Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
HARIDEA έγραψε:Εδώ και παρά πολλά χρόνια έχω αποστασιοποιηθεί σε προσωπικό επίπεδο από ονομαστικές εορτές και γεννέθλια. Ιδιαίτερα για τα τελευταία εκτός από το «γραφικό» του όλου τυπικού τα θεωρούσα μια γιορτή του γραμμικού χρόνου.
Για μένα ο χρόνος δεν είναι μια ημερολογιακή ημερομηνία αλλά η διεύρυνση του ήδη τρέχοντος χρόνου, μια διεύρυνση που ανήκει στο ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!!!!!
Μέσα λοιπόν από αυτόν τον αέναο κύκλο, που συνεχώς αναπτύσσεται όχι στο χθες ή το αύριο αλλά στο τώρα, αγκαλιάζω όλες εκείνες τις ψυχές που αντιλαμβάνονται το ανωτέρω σκεπτικό μου άσχετα αν αυτό είναι αποδεκτό ή όχι σε κάποιους και τους λέω μέσα από την καρδιά μου «Ευχαριστώ» για τις ευχές τους.
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Νοιώθω την σπείρα της Ύπαρξης να ξετυλίγεται μέσα από τις δίνες της Συμπαντικής Ζωής και να κινείται μέσα στην σφαίρα του Αιώνιου
Ο Αιώνιος που μέσα από το Απόλυτο και την Ακινησία δημιουργεί....
Στην Ανατολή του Χρόνου οι Μονάδες αποφασίζουν......
Η Απόφαση της καθόδου και της Ανάπτυξης..
Αποφασίζω την γέννηση και την ενσάρκωση...... Εξελίσσω την ζωή πεθαίνοντας κάθε στιγμή που λησμονώ ποιός/ποιά αληθινά είμαι!!!
Λησμονιά για να αντέξω τις επιλογές μου..... Μπήγω καρφιά σε κάθε ίντσα του σώματος μου ζώντας στην ψευδαίσθηση ενός μη πραγματικού κόσμου. Ενός κόσμου που σε μαθαίνει να διαχωρίζεσαι για να επιβιώσεις.. Εγώ –Εσύ φαινομενικά διαφορετικοί όμως τόσο όμοιοι σε κάθε αντίδραση...
Θρηνώ τις απώλειες μου αλλά αγνοώ τι έχω απωλέσει....
Ξαφνικά μέσα σε όλη την ματαιότητα αναδύεται η Μνήμη.... Η αλήθεια που μου διέφευγε αποκαλύπτεται. Ο πόνος που δημιούργησα για να ζήσω δεν βρίσκει έδαφος να ρίξει σπόρους.... Ο πόνος μαραίνεται γιατί εγώ τον ακυρώνω. Ποτέ πια δεν θα επιτρέψω να τραφείς από εμένα. Ακόμα και αν πονάω σωματικά στο βάθος της ύπαρξης μου δεν πονάω.. Ακόμα και αν προσπαθήσει να με ρίξει κάτω εγώ θα προτάσσω την Θέληση Μου και αυτή δεν μπορεί να την υπερβεί γιατί η Θέληση Μου είναι ένα με την Αιώνια Θέληση της Ύπαρξης ...
Η Ύπαρξη δεν ζει Υπάρχει !!!!
Προσευχή αιώνια σε Αυτόν/Αυτή που όλα Είναι: « Ποτέ μα ποτέ μη με αφήσεις να διαχωριστώ από σένα και πάντα να μου θυμίζεις, ότι είμαι γεννημένη από την Αγάπη Σου που θα διαρκεί στους Αιώνες των Αιώνων Αμήν»
Xρυσουλα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είμαι Παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο Δρόμος ο δικός μου προς εσένα...
Και ο Ιησούς είπε ότι μόνο τα παιδιά θα μπουν στο Βασίλειο των Ουρανών.
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.