ένας υπεύθυνος «μαθητής» μπορεί να εργαστεί μέσα από το κέντρο της καρδιάς και να μετασχηματίσει τον αρνητικό κραδασμό όσων επηρεάζονται από αυτόν.

Λέει ο Τβαλ Κουλ

«…ο μαθητής μαθαίνει να ανυψώνει τις ενέργειες που συγκεντρώνονται στα κάτω κέντρα στο ηλιακό πλέγμα και από το κέντρο αυτό, στο κέντρο της καρδιάς, επιφέροντας μια επανεστίαση των ενεργειών που βρίσκονται πάνω από το διάφραγμα, αντί να τοποθετεί την έμφαση κάτω από αυτό. Τούτο οδηγεί συχνά σε βαθιές περιπλοκές γιατί από την σκοπιά της προσωπικότητας, το κέντρο του ηλιακού πλέγματος είναι το πιο δυναμικό, καθόσον είναι ο θάλαμος του καθαρισμού των δυνάμεων της προσωπικότητας. Η διαδικασία αυτή της αποκεντρώσεως και της ανυψώσεως της κατωτέρας συνειδήσεως στην ανώτερη, δημιουργεί τις κυριότερες δυσκολίες στις οποίες υπόκειται ο μαθητής. Η διαδικασία αυτή, επίσης, προχωράει σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα, προκαλώντας το τρομερό γκρέμισμα των ανθρωπίνων υποθέσεων, της κουλτούρας και του πολιτισμού.
Η ιδιοτελής ζωή, που είναι χαρακτηριστική της συγκεντρώσεως του ανθρώπου στις επιθυμίες του και κατά συνέπεια στο κέντρο του ηλιακού πλέγματος, δίνει την θέση της στην αποκεντρωμένη ζωή του ανθρώπου, που είναι ανιδιοτελής, συγκεντρωμένη στον Εαυτό ή την Ψυχή, και που έχει επίγνωση των σχέσεών του και της ευθύνης του προς το Σύνολο και όχι προς το μέρος…

Τα προβλήματα που ανακύπτουν από το αφυπνισμένο κέντρο της καρδιάς του μαθητού είναι ίσως τα κοινότερα και συχνά μερικά από τα πιο δύσκολα στον χειρισμό τους. Τα προβλήματα αυτά βασίζονται στις ζωντανές συνάψεις και την αλληλεπίδραση της ενέργειας αγάπης με τις δυνάμεις της επιθυμίας. Στα αρχικά στάδια αυτή η εισρέουσα αγάπη-δύναμη αποκαθιστά επαφές της προσωπικότητας που κυμαίνονται μεταξύ των φάσεων μιας ακαταλόγιστης αφοσιώσεως και εξαιρετικού μίσους εκ μέρους του προσώπου που επηρεάζεται από την ενέργεια του μαθητή. Αυτό δημιουργεί συνεχή αναταραχή στην ζωή του μαθητού και συνάμα συχνές διακοπές σχέσεων και συχνές συμφιλιώσεις, ωσότου προσαρμοστεί στα αποτελέσματα της διανομής της ενέργειάς του.
΄Όταν ο μαθητής είναι πρόσωπο αρκετά σημαντικό, ώστε να γίνει το κέντρο οργανώσεως ενός ομίλου ή είναι σε θέση να αρχίσει να σχηματίζει εσωτερικά την δική του ομάδα (προτού λάβει μερικές από τις μεγαλύτερες μυήσεις), τότε η δυσκολία μπορεί να γίνει πιο πραγματική και πολύ ενοχλητική.
Ωστόσο πολύ λίγα μπορεί να γίνουν από τον μαθητή, εκτός από μια προσπάθεια ρυθμίσεως της εξερχόμενης ενέργειας της αγάπης (που στην γλώσσα των Πνευματικών Δασκάλων, ονομάζεται Χάρη).
Το πρόβλημα παραμένει, βασικά, πρόβλημα του επηρεαζόμενου προσώπου.
Ο μαθητής είναι έτοιμος, το πρόσωπο που επηρεάζεται συνήθως αποσύρεται ή προσεγγίζει, σύμφωνα με την παρόρμηση της ψυχής του ή της προσωπικότητάς του, και μάλλον της τελευταίας, στα αρχικά στάδια.

Υπάρχουν επίσης δυσκολίες και προβλήματα μιας λεπτότερης φύσεως που ανακαλύπτουν από το ίδιο το αίτιο, αλλά που δεν εντοπίζονται σε συγκεκριμένες ανθρώπινες σχέσεις. Ο μαθητής υπηρετεί, γράφει και ομιλεί, τα λόγια του και η επίδρασή του διεισδύουν στις μάζες των ανθρώπων και τις παρακινούν σε κάποιου είδους δραστηριότητα, που συχνά είναι καλή και πνευματική, άλλοτε όμως κακή, ανταγωνιστική και επικίνδυνη.
Ο μαθητής πρέπει, συνεπώς, να ασχολείται όχι μόνο με τις δικές του αντιδράσεις του έργου που εκτελεί, αλλά συνάμα, και κατά μια γενική και ειδική έννοια, να καταπιαστεί με τις μάζες τις οποίες αρχίζει να επηρεάζει.
Με την πάροδο του χρόνου μαθαίνει μέσα από τις δυσκολίες που δημιουργούνται από την απαραίτητη προσέγγιση της καρδιάς, να στέκεται σταθερά στο κέντρο του, να εκπέμπει την ενέργειά του, να μεταδίδει το μήνυμά του, να διανέμει κατευθυνόμενη ενέργεια αγάπης και να επηρεάζει το περιβάλλον του, παραμένοντας όμως απρόσωπος σαν κατευθυντήριο όργανο και σαν μια ψυχή με κατανόηση…»

Πάνω σ’ αυτόν τον Λόγο βασίστηκε όλη η εσωτερική μου «εκπαίδευση» και είναι και η Αρχή της ομαδικής μου εργασίας.

Καλωσορίζω λοιπόν στους Συνεργάτες του ReikiCenter την Ντάννυ από την Κέρκυρα, που βρίσκεται στον δρόμο της «μαθητείας» με σεβασμό, υπευθυνότητα και αφοσιωμένη εργασία και κυρίως με μια διάθεση να γεμίσει με αγάπη το κοινό μας όραμα, χωρίς να υποχρεώνεται σε κανόνες, πέρα από αυτούς του ήθους της αρχικής του δημιουργίας!

Σε κάθε τόπο της Ελλάδας να υπάρξει ένας δάσκαλος ρέικι, του οποίου το έργο δεν θα σταματά στην απλή μετάδοση μυήσεων, αλλά θα επενεργεί μέσα από το κέντρο της καρδιάς στην ανθρώπινη «ασθένεια»…
Αν σ’ αυτήν την ατομική προσπάθεια, υπάρξουν κάποιοι που δεν καταφέρουν να ξεφύγουν από την προσωπικότητά τους, να τους ελευθερώσει με σεβασμό, παραμένοντας στο κέντρο του, γνωρίζοντας ότι την επίκριση δεν την «γλύτωσε» ούτε ο ίδιος ο Ιησούς, που βίωσε όσο κανείς το κοσμικό κακό της ανθρωπότητας των επιθυμιών και των αμφισβητήσεων!

Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, εδώ μέσα στο «σπίτι» μας, την διαφορά της ενέργειας της αγάπης, από την απλή συναισθηματική αγάπη, που είναι το πρώτο εσφαλμένο σημείο των μαθητών να διανύσουν τον δρόμο τους με προσήλωση στην ακεραιότητα του είναι τους, στην ανύψωση των ενεργειών τους από την κατώτερη επιθυμία του ηλιακού πλέγματος, στην ανώτερη δόνηση του κέντρου της καρδιάς!

΄Οσοι δεν γνωρίζουν τον δρόμο της εσωτερικής ανάπτυξης μέσα από το κέντρο της καρδιάς, σίγουρα θα έχουν σύγχυση με την αγάπη που θεωρητικά μοιράζονται στις σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους, μα κυρίως αυτή η αγάπη τους απομακρύνει σταθερά από τον Εαυτό τους, μέσα από εμμονικά συναισθήματα διαχωρισμού και επίκρισης, καθώς και από ανάγκες που χρειάζονται να καλυφτούν από τις σχέσεις τους. Ο δρόμος της μαθητείας είναι μοναχικός στην κατακόρυφη «εκπαίδευση», αλλά συνολικός στην οριζόντια δράση του. Το κέντρο του σταυρού αυτού αντικατοπτρίζει την εσωτερική ακεραιότητα του είναι μας!

Οι πνευματικοί διδάσκαλοι αντιλαμβάνονται την εσωτερική διάθεση της κάθε συνείδησης να υπερβεί την προσωπικότητα και τον κοινωνικό εαυτό, θυσιάζοντας τις χαμηλές επιθυμίες, στον δρόμο της πνευματικής αυτοπραγμάτωσης και συνεισφέρουν στον δρόμο της με όλη τους την αγάπη και την σοφία!

[Danielli]

Οποιος σε γνωρίζει Βασω, ξέρει πόσο μεγάλο είναι το θάρρος σου, η πίστη , το όραμα σου για τον Ανθρωπο, και πόσο έχεις εργαστει γιαυτο με συνέπεια και υπευθυνότητα.

Είναι τιμή μου που με συμπεριέλαβες σε αυτο το όραμα.

[AMALIA]

......

[Ellaki]

Ντάννυ

[Δωρουλα]

Ντάνυ μου!!καλή αρχή και απο εδώ!!

Βάσω, έχω ξαναπεί ότι πολλές φορές τα λόγια περισσεύουν μπροστά σε αυτά τα έργα που υλοποιούν το φως και την αγάπη στη ζωή μας, στην πιο αγνή τους μορφή!!

[Valia]

[Annoula]

Ντανούλα, καλή αρχή